واضح آرشیو وب فارسی:بلدیه فردا: مطابق با نظریه شورای ساختمان های بلند و اسکان شهری در آمریکا، ساختمان بلند بدون مشخص کردن ارتفاع یا تعداد طبقات آن ساختمانی است که بلندی آن به طور قابل ملاحظه ای بر یکی از جنبه های استفاده از فضا یا برنامه ریزی ساخت آن تاثیر بگذارد. این ساختمان ها در مقایسه با ساختمان های معمولی نیازمند ضوابط و مقررات ویژه در طراحی، برنامه و ساخت است. در کتاب استانداردهای برنامه ریزی و طراحی شهری آمریکا نیز ساختمان های بالای 12 طبقه به عنوان بلندمرتبه در نظر گرفته شده اند. از سوی دیگر کمیسیون برنامه ریزی ملی سوئیس هر ساختمانی را که نسبت به ساختمان های اطراف خود دارای ارتفاع قابل ملاحظه ای باشد، ساختمان بلندمرتبه تعریف می کند. اما ساختمان های بلندمرتبه در ایران نیز از تعریف ثابتی برخوردار نبوده اند. ساختمان های بلند براساس ضوابط و مقررات شورای عالی شهرسازی و معماری ایران مصوب سال 1377، به ساختمان های بالای 6 طبقه گفته شده، اما این تعریف بر اساس طرح جامع تهران مصوب سال 1386 به ساختمان های بالای 12 طبقه گفته شده است. وجود این تعاریف از سال های گذشته نشان می دهد که اصولا ساخت و سازهای پرتراکم و بلندمرتبه گرایشی جدید نیست، بلکه از گذشته های دور این خواست برای هرچه بلندتر و مرتفع تر ساختن وجود داشته است. در دوره کنونی نیز به ویژه در کلان شهرهای کشور به ویژه تهران، با موجی از این نوع ساخت و سازها مواجه هستیم که با توجه به انگیزه های محرک آن به نظر نمی رسد با کاهش آن در آینده مواجه باشیم؛ بنابراین برای دنیایی با ساخت و سازهای پرتراکم تر و بناهای مرتفع تر باید آماده باشیم و برای افزایش مطلوبیت های آن از یکسو و کاهش پیامدهای مختلف اجتماعی و کالبدی آن در زیستگاه های انسانی تدارک کافی و موثر ببینیم. از این رو به نظر می رسد با تکیه بر این دیدگاه در قالب ضوابط طرح تفصیلی جدید تهران مصوب سال 1391 پیش بینی شد تا 6 ماه پس از اجرای آن، ضوابط ویژه ساخت وسازهای بلندمرتبه برای شهر تهران تدوین و برای تصویب به شورای عالی شهرسازی ابلاغ شود. با این حال تاخیر در ارسال این ضوابط، منجر به پیگیری هایی از سوی شورای عالی شهرسازی برای تدوین و ارسال هرچه زودتر این ضوابط شد. نهایتا نیمه دوم سال گذشته پیش نویس ضوابط بلندمرتبه سازی از سوی مدیریت شهری به شورای عالی شهرسازی و معماری کشور ارسال شد. بررسی اولیه این ضوابط حاکی از لحاظ نشدن تمامی ابعاد ضروری بلندمرتبه سازی در شهری همچون تهران بود. از این رو شورای عالی شهرسازی خواستار تکمیل اطلاعات پیش نویس ضوابط بلندمرتبه سازی از سوی مدیریت شهری پایتخت شده است و در این میان دستور توقف صدور مجوزهای بلندمرتبه سازی را برای تمامی پهنه های کلان شهر تهران صادر کرده است. اما آنچه در این زمینه باید مورد توجه هر دو نهاد دولت و مدیریت شهری قرار بگیرد، توجه به حقوق شهروندی و جلوگیری از غلبه انگیزه های اقتصادی بر حقوق شهروندی در نحوه تنظیم و تدوین ضوابط بلندمرتبه سازی است. تمایل به ساخت بناهای بلند و میزان تاثیرگذاری آن بر محیط اطراف بر یک رابطه دوسویه استوار است. از یکسو انگیزه اقتصادی مالک زمین و تلاش وی برای حداکثر کردن این صرفه اقتصادی تقویت می شود و از سوی دیگر حقوق شهروندان در فضای عمومی با تکیه بر حق انسان ها (شهروندان) در برخورداری از محیط زندگی ایمن، سالم، شاداب و سرزنده، با امکان دسترسی به زیرساخت ها و خدمات شهری مناسب – که با بارگذاری زیاد توسط ساخت و سازهای پرتراکم به خطر نیفتاده باشد – تعریف می شود. به همین دلیل تلاش بر این است تا مسیر تنظیم ضوابط بلندمرتبه سازی به سمتی رود که حقوق شهروندی در مقابله با انگیزه های اقتصادی به خطر نیفتد و در تطبیق با اطلاعات بلندمرتبه سازی گذشته، ساخت بناهای بلند در پایتخت حداکثر در یک یا 2 درصد اراضی شهری مجاز شمرده شود.
پنجشنبه ، ۱۳خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلدیه فردا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]