محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826302796
پشت پرده جدال وزیر نفت و جایگاه داران
واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: پشت پرده جدال وزیر نفت و جایگاه داران
وزیر نفت می خواهد مالکان جایگاه ها از حق استقلال خود دست بکشند و تمام پمپ بنزین های کشور به چند نفری که وزارت نفت تعیین می کند تعلق گیرد. آنها در عوض می توانند بنزین را به هر قیمتی که دلشان خواست بفروشند. به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، حمله وزیر نفت به جایگاه داران که حتی کیفیت سوخت را نیز به گردن آنها انداخت موضوع جدیدی نیست و قبلا هم مطرح شده بود، اما علت خبرساز شدن موضع گیری اخیر زنگنه، دو نکته جنجالی جدید در اظهارات او بود که دلخوری و واکنش جایگاه داران را به همراه داشت.
زنگنه چهارشنبه گذشته در نشست تقسیم کار ملی و منطقه‌ای برای افزایش تولید ملی در محل سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور اظهار کرده بود در تعطیلات نوروز وقتی باک 70 لیتری خودرو اش را پر می کند، متوجه می شود که 15 لیتر آن هوا بوده و دیگر اینکه هر سال 300 تا 400 جایگاه دار به علت خوردن پول دولت یا مخلوط کردن گازوئیل با بنزین راهی زندان ها می شوند. جایگاه داران به سرعت به این اظهارات واکنش نشان داده و با تاکید براینکه وجود 15 لیتر هوا در یک بار سوختگیری اصولا از نظر علمی و فیزیکی ممکن نیست، از وزیر خواستند یک نفر از آن 400 جایگاه دار پول دولت خور و زندانی را معرفی کند. * ریشه اختلاف
وزیر نفت مشکلات دیگری را نیز به روش فعلی جایگاه داری نسبت داده و گفته است: برای رفع این مشکل ما باید آنها را برند کنیم. این برندها الزاماً مالک جایگاه‌ها نیستند و می‌توان مسئولیت کنترل هر جایگاه را به یک نفر سپرد آن‌وقت ما می‌توانیم بر آنها کنترل و نظارت کنیم. برای تحقق این طرح مشوق‌هایی نیز در نظر گرفته شده است.
آنچه که وزیر نفت به عنوان راه حل مطرح کرده، دقیقا همان مشکل اصلی و نقطه آغاز اختلاف ها و جنگ و جدل های زنگنه و جایگاه داران است، وگرنه همه می دانند که کیفیت سوخت یا گران بودن زمین ربطی به جایگاه داران ندارد.
زنگنه خواسته اش را قبلا بطور خلاصه و نسبتا شفاف، اینگونه مطرح کرده بود: ما معتقدیم چهار هزار جایگاه بنزین به چند برند تبدیل شوند و سپس قیمت ها آزاد شود.
جایگاه داران با پاداش وزیر، یعنی فروش بنزین به هر قیمتی که دلشان خواست مشکلی ندارند، اما با بخش نخست موافق نیستند.
آنچه که زنگنه در بخش اول سخنانش روی آن با عنوان "برند" اصرار می کند، به این معنی است که تمام جایگاه داران باید از حق استقلال و مالکیت قطعی خود دست بردارند و تابلو چند نفری را که وزارت نفت معرفی می کند روی جایگاه زده و زیر نظر او در جایگاه هایشان کار کنند و بخاطر برند و تابلو، حق و حسابی به صاحب برند بدهند.
زنگنه آشکارا گفته است که با این طرح، عده ای یک شبه میلیاردر می شوند. * با برند، همه مشکلات حل می شود
زنگنه برای به کرسی نشاندن خواسته اش دلایل، بهانه ها و توجیهاتی مطرح کرده که مستدل ترین آنها این است: ...همه جایگاه های کشور به افراد حقیقی تعلق داشته و به روش سنتی اداره می شوند و هیچ اطمینانی نسبت به کیفیت کارشان وجود ندارد. مردم مجبورند با هر کیفیتی که جایگاه داران، سوخت را عرضه کنند آن را بخرند؛ واقعا چطور می شود چهارهزار جایگاه را در چنین وضعی کنترل کرد؟ بهترین راه حل، برندسازی و تقسیم جایگاه ها به سه گروه است. در این شیوه، اگر چه مالکیت در اختیار جایگاهداران قرار دارد اما باید تحت برندهای خاصی (که وزارت نفت تعیین می کند) فعالیت کنند... در چنین شرایطی، تنها جایگاه های کلاس "سه" بنزین را به نرخ دولتی می فروشند و بقیه می توانند در یک بازار رقابتی، بنزین را به قیمت مورد نظر خود عرضه کنند.
اینکه این برندها چه کسانی هستند و چطور انتخاب خواهند شد، بعدا مشخص می شود، اما آنچه که روشن است این است که قرار است آنها به گفته وزیر، یک شبه میلیاردر شوند.
برخی رسانه ها گزارش داده اند که طبق برنامه وزارت نفت قرار است هفت برند، تعدادی از جایگاه‌های کشور را زیر نظر گرفته و تابلو و نام خود را روی آنها نصب کنند. این چند برند واسطه تولیدکنندگان یا وارد کنندگان سوخت و جایگاه داران می شوند و ضمن انتخاب نوع بنزین و فروشنده های عمده، قیمت دلخواهشان را هم روی محصول می گذارند.
به زبان ساده تر، یک شخص (معرفی شده از سوی وزارت نفت) با شرکتش بطور ناگهانی صاحب دهها جایگاه می‌شود و برای آنها تصمیم می‌گیرد و بابت نوشتن نام برند خود در تابلوی جایگاه، از صاحب جایگاه حق برند می‌گیرد! به همین راحتی.
در خارج! از سال ها قبل شرکت های بزرگ نفتی چنین فعالیتی دارند. مثل "شل". با اعتبار و توان و امکاناتی که برند شل دارد، در بازار رقابتی بسیار موفق است و می تواند سوخت را ارزانتر از رقیبانش به مردم عرضه کند و سایر برندها نیز برای رقابت با شل تلاش می کنند کیفیت کارشان را ارتقا داده و هزینه کمتری به مردم تحمیل کنند.
اما از نظر منتقدان، شرایط اقتصادی حاکم بر ایران به هیچ وجه مشابه شرایط رقابتی کشورهای صنعتی نیست و نیازی به ارائه توضیحات بیشتر در این زمینه وجود ندارد.
از سوی دیگر، شل و سایر برندهای رقیب در خارج! به هیچ وجه یک شبه با حمایت دولت صاحب صدها پمپ بنزین نشده اند و روند کار به این شکل بوده و هست که شل یا هر برند دیگر ابتدا مجوز ساخت چندین جایگاه را در کشور مورد نظرش اخذ کرده و سپس با سرمایه و پول خود، پمپ بنزین های خودش را دایر می کند. طبیعی است که این سرمایه گذار، در جایگاه های خودش امکاناتی را فراهم می کند و برای جذب مشتری و رقابت با دیگران، خدمات و قیمت مورد نظرش را به بهترین شکل که به سود مردم است ارائه می دهد.
اما در ایران قرار است داستان متفاوتی اجرا شود. یک سرمایه‌گذار خصوصی با صرف پول و انرژی قابل توجه، مجوز ساخت جایگاه را دریافت کرده و جایگاه را می‌سازد، اما پس از چند سال فعالیت به او گفته می‌شود باید با برند X که ما معرفی می کنیم به توافق برسی و تابلوی او را بالای جایگاه نصب کرده و به او پول پرداخت کنی.
به همین علت، جایگاهدار‌ها با بخش نخست طرح زنگنه مخالفند و از تصمیم و اجبار وزارت نفت ناراضی اند. آنها می‌گویند نسبت به سرمایه ای که گذاشته اند، به اندازه کافی ضرر می دهند و حاضر به پرداخت «حق تابلو» نیستند تا عده‌ای یک شبه پولدار شوند، اما وزیر نفت تأکید دارد طرح برندسازی اش پیاده شود تا به گفته خودش هم مردم از بنزین باکیفیت استفاده کنند، هم دولت به پولش برسد و هم زندان‌ها سالانه پذیرای ۴۰۰ جایگاه دار متقلب نباشد!
امروز وزارت نفت اعلام کرد هفته آینده شرایط و ضوابط اعطای برند اعلام می شود، اما برخی رسانه ها پا را فراتر گذاشته و از نگرانی خود بابت به وجود آمدن رانت عجیب و بزرگی که احتمالا به خواص می رسد سخن گفته اند.
سه شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۵ - ۱۸:۲۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبکه خبر]
[مشاهده در: www.irinn.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 102]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها