تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833303275
نیاز به حمایت همه جانبه - فرهیختگان
واضح آرشیو وب فارسی:فرهیختگان: روناک حسینی وقتی یک شرکت می تواند ظرف چهار سال 200 نفر نیروی انسانی داشته باشد، کارخانه تاسیس کند، آزمایشگاه تجهیز کند و نیازهای مالی کارمندان و شرکت را مرتفع کند، یعنی از همان ابتدا در تیم مدیریتی آن عزم جدی وجود داشته است. پیشبرد اهداف برای شرکت های دانش بنیان و رسیدن به مرحله تولید و پیدا کردن جایی ثابت در بازار، برای هر کارآفرینی مسیر دشواری است. از طرف دیگر استقلال پیدا کردن از مجموعه دانش بنیان و تشکیل یک شرکت مستقل به همتی دوچندان نیاز دارد. سحر بهمنی، مدیر یک شرکت دانش بنیان است؛ شرکتی که حالا کاملا مستقل شده و روی پاهای پرتوان خودش ایستاده است. شرکتی که مجموعه ای از اولین ها را با قیمت و کیفیتی مناسب وارد بازار کرده است و حالا جایی ایستاده که حسابی قرص و محکم است. شروع کار رشته من داروسازی است. ما تحقیقات زیربنایی خود را از سال 82 زیرنظر فاضلی شروع کردیم اما شرکت زیست تخمیر در سال 88 تاسیس شد. شروع فعالیت شرکت از همان سال در مرکز رشد فرآورده های دارویی دانشگاه علوم پزشکی تهران بود. طرح ما خشک کردن سلول های زنده پروبیوتیک به روش اسپری درائینگ بود. در این روش در همان ابتدای کار یک نوآوری و خلاقیتی وجود داشت. پس از آن بانک سلولی را آماده کردیم؛ بانک سلولی کاملی که تا به حال 600، 700 سویه تاییدشده از کلکسیون های معتبر بین المللی در آنجا نگهداری می شود. این شرکت بعدها دانش بنیان شد. در واقع ما دومین شرکت دانش بنیان دارویی در ایران بودیم و تا الان هم توانسته ایم ارتباط خوب مان را با معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و دپارتمان های مختلفی که درگیر با موضوع کاری ما هستند، حفظ کنیم. در واقع ما در رده شرکت هایی هستیم که در زمینه بیولوژیک کار می کنند و سلول زنده می سازند. بنابراین هم روش کارمان جدید است و هم دستگاه هایی که با آنها کار می کنیم. اما این دستگاه ها آن زمان به دلیل تحریم ها وارد کشور نمی شد. بنابراین خودمان روی طراحی ماشین آلاتی که برای تولید لازم داشتیم، کار کردیم. همه این کارها را در فاصله سال های 88 تا 90 انجام دادیم و در سال 90 محصول در بازار دارویی ایران داشتیم. مرحله بعدی کارمان این بود که سلول ها را در کلکسیون های رسمی آمریکا و اروپا ثبت کنیم. همچنین آزمایشگاه میکروبیولوژی خیلی مجهزی دایر کردیم و توانستیم این کارها را در همان آزمایشگاه انجام دهیم. البته این آزمایشگاه از ابتدا بزرگ نبود. ما مرحله به مرحله کارمان را پیش بردیم. اصلا ویژگی شرکت دانش بنیان هم همین است که قدم به قدم بزرگ می شود. ما در ابتدا با وام های کوچکی که از صندوق نوآوری و شکوفایی گرفتیم، امکانات اولیه ای که مرکز رشد به ما داد به اضافه مقداری سرمایه شخصی توانستیم سرمایه ای فراهم کنیم که کارهای اولیه مان انجام شود. خوشبختانه به خاطر کیفیت مناسب محصولات تولیدی، به مرور موفقیت های بیشتری به دست آوردیم. فعالیت های شرکت درحال حاضر ما خط تولید جامدات و مایعات داریم و فرآورده دارویی مان به شکل قرص، کپسول، قطره و... است. ما در ابتدا تنها خط تولید مواد اولیه را داشتیم. بعدتر خودمان دستگاه ها را خریدیم و خط تولیدمان را کامل کردیم. البته کیفیت خط تولید هم کم کم ارتقا پیدا کرد و به شرایط مطلوب خود رسید. این امر درنهایت منجر به این شد که توانستیم محصولات دارویی مان را بعد از گرفتن مجوزهای وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو وارد بازار کنیم و چون کار علمی خوبی پشت سر این محصولات انجام شده بود، استقبال خوبی هم صورت گرفت. درحال حاضر بعد از گذشت چهار، پنج سال میزان فروش محصولات ما به بیش از 200 هزار جعبه در ماه رسیده است؛ یعنی سالانه حدود دو و نیم میلیون جعبه. این یعنی شرکت ما حدود دو میلیون نفر در سال مصرف کننده دارد. بنابراین افراد زیادی در کشور پروبیوتیک مصرف می کنند. ما چند لاین دارو داریم که لاین اطفال خیلی پرفروش است و مورد استقبال پزشکان و مردم قرار گرفته است. ساشه KidiLact بـرای کــودکــــان به منظور رفع مشکل گوارشی و سیستم ایمنی نوزادان و قطره خوراکی PediLact برای نــوزادان و کودکــان. اینها بین پزشکان پرمصرف هستند، چون تا قبل از این مشابه نداشتند. ما برای پزشکان فرهنگ سازی کردیم، چون یک لاین محصول جدید بود و لازم بود اینها را کم کم وارد چرخه نسخه نویسی پزشک کنیم تا پزشک با مواد طبیعی تر و ارگانیک تر سلامتی را به بدن بیمار برگرداند. همچنین برای بزرگسالان کپسول FamiLact را داریم. برای سالمندان کپسول GeriLact تولید شده است و برای بانوان کپسول LactoFem وجود دارد که هم خوراکی است و هم برای استفاده واژینال. علاوه بر اینکه ماده اولیه تمام این محصولات را خودمان تولید کردیم، در فرمولاسیون هم نوآوری داشته ایم. مضاف بر اینها محصول کیدی لاکت زینک را داریم که ترکیبی با روی است و برای رشد کودکان بسیار مفید است. البته علاوه بر اینها ما داروهای شیمیایی و مکمل هم در شرکت تولید می کنیم که آنها هم دانش بنیان هستند. هرچند ماده اولیه این داروها را خودمان تولید نمی کنیم. رقابت با محصولات خارجی پزشکان کمی هستند که از توصیه دارویی خارجی منتفع مالی می شوند. اکثر پزشکان در اثر تجربه به این نتیجه می رسند که محصول خارجی بهتر است. اما اگر ما برندسازی مناسبی انجام دهیم و پزشکان ببینند که ما برای آن برند زحمت می کشیم و از ماده اولیه خوب استفاده می کنیم، محصول ایرانی را می پذیرند. ساده ترین چیزی که به شما بگویم این است که اگر کسی بسته بندی محصولات ما را در قفسه داروخانه ببیند اصلا متوجه نمی شود که با یک محصول ایرانی روبه رو شده است. باید بپذیریم که شرکت های داخلی هم گاهی خودشان برای کاری که انجام می دهند، کم می گذارند. اگر از ظاهر و بسته بندی فرآورده گرفته تا کیفیت مواد اولیه خوب باشد، پزشکان گاردی در این خصوص ندارند. آن زمان که ما شروع به کار کردیم محصول خارجی هم وجود داشت ولی توانستیم در عرض چند ماه آنها را از چرخه بازار خارج کنیم؛ هم با کیفیت مان و هم با قیمت رقابتی. نمی گویم برای ما انحصار وجود داشته باشد اما اگر سازمان غذا و دارو و گمرک هم با ما همکاری کنند و محصولات خارجی که توجیهی برای واردات شان وجود ندارد، وارد نشوند یا روی حجم واردات شان کنترل صورت گیرد، اوضاع از این هم بهتر خواهد شد. مثلا قیمت قطره ای که ما تولید می کنیم یک سوم قیمت مشابه خارجی است، درحالی که کیفیت مناسبی هم دارد. به همین خاطر چندین سال است که اصلا نمونه خارجی در ایران وجود ندارد. پزشک اگر بداند که محصول امتحان خودش را پس داده است و اثرگذاری دارد، بدش نمی آید که بیمار پول کمتری بابت دارو خرج کند، مگر پزشکی که با آن کارخانه خارجی تبانی خاصی دارد که خیلی به ندرت اتفاق می افتد. ممکن است قشر خاصی از مردم بگویند پول کافی دارند و می خواهند داروی خارجی مصرف کنند، ولی اکثر مردم اینطور نیستند مگر اینکه واقعا احساس کنند که داروی ایرانی اثرگذاری مناسب را ندارد. جدایی از مرکز رشد ما دو سال است که از مرکز رشد بیرون آمده ایم و کارخانه خودمان را تاسیس کرده ایم. درحال حاضر هم می خواهیم کارخانه بزرگ تری را در پارک پردیس تاسیس کنیم و همچنان در تماس و تعامل با معاونت و صندوق نوآوری و شکوفایی و استادان هستیم. به نظر من شرکت دانش بنیان در ایران جدی گرفته می شود. اگر خودشان هم کار خودشان را جدی بگیرند و علم و اقتصاد را در کنار هم پیش ببرند، می توانند به نتیجه موردنظرشان برسند و پژوهشگران بیشتری را استخدام کنند. در حال حاضر 200 نفر پرسنل در شرکت داریم و سیر تکاملی ما بیشتر از دو، سه سال طول نکشید. به علاوه بیش از 70 درصد پرسنلی که در شرکت داریم، تحصیلات لیسانس به بالا دارند. حتی بخش فروش ما هم تحصیلات دانشگاهی دارند و پزشکان را از طریق علمی و صحیح به نوشتن دارو دعوت می کنند و تبلیغات انجام می دهند نه از طرق سنتی و بازاری. به نظر من یک شرکت دانش بنیان باید شأن خودش را در همه زمینه ها دانش بنیان نگه دارد. هم دانش فنی را ستاپ کردیم که اساسا از تحقیقات دانشگاهی خودمان نشات گرفته بود و یک روش ساخت مقرون به صرفه با کارایی بالا بود، هم فرهنگ سازی کردیم و هم کم کم کارهای تحقیقاتی خود را گسترش دادیم؛ چون در روش های نوآوری هم باید قیمت تمام شده مناسب باشد و هم کیفیت فرآورده. اگر یکی از این فاکتورها را نداشته باشید مسلما نمی توانید در بازارهای رقابتی دوام بیاورید. همان طور که ما امروز هنوز تولیدات ساده ای مثل آنزیم را در کشور نداریم، چون از لحاظ قیمت نمی توانیم با محصولات خارجی رقابت کنیم. ولی ما واقعا از همان ابتدا قصد تولید داشتیم. فرهنگ سازی ما فرآورده ای را وارد بازار دارویی کردیم که قبلا بسترش برای مصرف مردم آماده نبود. فرآورده دارویی را چه کسی می نویسد؟ پزشک. آیا پزشک با فرآورده های پروبیوتیک آشنایی دارد؟ خیلی کم. حالا پروبیوتیک چیست؟ پروبیوتیک ها باکتری های مفیدی هستند که در داخل روده انسان ها و حیوانات وجود دارند ولی ترکیب و گسترش شان در داخل روده بسیار وابسته به شرایطی است که ما در آن زندگی می کنیم. زندگی شهرنشینی و مصرف آنتی بیوتیک ها باعث می شوند ما این باکتری های مفید را از دست بدهیم و کیفیت زندگی مان کاهش پیدا کند و دچار انواع و اقسام بیماری هایی شویم که ناشی از مشکلات گوارشی و ضعف سیستم ایمنی است. بنابراین ما ترکیب موثری از این باکتری ها را انتخاب کردیم تا این باکتری ها را به شکل دارو وارد بدن کنیم.
دوشنبه ، ۲۷اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهیختگان]
[مشاهده در: www.farheekhtegan.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]
-
گوناگون
پربازدیدترینها