تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833291509
سفری رو به کتاب - پایگاه خبری اطلاع رسانی شفا آنلاین
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>اجتماعی>حتی اگر کمبودها و بد سرویس دادن های مترو به کتابدوستان را هم زیرسبیلی رد کنیم و ندید بگیریم، همین که مدیران فرهنگی با همکاری مدیریت شهری توانسته اند بیابان برهوت را به بهشتی پر از گل و درخت و حوض و فواره تبدیل کنند و نمایشگاه کتاب را به چنین مکان بهشت آسایی ببرند، یعنی می توان امیدوار و شاکر و متشکر بود.به گزارش شفا آنلاین ،بخصوص اگر از ایستگاهی سوار مترو شوید که جدیداً نام تئاترشهر را بر آن گذاشته اند، حس خوبی به شما دست می دهد. حس اینکه جداً دارید به یک سفر فرهنگی می روید؛ از تئاتر شهر تا شهر آفتاب. تأسیس شهرآفتاب حدود 13 سال پیش در شورای شهر دوم تهران تصویب شد. طبق آن طرح، قرار شد در اطراف حرم بنیانگذار جمهوری اسلامی شهری زیارتی مثل شهرری اما مدرن تأسیس شود به طوری که در این شهر هم حوزه علمیه، هم دانشگاه، هم نمایشگاه کتاب و هم بسیاری از امکانات دیگر شهری وجود داشته باشد. آن سالها، تنگناهای موجود در برپایی نمایشگاه کتاب، نمایشگاه های بین المللی صنعتی و اقتصادی و نمایشگاه های خرید و فروش کالاهای اقتصادی برای مردم در مکان دائمی نمایشگاه ها واقع در بزرگراه چمران و بعداً در مصلای تهران باعث شده بود که شورای شهر تهران برای تأسیس شهر آفتاب چنین طرحی را به تصویب برساند. حالا، در اردیبهشت 95 دروازه های شهر آفتاب با گشایش نخستین نمایشگاه با عنوان بیست و نهمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، باز شده است و شما می توانید با متروی خط یک بسختی و با دشواری به شهر آفتاب برسید. قطارهای متروی تجریش کهریزک، یکی در میان به شهر آفتاب می رود و اگر قطاری را سوار شده باشید که به شهر آفتاب سفر نمی کند، در ایستگاه شاهد باید پیاده و منتظر قطار بعدی شوید. از تهویه داخل واگنهای قطار که بگذریم، از سرعت پایین سفر که بگذریم، از تذکر لکوموتیوران مبنی بر اینکه «تهویه برخی از واگنها معیوب است لطفاً با راننده قطار تماس نگیرید» که بگذریم، شلوغی قطارها به مقصد شهر آفتاب، انسان را خوشحال می کند چون نشانه این است که تعداد علاقه مندان به کتاب زیاد است و تبلیغات منفی علیه ملت بزرگ ایران مبنی بر اینکه کتاب نمی خوانند، می تواند باطل و بی اساس باشد. در محوطه نمایشگاه کتاب شهر آفتاب، تا چشم کار می کند باغچه و گل و فضای سبز و هوای تمیز دیده می شود، لطفاً با دیدن باغچه های سبز و پرگل و فواره های زیبا از خود نپرسید در این سالهای خشکسالی و کم آبی، آب مورد نیاز این بهشت تازه ساز از کجا تأمین می شود. برگزارکنندگان نمایشگاه در شهرآفتاب، برای راحتی حضور و تردد دیدارکنندگان و علاقه مندان کتاب از هیچ امکاناتی کم نگذاشته اند. به محض ورود به محوطه نمایشگاه، می توانید انتخاب کنید که پیاده به سالن های عرضه کتاب بروید، با دوچرخه بروید یا با اتومبیل های ون سفیدرنگ سقف دار بدون دیوار. دوچرخه ها را می توانید از غرفه ای که روبه روی ایستگاه مترو است به امانت بگیرید. گرچه... با این حال هستند کسانی که عزیزدردانه اند و هیچگاه برای خود چنین نیازی را احساس نمی کنند که با وسایل نقلیه عمومی یا پای پیاده به سالن های عرضه کتاب بروند؛ آنها با اتومبیل های نمره رسمی که روی شیشه شان تابلوی تشریفات چسبانده شده تا دو متری شیشه غرفه های عرضه کتاب پیش می روند و پس از آن لطف می کنند و پیاده پا بر کفپوش سالن ها می گذارند. بگذریم از اینکه موتورسواران همیشه و در همه حال نمک همه فضاهای شهری ما هستند و در میان پیادگان و معابر پیاده می لولند و ویراژ می دهند و هیچ قدرتی توان نظم و ترتیب دادن به آنها را در استان تهران ندارد؛ حتی در نمایشگاه بین المللی کتاب شهرآفتاب. آمده ام که آمده باشم اما... در برگشتن از نمایشگاه کتاب، یعنی جمعه 17 اردیبهشت 95، ساعت 16:22 تا 17:44 تا ایستگاه امام خمینی(ره) حتی یک نفر هم از مسافران کتاب از واگن پیاده نشد. آنهایی هم که به نمایشگاه کتاب می آیند البته انگیزه های متنوعی دارند. شما برای چه به نمایشگاه آمده اید و رنج چنین راهی را به جان خریده اید؟ از تعدادی از دیدارکنندگان می پرسم: - برای دیدن جدیدترین عنوان های کتاب. - چون عاشق کتابم، برایم فرقی نمی کند هرجا اسم کتاب باشد مغناطیسی کشیده می شوم و خرید می کنم. - گفتم روز تعطیلم را به نحو خوبی بگذرانم. - من به اینکه نمایشگاهی دایر شود و همه در آنجا کتاب عرضه کنند اعتقادی ندارم چون نه اتفاق تازه ای در این نمایشگاه می افتد نه در ماهیت نشر کتاب تغییری ایجاد می شود. نمایشگاه کتاب باید دستاوردی داشته باشد اما تنها دستاوردش این است که چند روزی سر مردم را گرم می کند. با این حال چیزی به اسم کتاب مرا به خود می کشاند گرچه می دانم چیزی عایدم نمی شود! - وقتی آن چیزی را که خواننده کتاب به دنبالش می گردد نمی یابد، چه فرقی می کند نمایشگاه کتاب دایر شود یا خریدار کتاب به خیابان انقلاب برود و دنبال کتاب مورد علاقه اش بگردد. - برای ما شهرستانی ها خوب است چون کتاب های منتشر شده یک سال را یکجا می بینیم - ... در بیست و نهمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، سالن های متعدد عرضه کتاب که به شکل موضوعی از یکدیگر جدا شده، تکلیف بینندگان را مشخص می کند که برای علاقه مندی های خود به کدام سمت بروند. کودک، عمومی، خارجی و غیره. در میان سالن های نمایشگاه، سه سالن بزرگ است که با سازه های زیبای نیم دایره ای از دیگر سالن ها مجزا شده است و وقتی از راهنماها بپرسید سالن های عمومی کدام است می گویند: «سه قلوهای نیم دایره ای.» اگر هم بینندگان از گشتن در میان غرفه های کوچک شرکت های انتشاراتی خسته شوند، می توانند در فضای بیرون سالن ها زیر سقف یا زیر آسمان آبی یله دهند، کنار حوض ها به فواره خیره شوند، با فضای سبز و گل های زیبا روحی تازه کنند یا از غرفه های عرضه مواد غذایی ساندویچ و فست فود و فلافل پرکن بخور بگیرند و زنگ تفریحی به خود بدهند. یک کلمه حرف حساب نه تنها من، هیچ گزارشگری جرأت این را ندارد که بنویسد من به نمایشگاه رفتم، با ناشران صحبت کردم و دیدم هیچ ناشری راضی نیست. اساساً نمی شود با قاطعیت چنین ادعایی کرد. اما اگر بخواهیم منصفانه حرف بزنیم، باید بگوییم گلایه هایی هم هست که یک سرش می رسد به غیرحرفه ای بودن چرخه صنعت نشر و بازار و مخاطب و یک سرش هم می رسد به فشارهایی که از این سو و آن سو تلاش می کنند روال آنچنان باشد که قبلاً بوده. همه این مسائل هم در یک نقطه به هم می رسند؛ ممیزی. خیلی ها حرف ممیزی که پیش می آید ترجیح می دهند نامی از آنها برده نشود. هرچند بلافاصله هم اضافه می کنند بی انصافی است اگر بگوییم اتفاقی نیفتاده اما آن طور که ما می بینیم، فشار روی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کم نیست. گروه های فشار موقع برگزاری کنسرت یک طور عمل می کنند، موقع گشایش های فرهنگی در حوزه کتاب یک طور دیگر. یوسفی در غرفه آشنا، راضی می شود نام خودش و شرکت انتشاراتی اش را بنویسم. درددل او درددل ناشران دیگری هم هست که در دیدار سه ساعته ام از نمایشگاه کتاب شهرآفتاب از زبان مسئولان غرفه ها بیان شد: «به طور کلی در ممیزی کتاب ها برای ناشران هیچ معیار و سنجه ای مشخص نشده و آنچه درعمل مشاهده می شود بیشتر سلیقه است تا قانون و چارچوب فرهنگی.» و: «ممیزی باعث می شود خوانندگان واقعی کتاب بخصوص در حوزه ادبیات ناکام باشند چون نگاه با سوء ظن و در عین حال سلب مسئولیت از ناشر و نویسنده، همیشه بر نشر محتوای خوب و حرفه ای تأثیر منفی می گذارد.» یوسفی مثال می زند: «ما قرآن کریم چاپ و منتشر می کنیم، البته می دانم که در حوزه ادبیات ممیزی همیشه سفت و سخت تر بوده. با این همه این موضوع برای ما هم وجود دارد؛ مثلاً عدد آیه قرآن را یک ممیز می گوید باید با یک رسم الخط بنویسید و ممیز دیگری می گوید با رسم الخط دیگر و به همین دلیل دریافت مجوز نشر به تعویق می افتد و موجب راکد ماندن سرمایه می شود.»ایران
پنجشنبه ، ۲۳اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]
-
گوناگون
پربازدیدترینها