تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1863023860
مرحوم دولابی: اگر دعا نبود هیچ کس هیچ چیز نداشت
واضح آرشیو وب فارسی:الف: مرحوم دولابی: اگر دعا نبود هیچ کس هیچ چیز نداشت
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۷ مرداد ۱۳۹۵ ساعت ۰۹:۲۱
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: در جایی آمده است اگر دعا نبود هیچ کس هیچ چیز نداشت. او ما را محتاج آفریده و دعا برای برآوردن احتیاجات‌مان است. البته خلقت انسان، خلقت بزرگی است. منتهی این خلقت بزرگ عشوه‌هایش هم بزرگ است.به گزارش تسنیم، مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: اصولاً دعا لازمه رابطه عید و مولا است، بلکه نماز و عباداتی که انجام می‌دهیم همه دعاست. نماز می‌خوانیم، یعنی خدایا ما را نمازخوان کن. روزه می‌گیریم، یعنی خدایا ما را روزه‌گیر کن. خودش هم روزه است. هیچ غذایی نیاز ندارد، آب نمی‌خواهد، ما هم می‌خواهیم مثل او باشیم. یعنی چه که شکم را مدام پر کنیم و خالی کنیم! خلاصه همینطور که دست را بالا می‌بریم، یعنی خدایا بده. زکات که می‌دهی، داری دستت را بالا می‌گیری یعنی خدایا من را دهنده کن، کاری کن گیرنده نباشم، ریزش کنم. عطاهای تو را با رغبت به خلق تو بدهم. همینطور که دعا می‌کنی و می‌گویی این را به من بده آن را به من بده و من را اینطوری کن، همه عبادات شما دعا می‌شود. لذا در آیه آمده است که اگر دعاهایتان نبود هیچ چیز نبود قُل ما یَعبَوا بِکُم رَبی لَولا دُعاوُکُم(سوره فرقان آیه ۷۷) بگو پروردگار من به شما اعتنایی نداشت اگر دعایتان نبود.خیلی خوب است که انسان همه چیزش را از خدا بخواهد. به بچه‌ها یاد بدهید با خدا صحبت کنند. سر جانماز وقتی که نماز خوانده شد، سریعاً از سر سجاده بلند نشوند کمی با خدا حرف بزنند بگویند خدایا تمیزم کن، زیبایم کن، خوش اخلاقم کن، یک چیزی بگویند. این دعاها زود مستجاب می‌شوند یا برای خودشان یا برای پدر و مادرشان و یا برای هر دو. اگر هنوز ظرف خودشان نمی‌تواند دعاها را بگیرد، دعا برای پدر و مادرشان مستجاب می‌شود.اگر بچه کوچک دارید سر جانماز وقتی دستش را بالا می‌گیرد خدا می‌بیند، پیامبر می‌بیند، ملائک می‌بینند. دست‌های کوچولو از خدا طلب می‌کنند، پدر و مادر کنارش نشسته‌اند فرزندشان دعا می‌کند. آنها خودشان خجالت می کشند یا خدا حرف بزنند، فرزندشان حرف می زند. با زبان کودکانه به خدا می‌گوید خدایا پدرم را اینطوری کن، مادرم را اینطوری کن. بچه می‌گوید، خدا هم مرحمت می‌کند.در جایی آمده است اگر دعا نبود هیچ کس هیچ چیز نداشت. او ما را محتاج آفریده و دعا برای برآوردن احتیاجات‌مان است. البته خلقت انسان، خلقت بزرگی است. منتهی این خلقت بزرگ عشوه‌هایش هم بزرگ است. این مخلوق با این خصوصیات اگر چیزی نداشته باشد، قهراً دست‌هایش بالا می‌رود و از خالقش مطالبه می‌کند. بچه که به دنیا می‌آید گریه می کند، چه می‌گوید؟ با گریه چه کسی را صدا می‌زند؟ طفل خدا را صدا می‌زند. چون غیر از خدا کسی نیست صدای او را بشنود و گوش دهد. خداست که می‌داند حاجت بچه چیست. مادر خودش به بچه احتیاج دارد تا گریه کند و مطمئن شود فرزندش زنده است. مادر وقتی صدای گریه بچه‌اش را می‌شنود کیف می‌کند و به هوش می‌آید. زن وقتی که می‌زاید، حواسش به صدای گریه بچه است. بیهوش افتاده است، تا گریه‌ی بچه را می‌شنود به هوش می‌آید، یک «الهی شکر» هم می‌گوید که بچه زنده است. او از صدای گریه بچه‌اش فقط بهره زنده بودن بچه را می‌برد. نمی‌گوید که بچه گریه می‌کند، چه کسی به دادش خواهد رسید. بچه کسی را ندارد ا صدایش کند. فقط خداست که صدای گریه را جواب می‌دهد.کسی که گریه اول را جواب می‌دهد، بقیه گریه‌ها را هم جواب می دهد. این کودک بزرگ هم که شود، هفتاد ساله هم که بشود، عالم و عابد و عارف هم که بشود خداوند حاجتش را روا می‌کند. تنها خدا حاجت دهنده است. خدا ندای خلق را جواب می‌دهد، چه به زبان بیاوری، چه به زبان نیاوری.کتاب طوبای محبّت جلد دوم– ص ۹۸مجالس حاج محمّد اسماعیل دولابی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها