واضح آرشیو وب فارسی:رکنا: رکنا: وقتی نقش پدر و مادری ناکارآمد می شود، والدین دیگر نمی توانند بدرستی ایفای نقش کنند و فقط به عنوان مسئول تدارکات و فراهم کننده نیازهای فرزندان خویش به حساب می آیند. پدری که در مقابل دانشکده پرستاری شهرستان خوی فرزندش را نشانه گرفته و با شلیک گلوله به زندگی او خاتمه داده، در واقع فردی است که نقش پدری را پایان یافته می داند. ما امروز در عصر و دوره ای به سر می بریم که دیگر نه پدر می تواند به طور کامل خود را پدر بنامد و نه مادر، همانند گذشته مادری کند. عناصر فراوان مداخله گر تربیتی به عنوان مزاحمان نظام تربیتی اجازه هرگونه کار اثربخشی را از والدین سلب کردند و به پدر و مادر اجازه پدر و مادر شدن را نمی دهند.انسان موجودی است که میل به جاودانگی دارد ولی چون مرگ مانع از انجام این آرمان حیاتی او می شود بشر برای تحقق آرزوی دیرینه اش ازدواج می کند تا فرزندی را تربیت کند که ادامه نسل او در جهان هستی باشد و اینگونه جاودانگی خویش را به نمایش می گذارد. فوران آتشفشان گونه دانش بشر منجر به رشد تکنولوژی ارتباطات شده و دهکده جهانی را به جهان شیشه ای تبدیل کرده که افراد هیچ گونه حیاط خلوتی برای آرمیدن ندارند. والدین فرزندانی را به وجود می آورند که ادامه آنان در جهان هستی باشند. اما مگر عناصر مزاحم فرهنگی و تربیتی مجالی برای فراهم ساختن این آرزوی کهنه بشری می دهد که فرزندان را آنگونه که می خواهند پرورش دهند. مگر مداخله گران ویران کننده، فرصتی می دهند تا او به دور از هرگونه هیاهویی مدل تربیتی خویش را روی فرزندان اجرا کرده و افرادی را تحویل جامعه فردا بدهند تا مطابق میل شخصی خویش باشند. وقتی بازار مکاره کالاهای فرهنگی عنان اختیار را از افراد سلب کرده و اجازه هیچگونه کار فرهنگی ناب و اصیل را نمی دهد و با اغواگری هرگونه فعالیت های انجام شده را نیز خنثی و بی اثر می کنند چگونه می توان فرزندانی تربیت کرد که ادامه ما در جهان هستی شوند. ناکارآمدی برنامه های آموزشی و تخریب و ویرانی فعالیت های فرهنگی و خنثی سازی اقدام های تربیتی منجر به یأس و ناامیدی سیاستگذاران کلان فرهنگی و برنامه ریزان اجتماعی شده است. به همین دلیل بخش هایی از نهاد مقدس خانواده متزلزل شده و برنامه های تربیتی والدین خنثی و غیراثربخش شده اند. پدر و مادر نیز دیگر نقش اساسی شان را نمی توانند در خانواده ایفا کنند و کوشش های نهادهای فرهنگی و آموزشی در معرض تخریب و نابودی قرار گرفته است. آنان دیگر مرجعیت اجتماعی خویش را از دست داده اند. فرزندان با وجود پدر و مادر یتیم به دنیا می آیند و مانند یتیمان رشد می کنند. به گونه ای که بود و نبود والدین برای آنان یکسان شده است. وقتی پدری که در انجام نقش پدری اش عاجز و ناتوان شده، پس نمی تواند مسأله را حل کند. به همین خاطر با قتل فرزندش در ملأعام صورت مسأله را پاک می کند. او چون نمی تواند خود را حذف کند با شلیک گلوله به سوی فرزندش حذف نقش پوشالی پدری را در جامعه به طور رسمی اعلام می کند. او وقتی می بیند که اینگونه رفتار فرزندان ادامه او در جهان هستی نیست. مبادرت به حذفش می کند. تا اعلام کند که این فرزند هیچگونه نسبت خویشاوندی با او ندارد. پدر با این کار با زبان بی زبانی اعلام می کند که هیچگونه وجه اشتراک و شباهتی در افکار و رفتار با فرزندش ندارد. تضاد او با فرزندش به گونه ای است که دیگر طاقت و تحمل این گونه رفتارهای فرزندی را ندارد یا باید خود را حذف کند یا فرزندش را چون او به ظاهر والد است اما پدر نیست. یعنی فقط به دنیا آورنده اوست نه عامل تعلیم و تربیتش. او فقط مسئول تدارکات و فراهم کننده مایحتاج اوست نه سرپرست اش. اینک که هیچگونه رابطه دوستانه ای بین او و فرزندش وجود ندارد و اینگونه فریاد اعتراض را با اسلحه شکاری در ملأ عام به صدا درمی آورد. چون نمی تواند نقش پدری را ایفا کند.و آن را اینگونه به تمسخر گرفته و... دکتر جعفر بای - محقق و کارشناس آسیب های اجتماعی برای دیدن حوادث روز کلیک کنید.
یکشنبه ، ۶تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رکنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 83]