محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842129235
راهکارهای مقابله با تخریب روانی
واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: گروه «جامعه» قدس آنلاین/ اغلب ما آدم ها گاهی ممکن است از موضوعی کوچک ناراحت شویم و احساسات مان جریحه دار شود و حتی در برخی موارد واکنش بدی هم نشان دهیم. شاید در برخوردهای روزمره هنگام مواجهه با یک کنایه، یک متلک یا سخنی که در خور و شایسته ما نیست و آن را نوعی حمله لفظی از جانب طرف مقابل به حساب می آوریم، عصبانی و برافروخته شده و برخوردی نامناسب نشان دهیم.استرس خود را چگونه کاهش دهیم به طور معمول تخریب روانی به شکل: اوقات تلخی، قهر، گریه پرخاش و نشان دادن واکنش های شدید عصبی بروز می کند، ازاین رو جهت جلوگیری از ورود به فاز خشونت باید دانش و مهارت تعامل و مقابله در چنین مواردی را داشته باشیم؟ یعنی تشخیص دهیم در برابر یک طعنه سُخره آمیز چگونه از مهارت کلامی استفاده نماییم که هم پرخاش نکنیم و هم در برابر طرف مقابل احساس حقارت ننماییم. موضوع درست و غلط بودن کار فرد مقابل نیست، چنین حرف هایی بین افراد مختلف، آشنایان، دوستان و اقوام مرسوم می باشد، مسئله ی مهم اثر تخریبی این گونه گفته ها بر شنوده است. البته بعضی اوقات طرف مقابل قصد آزار ما را ندارد و صرفا نوع کلام و بیان این تصور را ایجاد می کند. نکته مهم این که هر عملی یک عکس العملی دارد. اگر دو خودرو تصادف کنند و سپر یکی بشکند و راننده در برابر این حادثه بر سر و روی بزند و گریه زاری کند، قطعا اطرافیان با بهت و حیرت صحنه را نگاه می کنند. برای سپر شکسته ماشین کسی گریه نمی کند، چون موضوعی بی ارزش و جزئی است. ولی گریه و زاری در سوگ از دست دادن عزیزی امری طبیعی تلقی می گردد. ما باید بدانیم برای هرچیزی چه اندازه تخریب روانی شویم؛ حرف رئیس، حرف همسر، و... چه اندازه واکنش نیاز دارد، آیا با شنیدن بالای چشمت ابرو است باید برافروخته شویم، پرخاش کنیم و پاسخی دندان شکن بدهیم، یا سه روز قهر کنیم و داد و بی داد راه اندازیم، در اتاق را محکم به هم زنیم و امثالهم؟ برای دزدین یک جوال دوز کسی را اعدام نمی کنند. با آدامس بادکنکی نمی توانیم یک بالن بزرگ بسازیم و به هوا برویم . خیلی از ما این اشتباه را می کنیم؛ یعنی خودمان را درگیر جزییات بی ارزش می کنیم، جزییاتی که ما را به سوی زوال و نابودی می برند. سوراخی کوچک منجر به سقوط یک بالن بزرگ می شود. اگر شکافی در منبع ذخیره آب بیفتد ظرف چند ساعت تمام آب زلال مصرفی از بین می رود. یعنی یک نقص جزئی و کوچک باعث تخریب حجم عظیمی از انرژی مثبت می شود. اگر متوجه شکافی که در منبع انرژی زلال مثبت مان افتاده، نباشیم، تمام انرژی ناب ما از بین می رود. نباید اجازه دهیم حرفی نابجا، که آزار دهنده است از جانب کسی دیگر، منبع انرژی مثبت ذهن ما را تخلیه بکند. در ارتباطات اجتماعی هم اغلب یک عنصر تخریبی کوچک باعث انفجاری انتحاری توسط خودمان می شود. در روابط و برخوردهای مختلف زناشویی، خانوادگی، محیط اجتماعی، همکاران و... چنین آسیب هایی رخ می دهد، که باعث آسیب روانی یکدیگر می شوند. بیشتر افراد به واسطه ی طعنه ای کلامی یا برخوردی ناپسند احساس ناراحتی و تحقیر کرده و از روی غریزه انسانی به دفاع از کیان خودشان برمی آیند، و مثل داعشی ها عملیات انتحاری انجام می دهند، یعنی اول خودشان بعد دیگران را منفجر می کنند. امواج یک انفجار عظیم در ذهن به بیرون هم سرایت می کند و دیگران را هم در بر می گیرد. ما هر روزه با چنین هجوم هایی از جانب دیگران روبرو می شویم و به عنوان یک انسان آزار می بینیم. همان طور که اگر دست مان ببرد حتما خونریزی می کند. چون ما انسان زنده ای هستیم که به غیر از پوست و گوشت و خون، روح و روان داریم و این روح ما و ذهن ما در مرآوده و رفت و آمد با انسان های دیگر دچار تالمات و آسیب می شود. ولی واکنش اغراق آمیز و بیش از اندازه ای که اغلب افراد از خود نشان می دهند زمینه ساز بروز خشم درون و پرخاشگری را فراهم می کند. مثلا اگر دست مان در یک حادثه بشکند ممکن است فریاد بلندی بزنیم ولی در برابر کلام کنایه دار یا نگاه سنگین دیگری چه واکنشی درست است. قطعا فشار روانی یک استرس ماژور (بزرگ) تخریب روانی هم در پی دارد و باید هم ناراحت شویم ولی در هر شرایطی اصل بر مدیریت بحران است. اگر ساختمانی آتش بگیرد باید مردان آتش نشان خاموش کنند، ولی اگر شیء کوچکی آتش بگیرد شما می توانید آن را خاموش کنید، یعنی در برابر استرس های کوچک آسیب بزرگ نبینیم و واکنش های بزرگ نشان ندهیم.
شنبه ، ۱۴فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[مشاهده در: www.qudsonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
گوناگون
پربازدیدترینها