محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827331892
انتخابات در آمریكا و زمینه های آشوب – 2016
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: انتخابات در آمریكا و زمینه های آشوب – 2016 تهران- ایرنا- پس از جنبش چای در سال 2009 (1388) و جنبش اشغال وال استریت در سال 2011 (1390)، اكنون شاهد جرقه هایی از سومین جنبش اجتماعی – انتخاباتی در 10 سال اخیر آمریكا هستیم.
"دونالد ترامپ" نامزد عوامگرای انتخابات ریاست جمهوری آمریكا از حزب جمهوریخواه كه اكنون سرگرم رقابت درون حزبی برای كسب نامزدی جمهوری خواهان در این انتخابات است، پنجشنبه گذشته به ایالت كالیفرنیا رفت تا در شهر "كوستا مِسا" برای هوادارانش سخنرانی كند.هفتم ژوئن (24 خرداد)، انتخابات درون حزبی در واپسین ایالت ها از جمله كالیفرنیا برگزار خواهد شد و شاید در این روز، تكلیف نامزد نهایی جمهوری خواهان نیز روشن شود. پیروزی در كالیفرنیا با توجه به جمعیت این ایالت، به اندازه پیروزی در چند ایالت ارزش دارد و آغاز زودهنگام تبلیغات در كالیفرنیا اقدامی درست به نظر می رسید. اما چیزی كه این نامزد عوامگرا پیش بینی نكرده بود، تظاهرات گسترده علیه او بود كه خیلی زود، به آشوب خیابانی تبدیل شد.بیرون از محل سخنرانی ترامپ، صدها نفر از مخالفانش دست به تظاهراتی خشونت آمیز زدند كه با دخالت پلیس ضدشورش، به درگیری انجامید. پلیس از دستگیری 20 نفر خبر داد و روزنامه لس آنجلس تایمز، تصویر فردی را با صورت خونین منتشر كرد كه نیروهای امداد، در حال سوار كردن او در یك آمبولانس بودند. شبكه های تلویزیونی هم تصاویری از پلیس سواره نظام و حتی حمله معترضان به خودروهای پلیس را منتشر كردند.هرآنچه طی دو روز گذشته از رسانه های آمریكایی منتشر شد، چشم انداز انتخاباتی پرتنش و ماه هایی پرآشوب را در ایالات متحده به نمایش گذاشت.*** سابقه آشوب های انتخاباتی در آمریكا** جنبش چایدر سال های اخیر، بارها شاهد ناآرامی های ناشی از انتخابات آمریكا بوده ایم. نخستین ناآرامی، «جنبش چای» بود. این جنبش، درست پس از آن آغاز شد كه "باراك اوباما" رئیس جمهوری جدید آمریكا در سال 2009، برنامه های خود را برای افزایش بودجه های بهداشتی و خدماتی دولت اعلام كرد. این افزایش هزینه، طبعا به معنای افزایش كسری بودجه و بدهی های ملی در كشوری بود كه به شدت از این دو عامل به طور روزافزون آسیب می دید.دعوای اصلی جمهوری خواهان و دموكرات ها در حوزه اقتصاد كلان نیز همین است كه اصولا جمهوری خواهان هوادار كاهش هزینه های دولتی و میدان دادن به سرمایه گذاران بخش خصوصی هستند و دموكرات ها دخالت بیشتر دولت در امور اقتصادی را می پسندند. اما اوباما برنامه های گسترده اش را درست زمانی منتشر كرد كه بحران جهانی (2008) بر بحران كسری بودجه در آمریكا فشاری مضاعف وارد می كرد.جنبش چای را می توان طغیان احساسات در آمریكا نامید. وجه اشتراك اعضای جنبش چای نیز مخالفت با برنامه های مالی اوباما و هواداری از كاهش هزینه های دولت بود. چنانكه این جنبش، هم "سارا پِیلین" عضو برجسته حزب جمهوری خواه با اندیشه های نسبتا مذهبی و هوادار اقتدار بین المللی آمریكا را در خود داشت و هم "ران پاول" را كه نماینده ای با اندیشه های اختیارگرایانه و مخالف سرسخت دخالت نظامی آمریكا در عرصه بین المللی بود.تظاهرات، گردهمایی ها و كنش های اجتماعی جنبش چای، اگرچه به آشوب منجر نشد اما ضربه ای سنگین به باراك اوباما وارد كرد و سبب شد كه تنها دو سال پس از پیروزی چشمگیر در انتخابات ریاست جمهوری، حزب او اكثریت مجلس نمایندگان و ریاست این مجلس را در انتخابات سال 2010 از دست داد. در همین انتخابات و در رقابت برای كسب یك سوم از كرسی های سنا نیز جمهوری خواهان نتایج بهتری از حزب دموكرات به دست آوردند و شش فرماندار جمهوری خواه نیز به جمع فرمانداران ایالات متحده افزوده شد.** جنبش اشغال وال استریتنخستین اعتراض خیابانی موسوم به "اشغال وال استریت" در 17 سپتامبر 2011 ( 27 شهریور 1390) در پاركی واقع در مركز تجاری شهر نیویورك رقم خورد. برعكس جنبش چای كه رهبرانش نخبگان محافظه كار در آمریكا بودند، اعضای جنبش وال استریت را عوام و بویژه اقشار محروم و كم درآمد جامعه تشكیل می دادند. جنبش وال استریت، نقطه مقابل جنبش چای بود؛ هم از این نظر كه خواهان افزایش كمك های دولت به اقشار كم درآمد جامعه بود و هم از این نظر كه در بسیاری از موارد، به آشوب های خیابانی و درگیری با نیروهای امنیتی منجر می شد. این جنبش را می توان طغیانی علیه سرمایه داران بخش خصوصی و حتی حاكمیت آمریكا دانست.خیلی زود این جنبش به سراسر آمریكا كشیده شد و هوادارانش اگرچه عضو حزب دموكرات نبودند، اما به دلیل خط و مشی ضدسرمایه داری كه داشتند، باعث شكستی بزرگ برای جمهوری خواهان شدند. شاید حتی شكست "میت رامنی" سرمایه دار عضو حزب جمهوری خواه از اوباما در انتخابات سال 2012 نیز تا اندازه ای متاثر از جوی بود كه جنبش اشغال وال استریت در آمریكا ایجاد كرد.*** جنبش های غیرانتخاباتی زمینه برای جنبش های اجتماعی در آمریكا فراوان است. به همین سبب، رخدادهایی مانند شلیك یك افسر سفیدپوست به یك شهروند سیاه پوست در شهر فرگوسن در سال 2014، دو سال آشوب و ویرانی را برای این شهر به همراه آورد.تاریخ معاصر آمریكا، شاهد جنبش هایی مرگبارتر هم بوده است. در سال 1992 و پس از آنكه ضاربانِ یك سیاه پوست لس آنجلسی (سه افسر پلیس) در دادگاه تبرئه شدند، شهر لس آنجلس به صحنه آشوب اجتماعی تبدیل شد. اعتراض های خشونت بار، زمانی كه با چپاول، ضرب و شتم، آتش افروزی های گسترده و حتی جنایت همراه شد؛ صحنه جنگ های داخلی آمریكا در قرن نوزدهم را زنده كرد.در تجربه تلخ لس آنجلس، تنها در عرض چند روز، نزدیك به یك میلیارد دلار به زیرساخت های شهری آسیب وارد شد، یكهزار و صد ساختمان یا در آتش سوخت یا پس از غارت ویران شد، 53 نفر جان باختند و هزاران نفر مجروح شدند.آشوب در لس آنجلس تنها با اعلام حكومت نظامی و پادرمیانی گارد ملی و ارتش خاموش شد.در چنین جامعه ای، "انتخابات" فضایی مناسب برای علنی كردن اعتراض های اجتماعی است.*** جنبش ضدترامپ؟كاری كه دونالد ترامپ می كند، موج سواری روی احساسات "بیگانه هراسی " در آمریكا است. انفجارهای تروریستی در اروپا و فشار و بحران های اقتصادی در غرب، بر جو محافظه كاری در این كشور دامن می زند. ترامپ نیز با طرح شعارهایی عوام فریبانه و بعضا ناممكن مانند كشیدن دیوار در مرزهای جنوبی آمریكا، جلوگیری از ورود مسلمانان به آمریكا، باج گرفتن از كشورهایی كه مورد پشتیبانی امنیتی آمریكا هستند و... توانسته است آرای خود را دست كم در حزب محافظه كار آمریكا، افزایش دهد.تعداد جمهوری خواهانی كه تا امروز در انتخابات درون حزبی به دونالد ترامپ رای داده اند، از مرز 10 میلیون عبور كرده و ترامپ از این نظر، پیشاپیش، نامزدهای سال های 2008 و 2012 حزب را پشت سر گذاشته است. هیچ بعید نیست در پایان فرآیند انتخاباتِ درون حزبی، محبوبیت دونالد ترامپ از جرج بوش پسر در سال 2000 نیز بیشتر شود.اما این عوام گرایی، برای ترامپ شمشیری دولبه است. یعنی كسانی كه در شعارهای عوام فریبانه اش خُرد و تحقیر می شوند، ساكت نمی نشینند. یك سوم از ساكنان شهر "كوستا مِسا" را كه پنج شنبه گذشته، صحنه آشوب خیابانی علیه ترامپ بود لاتین تبارانی تشكیل می دهند كه وی گفته است برای جلوگیری از ورودشان در مرزهای جنوبی، دیوار خواهد كشید.افراد زیادی هستند كه نمی خواهند ترامپ رئیس جمهوری آمریكا شود. "تد كروز" رقیبت دونالد ترامپ در حزب جمهوری خواه، "كارلی فیورینا" را به عنوان معاون بالقوه خود در پست ریاست جمهوری معرفی كرد تا زنانی را كه حاضر نیستند به ترامپ رای بدهند ، متقاعد كند به او رای دهند. هرچند شاید این حربه با توجه به پیشینه فیورینا چندان موفقیت آمیز نباشد. كارلی فیورینا پس از استعفای اجباری از شركت اچ پی، در مقام مشاور اقتصادی جان مك كین در انتخابات ریاست جمهوری 2008 شكست خورد؛ سپس در مقام نامزد فرمانداری ایالت كالیفرنیا شكست خورد و همین چند ماه پیش هم در رقابت برای كسب نامزدی حزب جمهوری خواه برای انتخابات ریاست جمهوری شكست خورد.رقیب دیگر ترامپ، نخبگان حزب جمهوری خواه هستند كه اگر كارِ انتخابِ نامزد به كنگره سراسری بكشد، احتمالا نخواهند گذاشت او به عنوان نامزد نهایی برگزیده شود. ولی شاید كار به كنگره سراسری هم نكشد. بر اساس قوانین داخلی حزب جمهوری خواه، ترامپ كافی است در پایان انتخاباتِ درون حزبی در 10 ایالت باقی مانده، شمار كل آرای ایالتی اش را به "یكهزار و 237" برساند. او پیشاپیش 993 رای ایالتی دارد و كسب 44 رای دیگر چندان دور از ذهن نیست.اما اگر ترامپ بتواند به هر ترتیبی، نامزد نهایی حزب جمهوری خواه شود و بر مواضع كنونی اش پافشاری كند، هیچ بعید نیست جنبش اجتماعی ضدترامپ به بزرگترین رقیب او در رقابت با نامزد حزب دموكرات (احتمالا هیلاری كلینتون) تبدیل شود.گزارش از: زمان رضاخانیاروپام**9163**1485**1599
11/02/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
سیاسی
پربازدیدترینها