واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: بیروت – ایرنا - « جزایر صنافیر و تیران دوازه سازش سعودی – اسرائیل» سخنی جدید نیست، « نصری المجالی» روزنامه نگار اردنی نزدیک به دولت پادشاهی این کشور در سال 2012 به آن اشاره کرده است.به گزارش ایرنا، مجالی می گوید: انتظار می رود که به زودی بحث تنگه های تیران با قدرت در محافل رسانه ای و دیپلماتیک به عنوان موضوع مذاکره بین اسرائیل با یک کشور عربی (سعودی) مطرح شود. وی در سال 2012 میلادی می افزاید: منابع سعودی همواره از پاسخ دادن به این سوال که دلیل تاخیر شما در برقراری روابط و سازش با اسرائیل چیست، فرار می کنند زیرا منتظر هستند تا وضعیت نهائی دو جزیره صنافیر و تیران در ورودی خلیج عقبه در دریای سرخ مشخص شود. پایگاه اطلاع رسانی شبکه المنار لبنان نوشت: اکنون به نظر می رسد که مشکل این دو جزیره حل شده و آنها سعودی شده اند و این در فهرست قراردادهائی که « سلمان بن عبدالعزیز» شاه سعودی با « عبدالتفاح السیسی» رئیس جمهور مصر امضا کرده اند، بروز یافته است. « عکاظ » روزنامه سعودی نوشت: پادشاه سعودی یک رویا را محقق کرد و به روزنامه الشرق الاوسط گفت که قراردادهای مرتبط با ساخت پل بین مصر و سعودی از فراز دریای سرخ و ترسیم مرزهای دریائی بین دو کشور که شامل دو جزیره صنافیر و تیران می شود، تاریخی هستند. ** داستان پل چیست؟ 28 سال از پیشنهاد ساخت پل زمینی بین مصر و سعودی می گذرد و این طرح رویائی سعودی ها بارها با نام هایی مانند پل ملک فهد ، ملک عبدالله و حالا ملک سلمان نامگذاری شده و همواره در مذاکرات وزارتخانه های حمل و نقل مصر و سعودی بررسی شده استو این پل قرار است تفرجگاه شرم الشیخ مصر را به بندر راس حمید در تبوک در شمال سعودی و از طریق جزیره تیران پیوند بزند. فهد بن عبدالعزیز شاه اسبق سعودی نخستین کسی بود که این طرح را در سال 1988 میلادی و در دیدارش با حسنی مبارک رئیس جمهور وقت مصر مطرح کرد اما مدتی بعد آن را کنار گذاشت. در سال 2007 میلادی بار دیگر رسانه های سعودی این طرح را به سر زبان ها انداختند اما مبارک این بارهم به این دلیل که به تاسیسات گردشگری شرم الشیخ زیان می رساند با آن مخالفت کرد. اما « عمرو الشوبکی» تحلیلگر سیاسی مرکز مطالعات راهبردی الاهرام فاش کرد که علت پاسخ منفی مبارک ، فشارهای اسرائیلی – آمریکائی بوده است. وی افزود: اسرائیل معتقد بود که ساخت این پل خطری برای امنیت راهبردی آن است و طبیعت جغرافیا و توزیع جمعیتی در صحرای سینا را تغییر می دهد و بنابر این خطی قرمز است و به احدی اجازه نمی دهد از آن عبور کند. سخنان آن موقع مبارک با تهدیدهای صهیونیست ها در پایگاه امنیتی « دبکا» همزمان شد. صهیونیست ها تهدید کردند که احتمال شروع جنگ وجود دارد زیرا ساختن پل دارای پیامدهائی وخیم برای آنها است. آنها به مبارک یادآوری کردند که « اسرائیل جنگ سال 1967 را زمانی اعلام کرد که مرحوم جمال عبدالناصر رئیس جمهور وقت مصر تنگه تیران را به روی کشتی های اسرائیلی بست». بعداز سقوط مبارک و به طور مشخص در سال 2012 رسانه های سعودی باردیگر از « ارتباط سعودی و مصر با ساخت پل ملک عبدالله» سخن گفتند و روزنامه سعودی الوطن به نقل از وزارت حمل و نقل این رژیم نوشت که ساخت این پل از سال 2013 با هزینه ای معادل سه میلیارد دلار شروع می شود. رادیو رژیم صهیونیستی در واکنش به این خبر الوطن سعودی همان روز پاسخ داد که این طرح تهدیدی راهبردی برای اسرائیل و مخالف توافق آن با مصر است و آزادی کشتیرانی اسرائیل از طریق تنگه تیران را با خطر مواجه می کند. این موضع صهیونیست ها نشان می دهد که دو جزیره راهبردی تیران و صنافیر در شمال دریای سرخ و در ورودی خلیج عقبه تا چه اندازه برای آنها اهمیت دارد. جزیره تیران در فاصله حدود چهار مایلی تفرجگاه شرم الشیخ و دو مایلی جزیر صنافیر قرار دارد و اهمیت آنها در این است که در دهانه خلیج عقبه قرار دارند و این خلیج را از لحاظ جغرافیائی شبه بسته می کنند و هرگونه کشتیرانی بین المللی در خلیج عقبه از این مسیر امکان پذیر است. بعداز امضای معاهده ننگین کمپ دیوید در سال 1979 میلادی، مصر از حاکمیت این دو جزیره به نفع سیطره نیروهای بین المللی چند ملیتی کوتاه آمده و براساس پروتوکل نظامی این معاهده دو جزیره در منطقه موسوم به (ج) که مصر هیچ گونه حق حضور نظامی در آن را ندارد، قرار گرفت. براساس این پروتوکل، شهروندان مصری و سعودی حق سفر به این جزایر را به دون هماهنگی با نیروهای بین المللی مستقر در آنها ندارند و حتی کشتی های جنگی مصر و سعودی نمی توانند به این جزیره به دون هماهنگی با نیروهای بین المللی نزدیک شوند. کشتی های ویژه گردشگری مصر که از شرم الشیخ می آیند تنها اجازه دارند در اطراف این جزایر حرکت و حق ندارند گردشگران را در این دو جزیره پیاده کنند. اکنون ،« سلمان بن عبدالعزیز» پادشاه سعودی از ساخت این پل سخن گفت و عبدالفتاح السیسی هم اجازه گرفت تا نام این پل را به اسم ملک سلمان نامگذاری کند تا این ضرب المثل عربی که عبدالله سیب را پوست کند و سلمان آن را می خورد، مصداق پیدا کند. شاه سعودی گفت که ساخت این پل گامی تاریخی است که دو قاره آسیا و آفریقا را از طریق زمینی به هم پیوند می زند. اما یک سوال مطرح است که چرا تاکنون صهیونیست ها سکوت کرده اند ، موضعی نگرفته اند و از تهدید امنیت راهبردی اسرائیل و به خطر افتادن کشتیرانی آن سخنی نمی گویند؟ شاید جواب آن را باید در تحولات سال های گذشته جست وجو کرد از جمله هزینه های هنگفت میلیارد دلاری سعودی در جنگ علیه سوریه، چشم پوشی آن از کشتار مستمر فلسطینی ها و از همه مهمتر« تروریستی خواندن حزب الله» و وادار کردن نظام های عربی برای اعمال فشار بر ملت و مقاومت لبنان است. ** مجتهد چه می گوید؟ « مجتهد» کاربر معروف عربستانی که زوایای تاریک آل سعود را فاش می کند، در صفحه خود در توئیتر نوشت: پل سعودی – مصری طرحی است که قدیمی و ساخته نمی شود مگر این که دو شرط اسرائیل محقق شده باشد. وی این دو شرط را « نظارت اسرائیل بر مراحل ساخت و مشارکت در اداره آن » اعلام کرده و نوشته است که مصر و سعودی اکنون با این دو شرط موافقت کرده اند. خاورم ** 1324
دوشنبه ، ۲۳فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]