واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: چرا زیارت حضرت عبدالعظیم با زیارت امام حسین(ع) برابر است؟
حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)، یکی از شخصیتهای بزرگ علمی و جهادی است که تاکنون آنگونه که شایسته شناخته نشده است.
نسبت وی با چهار واسطه به امام حسن مجتبی(ع) باز میگردد به همین علت حسنی شهرت یافت، در بین علما به عنوان محدث مطرح هستند، محدث کسانیاند که فن جمع آوری احادیث و طبقه بندی روایات را می داند، آن را جمع میکند یا مینویسد یا شاگرد تربیت میکند. این سفیر سیار ائمه(ع)، از دانشمندان شیعه و راوی حدیث ائمه معصومین (ع) است و از چهرههای بارز و محبوب و مورد اعتماد، نزد اهل بیت عصمت(ع) و پیروان آنان بود و در مسایل دین آگاه به معارف مذهبی و احکام قرآن، شناخت و معرفتی وافر داشت به همین مناسبت در این گزارش به مختصری از زندگی نامه،آثار ومنزلت ایشان میپردازیم. عبدالعظیم(ع) فرزند عبدالله بن علی، از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی(ع) است و نسبش با چهار واسطه به آن حضرت میرسد. پدرش "عبدالله" و مادرش "فاطمه" دختر عقبه بن قیس نام داشت. محقق بزرگ مرحوم علامه شیخ آقا بزرگ تهرانی درباره تاریخ ولادت با سعادت حضرت عبدالعظیم (ع) مینویسند «بنابر نقل کتاب الخصائص العظیمیّه ولادت حضرت عبد العظیم (ع) در روز پنجشنبه چهارم ربیع الثانی سال 173 ق در مدینه واقع شده است» و مدّت 79 سال عمر با برکت او با دوران امامت چهار امام معصوم یعنی امام موسی کاظم(ع) ، امام رضا(ع)، امام محمّدتقی(ع) و امام علیّ النّقی(ع) مقارن بوده و احادیث فراوانی از آنان روایت کرده است. آن یادگار امام مجتبی(ع) تا آخر عمر در ری ماند و منشأ برکات بسیاری برای شیعیان ائمه شد و بالاخره در 15 شوال سال 253 هجری قمری رحلت کرد. آستان مقّدس حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع)، با بارگاه شریف حضرت امامزاده حمزه(ع) و امامزاده طاهر(ع) در شهرری و از قرن سوّم تاکنون ،به عنوان یکی از مشهورترین اماکن زیارتی و سیاحتی ایران مورد توجّه و عنایت دوست داران اهل بیت عصمت و طهارت (ع) بوده. سرشارترین و حساسترین مقطع حیات عبدالعظیم (ع)، دوران امام هادی(ع) بود که آخرین بار که به دیدارامام شرفیاب شد، حضرت به او دستور داد که از عراق هجرت کند و به ری برود. در ری در منزل یکی از شیعیان ساکن شد و در سرداب خانه اقامت کرد. او روزها را روزه میگرفت و شبها رابه نماز میایستاد و گاهی اوقات از مخفیگاه خود بیرون میآمد و به زیارت قبر حضرت حمزه ( برادر امام رضا (ع) که الان مدفنش در حرم خود حضرت است) میرفت. مقام علمى حضرت یکی از ابعاد مهمّ در شخصیّت حضرت عبدالعظیم(ع) مقام و منزلت علمی و دانش و خدمات علمی اوست. وی علاوه بر نقل احادیث از ائمه معاصر خود کتابهایی نیز تالیف نموده است که این دو اثر از آن جمله است: خطبههای امیرالمومنین علی(ع): این اثر مشتمل بر چند خطبه مولای متقیان امیرالمومنان علی(ع) است. کتاب یوم و لیله: در این اثر درباره وظایف و اعمال مستحب و اخلاقی افراد در هر شبانه روز مطالبی عرضه شده است. با کمال تاسف اصل این اثر همانند بسیاری از آثار ارزشمند اسلامی در طول تاریخ از بین رفته است. در هر حال توضیحات علمای تاریخ و سیره به خوبی گویای این حقیقت است که حضرت عبدالعظیم (ع)علاوه بر تلاش برای آموزش عقاید سالم و مراقبت بر عبادات و اعمال فردی و دفاع از اهل بیت(ع)، به منظور ارشاد تعلیم و تربیت صحیح دینی مردم آثاری را تألیف کردند که هر یک در نوع خود بسیار مفید و موثر بودهاند. جايگاه علمى حضرت حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) در دانش و تقوا به منزلتی رسید که همواره مورد احترام و اعتماد امام معصوم زمان خویش بود. نقل شده است که شخصی به نام اَبا حَمّاد رازی با تحمّل زحمتهای فراوان خود را به سامرّا میرساند تا از امام علی النقی(ع) مسائلی را بپرسد. امام(ع) پس از پاسخ گفتن به پرسشهای حمّاد فرمودند: «ای اباحمّاد، هرگاه با مشکلی از مشکلات دینی یا پرسشی از مسائل اسلامی روبه رو شدی آن مشکل و سئوال خود را با عبدالعظیم حسنی در میان بگذار و از او بخواه تا پاسخ سؤالات تو را بیان نماید». امام هادی در جای دیگر به شخصی از اهالی ری می فرمایند: «اگر قبر عبدالعظیم (ع) را که در نزد شماست زیارت میکردی مانند کسی بودی که امام حسین (ع) را در کربلا زیارت کرده است.» چرا ثواب زیارت حضرت عبدالعظیم برابر با ثواب زیارت امام حسین(ع) است؟ در ابتدا باید گفت که باید توجه داشت که آن ثواب ها که برای زیارت عبدالعظیم ذکر شده در مقایسه با زیارت ائمه (ع) نیست، زیرا هیچ کسی با آنان قابل مقایسه نیست از این رو امیر مومنان(ع)فرمود:"هیچ کس از این امت را با آل محمد نمیتوان مقایسه کرد. آنان که ریزهخوار خوان نعمت آل محمد اند و با آن ها برابری نمى كنند با توجه به این نکته حال باید گفت در مورد دلیل اینکه چرا ثواب زیارت عبدالع ظیم حسنی(ع) به مثابه زیارت سیدالشهدا(ع)در کربلا عنوان شده است، باید بدانیم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) حلقه وصل شیعیان در شهرهای مختلف بودند و می توان از ایشان به عنوان سفیر سیار ائمه(ع)یاد کرد. ایشان از جمله محدثین و علمای برجسته شیعه است که به دلیل مجاهدتهای علمی و تلاش برای رساندن معارف اهل بیت(ع) به شیعیان مورد توجه و تأیید ائمه معصوم قرار گرفته است. نکته بعدی که باید به آن اشاره کرد این مطلب است که ممکن در مورد سایر امامزادگان بزرگوار نیز روایاتی بوده، اما به دست ما نرسیده است چون ما هر یک از این امامزادگان را به نیت ائمه زیارت می کنیم و ثواب آن محفوظ است. اما روایت ثواب زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) به ما رسیده است. جنبه دیگر در حق حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)می تواند بحث مأموریتهای ایشان باشد. چرا که حضرت بین شیعیان که در جای جای خطه اسلامی نمی توانستند با هم ارتباط داشته باشند، حلقه اتصال بود. چون ائمه ایشان را قبول داشتند و ممکن است این ثواب ناظر به همین مجاهدتهایی باشد که در راه ارتباط بین شیعیان و رساندن پیام ائمه باشد که از ایشان می توان به عنوان سفیر سیار ائمه یاد کرد. این مساله لزوم پایگاه سازی و تشکیل مراکز تجمع نیروها و اجتماعات، موضوعی است، که به طور کلی از اخبار و احادیث به دست می آید، روشن می شود که ائمه اطهار (ع) دوست داشتند، شیعیان با هم باشند، گرد هم جمع شوند، مذاکره کنند، و برای حفظ کیان تشیع و نشر معارف و گسترش مکتب، فعالیت های دینی و تبلیغی و اجتماعی داشته باشند. ثانیا ممکن است شرائط خاص زمانی و مکانی، سبب گردیده باشد، که آن همه فضیلت برای زیارت حضرت عبدالعظیم (ع) ذکر شده آن را مانند فضیلت زیارت سیدالشهداء (ع) محسوب داشته و این درک فضیلت را مخصوص آن زمان قرار داده باشد؛ زیرا متوکل عباسی و برخی دیگر از حکام جور، پس از تخریب بارگاه امام حسین (ع)، برای جلوگیری از زیارت آن بزرگوار، مأموران دژخیم و جلادی را، به مراقبت و نگهبانی گماشته بودند، که به صغیر و کبیر رحم نمی کردند و جان افراد در خطر کشته شدن قرار می گرفت و حتی زائرین زیادی را، بی رحمانه به خاک و خون کشیده بودند. نكته ديگرى كه شايد مورد نظر روايت اين باشدلزوم پایگاه سازى و تشکیل مراکز تجمع نیروها و اجتماعات، موضوعى است، که به طور کلى از اخبار و احادیث به دست مى آید، روشن مى شود که ائمه اطهار (ع) دوست میداشتند، شیعیان با هم باشند، گرد هم جمع شوند، مذاکره کنند، و براى حفظ کیان تشیع و نشر معارف و گسترش مکتب، فعالیت هاى دینى و تبلیغى و اجتماعى داشته باشند. مطلب مهمى كه در آن شرايط ، با حضور قدرتمند حاكمان جور ، شيعيان پراكنده بدان نيازمند بوده اند و حضرت با چنين فرمايشى ، ضمن تبليغ به زيارت حضرت اباعبد الله ع ، شيعيان را به رفتن به كنار مزار حضرت عبد العظيم ع وتجمع وپيوستن به يكديگر وبهره از گرد هم آمدن آنان در آن شرايط ، تشويق نموده كه در حقيقت با اين فرمايش از آن هنگام تا كنون اين مكان ، زيارتگاه ومحل تجمع هزاران نفر به ويژه در شب جمعه بوده واين زيارت براى زائرين از دو سو مورد اهميت قرار دارد نخست زيارت سيد الكريم ع وديگرى ومهم تر زيارت حضرت اباعبد الله الحسين ع است. بدين ترتيب ملاحظه مي كنيم كه كه در آن شرايط اختناق وخفقان ، امام با فرمايش خود ، چگونه زيارت حضرت اباعبد الله ع زنده نگاه داشته وتاكنون مردم ، با رفتن به اين مكان مقدس ، زيارت خودرا برابر با زيارت امام حسين ع بشمار مى آورند. مگر نه اين است كه صرف زيارت حضرت اباعبد الله ع از دور ونداى السلام عليك يا ابا عبد الله ع ، بهره وافرى را مي بريم ، پس حضرت بدون ترديد با اين فرمايش ، خواسته ها وديدگاهها وآينده نگرى هايي را داشته ضمن آنكه ، زيارت حضرت در آن شرايط خفقان به گونه ديگرى زنده نگه داشته شد.
منبع : خبرآنلاين
تاریخ انتشار: ۳۰ تير ۱۳۹۵ - ۱۳:۱۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 92]