تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833182319
نقش تعیین کننده زنان در انتخابات ۲۰۱۶ آمریکا / آیا کلینتون اولین رئیس جمهور زن آمریکا می شود؟ - پایگاه تحلیلی خبری شهرستان گلپایگان
واضح آرشیو وب فارسی:گلپانا: به گزارش دیار عالمان به نقل از گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان ، «هیلاری رودهام کلینتون» – همسر رئیس جمهور اسبق آمریکا – پیشتاز رقابت های انتخاباتی حزب دموکرات است. تاکنون هیچ زنی در تاریخ ۲۲۷ ساله ریاست جمهوری آمریکا به ریاست جمهوری این کشور نرسیده و حتی به اندازه او به کسب این عنوان نزدیک نشده است. با این حال، باز هم تردیدهایی درباره حمایت گسترده زنان از او در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ وجود دارد. درست است که در مجموع، زنان در رقابت های مقدماتی ریاست جمهوری آمریکا از کلینتون بیشتر از دونالد ترامپ – نامزد جمهوری خواهان – حمایت کرده اند؛ اما این حمایت با حمایت اقلیت سیاه پوست آمریکا از باراک اوباما در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ قابل مقایسه نیست. به نوشته وبسایت پولیتیکو، بسیاری از رأی دهندگان زن آمریکایی – بویژه زنان سفیدپوست – معتقدند جنسیت کلینتون به تنهایی برای پیروزی او در انتخابات ریاست جمهوری کافی نیست. آنها معتقدند زنی که از ابتدا درون حاکمیت بوده است نمی تواند نماینده زنانی باشد که سالهاست برای حقوق برابر خود با مردان مبارزه می کنند. به همین دلیل، کلینتون با وجود اختلاف رأی زیاد با «برنی سندرز» – رقیب انتخاباتی خود – در میان زنان سفیدپوست نسبت به وی از حمایت کمتری برخوردار است. تاکنون زنی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا حضور نداشته است تا بتوان میزان حمایت احتمالی زنان آمریکایی از همجنس خود را در یک انتخابات سراسری پیش بینی کرد؛ اما دموکرات ها در کل همواره از اقبال بیشتری نزد رأی دهندگان زن برخوردار بوده اند و همین مسئله می تواند برای کلینتون در رقابت با ترامپ یک امتیاز بزرگ محسوب شود. ترامپ نیز تاکنون بارها اعلام کرده است که کلینتون تنها با تکیه بر جنسیت خود وارد انتخابات ریاست جمهوری شده و اگر زنان آمریکایی صرفاً برای حمایت از همجنس خود به وی رأی ندهند، هرگز نمی تواند در انتخابات پیروز شود. به نوشته ای بی سی نیوز، طبق نظرسنجی های انجام شده، زنان جوان ۲۰ تا ۴۰ ساله که در دوره های اخیر انتخابات ریاست جمهوری آمریکا مشارکت بیشتری نسبت به گروه های سنی بالاتر داشته اند، سندرز را به کلینتون ترجیح می دهند و ۴۹ درصد زنان آمریکایی از تمامی گروه های سنی نیز نظر مساعدی درباره کلینتون ندارند. گاردین چندی پیش در تحلیلی دلیل حمایت کمتر از حد انتظار زنان آمریکایی از کلینتون را ناشی از نگاه حاکمیتی کلینتون عنوان کرد که باعث شده است بسیاری از زنان آمریکایی نتوانند او را نماینده واقعی خود بدانند. از سوی دیگر، برخی از کارشناسان انتخاباتی معتقدند با توجه به اینکه تا به حال تمام رؤسای جمهور آمریکا مرد بوده اند، این باور در میان زنان آمریکایی شکل گرفته است که در آمریکا تنها مردان می توانند عهده دار پست ریاست جمهوری شوند. در مقابل، گروهی دیگر از کارشناسان معتقدند عملکرد زنان در انتخابات سراسری ممکن است متفاوت از عملکرد آنها در انتخابات مقدماتی بوده و در یک رویارویی تن به تن با یک نامزد مرد، حمایت بیشتری از همجنس خود به عمل آورند. به نوشته واشینگتن پست، نکته امیدوارکننده ای که در این میان برای کلینتون وجود دارد، این است که نامزدهای دموکرات از دهه ۸۰ میلادی در مجموع در میان زنان و بویژه زنان رنگین پوست آمریکا (آفریقایی تبار و لاتین تبار) با اقبال بیشتری نسبت به مردان رو به رو بوده اند. به عنوان مثال، اوباما در هر دو انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ رأی ۹۶ درصد زنان آمریکایی آفریقایی تبار و رأی دو سوم زنان لاتین تبار را به دست آورد؛ هرچند در میان رأی دهندگان زن سفیدپوست به همان اندازه موفق نبود. تنها نامزد دموکراتی که از دهه ۸۰ میلادی توانسته است رأی زنان سفیدپوست بیشتری را نسبت به رقیب جمهوری خواه خود کسب کند، بیل کلینتون در سال ۱۹۹۶ بود. «ال گور» نیز در انتخابات ۲۰۰۰ علاوه بر رأی قابل توجهی که در میان زنان رنگین پوست آمریکا به دست آورد، در میان زنان سفیدپوست نیز توانست رأی برابری را با جرج بوش – رقیب جمهوری خواه خود – کسب کند. اما از آن زمان تاکنون در بقیه ادوار، نامزدهای جمهوری خواه با وجود آنکه در مقایسه با دموکرات ها از میانگین حمایت کمتری در میان زنان برخوردار بوده اند، آرای بیشتری را در میان زنان سفیدپوست به دست آورده اند. به عنوان نمونه، آرای «میت رامنی» در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۲ در میان زنان سفیدپوست، ۱۴ درصد بیشتر از اوباما بود. با این حال، جمهوری خواهان در طول دوره های مختلف انتخابات ریاست جمهوری بر خلاف دموکرات ها همواره با “مشکل زنان” مواجه بوده اند و در این دوره از انتخابات، ترامپ بیش از هر نامزد جمهوری خواه دیگری به دلیل اظهارات جنجالی خود علیه زنان و لاتین تبارها با این مشکل رو به روست. پیش بینی می شود در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ آمریکا نیز در ادامه روند سالهای گذشته، اقلیت ها ۳۰ درصد مجموع آرای انتخاباتی را به خود اختصاص دهند. طبق پیش بینی وبسایت تحلیلی آتلانتیک، ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری امسال در بهترین حالت ممکن می تواند –مانند دونالد ریگان در سال ۱۹۸۴ – دو سوم آرای مردان سفیدپوست را به دست آورد؛ اما در مقابل، کلینتون با توجه به جایگاه پایین ترامپ در میان اقلیت ها می تواند تا ۸۰ درصد آرای این گروه های قومی کوچک اما اثرگذار را که از سال ۱۹۷۶ همواره از نامزدهای دموکرات حمایت کرده اند، کسب کند. در صورتی که این دو پیش بینی محقق شود و ترکیب رأی دهندگان نیز همچنان از الگوی ثابت سالهای اخیر پیروی کند، ترامپ برای پیروزی در انتخابات دستکم به رأی ۵۸ درصد زنان سفیدپوست (۲ درصد بیشتر از آرای ۵۶ درصدی رامنی در انتخابات ۲۰۱۲) نیاز دارد. اما اگر کلینتون عملکرد معمول دموکرات ها را در میان رأی دهندگان غیر سفیدپوست (آفریقایی و لاتین تبار) داشته باشد، آنگاه اگر حتی نیمی از آرای زنان سفیدپوست را نیز به دست آورد، ترامپ برای پیروز شدن در برابر او باید بیش از سه چهارم آرای مردان سفیدپوست را کسب کند که با توجه به میزان حمایت مردان سفیدپوست از نامزدهای جمهوری خواه در دوره های اخیر عملاً غیر ممکن به نظر می رسد. این محاسبات نشان می دهد اگر ترامپ به دلیل اظهارات جنجالی خود درباره زنان نتواند رأی قابل توجهی در میان رأی دهندگان زن سفیدپوست که همواره برخلاف زنان رنگین پوست حمایت بیشتری از جمهوری خواهان کرده اند، کسب کند، تقریبا به طور قطع نمی تواند کلینتون را در انتخابات ریاست جمهوری شکست دهد. مشکل بالقوه دیگری که برای ترامپ وجود دارد این است که به نوشته ای بی سی نیوز، از سال ۱۹۶۴ تاکنون زنان در انتخابات سراسری حضور بیشتری نسبت به مردان داشته اند و با توجه به شکاف جنسیتی عمیقی که طی دوره های اخیر آنها را بیشتر به سمت نامزدهای دموکرات سوق داده است، شاید کلینتون در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ آمریکا بتواند به یک نامزد تاریخ ساز تبدیل شود؛ بویژه آنکه اظهارات زن ستیزانه و نژادپرستانه ترامپ ممکن است زنان و اقلیت های قومی بیشتری را در این دوره برای مقابله با او به پای صندوق های رأی بکشاند. باید تا ۱۸ آبان ۱۳۹۵ منتظر ماند و دید در انتخاباتی که در آن مردان به صورت سنتی به جمهوری خواهان و زنان به دموکراتها رأی می دهند، جنسیت کلینتون تا چه حد می تواند به موفقیت انتخاباتی او کمک کند.
یکشنبه ، ۱۶خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گلپانا]
[مشاهده در: www.diarealeman.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 77]
-
گوناگون
پربازدیدترینها