واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت/جعفر قادریدرمان دردهای کهنه اقتصادی
برخی از مسئولین سیاستگذار اقتصادی با نادیده گرفتن نسخههای موفق دنیا، ظرفیت عظیم داخلی و نیروهای کارآمد و مستعد کشور را نادیده گرفته و مترصدند تا کشورهای خارجی برای جوانان ما شغل ایجاد کنند.
به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس «جعفر قادری» در روزنامه «حمایت» به موضوع مشکلات اقتصادی پرداخت و نوشت: رئیس مرکز آمار ایران به تازگی از اوضاع وخیم بیکاری سخن به میان آورده و میزان بیکاری فارغالتحصیلان دانشگاهی را 5 / 18 درصد اعلام نموده است. بر اساس آمار جدید، حدود یک میلیون نفر از تحصیلکردگان فوق دیپلم به بالا بیکارند و نرخ بیکاری 6 / 10 درصدی سال 1393 به 11 درصد در سال 1394 رسیده است. جدای از بحث تعداد بیکاران کشور که موضوع این نوشته است، رویکردها و روندی که برخی از مسئولین کشور در پیش گرفتهاند از اوضاع نه چندان روشن اقتصاد کشور حکایت داشت و پیشبینی رکود و افزایش بیکاری دور از ذهن نبود. اساس و بنای اقتصاد هر کشوری بر میزان تولیدات داخلی استوار است و هر اندازه که محصولات داخلی و تولیدات ملی در بازارهای کشور بیشتر دیده شوند، میتوان به سادگی نتیجه گرفت که افزایش اشتغال و کاهش اشتغال روی داده است. بر همین مبنا، وقتی که اکثر کالاهای فروشگاهها و بازارها، خارجی باشند و تولیدکنندگان داخلی، اساساً قابلیت رقابت با محصولات خارجی را نداشته باشند، مانند آماری که مرکز آمار ارائه کرده است باید منتظر آمارهای منفی دیگر از سوی ارگانها و سازمانهای اقتصادی ذیربط نیز باشیم. در اینباره گفتنیهایی هست: 1- پس از اجرای توافقنامه هستهای، تصور برخی بر این بود که رونق و شکوفایی اقتصادی حاصل خواهد شد و چرخهای از کار ایستاده صنایع و کشاورزی دوباره به کار خواهند افتاد. علیرغم چنین انگارهای اما شرایط به گونهای دیگری رقم خورد و ثابت شد که برای رونق اقتصاد، نباید چشم به خارج از مرزها دوخت. آنچه که بعضی از مسئولین درباره تبعات مثبت برجام اظهار میکردند عبارت بود از رفع تحریمها، وارد شدن سرمایههای خارجی به چرخه اقتصاد، آزاد شدن منابع ارزی بلوکه و انتقال فناوری اما نحوه رفتار دشمن و پیامهای اشتباهی که بعضاً از داخل به خارج مخابره گردید باعث گردید محدودیتهای ایجاد شده بر سر راه رونق اقتصادی بر طرف نشوند. تفاهمهای زیادی با طرفهای خارجی ایجاد شد اما به دلیل خصومتهای دیرینه دشمن، تنها تعداد اندکی از آنها به مرحله عمل رسیدهاند و بسیاری از سرمایهگذاران خارجی از ترس تنبیه و تحریمهای آمریکا، منتظر آینده ماندهاند. 2- برخی از مسئولین سیاستگذار اقتصادی با نادیده گرفتن نسخههای موفق دنیا، ظرفیت عظیم داخلی و نیروهای کارآمد و مستعد کشور را نادیده گرفته و مترصدند تا کشورهای خارجی برای جوانان ما شغل ایجاد کنند. اجرا و عملیاتی شدن پروژههای کوچک و بزرگ کشور توسط مهندسین، صنعتگران و دانشمندان ما در سالهای نه چندان دور به اثبات رسیده و جای تعجب است چرا همچنان برخی بر این عقیده اصرار میکنند که مهندس و کارگر خارجی باید برای جوانان کشورمان شغل ایجاد کنند. اگر بخواهیم نظر منصفانهای درباره رشد شاخص بیکاری در کشور داشته باشیم، باید بگوییم که افزایش این معضل اقتصادی – اجتماعی از زمانی آغاز شد که عمل به اقتصاد انقلابی و به فرموده رهبر انقلاب، اقتصاد مقاومتی جای خود را به شعار داد و جریان پویای بالقوه اقتصاد کشور معطل چراغ سبز غرب ماند. اگر بنا به اجرای خواستههای دشمن باشد که آنها در طول تاریخ انقلاب ثابت کردهاند به وعدههای خود پایبند نیستند و خواستههای آنان بیش از تعهداتشان در برجام است، بنابراین، قطع امید از خارج و توجه به نیروها و تواناییهای داخلی، راه چاره تمام مشکلات اقتصادی از جمله بیکاری است. آمار جدید بیکاری فارعالتحصیلان دانشگاهی مرکز آمار افزون بر اینکه نگرانکننده است، نشان میدهد که برنامه جامعی برای استفاده از فارغالتحصیلان و قشر تحصیلکرده وجود ندارد و هشدار رهبر معظم انقلاب نسبت به کاهش رشد علمی کشور نیز درستی این حقیقت را ثابت میکند. 3- اصول و روشهای اقتصادی برای دستیابی به نتیجه مطلوب و مورد نظر مردم و رهبری در عین پیچیدگی، ساده نیز هست. به عبارت دیگر، رکود و بیکاری نتیجه عدم توجه به تولیدات داخلی اعم از صنایع و کشاورزی است یعنی همان نسخه شفابخشی که در قالب سیاستهای اقتصاد مقاومتی متبلور شده است. حمایت از صنایع کوچک و توجه به محصولات فناورانه در آن، رونق بخش کشاورزی و استفاده از فناوری شرکتهای دانشبنیان در این بخش از دیگر موارد مورد تاکید در اقتصاد مقاومتی است. از سوی دیگر نباید از سیاستهای اقتصادی که موجبات پیشرفت را ایجاد میکنند اما همچنان در پیچ و خم اجرا معطل مانده است، غافل شد. اگر قوانین و راهکارهایی نظیر مبارزه قاچاق در کشور به درستی اجرا میشدند، شاید امروز شاهد کارنامه منفی آمار بیکاری در کشور نبودیم. هیچ کشوری نمیتواند هم منتظر رفع تحریمها بماند، هم از تولیدات داخلی حمایت نکند و در عوض راه ورود کالای قاچاق را باز بگذارد، آنگاه انتظار داشته باشد که رکود و بیکاری بر صنایع و تولیدات آن غالب شود. 4- بهترین برنامهها و راهکارهای اقتصادی برای ایجاد اشتغال، زمانی که از نیروهای توانمند اجرایی برخوردار نباشند، فاقد کارایی و نتیجه هستند. اگر اقتصاد مقاومتی بیش از آنکه به مرحله اقدام و عمل رسیده باشد، در حد شعار باقی مانده است، به این دلیل است که برخی از نیروهای اجرایی کارآمد، هنوز در این حوزه ورود نکردهاند. مانند دوران دفاع مقدس، مدیریت جهادی است که قادر خواهد بود دردهای اقتصاد کشور را شفا دهد. چنانچه بخواهیم جهشی قابل توجه در تمام بخشهای کشور از جمله اقتصاد شکل بگیرد، باید به جاده مدیریت جهادی بازگردیم و کار را به کسانی بسپاریم که صداقت و توانمندی خود را تحت وخیمترین شرایط و در کوران مشکلات نشان دادهاند. باید در فرصت باقی مانده از راه اشتباهی که بعضاً طی شده است، بازگشت و هر چه زودتر به مبانی و ریشههای انقلابی و مقاومتی اقتصاد رجوع کنیم. نتیجه اقتصاد وابسته و منتظر غرب را بارها دیده و چشیدهایم. اگر بنا بود که با برقراری ارتباط با کشورهای وابسته به نظام سلطه، اوضاع معشیتی و اشتغال کشور بهبود یابد، باید این اتفاق در دوران منحوس پهلوی رخ میداد اما واقعیت این است که ارتباط با آمریکا و غرب هیچ دردی از دردهایمان کشورمان را درمان نکرده بلکه بر عکس، بر دردها و آلام مردم و جوانان ما افزوده است. بنابراین، هیچ راهی سریعتر و امنتر از اعتماد به جوانان و استفاده از ظرفیت عظیم و خروشان آنان برای رونق و اعتلای کشور و در نتیجه درمان دردهای کهنه اقتصادی متصور نیست و هر کسی که غیر از این بیاندیشد، هیچ خدمتی به ملت بزرگ و شریف نکرده است. انتهای پیام/ز
95/01/21 :: 04:23
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]