محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845679482
موزه؛ پل ارتباطی گذشته و آینده
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: مدیر کل اداره موزه ها و اموال منقول فرهنگی ـ تاریخی در گفت وگو با ایرنا تبیین کرد: موزه؛ پل ارتباطی گذشته و آینده تهران- ایرنا- «محمدرضا کارگر» مدیر کل اداره موزه ها و اموال منقول فرهنگی ـ تاریخی در گفت وگوی تفصیلی با ایرنا بر اهمیت حفظ میراث گذشتگان و انتقال آنها به نسل های آینده تاکید کرد و این گنجینه های ارزشمند را تاریخ تمدن هر کشوری دانست که با قدرت و ثروت قابل دستیابی و خریداری نیست.
«موزه» به عنوان مکانی به شمار می رود که مجموعه بزرگی از آثار باستانی و اشیای ارزشمند در آن نگهداری و در برابر دید همگان قرار داده می شود، در لغت از واژه فرانسوی «Musee» گرفته شده است و در زبان انگلیسی به آن «میوزیم» (museum) می گویند.موزه ها در تعبیر، تفسیر و روشن سازی زندگی پیشینیان تاثیر بسزایی دارند. به باور کارشناسان موزه، هرکدام از آثار موجود در این مکان ها، بازتابی از محیط زیست طبیعی انسان ها و میراث فرهنگی آنان است.موزه ها نخست مجموعه های شخصی بودند که به دلیل علاقه فردی گردآوری می شدند و همچون موزه های امروزی مورد بازدید عموم قرار نمی گرفتند تا آن که با گسترش فرهنگ موزه داری به مرور مجموعه هایی بزرگ با عنوان موزه ایجاد شدند و همگان توانستند از آنها بازدید کنند.تشکیل موزه در ایران به دوره قاجار باز می گردد. پس از سفر ناصرالدین شاه در 1249 هجری خورشیدی به اروپا و بازدید از موزه این کشورها، وی به داشتن چنین نهادی علاقه مند شد. بنابراین بخشی از کاخ گلستان را به موزه ای شخصی اختصاص داد اما این مرکز پس از مدتی از میان رفت. در نتیجه، اشیای قیمتی آن در اختیار خزانه بانک مرکزی قرار گرفت و سلاح های آن نیز به دانشکده افسری واگذار شد تا آن که در زمان مشروطه، موزه «ایران معارف» که اشیای عتیقه، کاشی، سفال، سکه و سلاح را در خود جای داده بود، آغاز به کار کرد. بدین ترتیب نخستین گام ها در تاریخ موزه داری ایران برای داشتن موزه هایی عمومی برداشته شد.در بیان اهمیت و هدف موزه و موزه داری لازم به یادآوری است که میراث های موجود در این نهاد فرهنگی هر کدام بیانگر فرهنگ، هنر، آداب و رسوم، باورها و اعتقادهای ملت های گوناگون در گذشته است که با مشاهده و تفسیر آن ها می توان از تجربه های پیشینیان الگو و عبرت گرفت. اهمیت موزه ها در زمینه های علمی- پژوهشی و فرهنگی، «مجمع عمومی کمیته بین المللی موزه ها» (آیکوم) را بر آن داشت تا در 28 می 1977 میلادی با صدور قطعنامه ای، 18 می را به عنوان «روز جهانی موزه و میراث فرهنگی» نامگذاری کند. آیکوم هر ساله به مناسبت این روز، شعاری را با توجه به موضوع های پر اهمیت انتخاب می کند. عنوان «موزه ها و چشم اندازهای فرهنگی»(Museums and Cultural Landscapes) شعار انتخابی سال جاری است.این شعار بر نقش مهم موزه در تبادلات و غنای فرهنگی جهان دلالت دارد و افزایش درک متقابل، برقراری روحیه همکاری و صلح میان مردم این گیتی پهناور را نشان می دهد. **پژوهشگر ایرنا به مناسبت روز جهانی موزه و میراث فرهنگی با «محمدرضا کارگر» مدیر کل اداره موزه ها و اموال منقول فرهنگی ـ تاریخی به گفت وگو پرداخت.در ادامه متن این گفت و گو را می خوانیم:*ایرنا: حفظ و نگهداری آثار باستانی از ضرورت های انکارناپذیر در دنیای امروز است، چه عواملی سبب توجه به اهمیت این مقوله مهم در میان جامعه جهانی شد؟**کارگر: انسان از زمانی که پا به عرصه وجود گذاشت، برخی از اشیاء همیشه توجه وی را به خود معطوف می کرد، به همین دلیل درصدد جمع آوری و نگهداری از آنها بر آمد تا اینگونه آنان را برای همیشه در کنار خود داشته باشد. باید گفت گرایش به حفظ آثار تاریخی به حس زیبایی شناسی و کنجکاوی بشر باز می گردد، با نگاهی به تاریخ تمدن مشاهده می شود، این مقوله جزئی تفکیک ناپذیر از زندگی انسان ها است. *ایرنا: تشکیل موزه ها به شکل امروزی به چه دلیلی صورت گرفته است؟**کارگر: موضوع موزه و موزه داری به شکل امروزی دلایل دیگری را شامل می شود. در ایران پادشاهان همیشه به نگهداری از اشیای قیمتی در کاخ های خود اقدام می کردند. در اروپا، کلیساها و صومعه ها به طور معمول اشیایی که مربوط به تاریخ دین مسیحیت بود، جمع آوری می کردند. به عنوان نمونه ظرف هایی که شخصیت مهمی با آن غسل تعمید داده شده یا ظروفی که متعلق به افراد نامدار تاریخ آن کشور بود، اهمیت خاصی داشت، بنابراین از آن ها حفاظت می کردند و گاهی در مراسم های خاص برای همگان به نمایش می گذاشتند. این سبک از نگهداری از اشیاء تا انقلاب کبیر فرهنگی فرانسه (1799-1789 میلادی) ادامه داشت. در این زمان نوع نگاه به موزه و موزه داری تغییر کرد و انسان به گذشته و تمدن ها توجه بیشتری نشان داد. علومی مانند باستان شناسی، انسان شناسی و خط شناسی نیز پس از این انقلاب به وجود آمدند. پس از انقلاب فرانسه «ناپلئون بناپارت» امپراطور فرانسه در حوزه تمدن هایی نظیر مصر کتیبه هایی را یافت و همچنین از راه کنکاش در برخی شهرهای اروپایی و اکتشاف اشیای ارزشمندی که زیر خاکسترهای آتشفشانی نهفته بودند، زمینه ایجاد کنجکاوی و علاقه مردم برای شناخت گذشتگان فراهم شد. به دنبال این جریان ها، سفرهای علمی و کاوش های باستان شناسی در بین النهرین، آفریقا، آمریکای لاتین، مصر و ایران و بسیاری دیگر از نقاط جهان آغاز شد. با جمع آوری اشیای ارزشمند باستان شناسان به تدریج به فکر تاسیس مکانی برای مراقبت و نگهداری از آثاری که بر پایه مطالعه های کارشناسان به وجود آمده است، افتادند.*ایرنا: نخستین موزه ها از چه زمانی و در چه کشورها و مناطقی شکل گرفتند؟**کارگر: بیش از 300 سال از تشکیل نخستین ساختمانی که به نام موزه ایجاد شد می گذرد. برخی از کارشناسان معتقدند موزه «آشمولی» (Ashmolean) در شهر (آکسفورد انگلیس) که در 1679 میلادی تاسیس شد، قدیمی ترین موزه است. با وجود اختلاف نظری که درباره ایجاد نخستین موزه وجود دارد اما می توان به صورت تقریبی گفت که سه سده از تاسیس نخستین موزه می گذرد. پس از پایه ریزی نهاد موزه به تدریج تحولات زیادی در آن به وجود آمد. تنوع موضوعی و تغییرهای محتوایی از جمله این دگرگونی ها است، تا جایی که امروز بیش از 80 هزار موزه در دنیا وجود دارد. برخی از این موزه ها به قدری گسترده اند که بیش از یک میلیون شی ارزشمند را در خود جای داده اند. تنوع موضوع نیز در موزه نیز بسیار زیاد است. به عنوان نمونه موزه سیب زمینی، شکلات، تمدن ها، شخصیت ها، لباس شماری از انبوه موزه های جهان است. *ایرنا: به طور عمده موزه ها چه کارویژه هایی دارند؟**کارگر: موزه علاوه بر این که به عنوان مهمترین نهادها با کارکرد آموزشی - فرهنگی شناخته می شوند، از مزیت های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی نیز برخوردارند و موجب پویایی و قدرت شهرها می شوند. موزه ها یکی از مهمترین معیارهایی به شمار می روندکه توسعه شهری را رقم می زنند و ظرفیت لازم را برای انتخابات فرهنگی ایجاد می کنند. *ایرنا: همان طور که اشاره کردید، در جهان کنونی حفظ میراث فرهنگی از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از حفظ میراث فرهنگی چیست؟ **کارگر: برای انسان جالب است که به حس کنجکاوی خویش درباره چگونگی زندگی گذشتگان پاسخ دهد. سوال هایی در ذهن انسان ها وجود داشت که بشر همیشه به دنبال یافتن پاسخ آنها بوده است. انسان ها گاه با مطالعه اساطیر مذهبی یا غیرمذهبی به جواب برخی سوال ها دست می یافتند اما این پاسخ ها هیچ گاه اثبات نشده بودند. بنابراین بهترین منبع برای برطرف ساختن حس کنجکاوی، مطالعه آثار به جا مانده از گذشته بود. از طرف دیگر بشر از ابتدای هستی تا کنون به اشیایی که برای وی به یادگار مانده است و خاطره ای را در آنان زنده می کند، علاقه نشان می دهد.*ایرنا: می توانید برای روشن تر شدن این مفاهیم به نمونه ای در این ارتباط اشاره کنید؟**کارگر: به عنوان نمونه خشکسالی، دروغ و جنگ در زمان هخامنشیان نیز وجود داشته است. در آن زمان پادشاه از خداوند درخواست کرد که مردم را از جنگ، دروغ و خشکسالی نجات دهد. انسان ها می توانند با مطالعه چگونگی برخورد گذشتگان با این موضوع ها از تجربه های آنان استفاده کنند. با مطالعه آثار باستانی می توان دریافت که عوامل توسعه و سرنگونی تمدن ها چه بوده است. به این ترتیب تاریخ به انسان ها یادآوری می کند که اشتباه گذشته را تکرار نکنند.آثار باستانی موجب می شوند که ملت ها هویت خود را پیدا و آن را تقویت کنند. با استفاده از این یادگارهای فرهنگی و تکیه بر اصالت، کشورها می توانند در برابر هجوم فرهنگی استقامت لازم را داشته باشند و دچار خودباختگی نشوند، زیرا اگر این هویت درون جامعه وجود نداشته باشد، افراد دچار بی هویتی می شوند، به ناچار از دیگر کشورها الگو می پذیرند. الگو برداری از فرهنگ بیگانگان به دلیل تفاوت فرهنگی که کشور میزبان با آن ها دارد، افراد را دچار ناهنجاری می کند. هر فرهنگی در حال رشد، نمو و تغییر است اما این تغییر در چارت معین همان کشور صورت می پذیرد. از این رو اگر تغییر و دگرگونی از چهارچوب خارج شود، زمینه آشفتگی خیال انسان را فراهم می کند. البته الگو گرفتن کشورها از یکدیگر در جهان نیز امری پسندیده نیست زیرا این کشورها به عنوان مرکزهای گردشگری اگر فرهنگ های مشابه با یکدیگر داشته باشند، مناطق جذابی برای گردشگری محسوب نمی شوند. به عبارت دیگر تفاوت ها باعث جذابیت می شود.موزه ها به عنوان نهادهای فرهنگی امروز برای افزایش جاذبه های گردشگری با یکدیگر رقابت دارند. برخی از جاذبه ها نیز با عنوان جاذبه های مادی وجود دارد که امری پسندیده نیست. به عنوان نمونه افرادی اشیای قیمتی را خریداری می کنند تا آن را در موقعیتی مناسب با قیمتی بالاتر به فروش برسانند. *ایرنا: چه نهادها و سازمان هایی امر مهم حفظ و نگهداری از آثار تاریخی را برعهده دارند؟**کارگر: مسوولیت حفاظت از آثار باستانی به عهده همه دستگاه های کشور است. زمانی که اثری وقف می شود، مالک (حقیقی-حقوقی)، اثر تاریخی نخستین فردی است که باید در حفظ و نگهداری اثر کوشا باشد. شهرداری ها در مرحله دوم قرار دارند که همه باید تلاش خویش را برای جلوگیری از تخریب آثار تاریخی بکار بگیرند. نیروی انتظامی نیز یکی از نهادهای انتظامی به شمار می رود که یکی از رسالت های آن حفظ آثار باستانی محسوب می شود. مردم اما مهمترین نقش را در نگهداری آثار فرهنگی بر عهده دارند. هر نهادی موظف است در حفظ و نگهداری آثار باستانی حوزه خود تلاش کند. این وظیفه به عهده همه مردم و سازمان ها است.*ایرنا: چند سال گذشته گروه های دهشت افکن و تندرو مانند داعش بارها اقدام به تخریب مکان های باستانی کرده اند که تخریب شهر تاریخی پالمیرا و کشتن چند تن از مورخان و باستان شناسان تنها چند مورد از تلاش ها برای از میان بردن تاریخ است. دنیا برای رویارویی معضل هایی از این دست چه تدابیری اندیشیده است؟**کارگر: بر پایه قوانین، میراث های فرهنگی در تهاجم فرهنگی نباید مورد تخریب قرار بگیرند، در غیر این صورت، کشور صاحب اثر می تواند به مجامع جهانی شکایت کند. پس از بررسی موضوع به وسیله مجامع جهانی، کشور مهاجم مقصر شناخته می شود و جدای از تنبیه هایی که برای آن در نظر گرفته می شود، موظف است از نظر مالی خسارت های وارده را جبران کند اما متاسفانه این خسارت ها در بیشتر موارد غیرقابل جبران است. موضوع یاد شده تنها برای کشورها اجرایی است اما زمانی که گروه های تروریستی نظیر طالبان و داعش دست به چنین اقدام هایی می زنند، بحث از چارچوب دولت ها خارج می شود و این روند کاری قابل اجرا نیست. تنها راهکار برای رویارویی با این معضل، همکاری برای بهبود امنیت جهانی است. با این راهکار شاید بتوان کمتر شاهد این ناهنجاری های رفتاری از طرف گروهک های تروریستی بود.*ایرنا: در ایران به چه میزان میراث فرهنگی و تمدنی مورد حمایت و نگهداری قرار دارد و ممکن است چه آسیب هایی در این مسیر وجود داشته باشد؟**کارگر: ایران در مقایسه با کشورهای جهان، از بسیاری کشورها پیشرفته تر است اما نسبت به برخی دیگر از وضعیت مناسبی برخوردار نیست. یکی از موضوع هایی که نگران آن هستیم طرح های توسعه ای نظیر سد سازی، توسعه راه ها، گسترش خطوط گاز، گسترش جمعیت و شهرها هستند که همگی به نوعی به میراث فرهنگی کشور صدمه وارد می کنند. در مجموع وضعیت رضایت بخشی در موضوع حمایت از آثار باستانی وجود دارد اما می توان با کمی تلاش شرایط را بهتر کرد. *ایرنا: هنوز هم برخی از آثار باستانی به دلیل فرسایش و برخی دیگر به دست بازدیدکنندگان آسیب می بینند. راهکار پیشنهادی شما برای رویارویی با این مشکل چیست؟**کارگر: بخشی از تخریب ها نیازمند کار فرهنگی است زیرا این انسان ها هستند که خواسته یا ناخواسته قدر میراث فرهنگی را نمی دانند. در مرحله نخست لازم است، آگاهی بخشی صورت گیرد. در مرحله بعد، ضروری است، قانون های مجازات برای متخلفان در نظر گرفته شود، اما باز هم آگاهی بخشی تاثیر بهتری نسبت به مجازات دارد. به عنوان نمونه فردی که تحصیلات محیط زیستی دارد، بدون اینکه عواقب مجازاتی از آسیب زدن وی به محیط زیست جلوگیری کند، به دلیل عنصر آگاهی به هیچ عنوان حاضر نیست که شاخه ای از درخت را بشکند، زیرا قدر و منزلت درختان را درک کرده است. حشره شناس، جانور شناس و افرادی که در زمینه علوم طبیعی آگاهی دارند، برای طبیعت احترام قائل اند. در مجموع، یکی از ثروت های اجتماعی ما میراث تاریخی و فرهنگی است. این بالاترین ثروتی است که به هیچ عنوان نمی توان آن را خریداری کرد. آثار باستانی وجه تمایز کشورها به شمار می رود. ملت ها می توانند، هر چیزی را برای خود بسازند اما نمی توان برای هیچ کشوری تاریخ ساخت و نمی توان برای خود میراث فرهنگی، هویت و گذشته ایجاد کرد؛ موضوعی که باید به آن توجه کرد تا این یادگارهای گرانبها به درستی به آیندگان انتقال یابند.*گروه اطلاع رسانی(مریم سیدان)پژوهشم*9368*9131
28/02/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها