واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: بازماندن همه 9 نماینده زن از مجلس جدید؛ یکی از تفاوت های «جزئی»
در اتفاقی کاملا بی سابقه تعداد نمایندگان زن حتی اگر خانم خالقی را به حساب نیاوریم و در همان عدد 17 توقف کنیم از شمار روحانیون مجلس بیشتر است...
عصر ایران- آقای حداد عادل سخنگوی ائتلاف اصول گرایان پیش از مرحله دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی پیروزی اصلاح طلبان در مرحله اول را « جزئی» توصیف کرده بود.
نتایج مرحله دوم اما نشان می دهد قضیه خیلی هم «جزئی» نبوده یا کمی بیش از جزئی بوده است.
تنها در یک مورد از این موارد «جزئی» می توان به حذف کامل 9 نماینده زن کنونی مجلس که جملگی از اصول گرایان اند اشاره کرد و یادآور شد که مجلس دهم با 18 نماینده زن که همگی جدیدالورود هستنند رکورددار حضور خانم ها در پارلمان است.
از این 18 نفر البته یکی – خانم مینوخالقی- است که شورای نگهبان در اقدامی بی سابقه پس از انتخابات و بدون آن حوزه ابطال شده باشد بر 200 هزار رأی مردم اصفهان به او قلم بطلان کشیده و فعلا بلاتکلیف است.
9 نماینده زن کنونی که کمتر از یک ماه دیگر باید از بهارستان به خانه باز گردند این خانم هایند: مهناز بهمنی (سراب)، نیره اخوان بی طرف ( اصفهان)، فاطمه رهبر، زهره طبیب زاده، لاله افتخاری و فاطمه آلیا ( 4 نفر از تهران)، حلیمه عالی، شهلا میرگلو بیات ( ساوه و زرندیه) و سکینه عمرانی ( سمیرم).
درباره ناکامی 9 نماینده خانم و اصول گرا می توان نکاتی را مطرح کرد:
نخست این که اصول گرایان تکلیف خود را با تکلیف نمایندگان زن چندان روشن نکرده اند. زیرا از یک سو وارد عرصه سیاسی و اجتماعی می شوند و از جانب دیگر زنان را ترغیب می کنند که وارد این عرصه ها نشوند و خانه و خانه داری و مادری را ترجیح دهند.
این تعارض در برنامه های شبانگاهی سیما نیز دیده می شد. خانم مجری در حالی وظایف خانم ها در خانه را یادآور می شد که خودش در حال کاری بیرون از خانه بود.
این بلاتکلیفی مهم ترین مشکل نمایندگان زن اصول گرا بود و همین احتمالا سبب شد که نه جاذبه ای برای اصول گرایان داشته باشند و نه البته اصلاح طلبان.
نمایندگان زن کنونی حتی واکنش قابل توجهی به سخنان توهین آمیز نادر قاضی پور نماینده ارومیه نشان ندادند. در واقع می توان گفت این خانم ها نه می توانستند و نه علاقه ای داشتند که از حقوق خانم ها دفاع کنند چون به فمینیسم منتسب می شدند در حالی که خود را ضد این گونه مکاتب معرفی می کردند و نه به سبب زن بودن می توانستند آشکارا موضع بگیرند هر چند بعضا ابایی نداشتند.
این گونه شد که معمولا صدای چندانی از این خانم ها برنخاست و مردم هم ترجیح دادند آنان به کانون گرم خانه و خانواده بازگردند و به وظیفه اصلی بپردازند. همان وظیفه ای که اصرار داشتند در قالب نمایندگی یادآور شوند.
این سخن البته به معنی آن نیست که 17 یا 18 نماینده جدید فمنیست هستند یا دغدغه همسر و خانه و خانواده ندارند که در مشرق زمین زن اگر مانند بی نظیر بوتو نخست وزیر هم شود با مادر است و دغدغه های مادرانه را فرونمی نهد و این نیاز به یادآوری مکرر ندارد.
بلکه نمایندگان جدید حداقل خود را نسبت به نسل تازه که مایل به ایفای نقشی فعال تر است متعهد می داند و برخی از همین نسل هستند.
نکته قابل توجه دیگر این است که در اتفاقی کاملا بی سابقه تعداد نمایندگان زن حتی اگر خانم خالقی را به حساب نیاوریم و در همان عدد 17 توقف کنیم از شمار روحانیون مجلس بیشتر است. در تاریخ جمهوری اسلامی سابقه ندارد شمار روحانیون مجلس عدد 16 باشد که کمتر از زنان است.
چرایی این اتفاق خارج از موضوع این گفتاراست ولی در حد اشاره می توان به رد صلاحیت های گسترده هم اشاره کرد که روحانیون را نیز شامل شد.
ورود 18 یا 17 نماینده جدید زن به جای 9 نماینده کنونی در حالی که شمار نمایندگان روحانی مجلس تنها 16 نفر است یک اتفاق مهم به حساب می آید هر چند باید دید که آیا آقای حداد این موضوع را هم «جزئی» می دانند یا نه.
البته منظور از «جدید» این است که در دو سه دوره اخیر که در کنترل اصول گرایان بوده، نبودهاند و گرنه خانم جلودار زاده سابقه عضویت در هیات رییسه مجلس ششم را دارد.
تاریخ انتشار: ۱۲:۲۷ - ۱۲ ارديبهشت ۱۳۹۵ - 01 May 2016
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 92]