واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: هیچ کس گمان نمی کرد، یک پروژه برق رسانی و انتخاب مسیر آن به یکی از مهم ترین چالش های دولت «اشرف غنی» در نخستین ماه های سال جاری بدل شود. در حالی که نمایندگان «حزب اسلامی» همچنان در کابل بسر می برند و آخرین مراحل پیمان نامه صلح میان «گلبدین حکمتیار» و دولت را نهایی می کنند و در حالی که نیروهای طالبان همچنان بدنبال اجرای عملیات های جدید در یورش های معمول بهاری خود علیه ارتش افغانستان هستند، پروسه اجرایی یک خط انتقال برق به جنوب افغانستان باعث بروز جنجالی بزرگ در کشور شده است. این خط 500 کیلوولت، معروف به «توتاپ»، از «پلمخری» در شمال، به «ارتمتدی» در جنوب کشیده خواهد شد. اما بحث اصلی آن است که از کدام مسیر؟ گویا در آغاز شروع تحقیقات اولیه، شرکت مربوطه مسیر بامیان به کابل را پیشنهاد داده و اما حالا پس از سال ها و هنگام اجرای پروژه در دولت جدید، مسیری دیگر، یعنی مسیر «سالنگ» به کابل جایگزین مسیر پیشین شده است. در آغاز اعتراضاتی جزئی در فضای مجازی و برخی رسانه ها نسبت به این تغییر مسیر در گرفت، اما در ادامه با ورود نخبگان و سیاستمداران و حتی برخی رهبران سیاسی و جهادی به ماجرا، قضیه ابعاد بسیار کلان و پیچیده تری یافت. اکنون مخالفان تغییر مسیر این پروژه تظاهراتی سراسری را ترتیب داده اند. دولت در ابتدا سعی کرد از کنار موضوع بگذرد، حرف رئیس جمهور این بود که آیا مردم بامیان برق می خواهند یا دکل های برق را؟ اما معترضان مدعی بودند همیشه مناطق مرکزی در محرومیت و مظلومیت گرفتار بوده اند و این دولت هم در حال ادامه همان سیاست ها و بی توجهی به توسعه این محدوده جغرافیایی است. با پافشاری مخالفان، مراحل اجرایی این پروژه توسط رئیس جمهور متوقف و کمیسیونی برای بررسی آن با ذکر اسامی اعضا در رسانه های عمومی معین شد. اشرف غنی هر تصمیمی را منوط به اعلام نظر این کمیسیون کرد. اما به نظر می رسد معترضان که از طولانی شدن روند پاسخگویی به اعتراضات خویش بشدت ناراضی اند، این تصمیم را نیز نپذیرفته اند. آن ها مدعی اند کمیسیون های دولتی و بویژه اعضای کمیسیون مذکور، بی طرف نیستند. در همین حال هیأتی از رهبران سابق جهادی هم سعی در میانجیگری داشته اند، اما آن ها نیز راه به جایی نبرده اند و معترضان با برپایی تظاهرات بدنبال رسیدن به خواست خویش هستند. نکته جالب در این میان متحد شدن اغلب رهبران قومیت هزاره و پافشاری آن ها در حمایت از معترضان است. انگار آن ها این اتفاق را فرصتی طلایی برای آشتی با مردم و تحکیم پایه های نفوذ خود در مناطق سنتی خویش می بینند، اکنون باید منتظر ماند و دید که دولت وحدت ملی با این چالش غیرمترقبه چه می کند؟ دولت نگران است اگر کوتاه بیاید، این رفتار سهم طلبانه(از نظر دولت) به یک رویه معمول و دردسرساز در ادامه بدل شود.
سه شنبه ، ۲۸اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]