محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827126762
حقیقت استغفار از دیدگاه آیت الله بهجت(ره) - سایت فرهنگی مذهبی شهید آوینی
واضح آرشیو وب فارسی:شهید آوینی: بهره گیری از رهنمودهای عالمان عامل و ربانی، می تواند یارای بزرگی برای عباد الرحمن در سیر و سلوک الی الله باشد. مسیر عبودیت پروردگار متعال با مراحل و منازل مختلفی همراه است که برخورداری و توجه شایسته به توصیه ها و سفارش های عارفان راه یافته و وارسته، سالک را به سر منزل مقصود می رساند و به ساحت جمال و جلال الهی وارد می سازد. آیت الله العظمی بهجت، آن عالم ربانى، فقیه عالیقدر و عارف روشن ضمیر که بخش مهمى از عمر با برکت خود را در نجف اشرف و در جوار حرم مطهر حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام سپرى کرد و از مرتبه معنوى و معرفتى سیّد العرفاء المتألهّین، آیت اللّه سیدعلى آقا قاضى طباطبایی و مکتب فقهى و اصولى آیت اللّه محقق غروى اصفهانى و دیگر فقیهان و بزرگان حوزه هاى علمیه نجف اشرف و قم بهره ها برد، در طول نزدیک به یک قرن عمر با برکتش، نفوس مستعده و علاقمندان به سلوک عرفانى و عاشقانِ معنویّت و اخلاق را از مکتب اهل البیت علیهم السلام بهره مند و شاگردانى فاضل و مهذب تربیت کرد. فقها و بزرگان، رحلت آن عارف وارسته و گوهر نایاب را ثلمه اى بزرگ و جبران ناپذیر براى عالم اسلام و ضایعه اى سنگین براى حوزه هاى علمیه دانستند. زندگى مؤمنانه و عارفانه و بیانات بیدارگر او در قلوب مشتاقان مکتب اهل بیت علیهم السلام اثر عمیقى داشت. در هفتمین سالگرد ارتحال آن عبد صالح خدا و عارف وارسته و بلند مرتبه که مصادف با 27 اردیبهشت است، گوشه هایی از نکات، توصیه ها و بیانات ایشان که توسط دفتر معظم له به روزنامه ارسال شده است، تقدیم علاقمندان می شود. خداوند متعال زندگی انسان را با بایدها و نبایدهایی آمیخته و بدین وسیله او را برای رسیدن به هدف والای آفرینش یاری کرده است. اگر کسی توفیق این را بیابد که از یک سو به قوانین الهی و از سوی دیگر به اعمال خود بنگرد، برایش روشن می شود که بین آنچه که هست و آنچه که باید باشد، راه بسیار است. کسی که چنین بینشی به کردار خود داشته باشد، در پی آن می افتد که چاره ای برای این کوتاهی ها بیابد. رحمت خداوند متعال چنان بی انتهاست که راه را برای هیچ یک از بندگان خود نبسته و بدکردارترین آنان را نیز از رحمت خود مأیوس نکرده است. هر انسانی، در هر جایگاهی، فرصت بازگشت دارد و این بازگشت همان توبه است. امام سجاد علیه السلام در مناجات خویش با خداوند چنین می گوید: «إِلهی أَنْتَ الَّذِی فَتَحْتَ لِعِبَادِکَ بَاباً إِلَى عَفْوِکَ سَمَّیْتَهُ التَّوْبَهًْ فَقُلْتَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً فَمَا عُذْرُ مَنْ أَغْفَلَ دُخُولَ الْبَابِ بَعْدَ فَتْحِهِ؛ خدایا، تو همان کسی هستی که دری برای بندگانت به سوی عفو خود گشودی و آن را توبه نام نهادی و گفتی: به سوی خدا توبه کنید، توبه ای نصوح. پس اکنون چه عذری دارد کسی که پس از باز شدن این در، وارد آن نمی شود؟». اولین قدم توبه براساس روایات، اولین و اساسی ترین گام برای توبه، پشیمانی است. حضرت آیت الله بهجت در پاسخ به این سؤال که آیا برای استغفار همان گفتن «استغفرالله» کافی است، می فرمود: «استغفار، از توبه است، هر چه مفید این مطلب باشد، ظاهراً [کافی است]؛ همان عزم. «کفی بِالنَّدَمِ توبةً». [اگر] راستی راستی نادم باشد، به حسب ظاهر، تائب است. اظهارش به استغفار است و به اتوب الی الله». پشیمانی از گناه ها و کوتاهی ها اولین گام برای توبه به درگاه خداوند متعال است. کسی که هنوز از گناه خود غافل است یا آنکه از بدی های خود احساس ناراحتی نمی کند، چگونه می تواند به سوی خدا برگردد و از او طلب بخشش کند. توبه پس از ندامت و پشیمانی تحقق می یابد، ولی پس از تحقق توبه، پایداری در آن نیز بسیار مهم است؛ چنانکه از امام صادق(ع) درباره معنای توبۀ نصوح چنین آمده: «هو الذَّنبُ الّذی لا یَعودُ فیه أبداً؛ توبه نصوح، گناهی است که هرگز به آن برنمی گردد». استغفار هم به معنای طلب بخشش است و از حالت توبه ناشی می شود و چنانکه آیت الله بهجت(ره) می فرمود، اظهار توبه به استغفار و به «اتوبُ الی الله» گفتن است. دوای دردها یکی از اموری که ما را به توبه و استغفار تشویق می کند، دانستن این مطلب است که همۀ گرفتاری های ما از رفتارهای نادرست خودمان سرچشمه می گیرد. بر این اساس است که اولیای الهی، در جایگاه های گوناگون و برای برطرف شدن مصیبت های مختلف، توصیه به استغفار می کردند. حضرت آیت الله بهجت می فرمود: «حوادثی که اتفاق می افتد، نتیجه کارهای ماست که بر سر ما می آید: «وَ ما أَصابَکُمْ مِنْ مُصیبَةٍ فَبِما کَسَبَتْ أَیْدیکُمْ؛ هر مصیبتی به شما می رسد، به واسطه اعمال شماست». آیا نباید به فکر باشیم و از گناهان گذشته که باعث این همه بلاها و مصیبت ها شده است، توبه کنیم؟ ولی ما توبه نمی کنیم، چون کارهای خود را بد نمی دانیم». ایشان بارها به کسانی که از ایشان دستورالعملی برای پیشرفت در راه خدا و نیز برای رهایی از مشکلات می خواستند، به استغفار توصیه می کردند و این روایت رسول خدا صلی الله علیه وآله را یاد آور می شدند که: «لا أُخْبِرُکُم بِدائِکُم و دَوائِکم؟ داؤُکُم الذّنوبُ و دَواؤُکُم الإستغفار؛ آیا شما را به دردتان و دوایتان خبر ندهم؟ درد شما گناهان است و دوای شما استغفار». اما نباید فراموش کرد که این استغفار، نباید تنها وردی زبانی باشد، بلکه باید از قلبی تائب از گناه و مشتاق به رحمت خدا سرچشمه بگیرد، وگرنه نباید انتظار گشایش و رهایی داشت. حضرت آیت الله بهجت قدس سره می فرمود: «کلمه «أستغفرالله» را تا می توانید از روی اعتقاد کامل، صمیمانه، با التزام به لوازم حقیقیۀ معلومه اش، تکرار نمائید». لازمه توبه حقیقی، در روایات معصومین علیهم السلام به روشنی بیان شده است؛ اموری مانند پشیمانی، تصمیم بر بازنگشتن به گناه، پرداخت حقوق مردم و نیز حقوق واجب الهی، مانند قضای نمازها و روزه هایی که ترک شده است و.... برکات استغفار قرآن کریم از قول حضرت نوح(ع) چنین می فرماید: «به درگاه پروردگارتان استغفار کنید، او بسیار آمرزنده است. [استغفار کنید] تا باران را پی درپی بر شما فرو فرستد و شما را با اموال و فرزندان یاری نماید و برایتان باغ هایی قرار دهد و برایتان نهرهایی فراهم آورد». حضرت آیت الله بهجت با یاد آوری این مطلب، توصیه به کثرتِ استغفار داشت، تا آنجاکه به کسی که در پی رهایی از گرفتاری هایی در زمینه اشتغال و ازدواج بود، چنین فرموده بود: «زیاد از روی اعتقاد کامل بگوئید: «أستغفرالله». هیچ چیز شما را منصرف نکند غیراز ضروریات و واجبات تا کلیه ابتلائات رفع شود، بلکه بعد از رفع آنها هم بگوئید، برای اینکه امثال آنها پیش نیاید و اگر دیدید رفع نشد، بدانید یا ادامه نداده اید یا آنکه با اعتقاد کامل نگفته اید». توبه و فرج امام عصر(ع) یکی از برکات بسیار مهم توبه و استغفار، ارتباط یافتن با امام زمان(ع) است. بنا بر فرمایش بزرگان، کسی که وجودش از بدی ها پیراسته شود و به زیور عبادت و بندگی خداوند آراسته گردد، گویا در درون خویش امام زمان خود را یاری کرده است. از این روست که پاکان و اولیای خداوند به کسانی که طالب دیدار یار هستند، به این مضمون سفارش می کنند که: آئینه شو جمال پری طلعتان طلب جاروب کن تو خانه سپس مهمان طلب در کلمات بزرگانی چون آیت الله بهجت درباره ارتباط با ولی عصر ارواحناله الفداء دو مطلب مورد توجه است؛ دعا و تضرع برای ظهور امام عصر عجل الله تعالی فرجه و آماده سازی خود برای یاری آن حضرت و هر دو مطلب، نیازمند دوری از گناهان و توبه است. کسی که از وجود شریف آن حضرت غافل نباشد، متوجه است که در دوران غیبت، رنج ها و اندوه های فراوانی متوجه آن حضرت است و به همین دلیل برای تعجیل در ظهور ایشان دست به دعا برمی دارد، ولی بنا بر فرمایش بزرگان، در این دعا نمی توان به لفّاظی و ظاهرسازی اکتفا کرد. آیت الله بهجت می فرمود: «باید دعا را با شرایط آن کرد و توبه از گناهان از جمله شرایط دعاست؛ چنانکه فرموده اند: «دُعآءُ التائِبِ مُسْتَجابٌ؛ دعای شخصی که توبه کند، اجابت می گردد»؛ نه اینکه برای تعجیل فرج دعا کنیم و کارهایمان برای تبعید (دورکردن) و تأجیل (به تأخیر انداختن) فرج آن حضرت باشد». درباره آمادگی برای ظهور آن حضرت نیز توبه از گناهان امری ضروری است و حضرت آیت الله بهجت بر این نکته تأکید داشت که «اگر ظهور حضرت حجت(عج) نزدیک باشد، باید هرکس خود را برای آن روز مهیا سازد؛ از جمله اینکه از گناهان توبه کند». ترک گناه، مهم تر از توبه آنچه بیان شد، نشان از اهمیت و بلکه ضرورت توبه و استغفار دارد، ولی نباید فراموش شود که «أَفضَلُ مِنْ طَلَبِ التَّوبَةِ تَرْکُ الذَّنْبِ؛ ترک گناه بهتر از طلب توبه است». بنا بر فرمایش امام صادق(ع)هر گناهی نقطه ای سیاه در قلب انسان ایجاد می کند و چه بسا این تیرگی ها به حدی برسد که انسان در زمره اهل شقاوت قرار گیرد و حتی از لحاظ اعتقادی نیز دچار گمراهی شود و دیگر توبه و بازگشتی برایش میسر نشود. آیا کسی که همه رفتارهایش مطابق خواسته های نفسانی است، به راحتی حالی برای توبه حقیقی برایش میسر می شود؟! قرآن کریم در این باره چنین هشدار داده است: « سپس سرانجام کسانی که مرتکب بدی ها شدند، بدتر بود؛ [زیرا] به آنجا رسید که آیات الهی را تکذیب کردند و آن را به سخره می گرفتند». (روم/ 10) حضرت آیت الله بهجت که راهنمایی های وی گشاینده راه طالبان مسیر کمال بود، از تذکر این نکته نیز غافل نبود و می فرمود: «هرکدام از ما تا هدف و مقصد اعلی مسافتی داریم و این مسافت در افراد، متفاوت است ...؛ لذا باید سعی کنیم این مسافت را زیاد و بار خود را سنگین تر نکنیم. گناهان موجب ازدیاد بار و بُعد مسافت ما تا مقصد است، وگرنه بسیار باید استغفار و تلاش نمود تا به جای اول و مسافت اولی برگردیم». منبع:مهر
یکشنبه ، ۲۶اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهید آوینی]
[مشاهده در: www.aviny.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
گوناگون
پربازدیدترینها