واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
«سمفونی دهم» در کافه فیلم دانشگاه شیراز نواخته شد
شناسهٔ خبر: 3723836 - سهشنبه ۵ مرداد ۱۳۹۵ - ۱۰:۰۳
استانها > فارس
.jwplayer{ display: inline-block; } شیراز- بیست و یکمین جلسه کافه فیلم دانشگاه شیراز به بررسی مکتب امپرسیونیسم و نقد و تحلیل فیلم «سمفونی دهم» ساخته «ابل گانس» کارگردان فرانسوی اختصاص یافت. به گزارش خبرنگار مهر، پس از نمایش فیلم، بیژن کیا، منتقد ادبی و سینما ابتدا به معرفی سینمای امپرسیونیسم فرانسه پرداخت و از آن بعنوان جنبشی یاد کرد که فیلمسازان کمتر به قصه گوئی اهمیت میدادند و بیشتر به دنبال بازنمایی تصورات ذهنی و تخیلات و رویاهای کاراکترها بودند. به عقیده این منتقد سینما در فیلمهای امپرسیونیستی شیفتگی به زیباییها و جلوههای بصری و علاقه به نقب زدن به دنیای درونی شخصیتها و کندوکاو روانشناختی مشهود است. کیا در ادامه افزود: فیلم «سمفونی دهم» آبل گانس نخستین فیلم مهم جنبش سینمای امپرسیونیسم محسوب میشود. این فیلم درباره آهنگسازی است که سمفونی چنان قدرتمندی را تصنیف می کند که دوستانش آن را برتر از سمفونی نهم بتهوون می شمارند. گانس واکنش های عاطفی شنوندگان به این سمفونی را با یک رشته تمهیدات دیداری نشان می دهد. چنین کوشش هایی برای انتقال حس ها و تاثیرهای عاطفی در جنبش امپرسیونیسم اهمیت محوری یافتند. آخرین فیلم این مکتب هنری نیز ناپلئون نام دارد و ساخته همین فیلمساز است. این نویسنده شیرازی عنوان کرد: در زمینه فرم فیلم، امپرسیونیستها بر این باور بودند که سینما نباید از روایتهای تئاتری یا ادبی تقلید کند. آنها زیربنای سینما را نه داستانها، بلکه عواطف میدانستند و از این رو معتقد بودند که فرم سینمایی باید بر ریتم دیداری استوار باشد و به همین دلیل ابل گانس از ترفند های سینمائی برای بیان درونیات کاراکترها استفاده می کند. بهره جستن از نماهای به ظاهر بی ربط (مثلادر مشت گرفتن پرنده) استفاده از آیریس و سایر وایپهای سینمایی و همچنین بهره جستن از نمادها و نشانه ها هرچند همگنی و یکنواختی فیلم را کاهش می دهند اما ابزاری برای بیان احساسات، عواطف، تفکرات و درونیات کاراکترها هستند. کیا یادآوری کرد: روایت در فیلمهای امپرسیونیستی از بازنمایی کامل ذهنیت کاراکتر شکل می گرد و بر کنش درونی شخصیت ها تاکید می شود نه بر رفتار جسمانی و از معمولی ترین حالات برای نشان دادن خاطرات از فلش بک برای ترجمه حالات روحی روانی بازیگران (آیریس دیزالو و ماسکه کردن) بر افکار و احساسات استفاده می شود. او سه جنبش مهم سینمای اروپا یعنی سینمای اکسپرسیونیسم آلمان، جنبش مونتاژ شوروی و امپرسیونیسم فرانسه را شالوده مدرنیسم در سینما دانست و گفت: این سه جنبش تمام نشده اند بلکه در فرم های تازه تر مدام بازتولید می شوند. بین سالهای ۱۹۱۸ و ۱۹۲۳ نسل جدیدی از فیلمسازان در پی این بودند که سینما را به عنوان هنر بکاوند. این کارگردانها فیلمسازی در فرانسه را سنگین و کسالت آور میدانستند و فیلمهای سرزنده هالیوودی را که در طول جنگ به فرانسه سرازیر شده بودند ترجیح می دادند. کیا افزود: در فیلمهای آنها شیفتگی زیبایی بصری و علاقه به کندوکاو روانشناختی مشهود است. فضای خارجی سبک امپرسیونیسم کاملا ضد اکسپرسیونیم است و دارای کنتراست کم و حذف عمق میدان و استفاده از لوکیشن های خارجی و کاتهای سریع است و برای مثال فیلم چرخ اثر معروف ابل گانس با تدوین بسیار سریع در سکانس نشان دادن قطار در فیلم که یکی از نمونه های مهم این مکتب سینمایی است. زیبایی شناسی و ویژگی های فیلمهای امپرسیونیستی عبارت از احساس و عاطفه درونی تحت سیطره روانشناسی عمیق در شخصیتهای این نوع فیلمها و ویژگی کنش و واکنش کاراکترهایی با مثلث عشقی است. این منتقد سینما در ادامه به مقایسه ی اکسپرسیونیسم و امپرسیونیسم پرداخت و جلسه با پرسش و پاسخ به پایان رسید. کافه فیلم دانشگاه شیراز هر دوشنبه در سالن شهید چمران مرکز آموزشهای فرهنگی دانشگاه شیراز برگزار می شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]