تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867550827
والدین و احساسات منفی فرزندان
واضح آرشیو وب فارسی:دکتر سلام:
کودکان برای پرداختن به احساسات منفی خود از قبیل خشم و ناراحتی به کمک بزرگسالان نیاز دارند. کودکان کم سن و سال اغلب از احساسات خود باخبر نیستند و نمی توانند احساسات خود را به حوادثی که قبل از بروز آن احساسات برایشان پیش آمده بوده ربط دهند.
والدین در شیوه پرداختن به احساسات منفی فرزندان خود با یکدیگر فرق دارند. بعضی از والدین به احساسات فرزندان خود اهمیت نمی دهند. از نظر آنها احساسات منفی می تواند برای کودکان آسیب زا باشد. آنها فکر می کنند که تغییر دادن هر چه سریع تر آن احساسات منفی به عهده آنهاست. ممکن است آنها به فرزندان خود بگویند که این احساسات منفی خیلی مهم نیستند و خواهند گذشت یا آن که ممکن استکودکان خود را تشویق کنند که احساسات منفی خود را از سرشان بیرون کنند یا آنها را سرکوب سازند. هم چنین ممکن است آنها احساسات بد فرزندان خود را انکار کنند یا اصلا نادیده بگیرند.
بعضی دیگر از والدین از احساسات و هیجانات فرزند خود باخبرند و آنها را می پذیرند. آنها از احساسات خودشان آگاهی دارند و می توانند احساسات فرزندانشان را حدس بزنند یا به درستی نام ببرند. انها هیجانات منفی را یک فرصت در نظر می گیردن صحبت کردن در مورد احساسات را فرصتی برای نزدیک شدن به کودک و درک بهتر او می دانند. وقتی می بینند که فرزندشان احساس بدی دارد از این فرصت استفاده می کنند و به او یاد می دهند که چطور از هیجان های خود برای حل مشکلاتاستفاده کند. این قبیل والدین آنچه را که کودک احساس می کند محترم می شمارند. به عبارت دیگر آنها احساساتکودک را می پذیرند و سعی می کنند از دیدگاه او به آن احساسات بنگرند حتی اگر واکنش هیجانی کودک با واکنش هیجانی خودشان بسیار متفاوتباشد آنها به فرزند خود کمک می کنند تا احساسات خود را به نام بشناسند. درست نام بردن از احساسات باعث
می شود که کودک بتواند بین هیجان های مختلف خود تمایز قائل شود. برای مثال احساس تنهایی کردن خیلی خاص تر از احساس غمگینی کردن است. وقتی بتوانیم بین احساسات گوناگون خود تمایز قائل شویم بهتر می توانیم به منشا بروز آنها پی ببریم. وقتی کودکی بتواند به راحتی احساسات خود را ابراز کند پدر یا مادر او می تواند به او کمک کند تا موقعیتی را که باعث به وجود آمدن آن احساسات شده است مشخص کند و برای بهتر کردن اوضاع تکنیک های حل مسئله را به کار ببرد. این مطلب توسط مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد
10 فروردین 1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دکتر سلام]
[مشاهده در: www.hidoctor.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 68]
-
پزشکی و سلامت
پربازدیدترینها