محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826476650
با دستان خالی هم می توان قهرمان شد
واضح آرشیو وب فارسی:اندیشه ها: سایت خبری تحلیلی اندیشه ها: همیشه به ما گفته بودند اگر باور داشته باشید اتفاقات بزرگ می تواند رخ دهـــــــــــــــــد. حالا با تمام وجود مطمئنیمسایت خبری تحلیلی اندیشه ها : قهرمانی در زمین قطعی نشد، بلکه جلوی تلویزیون، در شبکه های اجتماعی و تلفن به دست آمد. بازیکنان لستر در خانه جیمی واردی جمع شده بودند تا بازی تاتنهام و چلسی را تماشا کنند اما کلودیو رانیری که به ایتالیا پرواز کرده بود تا با مادر 96 ساله اش ناهار بخورد و قرار بود با پایان بازی به انگلیس برگردد، شاید خبر قهرمانی را از یک افسر باحوصله گمرک شنید. با وجود این، از شیرینی اش یا سورئال بودنش چیزی کم نشد. با تساوی تاتنهام، لستر قهرمان فصل 2016-2015 لیگ برتر شد. این یک رویای دوردست بود که رانیری تا همین چند هفته پیش هر بار دست نیافتنی بودنش را یادآوری می کرد. به ورزشکاران یاد می دهند موفقیت را تجسم کنند. اگر رانیری در آگوست از بازیکنانش چنین کاری را می خواست در عقلش شک می کردیم؛ آن موقع شانس قهرمانی تیمش یک در پنج هزار بود، فصل قبل با معجزه از سقوط گریخته بود، در بحبوحه دو ماجرای نژادپرستانه قرار داشت و مربیگری اش بر عهده کسی بود که همواره به عنوان ازپیش بازنده مورد تمسخر قرار می گرفت. حالا آن خط مبهم میان واقعیت و رویا از بین رفته. از خودتان نیشگون بگیرید اگر باورتان نمی شود، کاملا واقعی است. لسترسیتی به یکی از غیرمحتمل ترین دستاوردهای تاریخ ورزش دست یافت. شگفتی های زیادی خلق شده. اینکه به موفقیتی غیرقابل تصور در یک بازی یا مسابقات چهار از هفت یا حتی تورنمنتی یک ماهه برسی کاملا متفاوت است با اینکه در طول 38 بازی و 10 ماه و بازی با همه تیم های بزرگ و کوچک در خانه و خارج از خانه به هدف دست یابی. اگر از نظر امتیازی به عملکرد لستر نگاه کنید، در میان هشت تیم بالای جدول به استثنای آرسنال در دو بازی رفت و برگشت نتایج بهتری کسب کرد از لیورپول و چلسی تا منچستریونایتد و منچسترسیتی. این خزیدن از در پشتی به سمت قهرمانی نبود، لستر در ماه نوامبر به رده اول جدول رفت و به استثنای یک هفته در ژانویه تا پایان فصل در آنجا ماند. در دوره ای که بازی ها ارتباط مستقیم با دستمزد دارد، لستر تیم هایی را شکست داد که بازیکنانش سه، چهار یا پنج برابر بازیکنان این تیم دستمزد می گرفتند. این روی دیگر داستان است. لستر تیمی از بازیکنان آینده دار نیست که با استفاده از انگیزه و اشتیاق و استعدادشان بر فشار کورس قهرمانی غلبه کنند. این تیم را بازیکنان قدیمی نیز تشکیل نمی دهد که بارها این چیزها را تجربه کرده باشند و بدانند چطور برنده شوند. میانگین سن بازیکنان اصلی لستر 28 سال است. جام های قبلی همه بازیکنان را می شود در یک ساک کیسه ای جا داد: قهرمانی جام ملت های آسیا با ژاپن در سال 2011 برای شینجی اوکازاکی، دو قهرمانی لیگ برتر با چلسی برای روبرت هوث که نیمکت گرم کن بود و لئوناردو اولوآ که در سال 2007 قهرمان کلاسورای آرژانتین شد البته جایش ته نیمکت بود. آیا لستر با خریدهای فوق العاده از طریق ریش سفیدهای استعدادیابی این تیم قهرمان شد؟ نه واقعا. درست است که ان گولو کانته و ریاض محرز که روی هم 10 میلیون دلار آب خوردند و حالا به راحتی ده برابر این می ارزند، خریدهای فوق العاده ای بودند اما از 10 بازیکن گرانقیمت تاریخ باشگاه، هشت تا در دو سال اخیر به خدمت گرفته شده اند. از آنها، فقط دو نفر(کانته و اوکازاکی) در ترکیب اصلی هستند. بازیکنانی مثل گوخان اینلر، یوهان بنالون و آندری کراماریچ روی هم 30 میلیون دلار خریداری شدند، اینلر سه بازی لیگ در ترکیب اصلی بود و دو نفر دیگر به تیم های دیگر رفته اند. ساختن تیم در این موفقیت نقشی کلیدی داشته و رانیری در این میان بسیار تاثیرگذار بوده که در طول فصل بازیکنانش را متحد، باانگیزه و متواضع نگه داشت. بیشتر تیم های ورزشی موفق از اتحاد، هدفمندی و روحیه تیمی حرف می زنند اما درباره لستر خیلی واضح است هرچند رانیری هر هفته نمی گفت که این «تیمی کوچک با قلبی بزرگ است». نداشتن مصدومیت کمک شگرفی به او کرد تا تیمی یکدست بسازد - آنها که روی نیمکت می نشستند، نقش خود را پذیرفته بودند- در واقع به جز محرز و کانته بازیکنان زیاد دیگری را نمی بینید که پیشرفت فوق العاده ای داشته باشند و بیشتر آنها در سال های اخیر گرفتار شکست و ناکامی بودند. دو دنی، سیمپسون و درینک واتر را منچستریونایتد وقتی جوان بودند، نخواست. کریستین فوکس و مارک آلبرایتون به عنوان بازیکن آزاد آمدند چون به ترتیب شالکه و استون ویلا آنها را نخواسته بود. هوث جوان آینده دار چلسی و آلمان بود اما خیلی سال پیش و بعد از آن کارش به تیم های درجه دو کشید. به کاسپر اشمایکل هم گفتند آینده ای در منچسترسیتی ندارد و تا دسته چهارم تنزل کرد تا بتواند برای ناتس کانتی بازی کند. کاپیتان وس مورگان تا 30 سالگی اش رنگ لیگ برتر را ندیده بود، جیمی واردی، بهترین گلزن تیم، تا چهار سال پیش نیمه حرفه ای بازی می کرد. تمام آکادمی های جوانان فرانسه تا 18 سالگی محرز را نپذیرفتند و تا همین یک سال پیش کانته در دسته دوم فرانسه برابر چند هزار تماشاگر بازی می کرد. خود رانیری هم در 30 سال مربیگری اش ناکامی کم ندید، او با چهار تیم در سه لیگ نایب قهرمان شد اما او با همین تیم کاری کرد که قهرمانی غیرقابل تصور لستر را باور کنیم. بدون توجه به دوران و نوع ورزش، همیشه به ما گفته بودند اگر باور داشته باشید اتفاقات بزرگ می تواند رخ دهد. حالا با تمام وجود مطمئنیم.
چهارشنبه ، ۱۵اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اندیشه ها]
[مشاهده در: www.andishehha.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]
-
گوناگون
پربازدیدترینها