واضح آرشیو وب فارسی:عصر بانک: فناوری ارتباط حوزه نزدیک (Near Field Communication) یکی از گونه های فناوری ارتباط بی سیم است که در آن آنتن خیلی از طول موج سیگنال حامل کوچک تر است.عصر بانک ؛مدتی است که فناوری NFC در بسیاری از دیوایس ها مورداستفاده قرار می گیرد؛ اما این فناوری به راستی چیست و چگونه کار می کند؟ در این یادداشت زیر و روی فناوری NFC را برای شما رو می کنیم. تعریف فناوری ارتباط حوزه نزدیک (NFC) فناوری ارتباط حوزه نزدیک (Near Field Communication) یکی از گونه های فناوری ارتباط بی سیم است که در آن آنتن خیلی از طول موج سیگنال حامل کوچک تر است. در ارتباط حوزه نزدیک (امروزه تعریف واحد و جهانی برای محدوده حوزه نزدیک وجود ندارد ولی برای تقریب ذهن با تعریف حوزه نزدیک شما می توانید این حوزه را یک چهارم طول موج ارسالی در نظر بگیرید) آنتن می تواند هم میدان الکتریکی و هم میدان مغناطیسی تولید کند، ولی نمی تواند میدان الکترومغناطیسی تولید کند. در ارتباط حوزه نزدیک دریافت کننده درون فرستنده قرار دارد. فن آوری ارتباط حوزه نزدیک هم می تواند با میدان الکتریکی و هم با میدان مغناطیسی کار کند ولی نمی تواند با میدان های الکترومغناطیسی (همان رادیویی) کار کند. به طور مثال یک آنتن کوچک حلقوی (که به عنوان حلقه های مغناطیسی شناخته شده اند) میدان های مغناطیسی تولید می کنند که می توانند توسط دیگر آنتن های حلقوی دریافت شوند البته اگر فاصله ها به اندازه کافی کوچک باشد. ارتباط حوزه نزدیک مغناطیسی دارای ویژگی مفید نفوذ در مواد هادی ای که توانایی انعکاس موج های رادیویی را دارند، است. برای مثال ارتباط حوزه نزدیک مغناطیسی مدتی برای برقراری ارتباط با زیردریایی ها مورداستفاده قرار می گرفت، زیرا خطوط میدان مغناطیسی توانایی نفوذ درون آب دریا (که یک هادی است) را داراست. البته در این مورد به اجبار بایستی فرکانس کاری بسیار کوچک گرفته می شد تا در مقابل بتوان طول موج های بلند تولید کرد (صدها مایل) تا بدرد استفاده برای زیردریایی ها بخورد. امروزه برخی از تلفن های همراه از فناوری ارتباط حوزه نزدیک استفاده می کنند (فرکانس کاری آن ها 13.56 MHz که معادل طول موج 22.11 متر است). البته برای مصارف بسیار خاص تلفن های همراه از این فناوری استفاده می کند زیرا طول موج کوتاه این ارتباط، کار را مشکل می کند. موارد استفاده از NFC ارتباط حوزه نزدیک بر اساس سیستم (RFID) با امکان ارتباط دوجانبه بین نقاط انتهایی ساخته شده است، درصورتی که فناوری های گذشته مثل (Contactless Smart Card) از سیستم های یک طرفه بهره می بردند. فناوری ارتباط حوزه نزدیک در وسایلی مثل Google Nexus از زمان Nexus S مورداستفاده قرار می گرفته است، ولی در حقیقت به صورت واقعی مورداستفاده قرار نگرفت تا اینکه Android 4.0 Ice Cream Sandwich به همراه ویژگی ای بنام Android Beam که اولین بار همراه Galaxy Nexus وارد بازار شد. فناوری ارتباط حوزه نزدیک می توانند در سیستم های (Contactless Payment) پرداخت بدون تماس، شبیه به آنچه در کارت های اعتباری و بلیت های الکترونیکی هوشمند است، مورداستفاده قرار بگیرد و سیستم پرداخت همراه را به وجود بیاورد و یا مکمل سیستم های قبلی عمل نماید. با ورود Android 4.4 به بازار گوگل مدل جدیدی را برای افزایش امنیت فناوری ارتباط حوزه نزدیک با نام Google Wallet ارائه کرد که بسیار به گسترش این فناوری در بین اپلیکیشن های خود مؤثر بود. سپس شرکت اپل نیز برای اینکه از کاروان شتابان فناوری ارتباط حوزه نزدیک جا نماند اعلان کرد که در راستای برنامه Apple Pay این فناوری را مورداستفاده قرار خواهد داد. پس از آن Samsung Pay به عنوان سیستم پرداخت موبایلی سامسونگ و سپس Android Pay نیز معرفی شدند و حالا مایکروسافت نیز در صدد افزودن پشتیبانی پرداختی موبایلی به ویندوز 10 موبایل است. برقراری ارتباط بین شبکه های ارتباطی (Bootstrapping) فناوری ارتباط حوزه نزدیک یک امکان ارتباط بسیار ساده را پیشنهاد می دهد که برایBootstrapping (همگام و خود راه انداز) کردن دیگر ارتباطات بی سیم مورداستفاده قرار می گیرد. برای مثال نرم افزار Android Beam از فناوری ارتباط حوزه نزدیک برای تکمیل مراحل فعال سازی و جفت شدن و برقراری ارتباط بلوتوث در هنگام انتقال یک فایل و همچنین غیرفعال کردن بلوتوث بر روی هر دو دستگاه هنگام انتقال فایل استفاده می کند. نوکیا، سامسونگ، بلک بری و سونی از فنّاوری NFC برای جفت کردن (pairing) هد ست های بلوتوث و مدیا پلیر و بلندگوها استفاده می کنند. همین اصول و راهکار نیز برای برقراری ارتباط بین شبکه های وای فای نیز می تواند مورداستفاده قرار بگیرد. این تنها در بین وسایل اندرویدی ورژن Jelly Bean به بالا قابل استفاده است. دستگاه های سامسونگ گلکسی یک ویژگی به نام S-Beam دارند که یک گسترشی بر Android Beam است و توانایی استفاده از فناوری ارتباط حوزه نزدیک (NFC) برای تقسیم مک آدرس و آی پی آدرس را ایجاد می کند و شما می توانید به صورت مستقیم از وای فای برای انتقال داده استفاده کنید. مزیت استفاده از وای فای بجای بلوتوث برای انتقال اطلاعات در سرعت انتقال است زیرا وای فای توانایی انتقال اطلاعات با سرعت 300 Mbit/sec را داراست. تاریخچه ریشه فناوری ارتباط حوزه نزدیک (NFC) را بایستی در فناوری شناسایی فرکانسی-رادیویی (Radio-Frequency Identification) جستجو کرد. 1983- اولین ایده های فناوری (RFID) توسط Charles Walton به ثبت رسید. 2002- سونی و فیلیپس به اتفاق بر روی ساخت فناوری ای جدید به توافق رسیدند. 2004- نوکیا و فیلیپس و سونی انجمن ارتباط حوزه نزدیک را راه اندازی کردند. 2006- شروع قانون مندی NFC Tags 2006- نوکیا 6131 اولین تلفن همراه استفاده کننده از این فناوری لقب گرفت 2010- سامسونگ Nexus S اولین تلفن اندرویدی دارای فناوری ارتباط حوزه نزدیک به تولید رسید. مقایسه با بلوتوث قابلیت NFC Bluetooth استاندارد شبکه ISO 13157 etc. IEEE 802.15.1 نوع شبکه point to point WPAN محدوده عملکرد کمتر از 20 سانتی متر تقریباً 100 متر (در کلاس 1) فرکانس کاری 13.56 MHz 2.4-2.5 GHz سرعت 424 Kbit/s 2.1 Mbit/s زمان آماده سازی کمتر از 0.1 ثانیه تقریباً 6 ثانیه میزان مصرف انرژی کمتر از 15 میلی آمپر متغیر همان گونه که از جدول بالا مشاهده فرمودید هر دو فناوری یعنی بلوتوث و ارتباط حوزه نزدیک جزو شبکه های ارتباطی با برد کوتاه محسوب می شوند ولی محدوده کاری بلوتوث از ارتباط حوزه نزدیک بیشتر است. البته ازنظر دیگر، میزان مصرف انرژی فناوری ارتباط حوزه نزدیک بسیار کمتر از بلوتوث است بنابراین در صورت استفاده در موبایل کمتر به شارژ شما آسیب میزند. زمان آماده سازی و استفاده از این فناوری ها نیز در نوع خود مهم محسوب می شود و ازاین جهت NFC ده ها برابر سریع تر از بلوتوث عمل می کند. از نگاه دیگر به دلیل محدوده عملکرد کم NFC این فناوری مناسب استفاده در مناطق شلوغ و پرجمعیت است زیرا کمتر مورد شناسایی دیگر وسایل قرار می گیرد.
یکشنبه ، ۶تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر بانک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]