واضح آرشیو وب فارسی:مهر: با همت موسسه خیریه بهنام دهش پور؛
بیماران رها شده از سرطان درخت کاشتند
شناسهٔ خبر: 3658255 - شنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۱۶:۲۴
سلامت > درمان
برای دومین بار ۳۰ نفر از بیماران بهبود یافته از سرطان که نماد استقامت و مبارزه با این بیماری هستند، دور هم جمع شدند تا با کاشت نهال امید به زندگی، نویدبخش روزهای خوب و شاد باشند. به گزارش خبرگزاری مهر، موسسه خیریه بهنام دهش پور، روز گذشته دومین جشن امید به زندگی را برای آن دسته از بیمارانی که از سرطان رها شده اند، برگزار کرد. سرطان پایان زندگی نیست این جملهای است که بارها ازسوی پزشکان، فعالان حوزه سرطان و بیماران بهبود یافته شنیده میشود. ولی باز هم عموم جامعه از شنیدن نام سرطان و ابتلا به این گروه از بیماریها واهمه دارند و سرطان را مساوی با مرگ و پایان زندگی میدانند؛ اما در این میان کم نیستند مبتلایانی که با قدرت و اراده خود توانستند از چنگال این بیماری رها شوند و با بهبودی کامل و قطع درمان به زندگی عادی خود بازگردند. بهویژه اینکه درچند سال اخیر پیشرفتهای زیادی درحوزه درمان بیماری سرطان حاصل شده است. پیشرفتهایی که میتواند نوید دهندۀ روزهای بهتر برای مبتلایان به سرطان و خانوادههای آنها باشد، به شرط آنکه قبل از هرچیز این نگاه غلطی که سرطان را مساوی با مرگ و پایان زندگی میداند، در بین مبتلایان، خانوادههای آنها و عموم مردم تغییرکند. دومین جشن امید به زندگی درخت نماد زندگی و سرسبزی است، از طرف دیگر عمر درخت بسیار زیاد است. به همین دلیل هم از یکسال پیش چنین ایدهای در بین مسئولان کتابخانه کودکان موسسه بهنامدهشپور شکل گرفت، در این یکسال نامهنگاریهای زیادی با شهرداری تهران و مسئولان فضای سبز تهران انجام شد درنهایت با همکاری مدیریت مجموعه فضای سبز طالقانی بیست و شش نفر از مبتلایان بهبودیافته روز پنجشنبه ششم اسفند ماه سال ۱۳۹۴در بوستان طالقانی تهران دور هم جمع شدند و هریک درختی را با نام خود کاشتند تا نمادی باشد از امید و ادامه زندگی در بین بیماران مبتلا به سرطان. این اقدام بیماران بهبود یافته با استقبال گستردهای روبه رو شد تا جایی که قرار است در تمامی پارکهای شهر تهران نهال های امید کاشته شود و ۲۴ اردیبشهت برای دومین بار ۳۰ نفر از بیماران بهبود یافته از بیماری سرطان که نمادی از استقامت و مبارزه با سرطان هستند، به همت موسسه خیریه بهنام دهشپور بار دیگر دور هم جمع شدند تا با کاشت نهال امید به زندگی، نویدبخش روزهای خوب و شاد بهبودی و قطع درمان برای همه مبتلایان به سرطان باشند. معرفینامه موسسه خیریه «بهنام دهش پور» سازمانی است مردم نهاد، غیردولتی و غیرانتفاعی که در نیمه دوم سال ۱۳۷۴ برپایه ایده و پیگیری های بهنام دهشپور فعالیتهای خود را آغاز کرد. بهنام در سوم اسفند همان سال و در سن ۲۱ سالگی در اثر ابتلا به بیماری سرطان از میان ما رفت و این مسیر با حمایت داوطلبان و حامیان و با دریافت مجوز قانونی در سال ۱۳۷۹ تاکنون ادامه دارد. موسسه خدماتی همچون تأمین هزینه دارو و درمان، ارائه خدمات جانبی و حمایتی به بیش از هشت هزار بیمار تحت پوشش، تجهیز مراکز درمانی-دانشگاهی فعال در حوزه سرطان، اجرای پروژههای تحقیقاتی، آموزشی، اطلاعرسانی، پیشگیری و تشخیص زودهنگام بیماری سرطان را در کارنامه خود ثبت کرده است و تاکنون با در دست داشتن یکی از بزرگترین گروههای داوطلبان علاقمند، همواره از پیشتازان حمایت از بیماران مبتلا به سرطان بوده است. شکلگیری ایده لیلی بهمن (رضایی) مدیرعامل موسسه درباره این ایده و چگونگی شکلگیری آن میگوید: متاسفانه درجامعه ما باورهای غلطی درخصوص بیماری سرطان وجود دارد. بسیاری از مبتلایان و خانوادهها با شنیدن نام سرطان همه امید و انگیزه خود را برای ادامه زندگی از دست میدهند، درحالی که این بیماری به مانند سایر امراض دوره درمان دارد. البته روند درمانی این بیماری به نسبت طولانی و پرهزینه است، ولی با این همه تعداد قابل توجهی از مبتلایان به قطع درمان و بهبودی کامل میرسند ولی کسی این افراد را نمیبیند. درکشور ما عموم مردم حتی اقشار تحصیلکرده ابتلا به این بیماری را مساوی با پایان زندگی و مرگ میدانند، چون در بین اقوام و آشنایانشان مواردی از مرگ و میر بهدلیل ابتلا به این گروه از بیماریها را مشاهده کردهاند، اما کمتر کسی از تعداد قابل توجه بهبودیافتگان خبر دارد. به همین دلیل هم ما سعی داریم با این اقدام تابوها و باورهای غلط جامعه و بیماران مبتلا را درخصوص بیمارسرطان تغییر دهیم. چرا درختکاری هیچکس به اندازه مبتلایان بهبودیافته، نمیتواند در تغییر باورهای موجود در مورد سرطان و امکان درمان قطعی و بهبودی کامل مبتلایان به این بیماری، موفق و تأثیرگذار باشد. افرادی که روزی به مانند سایر مبتلایان به سرطان روی تخت بیمارستانها درگوشه و کنار این شهر شیمیدرمانی و رادیوتراپی میشدند؛ همان ها که روند درمانی شان در برخی از موارد به ٨ تا ٩ سال هم رسیده است و در این سالهای سخت درمان، مشکلات زیادی را پشت سر گذاشتهاند. افرادی که هزینههای بالای درمان، کمبود دارو و تجهیزات، روند طولانی درمان، از دست دادن تعداد زیادی از هماتاقیها، پچپچهای درگوشی و نگاههای پر از ابهام و تردید درخصوص بهبودیشان، هیچکدام نتوانست کوچکترین خللی در اراده آنها برای شکست دادن این بیماری بهوجود آورد امروز میتوانند با کاشت یک درخت به نام خودشان علاوه بر ترویج فرهنگ سالم زیستی به دیگران نشان دهند میتوان از سد سرطان گذشت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 158]