واضح آرشیو وب فارسی:تنگستان نما: شاعر جوان بابلی گفت: تعداد شاعران جوان و علاقه مند زیاد شده است و متاسفانه خوراک مناسبی هم برای آنان وجود ندارد و همین امر باعث کاسته شدن از کیفیت اشعار شده است. تعداد شاعرانی که شاعری را دوست دارند اما به خاطر آن هیچ مطالعه ای نمی کشند و زحمتی نمی کشند زیاد شده است.به گزارش تنگستان نما، امروزه کمتر کسی است که هیئتی باشد و نام محمد اسداللهی را نشنیده باشد. نام وی چند سالی است که بر سر زبان ها افتاده است و اکثرا او را با عنوان سبک ساز می شناسند. بیشتر اشعار و سبک های اسداللهی را از حاج عبدالرضا هلالی، حاج محمدرضا بذری، جواد مقدم، محمدحسین حدادیان، مهدی اکبری، محمدحسین پویانفر و ... شنیده اید. در ادامه خبر، متن گفت وگوی اختصاصی بسیج مداحان با محمد اسداللهی را می خوانید. یک شخص با رعایت چه نکاتی می تواند به مداحی موفق تبدیل شود؟ مداحی جدا از اینکه یک هنر مقدس است، رشته ای است که مداح باید تمام علایق و ذوق خود را در این راه به کار بگیرد. همیشه به بزرگترها که می رسیدم، می پرسیدم که باید برای موفقیت در مداحی چه کار کنم؟ و به اتفاق پاسخ می دادند که نمازت را اول وقت بخوان و معنویتت را حفظ کن. مداحان و مستمعانی داریم که تا دیر وقت به سیه زنی و عزاداری می پردازند اما در هنگام انجام فریضه نماز سستی می کنند و این خیلی جای تأسف دارد. نوآوری باید چه ویژگی هایی داشته باشد تا شأن اهل بیت (ع) را حفظ کند؟ نوآوری فقط این نیست که مثلا من بروم و بگویم که ملودی جدیدی ساخته ام. ما باید نگاه نو و جدیدی به روایات و مقاتل داشته باشیم. متاسفانه برخی ها بعضی از مطالب را از خودشان نقل می کنند و این باعث به وجود آمدن تحریف می شود و برخی نیز بد برداشت می کنند. روند کلی شعر آیینی در چند سال گذشته را چگونه ارزیابی می کنید؟ شعر آیینی تا حدود سال 90 یا 91 روند خوبی داشت اما رفته رفته تعداد شاعرانی که فقط سرودن شعر را دوست داشتند و در جهت رسیدن به اهداف خود تلاش نکردند زیاد شد و همین مسئله باعث نزولی شدن این روند شد. تعداد شاعران جوان و علاقه مند زیاد شده است و متاسفانه خوراک مناسبی هم برای آنان وجود ندارد و همین امر باعث کاسته شدن از کیفیت اشعار شده است. تعداد شاعرانی که شاعری را دوست دارند اما به خاطر آن هیچ مطالعه ای نمی کشند و زحمتی نمی کشند زیاد شده است. در گذشته سعی می کردم که جوابگوی دوستان مداح و مجالسشان باشم و همه را تغذیه کنم اما بنده و سایر دوستان شاعر به این نتیجه رسیدیم که به عنوان مثال در ماه محرم به جای تولید سبک های زیاد، از تعداد بکاهیم و کیفیت را بالا ببریم. یا به عبارتی دیگر تصمیم گرفتیم که یک قطعه طلا را به 10 قسمت تقسیم نکنیم، بلکه آن را به 5 قسمت تقسیم کنیم و آن را جلا بدهیم و در کیفیت کارها و مضامین آن ها بیشتر به محتوا توجه کنیم. جایگاه سخنران و منبری در هیئت چیست؟ و هیئت حضرت ام المصائب (س) تا چه میزانی به وجود سخنران در جلسه اهمیت می دهد؟ زمانی مقید بودیم که جلسه روحانی داشته باشد. هم اکنون نیز یکی از اعضای هیئت که ملبس شده اند، سخنران هیئت هستند و از محضر ایشان استفاده می کنیم. گاهی اوقات هم با هماهنگی ایشان از سایر سخنرانان نیز دعوت می کنیم. در یک برهه زمانی نیز شاهد این بودیم که جمعیت، تازه از سینه زنی شروع به آمدن می کردند و در هنگام سخنرانی نیز هیئت خلوت بود. ما با دعوت از چند سخنران سعی بر رونق سخنرانی در جلسه کردیم. ما در ماه 4 سخنران دعوت می کنیم و در پایان ماه، از دوستان نظر می گیریم و از سخنران منتخب دعوت می کنیم و به این روش، اثرگذاری و استقبال جمیعت نیز بیشتر شده است. در چند سال گذشته شاهد ایجاد انقلاب در مداحی برخی استان های شمالی کشور و مشهد بوده ایم. به ویژه در شمال کشور که حاج رضا بذری، حاج عباس طهماسب پور، حاج ابوذر بیوکافی، حاج مجید رضانژاد و حضرتعالی به چهره هایی کشوری تبدیل شده اند. به نظر شما دلیل ایجاد این تحول چه بود و چه راهکارهایی را برای سایر استان ها پیشنهاد می کنید؟ همه استان ها می خواهند که به سطح تهران رسند و با مداحان و هیئات تهرانی رقابت کنند.این امری ثابت شده و طبیعی است که تهران، مداحان قابل و توانمندی دارد و حتی برخی نیز فکر می کنند که تنها راه مطرح شدن، رفتن به تهران است. خوشبختانه فعالیت و تلاش برخی از دوستان شهرستانی نشان داد که این طرز تفکر نادرست است و یک مداح، با تلاش و پشت کار می تواند به مراتب بالا برسد و خداوند را شاکرم که این اتفاق در شمال کشور و به ویژه بابل رخ داده است. شما آثار و سبک های زیادی دارید و خداوند را شاکریم که همه آن ها فاخرو ارزشمند هستند. اگر بخواهید گلچینی از سبک هایتان را انتخاب کنید، کدام را بیشتر می پسندید؟ برخی مواقع که به محافل مختلف می رویم این سوال را می پرسند که کدامیک از سبک هایت را بیشتر دوست داری؟ من همه کارهایم را دوست دارم اما انگار حضرت زهرا (س) به برخی از سبک ها نظر کرده اند. دوست پاسدار و مداحی داشتم که از دنیا رفت. سال 85 بود که شعر «کرب و بلا نبر ز یادم ...» را به ایشان دادم و بازتاب خوبی هم در سراسر کشور داشت. از سایر سبک هایی که آن ها را بیشتر از سایرین می پسندم می توان به دیوونه ی کربلاتم، کربلا خونمه، مست و مدهوش شیش گوشم، حسین منی و انا من حسین، گریه می کنم آخ مثه بچگیام، دوستت دارم بابی انت و امی، باز زدم آقا به تو رو، سلام من به تو اماما و ... اشاره کرد. /
شنبه ، ۱۴فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تنگستان نما]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]