تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833178484
نسبت به سرخوردگی و ناامیدی از انقلاب در میان مستضعفان احساس نگرانی نمی کنیم؟ - خبرنامه دانشجویان ایران
واضح آرشیو وب فارسی:خبرنامه دانشجویان ایران: خبرنامه دانشجویان ایران : بسیج دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی(ره) نامه ای را به رئیس قوه قضاییه پیرامون ماجرای معدن «آق دره» منتشر کرد. به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ در بخشی از این بیانیه آمده است: در فهم ما از نظام قضایی حکومت اسلامی حق کار کارگر محترم است. حقوق کارگر بر حقوق کارفرما ارجح است و قانون در حمایت از کارگر در برابر هیچ نظام سرمایه پروری و هیچ سرمایه دار سوءاستفاده گری زانو نمی زند. در در فهم ما از نظام قضایی حکومت اسلامی کارگران معدن طلای آق دره به جرم اعتراض به از کار بی کار شدن شان نه زندانی می شوند و نه تازیانه بر بدن نحیف شان نواخته می شود. متن این نامه به شرح زیر است: بسم الله الرحمن الرحیم اخذ الله علی العلماء الایقاروا علی کظه ظالم و لا سغب مظلوم خدمت ریاست محترم قوه قضائیه جمهوری اسلامی آیت الله جناب آقای حاج شیخ صادق آملی لاریجانی سلام علیکم خدا را، خدا را ، در خصوص طبقات محروم جامعه، که هیچ چاره ای ندارند...پس برای خدا پاسدار حقی باش که خداوند برای این طبقه معین فرموده است... مبادا سرکستی حکومت تو را از رسیدگی به آنان باز دارد، که هرگز انجام کارهای فراوان و مهم عذری برای ترک مسئولیت های کوچک تر نخواهد بود... پس همت خود را از پرداختن به نیازهایشان دریغ مدار و به تکبر بر آنان چهره دژم منماى و کارهاى کسانى را که به تو دست نتوانند یافت ، خود ، تفقد و بازجست نماى . اینان مردمى هستند که در نظر دیگران بی مقدارند و مورد تحقیر رجال حکومت ... با مردم چنان باش ، که در روز حساب که خدا را دیدار مى کنى ، عذرت پذیرفته آید که گروه ناتوانان و بینوایان به عدالت تو نیازمندتر از دیگرانند و چنان باش که براى یک یک آنان در پیشگاه خداوندى ، در اداى حق ایشان ، عذرى توانى. (از نامه امیرالمومنین(ع) به مالک اشتر نخعی) این نامه در حالی نگاشته می شود که نویسندگان آن حجت شرعی خود را برای چنین اقدامی، سنگینی وظیفه ای که در حوزه توجه به محرومان و ستمدیدگان به عنوان ولی نعمتان حکومت اسلامی بر دوش خود احساس می کنند، می دانند و قصد دارند در این سطور، دغدغه های جدی خویش را به حکم وظیفه عمومی "النصیحة لائمة المسلمین"، با آن مسئول محترم بازگو کنند. توصیه همیشگی مقام معظم رهبری بر این بوده که مطالبات دانشجویی به صورت مستقیم با مسئولین مربوطه در میان گذاشته شود و آنها نیز به صورت مستقیم و مسئولانه -نه از روی رفع تکلیف- پاسخگوی دانشجویان باشند. این نامه که درباره فاجعه برخورد با کارگران معترض "معدن آق دره" در آستانه روز جهانی مستضعفین است، به جای اینکه خطاب به وزیر کار و رفاه اجتماعی یا خانه کارگر نگاشته شود؛ خطاب به حضرتعالی به نگارش درآمده است. اما چرا؟ تصمیمات و اقدامات ساختارهای مربوط در قوه مجریه و خانه کارگر نشان می دهد در رویکرد این ساختارها برای حل مشکلات طبقه کارگر و احقاق حقوق فرودستان عزمی وجود ندارد. حقیقتا بود و نبود این ساختارهای عریض و طویل وقتی نتوانند از بروز چنین فجایعی جلوگیری کنند، چه فرقی به حال جامعه کارگری می کند؟ از همین رو ما امیدی به ساختارهایی که اساسا رسالت خود را در جهت تامین خواست های سرمایه داران می بینند، نداریم و نامه نگاری به آنها را به مثابه آب در هاون کوبیدن میدانیم. این نامه خطاب به شما به عنوان مسئول نهاد دادخواهی در نظام مقدس جمهوری اسلامی نوشته می شود؛ تا اولا: زمینه اقدامات موثرتری برای برخورد با چنین فجایعی فراهم شود و ثانیا: اتمام حجتی باشد با سایر مسئولین دخیل در این فاجعه که گمان نکنند، جنبش دانشجویی نسبت به مسائل مهم و حیاتی نظام بی تفاوت است. چندان مایه تعجب نیست که سرمایه دار افسارگسیخته که توانسته معدن آق دره را اجاره کند به معنای دقیق کلمه خود را "مالک" کارگر می دانسته است. انتظاری از سرمایه دار افسارگسیخته و ساختارهایی که برخلاف عملکردشان باید مدافع حقوق مستضعفان باشند، نیست. اما آن قاضی شریفی که بر کرسی امیرالمومنین(ع) تکیه زده است، با چه حجت شرعی حکم شلاق به کارگران و محرومان و ستم دیدگان را داده است؟ آیا حق این نبود که آن سرمایه داری را که بر انفال مسلمین مسلط شده است و به جای اجاره معدن از دولت، در واقع طلای معدن را به شرط تملک خریده و در حقیقت حق بهره برداری بی حد وحصر از معدن به او داده شده، محاکمه کنند که چه بر سر آن بی چارگان آمده است که داد برآورده اند؟ آیا اعتراض مسالمت آمیز به اخراج ۳۵۰ نفر از کارگران و بروز اتفاقی مثل پاره شدن یک لباس و تخریب تابلوی یک شرکت، مستوجب حکم شلاق به ستمدیدگان و مظلومان است؟ حضرت آیت الله؛ در فهم ما از نظام قضایی حکومت اسلامی حق کار کارگر محترم است. حقوق کارگر بر حقوق کارفرما ارجح است و قانون در حمایت از کارگر در برابر هیچ نظام سرمایه پروری و هیچ سرمایه دار سوءاستفاده گری زانو نمی زند. در در فهم ما از نظام قضایی حکومت اسلامی کارگران معدن طلای آق دره به جرم اعتراض به از کار بی کار شدن شان نه زندانی می شوند و نه تازیانه بر بدن نحیف شان نواخته می شود. آیا بنشینیم و منتظر بمانیم بی بی سی و گماشته هایش در کمپین حقوق بشر رژه مقابله نامه های ILO را جلوی چشممان برگزار کنند؟ ککمان هم نگزد و غیرت علوی و فاطمی مان هم عین خیالش نباشد که کارگر شیعه برای شلاق نخوردن، باید محتاج پیمان های بین المللی و دشمنان شریعت مقدس باشد. اف بر ما که از شنیدن این خبر به خود نلرزیم و به درگاه خداوند از بروز چنین فاجعه ای در نظام اسلامی، ضجه و ناله نزنیم، اگر ادعا می کنیم دلبسته و معتقد به عدل علوی هستیم. همان ولی الله الاعظم(ع) که وقتی خبر رسید که مردانى از سپاهیان شام بر زن غیر مسلمان که معاهده زندگى در جوامع اسلامى او را تامین نموده بود،هجوم برده، خلخال از پا و دستبنداز دست آنان در آورده اند، فرمود: فَلَوْ أَنَّ امْرَأً مُسْلِماً مَاتَ مِن بَعْدِ هَذا أَسَفاً مَا کَانَ بِهِ مَلُوماً، بَلْ کَانَ بِهِ عِنْدِی جَدِیراً. مسئولیت "دادگری" که یکی از دو مؤلفه اش عدل گستری و دیگری مبارزه با ظلم است، از اساس با ظلم کردن در تباین است. از این رو واضح است که "مقام مسئول در دادگری "، در مقام تعریف، ستم نمی کند . اما در مورد ظلم های ناخواسته چه باید گفت؟ آیا وقوعِ ظلم های ناخواسته و بی توجهی (یا صورت ندادن توجه لازم و صائب ) به این دسته از ظلم ها با شئون آن مقام سازگار است و آیا مقام "دادگر" نسبت به ظلم هایی که اراده و قصد نمی شوند اما به ناگزیر از ناحیه برخی سیاست گذاری ها و تصمیم سازی های کلان، در جامعه تحقق می یابند، مسئول نیست؟ اگر مسئول بودن را اذعان کنیم، کدام برخورد با این قبیل ظلم ها از جانب "دادگر " با قرار داشتن در این جایگاه سازگار است؟ کارگر در کارخانه ای که طلا تولید می کند شریک سود نیست، اما در زمان ضرردهی کارخانه، نه شریک ضرر، که بلاگردان ضرر است و اخراجش می کنند. آیا این قدرت ساختاری ناعادلانه سرمایه، لزوم رسیدگی جدی به قوانین حقوق کارگران و بازنگری در قوانین جزایی که به نفع سرمایه داران و به ناحق به ضرر مستضعفان است را روشن تر نمی سازد؟ آیا هدف "ایجاد ساز و کار مناسب برای دسترسی آسان همگان به عدالت"، نظارت جدی برای عدم تکرار چنین احکامی برای مظلومان و ستمدیدگان را نمی طلبد؟ آیا نسبت به احتمال سرخوردگی و ناامیدی از انقلاب در میان مستضعفان در صورت بروز چنین وقایعی احساس نگرانی نمی کنیم؟ آیا هشدارها نسبت به تکرار موج اعتراضات اواخر دوره سازندگی و فروپاشی اجتماعی در صورت بی توجهی به اقشار فرودست را هشداری جدی نمی بینیم؟ آیا نسبت به دلجویی از خانواده های این کارگران و آسیب دیدگان وظیفه ای بر عهده خود نمی بینیم؟ آیا در چنین شرایطی تلاش برای بازسازی تصویر قوه قضائیه به عنوان ملجا دادخواهی و عدالت گستری در نگاه مستضعفین و فرودستان را تلاشی ضرور و دارای فوریت نمی دانیم؟ آیا قوه قضائیه تراز نظام مقدس جمهوری اسلامی نباید خود در این مساله مدعی اول باشد؟ متن نگاشته شده، خلاصه ای بود از آنچه تکلیف خود دانستیم با جنابعالی مطرح کنیم تا به فضل الهی قدمی در راه ادای وظیفه برداشته باشیم. بی صبرانه منتظر پیگرد حقوقی و قانونی فاجعه شلاق خوردن کارگران معدن طلای آق دره از جانب آن مسئول محترم هسیتم. حضرت امام خمینی(ره): خدا نیاورد آن روزی را که سیاست ما و سیاست مسئولین کشور ما پشت کردن به دفاع از محرومین و رو آوردن به حمایت از سرمایه دارها گردد و اغنیا و ثروتمندان از اعتبار و عنایت بیشتری برخوردار بشوند. معاذالله که این با سیره و روش انبیا و امیرالمؤمنین(ع) و ائمه ی معصومین (علیهم السلام) سازگار نیست. با احترامی که شایسته ی شما باشد و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته بسیج دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی(ره) 22/03/1395
یکشنبه ، ۲۳خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرنامه دانشجویان ایران]
[مشاهده در: www.iusnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]
-
گوناگون
پربازدیدترینها