تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1848631429
چرا ایرانی ها استرس دارند؟
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>اجتماعی>روانشناسی>طبق آخرین آمار، 23 درصد ایرانی ها از اختلال روانی رنج می برند. مدیر کل دفتر سلامت روان وزارت بهداشت معتقد است در سال های گذشته به این حوزه توجه خوبی نشده است. احمد حاجبی گفته سطح سواد سلامت روان مردم باید افزایش پیدا کند.به گزارش شفا آنلاین ،روان شناسان اما می گویند مشکلِ جامعه زمینه های ایجاد اختلال روان هستند و نه خودِ آن. یک روان شناس تاکید می کند که استرس، نارضایتی و کیفیتِ پایین زندگی در جامعه ایران حاکم شده است و این به معنای در خطر بودنِ سلامتِ روان مردم است. دکتر مهدی ملک محمد با اشاره به نحوه پرداخت دولت های قبل به سلامت روان گفت: سال های اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 طرحِ پایش سلامت روان توسط دکتر نوربالا به طور گسترده انجام شد. این طرح خیلی خوب بود. وی اظهار کرد: پس از آن و متاسفانه در دولت آقای احمدی نژاد ادامه این طرح متوقف شد. در آن دوران محققان به نحوی از هر نوع تحقیق در مورد سلامت روان برحذر داشته می شدند. این مشاور در ادامه تاکید کرد: تحقیقاتِ حوزه سلامت روان در دولت احمدی نژاد، عمدتا موردی و با جامعه آماری کوچک برگزار می شدند. او با اشاره به وظایف کشورهای عضو بهداشت جهانی توضیح داد: با این حال طبق وظایفی که کشورهای عضو بهداشت جهانی بر عهده دارند، این کشورها باید همه بیماری های جسمی و روانی را تحت نظر داشته باشند و پایش کنند. وی گفت: در دولت حاضر بار دیگر به این امر پرداخته شد و پایش سلامت روان مردم ادامه داده شد و آمار اختلاِل روانی در میان 23 درصداز مردم مربوط به این دولت می شود. ملک محمد تصریح کرد: این آمار فاصله ای با آمار میانگینی که درباره اختلالات روانی در کشورهای دیگر هست ندارد. به طور معمول اختلالات روانی در کشورها به صورتِ میانگین از این رقم خیلی بیشتر یا خیلی کمتر نمی شود. رنجِ 15 تا 25 درصد اختلال روانی در همه کشورها وجود دارد. این روان شناس همچنین به لزوم توجه به زمینه های سلامت روان پرداخت و گفت: اما ما برای فهمِ وضعیت سلامتِ روان ایرانی ها باید از این اعداد و ارقام بگذریم. آن چه که نگران کننده است این آمار نیست و این که از هر 4 نفر 1 نفر اختلال دارد جای نگرانی زیادی ندارد. وی ادامه داد: آن چیزی که واقعا نگران کننده است زمینه های شکل گیری این اختلالات و سایر مشکلات روان شناختی است. این زمینه ها را ما تحت عنوان استرس ها طبقه بندی می کنیم. این کارشناس بر تفاوت ایران با کشورهای دیگر در موضوع اختلال روان اشاره کرده و گفت: کشور ما هرچند در میزان اختلال روانی تفاوتی با کشورهای دیگر ندارد، اما در زمینه های بروز اختلالات روانی ما متفاوتیم. این زمینه ها در ایران بیش تر هست و می تواند برای آینده نگران کننده باشد. وی در ادامه توضیح داد: این استرس ها می توانند بیماری های جسمی یا روان-تنی را شامل شوند؛ مانند سردرد و معده درد و غیره. هرچند که ما آماری از این بیماری های روان-تنی نداریم اما مشاهدات از حاکمیت استرس در جامعه می گویند. او همچنین گفت: ما دو بخش را در زمینه های اختلال روانی باید در نظر بگیریم؛ یکی بخش زیستی و دیگری بخش محیطی. بخش زیستی این اختلالات دستِ ما نیست؛ شامل انواع و اقسام عقب ماندگی های ذهنی و یا احتمال ابتلای افرادی که از این بیماری ها در بستگانشان دارند. ملک محمد در تشریح زمینه های ریستیِ مواجهه با استرس اظهار کرد: اما همین بخش زیستی نیز هرچند به طور مشخص افراد را به خود مبتلا نمی کند اما در صورتِ مواجهه با استرس بیش تر می شود. یعنی زمینه زیستی نیز برای بالفعل شدن ابتلا به اختلال روانی موثر است. وی همچنین تصریح کرد: اما مابیش از این باید نگرانِ زمینه های محیطی در اختلال روانی باشیم. این روان شناس در ادامه با اشاره به رضایت از زندگی و کیفیت آن گفت: در دورانی سازمان بهداشت روانی نداشتن اختلال روانی را دلیل سلامت روان می دانست، اما الان مسئله تغییر کرده و فردی دارای سلامت روانی است که کیفیت و رضایت از زندگی اش نیز بالا باشد. ملک محمد در ادامه به چندوچون کیفیتِ پایین زندگی ایرانی ها پرداخته و توضیح داد: بنابراین داشتن نگاهی آماری به مبحث روان و سلامتِ روانی ما را از بسیاری چیزها دور می کند. شاید از نگاه آماری 23 درصداختلال روانی رقمی معمولی باشد، اما این باعث می شود که چشم بر واقعیت نیز بسته شود و گمان کنیم همه چیز خوب است. وی گفت: اما مسئله اینجاست که فارغ از این آمار کیفیت زندگی و رضایت از آن در میان ایرانی ها خوب نیست. این در حالی است که از نگاه توسعه ای و ملی این بخش یعنی رضایت از زندگی می تواند یک کشور را به جلو پرتاب کند. نارضایتی چگونه شکل می گیرد؟ او تشریح کرد: اما این رضایت و نارضایتی از چه چیز شکل می گیرد؟ رضایت و نارضایتی از انتظاراتی شکل می گیرد که در ذهن افراد به وجود آمده و این انتظارات از چند بخش ایجاد می شود. وی با اشاره به سه عامل مهمِ شکل دهنده انتظارات مردم گفت: جامعه، رسانه و آموزش و پرورش سه بخشی هستند که سطح و نوع انتظارات را در جامعه ای شکل می دهند. در بخش اجتماعی برای مثال وقتی ولع شهرنشینی در دهه هفتاد به راه افتاد، فردی که در روستا مانده بود از زندگی اش احساسِ نارضایتی داشت و گمان می کرد زندگی خوب برابر است با شهرنشینی. او ادامه داد: بخش دیگر انتظارات هم که رسانه هاست و می دانیم که 99 درصد از رسانه ما در دست صداوسیماست. صداوسیمایی که در سال های اخیر بازنماییِ واقعی از زندگی اکثر ایرانی ها نداشته است. این مشاور و روان شناس همچنین گفت: در بخش آموزش نیز هم والدین و هم آموزش و پرورش رسمی هستند که سطح انتظارات را می سازند. مهدی ملک محمد تصریح کرد: بنابراین ترکیبی از این ها انتظارات در ما ایرانی ها را ایجاد می کند؛ اکثریت ما در سطح نارضایتی از جامعه هستیم. چرا که به هیچکدام این انتظارات نرسیدیم و این یک خیال است! وی گفت: حکومت نیز به طریق مستقیم و غیرمستقیم در افزایش سطح انتظارات مردم نقش دارد. به طور مستقیم رسانه ملی و آموزش و پرورش را باید دید و به طور غیرمستقیم اینکه مردم شاهدِ تفاوت سطح زندگی اشان با نحوه زندگی مسئولان هستند. او در پاسخ به این سئوال که "اما آیا این به معناست که حکومت باید سطح انتظارات مردم را کنترل کند؟" توضیح داد: از نظر من خیر. حکومت تنها باید در حد توانش برای برآورد کردن انتظارات تولید کند. اما نباید جلوی انتظارات را بگیرد. انسان آرزمند عضو انجمن روان شناسی ایران ادامه داد: نکته ای که در اینجا وجود دارد این که "انسان نیازمند نیست، بلکه آرزومند است". نیازهای فیزیولوژیک هنگامی که برطرف شود دیگر فرد احساسِ نیاز برای رفع آن ها نخواهد کرد. مثلا انسان تا وقتی غذا می خورد که سیر شود. وی در تفاوت نیاز و آرزو تشریح کرد: اما آرزوهای انسان برخلاف نیازهایش هیچ گاه پر نمی شوند، به همین دلیل نارضایتی نیز می تواند تا ابد ادامه داشته باشد. آرزوهای انسان به همان اندازه که افزایش پیدا کند افزایش انتظار و به تبع آرزوهای بالاتری را نیز در پی خواهد داشت. این مشاور ادامه داد: ما باید توجه کنیم که اگر قرار باشد در نیازهای یک جامعه توسط حکومت مداخله شود، سبک آن جامعه کونیستی خواهد شد که این اشتباهی بزرگ است. مهدی ملک محمد در انتها گفت: بنابراین جامعه راه خودش را خواهد رفت. تنها لازم است که حکومت کار خودش را انجام دهد و کاری به نیازها و آرزوهای مردم نداشته باشد. در صورتی که حکومت وظیفه اش در قبال مردم را به خوبی انجام دهد، سطح انتظارات مردم نیز در حد معقولی قرار خواهد گرفت و در نتیجه استرس ها در جامعه کمتر خواهد شد.فرارو دکتر مهدی ملک محمد با اشاره به نحوه پرداخت دولت های قبل به سلامت روان گفت: سال های اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 طرحِ پایش سلامت روان توسط دکتر نوربالا به طور گسترده انجام شد. این طرح خیلی خوب بود. وی اظهار کرد: پس از آن و متاسفانه در دولت آقای احمدی نژاد ادامه این طرح متوقف شد. در آن دوران محققان به نحوی از هر نوع تحقیق در مورد سلامت روان برحذر داشته می شدند. این مشاور در ادامه تاکید کرد: تحقیقاتِ حوزه سلامت روان در دولت احمدی نژاد، عمدتا موردی و با جامعه آماری کوچک برگزار می شدند. او با اشاره به وظایف کشورهای عضو بهداشت جهانی توضیح داد: با این حال طبق وظایفی که کشورهای عضو بهداشت جهانی بر عهده دارند، این کشورها باید همه بیماری های جسمی و روانی را تحت نظر داشته باشند و پایش کنند. وی گفت: در دولت حاضر بار دیگر به این امر پرداخته شد و پایش سلامت روان مردم ادامه داده شد و آمار اختلاِل روانی در میان 23 درصداز مردم مربوط به این دولت می شود. ملک محمد تصریح کرد: این آمار فاصله ای با آمار میانگینی که درباره اختلالات روانی در کشورهای دیگر هست ندارد. به طور معمول اختلالات روانی در کشورها به صورتِ میانگین از این رقم خیلی بیشتر یا خیلی کمتر نمی شود. رنجِ 15 تا 25 درصد اختلال روانی در همه کشورها وجود دارد. این روان شناس همچنین به لزوم توجه به زمینه های سلامت روان پرداخت و گفت: اما ما برای فهمِ وضعیت سلامتِ روان ایرانی ها باید از این اعداد و ارقام بگذریم. آن چه که نگرانکننده است این آمار نیست و این که از هر 4 نفر 1 نفر اختلال دارد جای نگرانی زیادی ندارد. وی ادامه داد: آن چیزی که واقعا نگران کننده است زمینه های شکل گیری این اختلالات و سایر مشکلات روان شناختی است. این زمینه ها را ما تحت عنوان استرس ها طبقه بندی می کنیم. این کارشناس بر تفاوت ایران با کشورهای دیگر در موضوع اختلال روان اشاره کرده و گفت: کشور ما هرچند در میزان اختلال روانی تفاوتی با کشورهای دیگر ندارد، اما در زمینه های بروز اختلالات روانی ما متفاوتیم. این زمینه ها در ایران بیش تر هست و می تواند برای آینده نگران کننده باشد. وی در ادامه توضیح داد: این استرس ها می توانند بیماری های جسمی یا روان-تنی را شامل شوند؛ مانند سردرد و معده درد و غیره. هرچند که ما آماری از این بیماری های روان-تنی نداریم اما مشاهدات از حاکمیت استرس در جامعه می گویند. او همچنین گفت: ما دو بخش را در زمینه های اختلال روانی باید در نظر بگیریم؛ یکی بخش زیستی و دیگری بخش محیطی. بخش زیستی این اختلالات دستِ ما نیست؛ شامل انواع و اقسام عقب ماندگی های ذهنی و یا احتمال ابتلای افرادی که از این بیماری ها در بستگانشان دارند. ملک محمد در تشریح زمینه های ریستیِ مواجهه با استرس اظهار کرد: اما همین بخش زیستی نیز هرچند به طور مشخص افراد را به خود مبتلا نمی کند اما در صورتِ مواجهه با استرس بیش تر می شود. یعنی زمینه زیستی نیز برای بالفعل شدن ابتلا به اختلال روانی موثر است. وی همچنین تصریح کرد: اما مابیش از این باید نگرانِ زمینه های محیطی در اختلال روانی باشیم. این روان شناس در ادامه با اشاره به رضایت از زندگی و کیفیت آن گفت: در دورانی سازمان بهداشت روانی نداشتن اختلال روانی را دلیل سلامت روان می دانست، اما الان مسئله تغییر کرده و فردی دارای سلامت روانی است که کیفیت و رضایت از زندگی اش نیز بالا باشد. ملک محمد در ادامه به چندوچون کیفیتِ پایین زندگی ایرانی ها پرداخته و توضیح داد: بنابراین داشتن نگاهی آماری به مبحث روان و سلامتِ روانی ما را از بسیاری چیزها دور می کند. شاید از نگاه آماری 23 درصداختلال روانی رقمی معمولی باشد، اما این باعث می شود که چشم بر واقعیت نیز بسته شود و گمان کنیم همه چیز خوب است. وی گفت: اما مسئله اینجاست که فارغ از این آمار کیفیت زندگی و رضایت از آن در میان ایرانی ها خوب نیست. این در حالی است که از نگاه توسعه ای و ملی این بخش یعنی رضایت از زندگی می تواند یک کشور را به جلو پرتاب کند. نارضایتی چگونه شکل می گیرد؟ او تشریح کرد: اما این رضایت و نارضایتی از چه چیز شکل می گیرد؟ رضایت و نارضایتی از انتظاراتی شکل می گیرد که در ذهن افراد به وجود آمده و این انتظارات از چند بخش ایجاد می شود. وی با اشاره به سه عامل مهمِ شکل دهنده انتظارات مردم گفت: جامعه، رسانه و آموزش و پرورش سه بخشی هستند که سطح و نوع انتظارات را در جامعه ای شکل می دهند. در بخش اجتماعی برای مثال وقتی ولع شهرنشینی در دهه هفتاد به راه افتاد، فردی که در روستا مانده بود از زندگی اش احساسِ نارضایتی داشت و گمان می کرد زندگی خوب برابر است با شهرنشینی. او ادامه داد: بخش دیگر انتظارات هم که رسانه هاست و می دانیم که 99 درصد از رسانه ما در دست صداوسیماست. صداوسیمایی که در سال های اخیر بازنماییِ واقعی از زندگی اکثر ایرانی ها نداشته است. این مشاور و روان شناس همچنین گفت: در بخش آموزش نیز هم والدین و هم آموزش و پرورش رسمی هستند که سطح انتظارات را می سازند. مهدی ملک محمد تصریح کرد: بنابراین ترکیبی از این ها انتظارات در ما ایرانی ها را ایجاد می کند؛ اکثریت ما در سطح نارضایتی از جامعه هستیم. چرا که به هیچکدام این انتظارات نرسیدیم و این یک خیال است! وی گفت: حکومت نیز به طریق مستقیم و غیرمستقیم در افزایش سطح انتظارات مردم نقش دارد. به طور مستقیم رسانه ملی و آموزش و پرورش را باید دید و به طور غیرمستقیم اینکه مردم شاهدِ تفاوت سطح زندگی اشان با نحوه زندگی مسئولان هستند. او در پاسخ به این سئوال که "اما آیا این به معناست که حکومت باید سطح انتظارات مردم را کنترل کند؟" توضیح داد: از نظر من خیر. حکومت تنها باید در حد توانش برای برآورد کردن انتظارات تولید کند. اما نباید جلوی انتظارات را بگیرد. انسان آرزمند عضو انجمن روان شناسی ایران ادامه داد: نکته ای که در اینجا وجود دارد این که "انسان نیازمند نیست، بلکه آرزومند است". نیازهای فیزیولوژیک هنگامی که برطرف شود دیگر فرد احساسِ نیاز برای رفع آن ها نخواهد کرد. مثلا انسان تا وقتی غذا می خورد که سیر شود. وی در تفاوت نیاز و آرزو تشریح کرد: اما آرزوهای انسان برخلاف نیازهایش هیچ گاه پر نمی شوند، به همین دلیل نارضایتی نیز می تواند تا ابد ادامه داشته باشد. آرزوهای انسان به همان اندازه که افزایش پیدا کند افزایش انتظار و به تبع آرزوهای بالاتری را نیز در پی خواهد داشت. این مشاور ادامه داد: ما باید توجه کنیم که اگر قرار باشد در نیازهای یک جامعه توسط حکومت مداخله شود، سبک آن جامعه کونیستی خواهد شد که این اشتباهی بزرگ است. مهدی ملک محمد در انتها گفت: بنابراین جامعه راه خودش را خواهد رفت. تنها لازم است که حکومت کار خودش را انجام دهد و کاری به نیازها و آرزوهای مردم نداشته باشد. در صورتی که حکومت وظیفه اش در قبال مردم را به خوبی انجام دهد، سطح انتظارات مردم نیز در حد معقولی قرار خواهد گرفت و در نتیجه استرس ها در جامعه کمتر خواهد شد.فرارو
دوشنبه ، ۹فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]
-
گوناگون
پربازدیدترینها