تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836276540
شخصیت مولانا را برای حفظ میزهای خود قلع و قمع کردند - چهره نیوز
واضح آرشیو وب فارسی:چهره نیوز: با اعلام خبر ساخته شدن فیلمی بر اساس زندگی مولانا در هالیوود، این بحث به شکل جدی در رسانه ها مطرح شد که چرا در ایران درباره این شخصیت فرهنگی و هنری فیلمی ساخته نشده است. شهرام اسدی کارگردان بخش اول سریال «جلال الدین»، در گفت و گو با آی سینما به مشکلاتی در همین رابطه اشاره کرده که نشان می دهد ساخت اثری درباره مفاخر تاریخی در ایران، تا چه اندازه کار سخت و دشواری است.به گزارش چهره نیوز، به نقل از آی سینما، از هفته گذشته که دیوید فرانزونی نویسنده فیلم نامه «گلادیاتور» از نگارش فیلم نامه ای با موضوع مولانا خبر داده و لئوناردو دیکاپریو را گزینه احتمالی بازی در نقش مولانا معرفی کرده است، رسانه های مختلفی به این خبر واکنش نشان دادند و این بحث مطرح شده که چرا تا کنون فیلمی درباره شخصیت جهانی مولانا در کشور خودش ساخته نشده است؟ حتی داریوش مهرجویی و مجتبی راعی نیز که هر کدام فیلم نامه هایی آماده در این باره دارند، در این خصوص اظهار نظرهایی کرده اند. اما یکی از کارگردانانی که در این باره وارد گود شده و سریالی با موضوع مولانا جلال الدین بلخی ساخته، شهرام اسدی است، کارگردانی که تجربه تلخی از حضور در سریال «جلال الدین» دارد. او که پیش از «جلال الدین» تجربه ساخت سریال موفق شیخ بهایی را در کارنامه داشته است، در ابتدای دهه نود کار ساخت سریال «جلال الدین» را آغاز می کند. اما از میانه راه از پروژه کنار می رود و آرش معیریان جایگزین او می شود. با این حال ، این سریال در 11 قسمت 48 دقیقه ای با حضور بازیگرانی چون علی نصیریان، لادن مستوفی، علیرضا خمسه، محمد فیلی، علی دهکردی، شبنم مقدمی، آرش مجیدی، آتش تقی پور ، داود فتحعلی بیگی، اسماعیل خلج و ... ساخته می شود و در دی ماه 1393 نیز از شبکه یک سیما روی آنتن می رود، اما در جذب مخاطب موفق عمل نمی کند. در ادامه با اسدی کارگردان «روز واقعه» و «به من نگاه کن» گفت و گو کرده ایم و در خصوص این که چرا این سریال را رها کرده و به طور کلی چرا ساخت فیلم و سریال درباره یکی از اثرگذارترین شاعران تاریخ، در کشور خودش به نتیجه نمی رسد؟ سؤال کرده ایم. گفت و گویی که نشان می دهد بر خلاف تصوری که وجود دارد، ساخت اثری در خصوص مفاخر ادبی و فرهنگی تا چه اندازه سخت و پردردسر است. این در حالی است که قرار است به زودی سریال سعدی هم در تلویزیون ساخته شود و باید دید مشکلاتی که اسدی در گفت و گو با آی سینما به آن ها اشاره کرده است در ساخت سریال شیخ اجل نیز گریبان گیر سازندگان خواهد بود یا نه . در ادامه متن این گفت و گو را می خوانید: - شما به عنوان کارگردان در ساخت سریال « جلال الدین» حضور داشتید و پس از آن آقای آرش معیریان این سریال را به دست گرفت. دلیل این اتفاق چه بود؟ دلایل زیادی داشت که طبعاً از حوصله این گفت وگو خارج است. اما فکر می کنم مهم ترین دلیل آن وجه کیفی کار بود. تقریباً از اواسط تصویربرداری به این قطعیت بی تردید رسیدم که اساساً برای شبکه برون مرزی حداقل در مجموعه جلال الدین که مشغول کارگردانی آن هستم دغدغه ای به اسم کیفیت امری کاملاً منتفی است. یعنی فرع است بر باقی قضایا. و اصلاً ساخت چنین مجموعه ای بیشتر جنبه سیاسی دارد تا ادای دین و احترام به شخصیتی چون مولانا. چندین ماه قبل تر از تغییر ریاست سازمان، احتمال جانشینی آقای سرافراز همه جا ورد زبان مسئولین فرهنگی شبکه برون مرزی بود و ناگفته پیدا بود که می خواهند این مجموعه را به عنوان اثری فاخر از آن مدیریت در همان بدو ورود عرضه کنند. برای همین هم بسیار عجله داشتند. در بهمن ماه سال 90 که پیش تولید رسماً شروع شد، رئیس شبکه مُصر بودند که حتماً در اردیبهشت سال 91 یعنی سه ماه بعد تصویربرداری شروع شود و ابداً توجه نداشتند که در حال تولید اثری تاریخی هستند که نیازمند الزاماتی سنگین از دکور و لباس و تجهیزات و بی شماری بازیگر و عوامل دیگر است و قرار است این تولید منجر به خلق اثری بشود متقن ، فاخر، دقیق و قابل دفاع از زندگینامه یکی از مفاخر انگشت شمار این مرز و بوم آن هم بعد از قرنی تأخیر و تعلل. و حقیقتاً تولید آن را با تهیه گزارشی خبری اشتباه گرفته بودند. آقای سرافراز با انتخاب تهیه کنندهای واقعاً کارنابلد ، حداقل در زمینه آثار تاریخی، که گفته میشد از بستگان ایشان هم هستند، در اصل از همان ابتدا، روند تولید جلال الدین را در سراشیبی پرمشقت و کاهنده ای قرار دادند که نهایتاً حتی با وجود تغییر کارگردان به حاصلی در حد هیچ رساند. آقای سرافراز برای کارگردانی مجموعه جلال الدین ، به اعتنای فیلم «روز واقعه» به سراغ من آمده بودند. اما به این نکته توجه نکرده بودند که یکی از دلایل موفقیت من در آن فیلم مدیریتی بود که در پشت آن قرار داشت. مدیریت آقای سیدمحمد بهشتی در فارابی آن زمان، مشکلات را از سر راه برمی داشت و به آن اضافه نمی کرد . به معنی واقعی کلمه پشتیبان بودند و اجازه نمی دادند که دسیسه گری های احتمالی تهیه کننده مسیر کیفی اثر را مخدوش کند. - زمان ساخت این سریال نسبت به شخصیت مولانا با چه مشکلاتی روبرو بودید؟ همه چیز همان طور که خواستید پیش رفت؟ آیا در شخصیت مولانا هم نکاتی وجود دارد که در نمایش فیلم یا سریالی در ایران با مشکل مواجه شود؟ مشکلات عدیده ای قبل از شروع تصویربرداری در مرحله نگارش و بازنویسی فیلم نامه داشتیم که گاه طی برخی مجادلات آن قدر طولانی و مداوم بود که احساس می کردید پایانی نخواهد داشت. یا فکر می کردید بهترین کار برای شما در آن لحظات این است که از مولانا عذرخواهی کنید و کنار بکشید و کوشش در کشف این رمز کنید که چرا در این همه سال کسی سراغ خلق اثری دندان گیر در باب مولانا نرفته؟ مدیران مسئول فیلم نامه جلال الدین آن قدر محتاط و میزترس بودند که با گفتن یک جمله ساده : « سری را که درد نمی کند دستمال نبندیم» ده ها سکانس اثرگذار از شخصیت مولانا را در کمال بی رحمی قلع و قمع کردند در حالی که آن سکانس ها کاملاً منطبق با شان و عرف دین و شریعت ما بود و مطلقاً ارتباطی با خطوط قرمز جامعه اسلامی ما پیدا نمی کرد . حذف شدند و کنار گذاشته شدند و سرایش سلیس یک شخصیت یگانه را ابتر کردند، صرفاً محض احتیاط و صد البته محض نگهداری میز و موقعیت. تازه بعد از روزها جدل و گفتگو وقتی جلسه بالاخره با توافق ختم می شد و به خانه می رفتید ، یک هفته بعد ایمیلی تازه دریافت می کردید برگردان همان فیلم نامه با سطور فراوانی با فونت قرمز که یعنی باید دوباره تغییر کند. و ای کاش ماجرا به همین توافقات قبل از تصویربرداری ختم می شد ؛ که متاسفانه این طور نبود. پیش می آمد که ماه ها بعد در سرصحنه ، بعد از برداشت دوم از یک پلان گوشی موبایل را به دستتان می دادند که مثلاً در جمله ای که بهاءولد پدر مولانا دقیقه ای پیش ایراد کرد فلان کلمه به بهمان کلمه تغییر کند. و هلم جرا یعنی بر این منوال بگیرید و بروید. یعنی اینگونه می شود که به خاطر ترس ها و احتیاط های کاملاً غیرضروری یک یا چند مدیر، که ابداً نه ربطی به من دارد نه به مولانا نه به بیننده نه به دین نه به فرهنگ، اثری خلق می شود کج و معوج و ناساز و نامربوط که تنها سایه ای است از ایده ای که روزی ایده ای بود که شش سال از عمر شما را خریده و به آب روان سپرده، بی هیچ حاصلی. - در حال حاضر دیوید فرانزونی فیلم نامه نویس گلادیاتور، فیلمنامه ای درباره مولانا نوشته و خبر تولید آن رسانه ای شده است. با توجه به زندگینامه مولوی که درباره آن دست به تحقیق و نگارش فیلمنامه هم زده اید ، نقاط مبهمی در زندگی این شخصیت وجود دارد که قابلیت داستان پردازی یا حتی تغییر نگاه مخاطب به برخی اتفاقات و ابعاد این شخصیت تاریخی را داشته باشد؟ فی نفسه از این خبر بسیار خوشحال شدم؛ چون فرانزونی فیلمنامه نویس بسیار قابلی است و قطعاً نگاه قابل تعمقی درباره مولانا ارائه خواهد کرد که امیدوارم به هر دلیل دچار مسائلی ورای تفکر مولانا نشود. امروز آفرینش هر اثر هنری و ادبی در هر گوشه عالم، که زاویه ای تازه به دنیای مولانا باز کند می تواند در وهله نخست بیانگر وسعت جهان بینی او باشد که رگ و پی همه آثارش برگرفته از قرآن و فرهنگ ایرانی است. که یعنی هر حرکت از این دست در واقع توجهی است به اسلام و شان ایرانی. در خصوص نقاط مبهم که می فرمایید مانند همه شخصیت هایی که با فاصله ای از ما در تاریخ ایستاده اند ، طبیعتاً ابهاماتی وجود دارد که مولانا هم از آن مستثنی نیست. که اتفاقاً همین نقاط می تواند به دلیل غیر استنادی بودن و نبود شواهد و مستندات کافی، قابلیت های دراماتیکی زیادی را پیش بیاورد. عزیمت سلطان ولد پسر مولانا به شام برای بازگرداندن شمس به دستور مولانا، ملاقات های مولانا و شمس بخصوص در دیدار دوم که منجر به آتش گرفتن انبار باروت درون مولانا می شود ، کنش ها و واکنش های کراخاتون همسر دوم مولانا و دخترخوانده اش کیمیاخاتون در قبال شمس، همه از موضوعات پر از ایهام و ابهام است که قابلیت تفسیر به رأی دارند. - شما سال گذشته خبر از صحبت با یک تهیه کننده خارجی برای ساخت فیلم مولوی داده بودید. چه اتفاقی افتاد این اثر ساخته نشد؟ بعد از کنار گذاشته شدنم توسط شبکه برون مرزی ، فیلمنامه ای نوشتم که به مقطع ورود مولانا به قونیه تا ناپدید شدن شمس می پرداخت و از قضا توانسته بودم بسیاری از سکانس های کنار گذاشته شده از سوی تلویزیون را هم به کار بگیرم. علی رغم اینکه فیلمنامه توسط این تهیه کننده و شرکای مالی ایشان مورد قبول واقع شد به دو دلیل متاسفانه امکان ساخت آن میسر نشد. اول این که تهیه کننده مایل بود به دلیل دور نگه داشتن جریان تولید از موانع و توقف های احتمالی، فیلم را خارج از ایران، در اردن یا مراکش بسازد که کنترل بهتری روی پروژه داشته باشد و برایش ارزان تر تمام شود که برای من به دلیل جعلی شدن چهره ها و معماری و فضای حاکم قابل قبول نبود. و دوم این که در موضوع روابط شمس و کیمیاخاتون ، به دلیل پررنگ تر کردن جنبه های گیشه، نقطه نظراتی داشت که آن هم پذیرفتنی نبود. این بود که منتفی شد. - به جز شما، داریوش مهرجویی و مجتبی راعی نیز برای ساخت چنین فیلمی تلاش کرده اند . فکر می کنید چرا این پروژه ها در ایران به نتیجه نرسیده اند ؟ عمده دلیل آن این است که مدیران و سیاست گذاران فرهنگی ما متاسفانه ، مدت هاست بسیار بیش از گذشته، بی اندازه محتاط و میزترس شده اند . غم از دست دادن میز و این که چرا بی خود و بی جهت پا در راهی بگذارند که فردا، آماج تهاجم این یا آن گروه باشند، آن ها را به سوی عافیت طلبی ایمن و بی خطر سوق داده. و البته ده ها دلیل ریز و درشت دیگر نظیر نبود بودجه کافی، نبود یک مرکز قاطع و تصمیم گیرنده ، وجود قرائت های جناحی و سیاسی از موضوع، تغییر هفتگی سیاست های فرهنگی، انباشت ریاکاری، عدم پایبندی به مستندات تاریخی و خیلی دلایل دیگر. - در حال حاضر سرمایه گذاران برای ساخت فیلم ها به فروش فیلم توجه بیشتری دارند، فکر می کنید اثری که شما با توجه به شخصیت مولوی قرار بود بسازید می توانست اثر پرفروشی باشد؟ درباره فروش فیلمی که هنوز نساخته ام نمی توانم قضاوتی بکنم. اما معتقدم هر اثری بیننده خود را پیدا می کند. سخنی که مولانا از قرن هفتم منادی آن بوده، امروز بعد از هشتصد سال هنوز با طراوت و حلاوت، شنیدنی است. به طور قطع هر فیلم صادقی که برگردان و بازگوکننده افکار والای مولانا باشد، همیشه بیننده خواهد داشت. روزی اگر به لطف خدا توفیق ساخت آن ممکن شد، مطمئن باشید نه به خاطر این که من و دوستانم که آن را ساخته ایم ، بلکه صرفاً به خاطر اندیشه و تفکر خود مولانا، در هیچ سالنی، جای سوزن انداختن نخواهد بود.
چهارشنبه ، ۲۶خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: چهره نیوز]
[مشاهده در: www.chehrenews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 63]
-
گوناگون
پربازدیدترینها