واضح آرشیو وب فارسی:عصرجهان: وقتی عبدالله را از تیم ملی خط زدند عزا گرفتیم، همان زمان حق عبدالله را خوردند چون عبدالله حقش بود سالها پیش در چنین جایگاهی قرار می گرفت.به گزارش پایگاه اطلاع رسانی عصرجهان، در کوچه میرداماد رود زرد شهرستان رامهرمز استان خوزستان مادری مسن به تنهایی در خانه ای کوچک ولی زیبا و با صفا زندگی می کند که این روزها همه او را به عنوان مادر موفق ترین چهره ورزشی فوتبال ایران می شناسند. مادری از جنس همه مادران دلسوز فرزند خود، با صفا، صادق و دوست داشتنی که شب و روز خود را با تلویزیونی سپری می کند . خانم تابشزاده برنامه های فرزند خود نه فقط بازی های عبدالله ویسی بلکه بستن قراراداد، سفرهای داخلی و خارجی و دیگر اطلاعات مربوط به عرصه زندگی وی را از طریق تلویزیون و رادیویی که در خانه دارند، دنبال می کند. مادر مهربانی که به دلیل اینکه پیر شد و دیگر به درستی یادآوری درستی ندارد، از اظهار سن خود و فرزندانش به ما خودداری می کرد. صحبت هایی که با همسایه های این مادر داشتیم به دلیل اینکه فرزند اول و بزرگ خانواده ویسی و خانم تابش زاده بیژن نام دارد، وی را به نام " "دا؛ دَی بیژن" یعنی مادر بیژن صدا می زنند. ما هم به همین دلیل که مادری اینچنین خوبی هایی را دارا است، کیلومترها را طی کردیم و به زادگاه عبدالله ویسی یکی از فرزندان روستانشینی که هم اکنون روز به روز پله های موفقیت را طرقی و پیش می رود، عزیمت کرده و مصاحبه ای کوتاه با خانم تابشزاده ترتیب دادیم. متن مصاحبه با مادر عبدالله ویسی در "رود زرد"که تقریبا در 20 کیلومتری رامهرمز خوزستان و 90 کیلومتری دیشموک واقع است را در زیر مشاهده می کنید. سلام مادر عبداله ویسی: علیکم سلام و خوش آمدید. سئوال: اینجا با چه کسی زندگی می کنید؟ گوهر تابشزاده: سال ها پیش شوهرم به رحمت خدا رفت و هم اکنون هم فرزندانم در شهر اهواز هستند فقط خودم که با اصرار و تمایل شخصی دوست دارم در همین رود زرد باشم. س: چند تا فرزند دارید؟ گوهر تابش زاده: 4 دختر و 3 پسر س : از چه طایفه ای هستید؟ مادر عبدالله ویسی: دهه "شیخ"(علاءالدینی) ایل بهمئی هستیم. س : از ابتدا تا کنون کجا زندگی می کردید؟ مادر عبدالله ویسی: هفتگل، بعد در لالی سپس در گچساران و تا بازشنسته شدن مرحوم شوهرم آنجا بوده و بعد به رودزرد برگشتیم. س : خودتان متولد کجا هستید؟ مادر عبدالله ویسی: متولد ابولفارس هستم. س : بعد از قهرمانی تیم فرزندخود چه احساسی داشتید؟ مادر عبدالله ویسی: از قهرمانی عبدالله جان خوشحالی وصف نشدنی را تجربه کردم و گریه ای از ته دل برخاسته از شادی درون خویش را بروز می دادم و این قهرمانی را تقدیم به تمام مردم اهواز به ویژه مردم رودزرد و هفتگل و رامهرمز می کنم. س :هنگام بازی های عبدالله ویسی چه کار می کنید؟ خانم تابش زاده: هنگام باز ی های عبدالله استرس زیادی دارم و به شدت از لحاظ روحی اذیت می شوم. س : با عبدالله چطوری در ارتباط هستید؟ گوهر تابش زاده: شماره ای که از او دارم،الان خاموش است. س : شما چطور برنامه های عبدالله را دنبال می کنید؟ گوهر تابش زاده: فقط از طریق تلویزیون و یا رادیو وگهگاهی هم بچه های رودزرد که با عبدالله ارتباط دارند دنبال می کنم. س : خبر دارید هم اکنون عبدالله کجاست؟ خانم تابش زاده: رفته بود آلمان و برگشت قرار شد برود با سپاهان مذاکره کند. س : از بین 7 فرزند خود کدام یک را بیشتر دوست دارید؟ مادر عبدالله ویسی: همه را دوست دارم ولی راستش را بخواهید، عبدالله را بیشتر دوست دارم. س : عبدالله فرزند چند شما است؟ گوهر تابشزاد: عبدالله فرزند پنجم من است. س : پس چرا او را بیشتر از همه دوست دارید؟ گوهر تابشزاده: عبدالله را به این خاطر که موفق تر است و توانست با این قهرمانی مردم زیادی را خوشحال کند، خیلی دوستش دارم. س : صحبت شما با کسانی که گلایه دارند از عبدالله چرا در جشن قهرمانی و یا حتی برنامه نود اسمی از بهمئی نبرد، چه است؟ گوهر تابشزاده: عبدالله تکبر ندارد و کسی نیست که خودش را گم کند و بگوید بهمئی نیستم، او تعلق به همه مردم ایران به ویژه طایفه خود ایل "بهمئی" دارد. س : نظرت در خصوص تیم آینده عبدالله ویسی چه است و شما دوست دارید عبدالله ویسی سال آینده کجا باشد؟ گوهر تابشزاده: هر تیمی را انتخاب کند فرقی برای من ندارد و مهم موفقیت وی است. س : خاطره ای خوب و یا خاطره بد از زندگی مربوط به عرصه ورزشی عبدالله دارید؟ گوهر تابش زاده: قهرمانی در فولاد که به عنوان کمک مربی در آن بود و قهرمانی او امسال در استقلال خوزستان را بهترین خاطره خود، و آن صحنه ای 17 سال پیش که از تیم ملی خط خورد و حقش را خوردند را بدترین خاطره ورزشی دوران ورزشی عبدالله برای خودم می دانم در آن زمان عزا کردیم، کل فامیل ما از اون کار به شدت ناراحت شدند و همان زمان حق عبدالله را خوردند چون عبدالله حقش بود سالها پیش در چنین جایگاهی قرار می گرفت. مادر عبدالله ویسی در صحبتهای پایانی خود ضمن تقدیر و تشکر از (وحید آهنگ) که مسیر طولانی طی کرده و به رودزرد وخانه وی سفر کرده می افزاید: آروزی موفقیت برای عبدالله دارم که این بچه ها را با پول کم در ورزش به کار گرفت و توانست کار بزرگ انجام بدهد. سخن خبرنگار: از خانم گوهر تابش زاده، مردم شریف، محترم و مهمان نواز رودزد به ویژه خانواده فرج الله نوروزی همسایه مادر عبداله ویسی که الحق برای تهیه این گزارش با ما همکاری لازم را داشتند، تقدیر و تشکر صمیمانه داریم. تنظیم مصاحبه و عکس: وحید آهنگ مدیر مسئول خبر دیشموک: تاریخ:29/02/1395
جمعه ، ۳۱اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصرجهان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 53]