تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833237193
گرت پورتر: فشار سیاسی روابط ایران – آمریکا را مسدود می کند - پایگاه خبری تحلیلی علت
واضح آرشیو وب فارسی:علت نیوز: یک تحلیلگر مستقل آمریکایی در یادداشتی با پرداختن به سیاست های خصمانه آمریکا علیه ایران در طول سالیان گذشته نوشت: دولت اوباما سرانجام دریافت که تهدید دیگر ابزاری کار آمد علیه ایران نیست و پذیرفت تا بر مبنای احترام به منافع این کشور با تهران مذاکره کند. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) ، گرت پورتر، تاریخ نگار ...یک تحلیلگر مستقل آمریکایی در یادداشتی با پرداختن به سیاست های خصمانه آمریکا علیه ایران در طول سالیان گذشته نوشت: دولت اوباما سرانجام دریافت که تهدید دیگر ابزاری کار آمد علیه ایران نیست و پذیرفت تا بر مبنای احترام به منافع این کشور با تهران مذاکره کند. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) ، گرت پورتر، تاریخ نگار و روزنامه نگار تحقیقی مستقل آمریکایی در یادداشتی با موضوع تاثیر سیاست های آمریکا بر روابط تهران – واشنگتن که در پایگاه تحلیلی آنتی وار منتشر شده است، نوشت: یک مقام پیشین دولت آمریکا تاکید کرده است که توافق هسته ای با ایران یک تغییر جهت اساسی با سیاست گذشته آمریکا و متناقض با موضع رسمی کاخ سفید مبنی بر این است که این توافق قرار نیست به روابط جدید میان ایران و آمریکا بیانجامد. جان لیمبرت، یک دیپلمات کهنه کار آمریکایی که در جریان تصرف سفارت واشنگتن در تهران در سال ۱۹۷۹ حضور داشت و اکنون در دانشگاه نیروی دریایی آمریکا در رشته مطالعات خاورمیانه تدریس می کند، گفت: هر چند مقامات هرگز آن را نمی پذیرند، یک تغییر جدی در این روابط به وجود آمده است و ما شاهد اتفاقاتی هستیم که همین چند سال پیش غیرقابل تصور به نظر می آمدند. در طول سی و چند سال گذشته مقامات ایران و آمریکا به ندرت با یکدیگر گفت وگو کرده اند و رویدادهای کوچک میان دو کشور نیز نه تنها به جایی نرسید بلکه در برخی موارد به بحران تبدیل شده است. لیمبرت که در اولین دوره ریاست جمهوری باراک اوباما، معاون دستیار وزیر امور خارجه بوده است، افزود: تلاش واشنگتن برای این که بگویند برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) رویدادی بوده که تنها یک بار اتفاق می افتد و تاثیری روی روابط ایران و آمریکا ندارد، گمراه کننده است. پورتر در ادامه نوشت: این که لیمبرت، وضعیت روابط با ایران را یک تغییر واقعی در سیاست آمریکا در قبال ایران می داند، صحیح است. اما این تغییر یک دستاورد برای پایان دادن به سیاست واشنگتن برای مواجهه با ایران به عنوان یک دشمن و رقیب نیست. در حقیقت این یک تطبیق سیاست ضروری برای رابطه قدرت در حال تغییر ایران و آمریکاست. این رابطه قدرت در حال حاضر نامتعادل است اما اکنون روشن است که دیگر به واشنگتن اجازه نمی دهد تا خواهان یک تغییر سیاسی بزرگ از سوی تهران باشد. این تحلیلگر آمریکایی در ادامه یادداشت خود به تاریخچه سیاست های آمریکا در قبال ایران پرداخت و نوشت: سیاست تهدید و اجبار؛ بیش از سه دهه است که زیربنای سیاست آمریکا این گونه تعریف شده که واشنگتن می تواند تهران را مجبور به پذیرش یک نظم منطقه یی تحت سلطه آمریکا کند؛ یا از طریق تغییر نظام یا با استفاده از یک دیپلماسی تهدیدآمیز علیه ایران که این کشور را ملزم به تغییر سیاست هایش به نفع آمریکا کند. دولت ریگان امیدوار بود که حمله عراق به ایران منجر به سقوط جمهوری اسلامی شود و تلاش کرد تا ایران را ملزم به توقف برنامه هسته ای صلح آمیزش کند. بیل کلینتون نیز نه تنها تلاش کرد تا ایران را از جهان سرمایه داری منزوی کند، بلکه از تلاش اسراییل برای جلوگیری از دستیابی ایران به ظرفیت موشکی غیرهسته ای به عنوان حداقل نیروی بازدارنده حمایت کرد. هم چنین رییس جمهور جورج دبلیو بوش تلاش کرد تا از نیروی نظامی آمریکا در طول مدت کنترل این کشور بر عراق برای نابودی جمهوری اسلامی استفاده کند و زمانی که دولت اولمرت در اسراییل نتوانست در سال ۲۰۰۶ با استفاده از زور بشار اسد هم پیمان ایران را پایین بیاورد، بسیار خشمگین شد. اما این سیاست ها از تفکرات اغراق شده پوچ نومحافظه کاران درباره توانایی شان برای استفاده از قدرت نظامی آمریکا برای تغییر نظام کشورها در خاورمیانه سرچشمه می گرفت. دولت اوباما بدون این توهمات روی کار آمد اما رییس جمهور اوباما نیز یک استراتژی استادانه مبتنی بر سیاست تهدید و زور به کار گرفت تا ایران را مجبور به پذیرش خواسته آمریکا برای توقف غنی سازی اورانیوم کند. اوباما به سرعت به یک حمله سایبری مشترک میان اسراییل- آمریکا علیه تاسیسات هسته ای ایران در فردو پیوست که در ژوئن ۲۰۰۹ اتفاق افتاد. پس از آن که ایران پیشنهاد آمریکا برای کاهش ذخیره اورانیوم غنی شده اش به یک سوم در ازای دریافت سوخت هسته ای برای یک راکتور تحقیقاتی تولید کننده ایزوتوپ های پزشکی نپذیرفت، اوباما اعلام کرد که تعامل با ایران پایان یافته و اکنون زمان فشار بر این کشور است. اوباما به روشنی این سیاست جدید را به کمپین گسترده دولت برای استفاده از دیپلماسی زور علیه ایران مرتبط کرد و گفت که کشورش می خواهد از طریق هم تحریم و هم تهدید به استفاده از تسلیحات هسته ای علیه ایران در صورت تغییر نکردن رفتارش، پیامی قوی به جمهوری اسلامی ایران ارسال کند. اما تحریم های اقتصادی جایگزین اولیه برای تهدید نظامی بود که ثابت شده بود دیگر یک ابزار کارآمدی برای فشار بر ایران است. دولت اوباما در سال ۲۰۱۱ یک نظام جدید از تحریم ها را با هدف کم کردن قدرت ایران در استفاده از درآمدهای ناشی از صادرات نفتش به کار بست. این کشور هم چنین تهدید ساختگی حمله اسراییل علیه ایران در بهار ۲۰۱۲ را عنوان کرد. اوباما حتی در کارزار انتخاباتیش در اکتبر ۲۰۱۲ هم چنان خواهان توقف برنامه غنی سازی ایران بود اما این کشور از موضع خود کوتاه نیامد و در ازاء ذخیره اورانیوم با غنای پایین خود را افزایش داد و غنی سازی تا سطح ۲۰ درصد را آغاز کرد. اوباما می دانست که ایران می خواهد از برنامه غنی سازیش به عنوان اهرمی برای چانه زنی با واشنگتن استفاده کند اما اوباما احساس کرد که بهتر است این مسأله را پیش از آن که منجر به تشدید فشارها برای جنگ علیه ایران شود، حل کند. بنابراین اوباما در سال ۲۰۱۳ پذیرفت که با ایران مذاکره کند با این تفکر که رایزنی ها یک برنامه هسته ای صلح آمیز در ایران در پی خواهد داشت که شروع خواهد بود و به رژیم تحریم ها علیه ایران منجر خواهد شد. این اولین گام برای فاصله گرفتن از اجرای دیپلماسی تهدید و زور علیه ایران توسط دولت آمریکا بود. تعلل آمریکا دولت اوباما تلاش کرد تا برداشتن تحریم های آمریکا، اتحادیه اروپا و سازمان ملل را تا پایان مذاکرات به تاخیر بیاندازد اما در نهایت می بایست از این شکل تهدید خارج شود. تحولات نظامی- سیاسی جدید در منطقه نیز بیش از پیش نشان داد که ادامه دیپلماسی تهدید و زور در قبال ایران هم بی فایده و هم محکوم به شکست است و نتیجه عکس می دهد. دیگر عوامل مهم در این روند، شامل رشد جبهه النصره و داعش و نقش مستقیم نظامی ایران و حزب الله در مبارزه با آن ها در عراق و سوریه به علاوه شکا ف های سیاسی میان کاخ سفید و عربستان سعودی بود. این تحولات آمریکا را ناگزیر به رفتار با ایران بر اساس احترام به منافع این کشور کرد. به نوشته گرت پورتر، دولت اوباما هرگز نخواهد پذیرفت که یک تغییر جهت اساسی در سیاست هایش در قبال ایران داشته و دلیلش این است که دولت هم چنان خود را کسی می بیند که سیاست شامل بودن قدرت ایران در منطقه را در پیش گرفته است نه کسی که خود را با آن تطبیق می دهد. برای این منظور، دولت هنوز به دنبال هر ابزاری است که می تواند برای فشار بر ایران پیدا کند. این در حالی است که بر اساس برجام، آمریکا باید اقداماتی خاص را برای شفاف سازی مسیر بانک ها و تجارت با ایران انجام دهد تا دیگر ترسی از تحریم های آمریکا و جریمه شدن به دلیل تعامل با ایران وجود نداشته باشد اما متاسفانه ایران شکایت دارد که واشنگتن تاکنون این کار را انجام نداده است و دولت نیز به کمک ایران برای خروج وضعیت بغرنج سیاستش در سوریه نیاز دارد. نکته مهم تر این است که ادامه رفتار خصمانه آمریکا علیه ایران دارای منافع سیاسی در داخل و مبتنی بر مقررات این کشور است چرا که این سیاست بیش از سه دهه است که انباشته شده است. وزارت خزانه داری در نقش خود برای اجرای تحریم ها علیه ایران نفوذ زیادی را در عرصه سیاست خارجی به کار گرفته است و اقدامات دفتر اطلاعات مالی و تروریسم این وزارتخانه مدت هاست که منافع لابی اسراییل را منعکس می کند. وزارت دفاع، آژانس اطلاعات مرکزی و آژانس امنیت ملی آمریکا نیز در ادامه روابط و همکاری نزدیک شان با عربستان و دیگر کشورهای پادشاهی سنی ضد ایران برای پنتاگون به دنبال یک بازار بزرگ فروش تجهیزات پیشرفته نظامی هستند که قراردادهای نظامی بزرگ را به علاوه شغل آینده ژنرال ها و دریاداران تضمین می کند. علاوه بر این، ادامه دسترسی آمریکا به پایگاه ها در خلیج (فارس) منوط به حفظ روابط امنیتی با عربستان سعودی است. نقش نظامی آمریکا به میزان زیادی به بهانه ایران است که توجیه می شود، نه عربستان که اصلی ترین تهدید علیه امنیت و ثبات منطقه است. این روزنامه نگار آمریکایی در پایان نوشت: تمامی این منافع برای این است که تضمین کند دولت فعلی و آینده آمریکا خواهند توانست به بدگویی های خود و ادعاهای شان مبنی بر فعالیت های خرابکارانه ایران در منطقه ادامه دهند. از این رو، شکاف میان ادبیات آمریکا درباره ایران و واقعیت سیاسی تنها می تواند در سال های پیش رو بیش تر شود و این ادبیات تند نیز چگونگی همکاری میان تهران و واشنگتن را محدود خواهد کرد. انتهای پیام 0 0
دوشنبه ، ۲۷اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: علت نیوز]
[مشاهده در: www.elat.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
گوناگون
پربازدیدترینها