تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815468677
سندی از جنایت آمریکا در روستایی دور افتاده در مازندران - پایگاه اطلاع رسانی بلاغ مازندران
واضح آرشیو وب فارسی:بلاغ نیوز: نسل کشی آمریکایی ها تنها به کشتار مردم در لبنان، فلسطین، بوسنی و هرزگوین، سودان، لیبی، عراق، سوریه و دیگر نقاط جهان ختم نشده، بلکه در کشور ما پرونده بسیار قطور از جنایت های آمریکا در حوزه های مختلف وجود دارد، که برخی مواقع زبان از گفتن آن قاصر هست.به گزارش بلاغ ، در بررسی جنایت های آمریکا نیاز نیست که راه دور بروید و در سایت های مختلف سرک بکشید، به دنبال پرونده های قطور و پیچیده باشید. کافی است که کمی از منزل خودتان فاصله بگیرید، یا برخی در همان خانه خویش می توانند رد پای جنایت و نسل کشی آمریکا را جستجو کنند. نسل کشی آمریکایی ها تنها به کشتار مردم در لبنان، فلسطین، بوسنی و هرزگوین، سودان، لیبی، عراق، سوریه و دیگر نقاط جهان ختم نشده، بلکه در کشور ما پرونده بسیار قطور از جنایت های آمریکا در حوزه های مختلف وجود دارد، که برخی مواقع زبان از گفتن آن قاصر هست. در این بین پرونده هایی وجود دارد که کمتر به آن متوجه بودیم و یا شاید از کنار آنها به راحتی گذشتیم. پرونده جنایت خانگی امریکا در ایران فقط یک نمونه پرونده بررسی جنایت آمریکا این بار در خانه پیرمرد روستایی که با وجود گذشت چندین سال از دوران دفاع مقدس هنوز چشم انتظار بازگشت فرزندش است، قابل رویت و حس است. در همسایگی ما خانواده سرزنده ای بودند پرکار و با نشاط، نوجوان داشتند با تحرک و پرطراوت، و با اینکه روستایی بود خلاق و اهل کار و تلاش، این خانواده روستایی فرزند جوانش را راهی سربازی کرد. جوان قبل از حضور در سربازی به پدر در کار کشاورزی و دامداری کمک می کرد. وقت سربازی فرا رسید، با هزار امید و آرزو برای خدمت به کشور، راهی سربازی شد. حدود چند ماه از خدمت سربازی اش مانده بود که زمزمه آتش بس شنیده می شد، موقع جنگ در روستا تلفن و امکانات ارتباطی وجود نداشت، گه گاهی نامه اش به دست پدرش می رسید، پدر پیرش سواد خواندن و نوشتن نداشت، می داد همسایه ها برایش بخوانند، دل خوش به دریافت هر از گاهی نامه بود. از رادیو شنیده بود که آتش بس شد، اول نمی دانست آتش بس چیه، با پرس و جو متوجه شد که جنگ تمام شد، ذوق و شوقش بیشتر شد، از اینکه دیگر خطرات جنگ متوجه پسرش نیست خوشحال بود. چشم انتظار فرزند نذر و نیاز می کرد که سربازی فرزندش زودتر به اتمام برسد و دوباره در کار کشاورزی کمک کارش باشد، اصلاً می گفت فقط اینجا باشد، قد رعنایش را ببینم هیچ چیز نمی خواهم. دو ماه از آخرین نامه ای که داده بود گذشت، کم کم داشت نگران می شد، آخه از مدت زمان مرخصی اش هم گذشته بود، سواد آنچنانی نداشت که بتواند از شهر و جایی سراغ پسرش را بگیرد، چشم انتظاری اش شروع شد، مدت زمان عدم دریافت نامه از فرزندش چهار ماه شد، ولی دل خوش به خبر اتمام جنگ بود به همین دلیل خودش را دلداری می داد، می گفت احتمالا نمی تواند نامه بفرستد. اما دیگر زمان خیلی طولانی شد، 6 ماه بود که از فرزندش خبری نداشت، تازه همین روزها 24 ماه از خدمتش نیز باید تمام می شد، پسر منظمی هم بود، اهل غیبت و زیر کار در رو هم نبود، دل نگران شد به اتفاق یکی از همسایه ها راهی شهر شد تا بتواند سراغی از فرزندش بگیرد. آغاز جستجوی مضطرانه برای اینکه به شهر برسد باید چهار ساعت راه خاکی را طی کند به مرکز استان برسد، ولی به امید اینکه خبر خوش از فرزندش دریافت می کند، راهی شهر شد. الان دیگر خودش نبود که نگران فرزندش بود، غیر از مادر و خواهرش اهالی روستا هم انگار نگران این پسر بودند، آخه بیشتر اهالی محل با همدیگر فامیل بودند به همین دلیل نگرانش بودند، یکی از دخترهای فامیل را برایش نشان کردند که بعد از اتمام خدمت به عقدش در بیاید! پدر به اتفاق یکی از همسایه ها به چندین مرکز در شهر مراجعه کرد، مسئولان سعی می کردند که امیدواری بدهند، ولی دیدند لاپوشانی فایده ای ندارد، حقیت را به او گفتند، اعلام کردند که تا قبل از آتش بس از آنها خبر داشتند، ولی بعد از آتش بس از تعدادی از فرماندهان و سربازان خبر ندارند. پدر مردد بود به روستا برگردد، نه می توانست خبر شهادت فرزند رشیدش را به روستا ببرد و نه اسارت او را، ناامیدانه از شهر به روستا برگشت، با چشمان اشک بار و اندوه بر دل! آخه چشم انتظاری بسیار سخت است، اگر حتی یک لحظه کوتاه باشد، نمی دانست به دختر نشان کرده پسرش چه بگوید، به همسرش که رفته بود که خبر خوش بدهد. اضطراب اعلام یک خبر جان سوز آن موقع تعداد ماشین به اندازه الان نبود، از صبح تا ظهر تنها یک ماشین از شهر به روستا می آمد، همیشه ماشین دم دمای ظهر به روستا می رسید، از دور مینی بوس پیدا بود، جمعیت زیادی چشم انتظار بازگشت مرد روستایی از شهر بودند، همه جمع شده بودند جلو مینی بوس، مرد روستایی وقتی جمعیت را دید نتوانست اشکش را پنهان کند، زد زیر گریه، جمعیت نگران شدند، هر چه پرسیدند چه خبر شده فقط گریه می کرد، همسایه پیرمرد که همراهش بود به دلیل مشغله ای که داشت از شهر نیامد. آب سردی به او دادند و کمک کردند کمی آرام شود، گفت: به من گفتند فرزندم مفقودالاثر است، گریه ها بیشتر شد، برخی از پیرزن ها که تازه اولین بار بود این کلمه را شنیدند از بغل دستی می پرسیدند یعنی چه، جوان ترها سعی می کردند اطرافیان را آرام کنند. روزهای انتظار شروع شد، وقتی گفته می شود انتظار، واقعا دردناک است، مگر یکی دو روز است، به قول شاعر که می گفت آب دریا را اگر نتوان کشید، هم به قدرش تشنگی باید کشید. از صبح تا شب فکر و ذکرش برگشت پسرش بود، چند کیلومتری روستا پاسگاه سربازی داشت، هر چند روز یک بار به پاسگاه سر می زد تا سراغی از فرزندش بگیرد، گاه گاهی نیروهای بسیجی و سپاهی به روستا سر می زدند، دست به دامان آنها می شد تا سراغی از فرزندش بگیرد. رادیو کوچکی داشت،همه اخبار را گوش می کرد، تا خبری درباره رزمندگان می شنید گوش تیز می کرد، که شاید سراغی درباره فرزندش بدهند. الان روزها و سالها از آن زمان گذشت ولی هنوز چشم انتظار دریافت خبری از فرزندش است. چشمانی که بذر انتظار، هیچ گاه در آن به ثمر نمی نشیند با گذشت چندین سال از این جنگ هنوز خبری از فرزندش نیست دیگر الان اطمینان پیدا کرد که فرزندش مفقودالجسد است، ولی هنوز پیکر پاکش به وطن بازنگشت و پدر همچنان چشمانش خیره به در مانده است. از این دست پرونده ها دور و برمان، سرکوچه و توی محلات مان بسیار زیاد است، کافی است که قدری در این زمینه تحقیق و پرس وجو کنیم. چشم انتظاری برای جگرگوشه با هیچ واژه و کلمه ای قابل بیان و ترسیم نیست، ولی برخی ها به راحتی از کنار این گونه پرونده ها گذشتند، به این دلیل که آمریکا از بس جنایت های از این دست در پرونده خویش دارد که این پرونده ها دیده نمی شود، ولی برایپدری که چشم انتظار فرزندش هست، شهادت و جاویدالاثر شدن فرزند رعنایش توسط امریکا و اذناب منطقه ایش قطورترین پرونده زندگی است.
جمعه ، ۱۱تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلاغ نیوز]
[مشاهده در: www.bloghnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]
-
گوناگون
پربازدیدترینها