واضح آرشیو وب فارسی:بصیر آنلاین: کانسرتیوم نیوز در گزارشی به وجود فشارهای سیاسی در برقراری ارتباط میان ایران و آمریکا پرداخت. به گزارش بصیرآنلاین؛ پایگاه اینترنتی کانسرتیوم نیوز در گزارشی به قلم "گرت پورتر" نوشت: در پی حصول توافق هسته ای با ایران، "باراک اوباما،" رئیس جمهور آمریکا، درهای برقراری ارتباط دیپلماتیک با این کشور را باز کرد؛ اما فشارهای بی امان سیاسی در واشینگتن از عمیق شدن این ارتباط جلوگیری می کند. اعضای پیشین کابینه اوباما معتقدند امضای توافق هسته ای ایران یک گسست آشکار میان سیاست خارجی کنونی و قبلی این کشور بوجود آورده است. این مقامات سیاسی می گویند امضای توافق هسته ای با ایران به معنی آغاز یک دوره جدید در روابط تهران- واشینگتن نیست. "جان لیمبرت،" دیپلمات کهنه کار آمریکایی که به زبان فارسی هم مسلط است، در میان دیپلمات های لانه جاسوسی بود که سال 1979 در تهران به اشغال دانشجویان درآمد. او پس از بازگشت به آمریکا در آکادمی نیروی دریایی این کشور به عنوان استاد مطالعات خاورمیانه مشغول به کار شد. او در دوره اول ریاست جمهوری اوباما معاون دستیار وزیر امور خارجه آمریکا در سیاست های ایران بود. لیمبرت در این باره نوشت: هرچند مقامات رسمی هرگز به این موضوع اذعان نکردند؛ تغییرات عمده ای در روابط بوجود آمد و حالا شاهد فعل و انفعالاتی هستیم که چند سال پیش حتی تصورش هم برایمان دشوار بود. وی در ادامه افزود: آمریکا در 34 سال گذشته به ندرت با مقامی سیاسی از ایران وارد مذاکره شد و گاهی یک حادثه کوچک میان دو کشور به یک بحران عمیق منتهی شد. حالا "جان کری" و "محمدجواد ظریف،" وزرای خارجه آمریکا و ایران، بطور مداوم بایکدیگر در تعامل هستند و گاه و بیگاه یکدیگر را ملاقات و درباره موضوع برجام تبادل نظر می کنند. دولت اوباما این مذاکرات و دیدارها را مثبت و سازنده توصیف می کند؛ اما حقیقت این است که تاثیری بر روابط دو کشور نخواهد داشت. لیمبرت در ادامه افزود: دولت هر دو کشور بارها تاکید کرده است که امضای توافق هسته ای تاکنون موضوعی را میان آنها تغییر نداده است و تهران- واشینگتن هنوز دشمن هم هستند. استنباط اصلی آمریکا در سه دهه گذشته این بود که می تواند ایران را مجبور به پذیرفتن نقش راهبردی واشینگتن در منطقه غرب آسیا کند، آمریکا تصور می کرد قادر به تغییر سیاست های منطقه ای در خاورمیانه است و می تواند دولت ها ازجمله دولت ایران را به تغییر سیاست ها در راستای منافع واشینگتن مجبور سازد. دولت "ریگان،" رئیس جمهور اسبق آمریکا، امیدوار بود با راه اندازی تهاجم نظامی عراق علیه ایران، این کشور را از پیگیری برنامه صلح آمیز هسته ای بازدارد. دولت "بیل کلینتون" علاوه بر اعمال تحریم های گسترده اقتصادی علیه ایران و منزوی کردن این کشور در اقتصاد جهانی، از اقدامات اسرائیل در راستای ممانعت از دستیابی ایران به سامانه های موشکی نیز حمایت کرد. "جرج دبلیو بوش" پسر با به راه اندازی جنگ در عراق امیدوار بود به داخل ایران نیز نفوذ کند و زمانیکه "اولمرت،" رئیس پیشین رژیم صهیونیستی، در سال 2006 نتوانست در تهاجم به سوریه و ضربه زدن به دولت "بشار اسد،" رئیس جمهور این کشور، به موفقیتی دست یابد و در اشغال سوریه ناکام ماند، جرج بوش را به شدت عصبانی کرد. آنها برنامه ضربه زدن به دولت جمهوری اسلامی ایران را داشتند؛ اما هربار طرحشان با شکست مواجه می شد. سیاست های خارجی آن دوران در آمریکا تحت کنترل نومحافظه کارانی قرار داشت که درباره توان نظامی کشور مبالغه می کردند. آنها مدعی بودند توان نظامی آمریکا به اندازه ای زیاد است که می تواند دولت ها را در خاورمیانه تغییر دهد. دولت اوباما بدون متوسل شدن به چنین تفکراتی قدرت را در کاخ سفید به دست گرفت و مانند دولت های قبل در آرزوی استفاده از نیروی نظامی برای حل چالش های خاورمیانه نبود. اوباما از پیگیری روند دیپلماتیک برای حل مسئله هسته ای ایران حمایت کرد و سرانجام موفق شد با دادن امتیازاتی به این کشور، تهران را به توقف غنی سازی اورانیوم مجاب کند. کانسرتیوم نیوز در پایان نوشت: موفقیت های اوباما در ارتباط با ایران نمی تواند فراتر از این برود. دلیل اول نزدیک شدن به ماه های پایانی دوران ریاست جمهوری وی است و دلیل دوم، فشارهای داخلی بر دولت اوباما است. مذاکرات مقامات ایران و آمریکا بر سر اجرایی کردن برجام به همین موضوع محدود خواهد شد و شانسی برای ایجاد تغییر در روابط تهران- واشینگتن ندارد.
دوشنبه ، ۲۷اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بصیر آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]