محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853168023
عشیره آشفته! - پایگاه خبری تحلیلی استان اصفهان
واضح آرشیو وب فارسی:صاحب نیوز: درحالی که مردم عربستان مجبورند با پادشاه بیعت کنند، دمکراسی در عراق را تحمل نمی کند و رئیس جمهور منتخب مردم در سوریه باید با اراده آل سعود ساقط شود. درحالی که خود را حامی عرب و اهل سنت می داند، با اشغالگران فلسطین، دوستی خود را آشکار می کنند و عرب و اهل سنت در یمن را به خاک و خون می کشد.به گزارش صاحب نیوز، روزنامه مصرتامیز در به قلم «حنیف عبدالله»، سیاست خارجی عربستان در یمن، مصر و لبنان و همچنین مسائل داخلی و تحولات این کشور را بررسی کرده است. در این مقاله آمده است: به قدرت رسیدن ملک سلمان در عربستان را فقط نمی توان یک جایگزینی در نظام قدرت خانوادگی تلقی کرد، بلکه بر اساس رفتار، سیاست و نوع تعامل با نقاط بحرانی در خاورمیانه و شمال آفریقا و یا بازیگران رقیب، باید آن را دوره ای جدید در این کشور ثبت کرد که بنا بر ارزیابی های غربی، سرنوشت عربستان سعودی را با هزینه های سنگین و ریسک های بالا در ابهام قرار داده است. رفتار فرار به جلو در تحولات منطقه ای و اصرار بر سیاست های افراطی و بی ثبات کننده، اگرچه ظاهراً برای تثبیت موقعیت این پادشاهی است، ولی با یک اضطراب و نگرانی عمیق همراه است. «ترکی فیصل» مدتی قبل در واکنش به موضوع اوباما که عربستان را مادر تروریسم و ناقض حقوق بشر و آزادی توصیف کرده بود، به خدمات بیش از پنجاه ساله پادشاهی عربستان در هم پیمانی با آمریکا اشاره کرده و موضع اوباما را غیرمنصفانه دانست. در محیط داخلی با اینکه چینش شاهزادگان در نردبان قدرت به نفع ملک سلمان و فرزندش محمد است، ولی جابجایی حدود ۴۳ پست سیاسی و حکومتی و ادغام ۱۳ وزارتخانه و موسسه، را باید نوعی خانه تکانی و تضمین ابزارهای لازم برای تصدی محمد بن سلمان دانست که تردیدی برای حذف محمد بن نایف ولیعهد از خود نشان نمی دهد. هنوز روشن نیست که آمریکایی ها تمایل خود نسبت به محمد بن نایف را برای جانشینی پادشاه از دست داده باشند، ولی چهر ه سازی از محمد بن سلمان و توصیف محمد بن نایف به قمارباز و معتاد، پیام های روشنی را منتقل می کند. برنامه اقتصادی محمد بن سلمان که جاه طلبانه و غیرقابل تحقق ارزیابی شده، تلاشی برای یک برنامه ملی، منطقه ای و بین المللی از سوی عربستان است. بسیار آشکار است که خانواده سلمان و پادشاهی سعودی، از اینکه با تهدیدات وهابیت مستقل از نظام پادشاهی روبرو شوند و خشم آنها در رفرم های فرهنگی، دوره ای از جنگ داخلی در عربستان را موجب شود به گونه ای که داعش و القاعده ناهماهنگ با دستگاه های امنیتی عربستان را به راه اندازد، دلهره و ترس دارند. مشکل عربستان در دوره ملک سلمان به این خطرهای ویرانگر در محیط داخلی و در ابعاد امنیتی، اجتماعی و اقتصادی محدود نمی شود، بلکه این کشور در عرصه منطقه ای نیز با چالش های متنوعی روبروست. پروژه های جنگ افروزانه تکفیری در سوریه و عراق نه تنها بی نتیجه مانده، بلکه با ظرفیت معکوس شدن به سوی عربستان موجه است و بر مشکلات این پادشاهی خواهد افزود. جنگ در یمن کارنامه ای خونین، پرهزینه و ناموفق ثبت کرده که سرافکندگی عربستان را بدنبال داشته است. حاکمان ریاض فکر می کنند اگر کاخ سفید همراهی بیشتری با آنها در جنگ سوریه، عراق و یمن از خود نشان دهند، می توانند بر ویرانه های جنگ، جشن پیروزی بگیرند، ولی کاخ سفید اولویت دیگری دارد. آنها می خواهند تا قبل از نوامبر ۲۰۱۶، موفقیت هایی برای دیپلماسی خود ثبت کنند و کارزار انتخابات ریاستی را با تضمین بیش تری پشت سر بگذارند. اما عربستان این نیاز مرحله ای آمریکا را برای خود کُشنده می داند و در بازی مذاکراتی سوریه و یمن و یا رقابت های دوست سازی عراق، نقش مخرب نشان می دهد و با آن همراهی نمی کند. به همین دلیل و یا دلایل دیگری، پادشاهی عربستان خود را در یک خلاء راهبردی قدرت منطقه ای احساس کرده و برای جبران آن، دست به دامان مقامات اسرائیل شده تا به آمریکا ثابت کند می تواند نقش های گوناگونی در تأمین منافع آمریکا به عهده بگیرد و گاهی نیز از پتانسیل لابی صهیونیستی در درون آمریکا و یا نیازهای منطقه ای برای موازنه سازی بهره مند شود. دوستی با اسرائیل قابل ملاحظه است. عربستان سعودی با آشکار کردن روابط پنهان با صهیونیست ها، بسیار امیدوار است تا کاستی های راهبردی و نظامی خود در نقاط بحرانی منطقه و یا در قبال ایران از سوی اسرائیل جبران شود، ولی اسرائیل هم، نگاه ابزاری به آل سعود داشته و حاضر نیست توان خود را برای آل سعود هزینه کند و سپر بلای آنها در مقابل ایران و مقاومت شود. اسرائیلی ها برای اینکه از کابوس مقاومت و ارتقای نقش راهبردی ایران رهایی یابند، آل سعود و ذخایر تکفیری آنها را به مثابه پیاده نظام تأمین امنیت خود می دانند تا افکار عمومی عربی و اسلامی و پتانسیل کشورهای منطقه، به جای اسرائیل به یک دشمن فرضی و ساختگی منحرف شود. به هرحال آنگونه که عربستان می اندیشد از این ائتلاف سازی، یک اقدام فوق العاده بدست نمی آید. خصوصاً اینکه باید رسوایی رابطه با اسرائیلی ها و هزینه های آن را تحمل کنند. دیپلماسی رشوه آل سعود با مصر، سودان، جیبوتی، اردن، مالزی، پاکستان و یا ترکیه هم نتوانسته به پتانسیل های موثر و راهبردی تبدیل شود. ترکیه اخوانی نیز با اینکه از مناسبات برابر با عربستانی ها استقبال می کنند و پرداخت هزینه های میلیاردی خود در سوریه و دیگر نقاط را برای اقتصاد و ترکیه ضروری می دانند، ولی حاضر نیستند نقش ابزار و دست دوم برای عربستان را به عهده بگیرند. در مصر، اگرچه، چالش اصلی ژنرال سیسی با اخوانی هاست، ولی گسترش جریان داعش و تکفیری به داخل مصر که منشأ عربستانی دارد، مقامات حاکم بر قاهره را محتاط کرده، ولی به شدت به دلارهای اهدایی آنها احساس نیاز می کنند و بیش از لبخند با پادشاه عربستان، امکان همراهی راهبردی با آنها را ندارند. در سوریه و عراق، با اینکه تروریسم تکفیری و القاعده، ظرفیت های بزرگی برای تغییر نقشه منطقه از خود نشان داد و آمریکایی ها، اسرائیلی ها و غربی ها را خوشحال کرد، ولی افول و غروبی سریع از خود نشان دادند و در مقابل راهبردهای ایرانی و مقاومت، تحمل و امکانی برای باقی ماندن و حیات طولانی در خود ندیدند. عزای پایان عمر تروریسم تکفیری در عراق و سوریه، برای آمریکا و اسرائیل و آل سعود قابل تحمل نیست، چراکه پیامدهای ژئوپلیتیکی و امنیتی این شکست، عربستان را در محاق و آمریکا را با شو از دست رفتن هژمونی منطقه ای روبرو می کند. لذا همه انرژی آمریکا، عربستان و رژیم صهیونیستی در سوریه و عراق در تزریق تروریست های جدید و سلاح های حیات بخش برای تروریست ها و طولانی کردن عمر آنها مصروف می شود. فقط امید دارند که دیرتر شکست بخورند و کسب پیروزی و امتیاز بیش تر به سراب و توهم شباهت دارد. ثبات اقتدارساز در عراق، برای آمریکا و عربستان یک سم مهلک است و لذا در کنار بازی به اصطلاح مبارزه با تروریسم در عراق، از هر تلاش برای واگرایی، هرج ومرج و ناکارآمدی حکومت مرکزی این کشور استقبال می کنند. عراق مقتدر، دمکراتیک و منسجم برای معادله قدرت منطقه ای و بقای آل سعود، در نقطه مقابل معکوس قرار دارند. ایران از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی برای عربستان یک کابوس و برای آمریکا غیرقابل باور و پذیرش است و لذا دیپلماسی رسمی و یا پنهان آنها در تخریب، مهار و یا فشار و محدودسازی ایران قرار گرفته است. اگر شیخ خزعل در دوره ناصر، هویت قومی و ناسیونالیستی داشت و تمام عشایر و خانواده های نامدار و جزیره العرب را راهبری می کرد، در دوره صدام، بعثی شده و در خدمت وی قرار گرفتند. با مرگ شیخ خزعل این شجره عشایری از سوی عربستان با شناسنامه عرب سنی ظاهر شده است. عربستان می داند که برای اجرای نقش تخریبی در درون ایران، نمی تواند بر روی ظرفیت های کُردی و بلوچ تکیه کند، ولی با تکیه بر شجره عشایری شیخ خزعل، می تواند خود را وارث و منجی عرب و اهل سنت قرار داده و با دلارهای نفتی به رفتار ضد امنیتی در مقابل ایران استمرار دهد. عربستان پنهان نمی کند که ده ها میلیارد دلار به صدام برای جنگ با ایران اهدا کرد و یا با تروریست های تکفیری به مراکز دیپلماتیک ایران در چند کشور حمله کرده و خونریزی راه انداختند، و یا از شرورهای مواد مخدر در جنوب شرق ایران برای ایجاد بی ثباتی و ناامنی بهره گرفته اند. عربستان سعودی برای اینکه ثابت کند برای آمریکا مفید است و آمریکا نباید به بهانه توافق هسته ای به ایران نزدیک شود، حاضر است خودکشی اقتصادی هم بکند و نفت ارزان به جهان عرضه کند و یا به وسوسه خریداران نفت ایران، پیشنهاد قیمت های پایین تر از سبد رسمی بورس ها را بدهند تا فروش نفت ایران و تأمین درآمد ایران مختل شود. بطور کلی تصویری که عربستان از خود در دیپلماسی، نقش منطقه ای و تعامل و رقابت در منطقه و جهان به جا گذاشته، نه تنها به نتایج ملموس و راهبردی منتهی نشده، بلکه چهره ای از یک بازیگر شرور، غیرقابل اعتماد، ناامن کننده، خون ریز و تروریست به جای گذاشته تا جایی که حتی حامیان آنها در لندن و واشنگتن ناچارند گاهی به این جلوه های زشت و یا وحشتناک در محیط داخلی و خارجی عربستان اذعان و اعتراف کنند. اگر چنین ارزیابی کنیم که بسیاری از کشورها یا برمبنای دفع شر و یا بعنوان کیسه پول و دلارهای نفتی به عربستان نگاه می کنند، چندان به بیراهه نرفته ایم و انصاف را زیر پا نگذاشته ایم. پاکستانی ها و ملک عبدالله اردنی، عمرالبشیر سودانی، حاکمان جیبوتی، نخست وزیر مالزی و ژنرال السیسی در مصر و حتی اردوغان در ترکیه، قبل از اینکه به آل سعود به عنوان یک شریک و بازیگر مؤثر فکر کنند، به سخاوت رشوه های این پادشاهی و سیاست های تنش آلود آنها دل بسته اند. همان گونه که مقامات تل آویو به دو سرمایه آل سعود برای عبور از چالش های خود فکر می کنند و دلارهای سعودی و سرمایه تروریسم تکفیری را برای خود امنیت ساز می دانند، آمریکا و اروپا هم، با کلاه بزرگی بر سر این پادشاهی، به فروش تسلیحات رنگارنگ به آنها و هدایت و راندن آنها در اجرای سیاست های منطقه ای فکر کرده و لذت می برند. درحالی که زنان در عربستان باید در زنجیر محرومیت ها باشند، شاهزادگان سعودی در کاباره های غربی هرزگی می کنند و به زن بارگی مشغولند. درحالی که شیخ نمر به دلیل مطالبه آزادی و حقوق بدیهی مدنی در عربستان گردن زده می شود و همه صداهای آزادی خواهانه و حقوق دمکراتیک خفه می شوند، عربستان در سوریه خواستار دمکراسی است. درحالی که به بحرین نیرو اعزام می کند تا مردم معترض به آل خلیفه مورد حمنایت انگلیس را سرکوب کنند، ایران را متهم می کند که در کشورهای عربی مداخله می کند. درحالی که مردم عربستان مجبورند با پادشاه بیعت کنند، دمکراسی در عراق را تحمل نمی کند و رئیس جمهور منتخب مردم در سوریه باید با اراده آل سعود ساقط شود. درحالی که خود را حامی عرب و اهل سنت می داند، با اشغالگران فلسطین، دوستی خود را آشکار می کنند و عرب و اهل سنت در یمن را به خاک و خون می کشد. آل سعود که مادر تروریسم تکفیری است، خود را عضو ائتلاف ضد تروریسم می داند و برای برملا نشدن رسوایی دست داشتن در تروریسم ۱۱ سپتامبر، ۷۵۰ میلیارد دلار به آمریکا رشوه می دهند. این تابلوی کوچکی از رفتار، سیاست و ماهیت عربستان است که جهان در تماشای آن است. انتهای پیام/ بولتن نیوز دریافت آخرین اخبار ایران و جهان در کانال تلگرام صاحب نیوز
پنجشنبه ، ۱۳خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صاحب نیوز]
[مشاهده در: www.sahebnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]
-
گوناگون
پربازدیدترینها