واضح آرشیو وب فارسی:دزنیوز: به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس «» «» محمد نیشابوری در سرمقاله روزنامه «تجارت» با عنوان «علی ربیعی استعفا بدهد» نوشت: «آنچه منتشرشده بازمانده حساب مالی مدیرعامل بانک رفاه بوده که گردش مالی اش را گرفته اند. علاوه بر این وزیر با این پرداخت موافقت نکرده بود.» این چکیده جملات وزیر تعاون،کار و رفاه اجتماعی در […]به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس «» «» محمد نیشابوری در سرمقاله روزنامه «تجارت» با عنوان «علی ربیعی استعفا بدهد» نوشت: «آنچه منتشرشده بازمانده حساب مالی مدیرعامل بانک رفاه بوده که گردش مالی اش را گرفته اند. علاوه بر این وزیر با این پرداخت موافقت نکرده بود.» این چکیده جملات وزیر تعاون،کار و رفاه اجتماعی در صحن علنی مجلس در واکنش به افشای فیش حقوقی مدیر عامل بانک رفاه بود. ربیعی روز سه شنبه با حضور در مجلس شورای اسلامی گزارشی از عملکرد خود و مدیرانش را در حوزه کار و اشتغال به سمع و نظر نمایندگان ملت رساند اما در خلال آن گریزی هم به موضوع فیش های نجومی حقوق مدیران و اعضای هیات مدیره های شرکت ها و موسسات تابعه وزارت متبوع زد. ربیعی مدعی است این حقوق ها اصلا وجود خارجی ندارند در عین حال فیش منتشرشده مدیرعامل بانک رفاه ساختگی و گزارش کلی از میزان گردش مالی حساب وی بوده است.در همین چند جمله فوق تناقضات عجیبی وجود دارد. اول آن که آنچه منتشرشده است فیش حقوقی است نه گزارش عملکرد از حساب وی. دوم آن که مدیرعامل بانک مورد نظر در مهرماه ۹۴ حدود ۱۵۰ میلیون تومان، آبان ماه ۲۴ میلیون، آذرماه ۳۶ میلیون، دی ماه ۶۳ میلیون،بهمن ماه ۲۴ میلیون و در اسفند ماه ۲۳۰ میلیون تومان دریافتی داشته است که جمع تمامی ارقام فوق معادل ۵۲۰ میلیون تومان می شود.اگر همین عدد را که در طول ۶ ماه در قالب فیش حقوقی به نامبرده پرداخت شده را در حقوق پایه یک کارگر شرکت های تولیدی و خدماتی تقسیم کنیم و ببینیم حقوق ۶ ماهه علی صدقی معادل چند ماه حقوق یک کارگر می شود عدد دهشتناکی به دست می آید.حقوق پایه یک کارگر در سال گذشته ۷۱۳ هزار تومان بوده است در نتیجه دریافتی ۶ ماه علی صدقی معادل ۷۲۹ ماه تلاش و سخت کوشی یک کارگر کارگاه تولیدی و خدماتی است. در حقیقت اگر کارگری ۶۰ سال کار کند معادل ۶ ماه حقوق و دریافتی مدیرعامل بانک رفاه می تواند درآمد داشته باشد.در صورتی که یک کارگر با ۳۰ سال کار بازنشسته می شود به عبارت دیگر حقوق دریافتی علی صدقی در ۶ ماه معادل میزان حقوق دریافتی ۲ کارگر تولیدی در طول ۳۰ سال اشتغال خواهد بود. این درحالی است که تمام این بده بستان های حقوقی و مالی در وزارتخانه ای در حال انجام است که متولی سامان دادن به وضعیت میلیون ها بازنشسته و مستمری بگیر از یک سو و ۵/۶ میلیون بیکار از سوی دیگر است. شگفت آنکه این همه فقط در بانک رفاه کارگران نیست که در حال به وقوع پیوستن است. در بسیاری از شرکت ها،موسسات و بنگاه های اقتصادی و صنعتی وابسته به وزارت مربوطه هم این رویه جاری است.اگر وزیری تا این حد از واحد ها و موسسات زیرمجموعه خود ناآگاه و بی اطلاع است که عذر بدتر از گناه خواهد بو د ادامه حضورش در منصب وزارت و اگر می دانسته چنین حقوق ها و مزایایی در حال پرداخت است که باید اکنون شرمنده باشد و خود میز وزارت را رها کند و از چرخه مدیریت حداقل در این وزارتخانه خارج شود. در حقیقت وزارتخانه ای با این همه ارباب رجوع که امیدی برای رسیدن به پایان ماه با دستمزد ها و حقوق های اندک ندارند واقعا جای خدمت خاصه خرجان و مدیران سایه نشین رفاه زده نیست. اما در این میان نکته دیگری هم از نظر کارشناسان و منتقدان فیش های نجومی مغفول مانده است. چگونه است که سازمان ها و موسسات تابعه وزارت کار دائما از زیان ده بودن آنها سخن می گویند اما در پاداش های پایان سال اعداد درشت و خارج از تصور یک کارمند یا کارگزار در فیش های حقوقی شان مشاهده می کنیم. یعنی مدیران ارشد این گونه موسسات از ضرر هم پاداش می گیرند؟بغرنج تر از همه این نکته است که اکنون با افشای این اعداد و ارقام نجومی چرا آقایان همچنان بر مسند امور نشسته اند. روز گذشته فرماندار توکیو به دلیل استفاده از اموال دولتی در مصارف شخصی از سمت خود استعفا داد. خوب می دانیم در کشور ژاپن وقتی از فساد مالی مدیران ارشد دولتی صحبت می شود ارقام در حدود چند میلیون ین است چیزی شبیه فساد و رشوه گیری یک کارمند ساده در نظام اداری ایران اما مدیران ارشد ایران در حالی که کشور در بن بست اقتصادی بسر می برد و هر روز ده ها خانواده جدید ایرانی درگیر اعتیاد، طلاق، خودکشی و بیماری های روحی و روانی می شوند یا به دلیل نداشتن توان مالی در بیمارستان ها فوت می کنند حقوق های چند صد میلیونی می گیرند و در همان حال مردم را به قناعت و پرهیز از مال اندوزی توصیه می کنند. یک بازنشسته سازمان تامین اجتماعی در صورت بحران اقتصادی فقط می تواند معادل ۲ میلیون تومان وام ضروری بگیرد به عبارت دیگر یک دویست و پنجاهم حقوق ۶ ماهه علی صدقی. این معادله را هر جور که حل کنیم به ضرر طبقه فقیر و مستضعف جامعه و نماد بارز ظلم و تبعیض اجتماعی و اقتصادی است.اگر نگارنده جای وزیرخوش پوش وزارت تعاون بودم امروز آخرین روز حضورم در پشت میز وزارت مربوطه بود. از علی ربیعی که خود فرزند کار و کارگری است این کمترین توقعی است که می توان داشت.
جمعه ، ۲۸خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دزنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]