واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
طنز؛ مصاحَبَه با یک تروریست!
این تروریست، تحصیلات ابتدایی خود را در رشته هفت تیر بازی، متوسطه را در رشته راکت پرانی، ثانوی را در رشته انتحاری، «استری» را در رشته مردم فریبی و سرانجام، دکترای خود را در رشته چاه کنی از دانشگاه وحشت، در کشور گندستان به دست آورده است.
ماهنامه خط خطی - مبارکشاه شهرام: این تروریست، تحصیلات ابتدایی خود را در رشته هفت تیر بازی، متوسطه را در رشته راکت پرانی، ثانوی را در رشته انتحاری، «استری» را در رشته مردم فریبی و سرانجام، دکترای خود را در رشته چاه کنی از دانشگاه وحشت، در کشور گندستان به دست آورده که متاسفانه پس از پوشیدن واسکتِ انتحاری، زمانی که می خواست خود را در میان اطفال مکتبی بیفکند، از سوی نیروهای امنیتی افغانستان، دست و پاگیر شد.
خبرنگار: گفته می شود شما با واسکت انتحاری، در هنگام دقیقه نود خودکفانی دستگیر شده اید.
تروریست: خیر، گفته می نشود! زیرا بنده، مستند دستگیر شده ام، واسکتم را گرفتند اما بمبی را که در میان شکم جاسازی کرده ام، مثل بچه هشت ماهه، از ریسمان روده هایم گرفته به دیوار شکم، پا می زند. پس پیش از این که بزایمش، به زندان بان بگویید که رهایم کند! در غیر آن، بد خواهدشد.
خبرنگار: خُب، چرا تا این دم که در زندان بودید خود را انفجار ندادید؟
تروریست: ما کلید بهشت به گردن داریم که پس از نمایاندن آن به نکیر و منکر، راحت می توانیم به خواست حوریان بهشتی که انتظارمان را می کشند پاسخ مثبت بگوییم. و زندان، پر بود از هم کیشان و هم فکران خودم که نخواستم آنها از این نعمت، محروم شوند.
خبرنگار: بدبخت! پس از انجام انتحار، کلید گم می شود و سندتان هم پاره پاره! در این صورت، براساس کدام سند آرزویی رسیدن به بهشت را دارید؟
تروریست: برای ما فرقی نمی کند زیرا در دنیا، سایر کسانی که شما تروریست اش می خوانید برای ما آرزوی بهشت می کنند، چنان چه که برای ملاعمر، ملا دادا...، اسامه و... می کنند.
خبرنگار: ولی شما اشتباه فکر می کنید، یعنی به این فکر نمی کنید که به تضمین هیچ انسانی، کسی به بهشت و یا اسفل السافلین فرستاده نمی شود؟
تروریست: نخیر به این فکر نمی کنیم!
خبرنگار: پس به چه فکر می کنید؟
تروریست: به عید و برات و نوروز و جشنِ استقلال فکر می کنیم که به مناسبت شان، رها شویم و این بار با موتور پر از بمب، خود را بکفانیم!
خبرنگار: یعنی می خواهید بگویید که آدم بشو نیستید؟
تروریست: شما خبرنگارید و حق ندارید که توازن خبری را در نظر نگیرید.
خبرنگار: تروریست را ببین که به من اساسات خبرنگاری می آموزاند.
تروریست: ژورنالیسم زرد را ببین که خلاف موازین حقوق بشر، به من می گوید تروریست!
(در این لحظه، انفجاری رخ می دهد و نه تروریست می ماند و نه خبرنگار!
این مصاحبه از حافظه ریکاردر آن خبرنگار که از آتش ترور در امان مانده بود، پیاده شده است.)
***
یاد دهانی: یادآوری
واسکت: جلیقه، در اینجا به معنای کمربند انتحاری است.
کفاندن: ترکاندن.
ماستری: دانشگاه
تاریخ انتشار: ۰۱ تير ۱۳۹۵ - ۱۰:۵۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 149]