واضح آرشیو وب فارسی:سکو نیوز: تقریباً هر زمان به اجلاس اوپک نزدیک می شویم، تمامی دست اندرکاران و مسئولان امر، آن اجلاس را نشستی ویژه توصیف می کنند که از اهمیت خاصی برخوردار است و بلافاصله پس از آن، به این نتیجه می رسند که چندان هم "ویژه" نبوده است! صد و شصت ونهمین اجلاس اوپک نیز همانند سایر نشست ها از این قاعده مستثنی نیست. هرچند کارشناسان اهمیت آن را به انتخاب دبیرکل جدید می دانند. شاید هم این نشست از آن رو اهمیت دارد که نخستین اجلاس اوپک است که بدون حضور علی النعیمی برگزار می شود. آیا خالد الفالح، وزیر انرژی، صنعت و منابع معدنی عربستان، در نخستین حضور خود، سیاست های جدیدی را ارایه خواهد کرد؟ آیا در این نشست، اعضای اوپک به نظام سهمیه بندی بازمی گردند؟ آیا بازگشت ایران به بازارهای جهانی، سمت و سوی سیاست های اوپک را تغییر خواهد داد؟ بسیاری از تحلیگران داخلی و خارجی بر این باورند که پیش بینی این نشست چندان دشوار نخواهد بود و تولیدکنندگان اوپک به هیچ نتیجه ای در زمینه بازگشت نظام سهمیه بندی و کاهش تولید نمی رسند! این پرسش ها و شرایط فعلی بازار نفت، ما را بر آن داشت تا گپی کوتاه با دکتر مهدی عسلی، مدیر امور اوپک و روابط با مجامع انرژی وزارت نفت داشته باشیم. دکتر عسلی در گفت و گو با نکونیوز می گوید سیاست نفتی ایران تغییر نمی کند. ******************************** از مهم ترین مساله نفتی روز آغاز می کنیم. اجلاس اوپک و احتمالاً بحث در خصوص دستیابی ایران به صادرات ۲ میلیون و ۲۰۰ بشکه ای در روز! اکنون ایران به وضوح بازگشتی موفق به بازارهای جهانی داشته و مصصم است در این زمینه تا آخر راه برود. برخی کارشناسان احتمال می دهند با این بازگشت پیروزمندانه و رسیدن تقریبی به سقف تولید و صادرات پیش از تحریم ها، ایران دیگر با فریز نفتی مخالفت نکند. سیاست ایران در این زمینه چیست؟ آیا همچنان تأکید بر مخالفت است؟ با پرسش خوبی آغاز کردید. طرح انجماد افزایش تولید یا همان "فریز نفتی"، که اوایل سال میلادی جاری و در شرایط سقوط قیمت های نفت به ابتکار چند کشور (اوپک و غیراوپک) مطرح و مورد توافق اولیه قرار گرفت، در مرحله عمل، عملاً با شکست مواجه شد. اما نکته ای که باید به آن دقت کرد، این است که این طرح به هیچ وجه از سوی اوپک (یعنی یک سازمان رسمی) مطرح نشده و نباید آنرا با طرح های رسمی این سازمان که برای تثبیت بازار نفت ارایه می کند، اشتباه گرفت. هم اکنون با بهبود شرایط بازار نفت و افزایش نسبی قیمت ها و الزام به حضور ایران در این طرح، به نظر می آید که طرح مورد نظر کنار گذاشته و لزومی به بحث در مورد آن نیست. هر چند که ممکن است در آینده و در صورت سقوط مجدد بهای نفت، دوباره مطرح شود. همان طور که متذکر شدید، ایران همیشه بر سیاست خود مبنی بر افزایش تولید نفت پس از لغو تحریم ها تا رسیدن به شرایط مطلوب، پای فشرده است. اکنون مساله این است که آیا تنها رسیدن به سطح قبل از تحریم ها، می تواند ارضاکننده باشد؟! در حال حاضر، سطح تولید اوپک و نیز تولید کل نفت در دنیا، تغییر کرده و با توجه به این شرایط، هدف کوتاه مدت تولید نفت ایران می تواند تا ۵/۴ میلیون بشکه در روز برسد. این در شرایطی است که اگر ایران را با عراق و شرایط آن کشور و میزان تولید نفتش پس از تحریم ها بسنجیم، سقف تولید ایران می تواند حتی به بالای ۵ میلیون بشکه در روز برسد. با این تفاسیر، به نظر شما، بهترین تصمیم در این شرایط برای اوپک چه تصمیمی می تواند باشد؟ شاید بتوان گفت، بهترین تصمیم اوپک در این شرایط، محدود ساختن سقف تولید اعضا در حد تقاضا باشد. البته این مساله نیز باید با پذیرش حق ایران برای افزایش تدریجی تولید خود به سطح قبل از اعمال تحریم ها همراه باشد. این شاید تنها تصمیم عاقلانه ای باشد که همزمان قادر خواهد بود هم به روند صعودی بهای نفت صدمه ای وارد نیاورد و هم ثبات بازار را تا اندازه ای تضمین و ایران را برای همکاری های بعدی، تشویق کند. به نظر شما، آیا سیاست های عربستان با آمدن وزیر نفت جدید این کشور، تغییری خواهد کرد و مهم تر آن که، در روابط آن کشور با ایران، تغییری حاصل خواهد شد؟ بعید به نظر می رسد، تغییر سیاست ها با تغییر شخصیت ها همراه باشد! قاعدتاً عربستان هم مانند اکثر کشورها، سیاست های غالب خود را به وزیرانش در هر سطحی، دیکته خواهد کرد. این قاعده بازی است. به هرحال، عربستان تلاش دارد تا برای دفاع از سهم بازار خود، به هر طریقی، تولیدکنندگان نفت غیرمتعارف (شیل اویل) را از صحنه بازی خارج کند. این استراتژی از ابتدا به رغم مخالفت برخی از اعضای سازمان، تلاش داشت تا اجازه تسلط کامل کشورهای غیرعضو را به بازارهای جهانی نفت ندهد و البته تا حدی هم از نظر خودشان موفق بود. البته درست است که تولید شیل اویل ها به واسطه هزینه بالا با مشکل روبرو و و میزان آن کمتر شده، ولی این سیاست عملاً به نتیجه دلخواه خود که در واقع، خروج تمامی نفت های غیرمتعارف از بازار بود، نشد. البته بخش مهمی از آن ها در حال خروج از بازار هستند و میزان سرمایه گذاری های شان کاهش یافته است. به هر روی، به نظر نمی رسد در این سطوح قیمتی (کمتر از ۶۰ دلار هر بشکه)، تولید شیل اویل ها افزایش چندانی پیدا کند. هرچند که روند صعودی نفت هم تداوم خود را حفظ کرده است. به عنوان آخرین پرسش، فکر می کنید بحث دبیرکلی در این اجلاس به کجا ختم شود؟ همان طور که می دانید برای این بحث، نیاز به اجماع کامل اعضا وجود دارد و به رغم آن که تقریباً بیشتر اعضا، نمایندگان خود را معرفی کرده اند، اما چون اجماع در این مورد به ویژه میان عربستان و ایران بسیار سخت است، احتمالاً مانند دفعات گذشته، احتمال انتخاب این سمت از میان کشورهای دیگر، بیشتر است. گفت و گو : سهیلا زمانی
پنجشنبه ، ۱۳خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سکو نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]