تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815416380
واکاوی حوادث پرشتاب سیاسی عراق/ پیوند امنیت با سیاست
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: تحلیل بین الملل؛
واکاوی حوادث پرشتاب سیاسی عراق/ پیوند امنیت با سیاست
شناسهٔ خبر: 3609819 - چهارشنبه ۸ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۱۸:۵۹
بین الملل > خاورمیانه و آفریقای شمالی
منطقه سبز بغداد این روزها نگاه ناظران امور عراق را به علت حوادث رخ داده در پارلمان و چالش های سیاسی به خود معطوف کرده است. خبرگزاری مهر، گروه بین الملل-فرزاد فرهاد توسکی: قبل از اینکه از شرایط کنونی و بحث و جدل های کنونی نمایندگان پارلمان عراق سخن به میان آوریم توجه به تاریخچه ای از پارلمان در عراق ضروری به نظر می رسد. تاریخچه اولین پارلمان عراقی در سال ۱۹۲۵ شکل گرفت. بر اساس قانون اساسی سال ۱۹۲۵ پارلمان از دو مجلس النواب و الشیوخ(مجلس نمایندگان و سنا) شکل گرفت. مجلس شیوخ یا همان مجلس اعیان از سوی پادشاه انتخاب می شد. از سال ۱۹۲۵ تا سال ۱۹۵۸ ده انتخابات برگزار شد. از سال ۱۹۵۳ به بعد عملا پارلمان نقشی نداشت و انتخابات با نوسان شدید همراه شد. در سال ۱۹۵۸ با برقراری نظام جمهوری و براندازی نظام پادشاهی از بین رفت و پس از آن نیز بعثی ها روی کار آمدند که در این دوره نیز مجلس نقشی نداشت. پس از براندازی رژیم صدام در سال ۲۰۰۳ به علت اینکه همه ساختارها و موسسات دگرگون شده بود و عراق وارد مرحله خاصی شده بود از همین رو انتخابات خاصی تا سال ۲۰۰۵ صورت نگرفت. در مارس ۲۰۱۰ دومین انتخابات برگزار شد اما به خاطر عدم ائتلاف احزاب تشکیل دولت جدید با تاخیر روبروشد. سومین انتخابات در سال ۲۰۱۴ برگزار شد. مجلس عراق متشکل از ۳۲۵ نماینده است که برای مدت چهار سال به فعالیت می پردازند. وضع قوانین و نظارت بر قوه مجریه، امضای معاهدات، انتخاب رئیس جمهوری که نخست وزیر را از ائتلاف اکثریت پیروز انتخابات، انتخاب می کند از وظایف این پارلمان است. از مجموع ۳۲۸ حدود ۳۲۰ نماینده به استانها و هشت نماینده نیز از اقلیت ها هستند. بغداد ۶۹، نینوا۳۱، بصره ۲۵، ذیقار۱۹، بابل ۱۸، سلیمانیه ۱۸، الانبار۱۵، اربیل۱۵، دیالی ۱۴، صلاح الدین ۱۳، کرکوک۱۲، واسط۱۲، نجف ۱۲، کربلا۱۱، الدیوانیه۱۱،دهوک۱۰، میسان ۱۰ و المثنی ۷ کرسی در مجلس را به خود اختصاص می دهند. همانطور که گفته شد این به غیر از سهم اقلیت ها در هر استان است. روسای پارلمان پس از سال ۲۰۰۳: اسم آغاز فعالیت ترک فعالیت حزب سیاسی محمود المشهدانی ۱۶ مارس۲۰۰۶ ۲۳ دسامبر۲۰۰۸ جبهه التوافق العراقیه ایاد السامرایی ۱۹ آوریل ۲۰۰۹ ۱۴ ژوئن ۲۰۱۰ جبهه التوافق فواد معصوم(نیابت) ۱۴ژوئن ۲۰۱۰ ۱۱ نوامبر۲۰۱۰ ائتلاف کردستان اسامه النجیفی ۱۱ نوامبر۲۰۱۰ ۱۴ جولای ۲۰۱۴ قائمه العراقیه سلیم الجبوری ۱۴ جولای۲۰۱۴ تاکنون دیالی هویتنا حوادث پرشتاب اما آنچه می خواهیم درباره آن بحث کنیم موضوع حوادث این روزهای پارلمان عراق است که از هفته های قبل رغم خورده است و در حالی که مقتدا صدر در بیرون از پارلمان بر اصلاحات اصرار دارد در درون پارلمان نیز برخی نمایندگان با تحصن خواستار برکناری روسای سه گانه در عراق شدند. اما جلسه روز گذشته به نوعی نقطه عطفی پس از حدود دو هفته جنجال محسوب می شود. زمانی که حیدر العبادی نخست وزیر عراق برای ارائه وزیران پیشنهادی که گفته می شود ۱۰ وزیر را شامل می شود وارد صحن پارلمان شد، نمایندگان متحصن با شعار باطل باطل از وی استقبال کردند این وضعیت درباره سلیم الجبوری نیز تکرار شد. اما نمایندگان متحصن نتوانستنند کاری از پیش ببرند زیرا مجلس حدنصاب لازم را به دست آورد زیرا بیش از ۱۷۰ نماینده در مجلس حضور یافتند. جلسه با تنش همراه شد و برخی نمایندگان متحصن به سوی نخست وزیر بطری آب پرتاب کردند. پس از اینکه حیدر العبادی هدف بطری قرار گرفت، سلیم الجبوری رئیس پارلمان دستور نیم ساعت تنفس دارد اما سالن را ترک نکرد و از کرسی ریاست پایین نیامد. پس از آن نمایندگان به سالن بزرگ منتقل شدند و نمایندگان متحصن اجازه ورود داده نشد. با حدنصاب لازم که تشکیل شد، العبادی اسامی وزیران خود را که شامل ۱۰ وزیر بود ارائه داد اما وزیران کشور، دفاع، نفت و دارایی مشمول این تغییرات نشدند زیرا وزارت خانه های حساس و کلیدی محسوب می شوند به ویژه در شرایطی که داعش در عراق حضور دارد. پنج وزیر از وزیران در بهداشت، آموزش عالی، کار، برق و امور آبی رای اعتماد به دست آوردند اما نمایندگان در باره پست وزارت خارجه به علت اعتراضات نمایندگان ائتلاف کردستان به نامزد این پست موافقت حاصل نشد تا به جلسه پنجشنبه موکول شود. این حرکت پارلمان تا حدی مقتدا صدر را نیز راضی نگه داشت چرا که از این رای اعتمادها به مثابه بهار عراقی یاد کرد اما هشدار داد که اگر اصلاحات روند خود را طی نکند دوباره تظاهرات و اعتراضات تکرار خواهد شد. نمایندگان در حالی رای اعتماد می دادنند که فضای بیرون پارلمان کاملا پلیسی بود و تانک ها و زره پوش ها در اطراف مجلس مستقر شده بودند و منطقه سبز بغداد نیز بسته شد و برخی کارکنان وزارتخانه هایی که در این منطقه قرار دارند برای مدتی در این محدوده گرفتار شدند. واکاوی مشکل و پاسخ به دو خواسته کنونی در جامعه عراق اما آنچه مسلم است شرایط نابسامانی است که عراق در حال حاضر با آن دست و پنجه نرم می کند از سویی داعش هنوز بر مناطقی از استان صلاح الدین، کل استان نینوا و بخش های زیادی از الانبار مسلط است و از سویی اقتصاد عراق با مشکلات عدیده روبرو است و این کشور با کسری بودجه شدید همراه است. هزاران نفر آواره و جنگ زده اند و زیر ساخت ها هنوز سامان دهی نشده اند و طبیعی است که نبود زیر ساختها و نیازهایی چون برق و بهداشت .... مردم عراق را ناراضی کند. در واقع عراق از زمان شکل گیری به صورت کنونی در سال ۱۹۲۰ تا به حال روند دولت سازی را به خوبی طی نکرده اند و در واقع ریشه مشکلات از همان دهه آغازین است. در اینجا توجه به دو نکته لازم می آید؛نخست اینکه برخی تلاش می کنند که نظام سهمیه بندی را عامل همه مشکلات بدانند و دیگر اینکه برخی وزیر تکنوکرات را عاملی برای حل همه مشکلات می دانند. درباره نظام سهمیه بندی سیاسی برخی از مخالفت با این نظام سخن می گویند که از طریق همین پل مزایا و امتیازات زیادی به دست آورده اند و برخی دیگر نیز به این علت با این نظام مخالفت می کنند که امتیازهای خود را از دست رفته می بینند. برخی هم چون مجالی برای رسیدن به کرسی نیافته اند با آن مخالفت می ورزند و به اصطلاح از کیک قدرت در عراق سهمی عاید آنها نشده است. کسانی که هم اکنون همه مشکلات عراق را به گردن نظام سهمیه بندی می اندازند باید به این پرسش پاسخ دهند که مگر قبل از سال ۲۰۰۳ عراق وضعیت به سامانی داشت و گورهای جمعی و جنگ های بی حاصل و اعدام های گسترده که خواب از چشم عراقی ها ربوده بود را مشاهده نکردند؟ آیا همه این مشکلات هم به سبب نظام سهمیه بندی بود؟ عراق هر نوع نظامی را آزمود از پادشاهی وارداتی از حجاز گرفته تا نظام کودتاها و نظام جمهوری و نظام صدام و بعثی ها. اما درباره مطلب دوم یعنی وزیر تکنوکرات باید بگوییم که این حق مردم هر کشوری است که افراد با کفایت و لایق امور آنها را به پیش ببرند اما آیا وزیری که از وی به عنوان تکنوکرات یاد می شود عالم به همه امور است و قادر به حل مشکلات است؟ آیا این وزیر می تواند برای هزاران بیکار شغل ایجاد کند و مشکل بی برقی و بحران آب را حل کند؟ آیا به راستی وزیر تکنوکرات عراق به بهشت تبدیل می کند؟ برای توسعه شبکه برق در عراق پول نیاز است و وزیر نمی تواند از جیب خود این پول هنگفت را تامین کند. مشکل بخش کشاورزی عراق در ظرف مدت کوتاهی حل نمی شود و نیاز به سرمایه گذاری داخلی و خارجی دارد. ایجاد امید کاذب تبعات خوبی به دنبال ندارد. قدر مسلم آن است که عراق کنونی بیش از هر چیزی به ثبات سیاسی نیاز دارد زیرا مقوله امنیت و سیاست کاملا به یکدیگر گره خورده اند. نیروهای عراقی که در الانبار می جنگند و نبرد سختی با داعش در موصل پیش رو دارند و باید داعشی ها را از الشرقاط در استان صلاح الدین بیرون کنند به حمایت قوی سیاستمداران نیاز دارند. امید آن است که حوادث روز گذشته پارلمان عراق به ویژه رای اعتماد به برخی وزیران نقطه عطف مثبتی برای مردم عراق باشد تا عراق از سونامی های خطرناک مانند داعش نجات دهد و سایه بی ثباتی سیاسی از سر عراق رخت بربندد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 76]
-
گوناگون
پربازدیدترینها