واضح آرشیو وب فارسی:شاخص نیوز: شاخص : هنرمند قزوینی با تاکید بر لزوم برنامه ریزی دقیق برای رونق بازار صنایع دستی گفت: دست بافته هایی مانند گلیم، جاجیم، چادر شب بافی، قالی بافی قزوین قدمت زیادی دارد و بیشتر در مناطق روستایی قزوین دیده می شود.به گزارش شاخص نیوز ، شهر قزوین یکی از شهرهای کهن ایران زمین است و تاریخی پر فراز و نشیب را از دوره های مختلف تاریخی در خود به یادگار دارد. آثار، ابنیه و میراثی از هزاره های پیش از اسلام گرفته تا دوران مختلف پس از ورود اعراب به ایران در آن به جای مانده است. این آثار تاریخی مربوط به اواخر دوره قاجار است، یعنی زمانی که آخرین رگه های میراث معماری اصیل و کهن ایرانی در حال احتضار بود. خانه رئوفی در قزوین، خیابان شهداء، شمال مسجدجامع واقع شده است. این اثر در تاریخ ۱۹ مهر ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۴۶۰ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. از جمله فعالیت هایی که در این محل قرار است صورت بگیرد، فروش آثار برگزیده صنعتگران، تولید زنده و بخش های آموزشی است. معرق، انواع رودوزی های سنتی، کارگاه سفال و شیشه در این مکان در معرض بازدید عموم قرار می گیرد. این بنا هشتمین خانه صنایع دستی در کشور است. در خانه رئوفی صنایع دستی، کارگاه گلیم بافی و نقاشی روی چوب نیز در نوروز جهت بازدید و فروش به نمایش گذاشته می شود. خانه رئوفی از آثار باقی مانده از دوره قاجاریه در قزوین است که به خانه صنایع دستی تغییر کاربری یافته است. لذا برآن شدیم از این منزل تاریخی و فعالیت های آن گزارشی تهیه کنیم. در پیاده رو خیابان تاریخی سپه قزوین قدم برداشتیم تا به مسجد جامع شهر رسیدیم، از پیچ و تاب دالان های این مسجد کهن که گذشتیم حیاط با صفای آن با شبستان های متعدد مقابل چشمانم نمایان شد. حیاط را هم پشت سر گذاشتیم تا به خانه تاریخی رئوفی در ضلع شمال غربی مسجد که اکنون به خانه صنایع دستی استان قزوین تبدیل شده است رسیدیم. حوض فیروزه ای وسط حیاط با ماهی های رنگی، ایوان و در و پنجره های ارسی حس نوستالژی جذابی به انسان دست می داد. پله ها را بالا رفتیم تا مهمان کارگاه پارچه بافی خانم فروغ اعظم طهماسبی شدیم و پای صحبت های این هنرمند قزوینی نشستیم. هنرمند پارچه باف نگاهی به گذشته و شروع کارش انداخت و گفت: ۱۵ سالی می شود با سازمان میراث فرهنگی در زمینه دست بافته های سنتی همکاری می کنم، از سال ۷۶ قالی بافی را از فنی حرفه ای استان همدان شروع کردم. وی ادامه داد: پس از گذراندن دوره های قالی و گلیم بافی در قزوین از سال ۸۰ و ۸۱ هم با میراث فرهنگی (معاونت صنایع دستی آن زمان ) در زمینه آموزش قالی بافی شروع به کار کردم تا اینکه سال ۸۶ به تولید گلیم و قالی با هدف احیاء این هنر در مناطق روستایی و شهری با همکاری خانم های خانه دار پرداختم. طهماسبی با بیان اینکه اصول اولیه پارچه بافی را از استاد بامشاد که از موج باف های قدیمی استان قزوین است آموختم، عنوان کرد: حدود ۲ سالی است که پارچه بافی سنتی را به طور حرفه ای انجام می دهم. این هنرمند توضیح داد: پارچه بافی سنتی همان دستگاه پارچه بافی سنتی است که در قزوین با آن موج بافی یا چادر شب بافی می کردند با این تفاوت که امروزه دستگاه آن پیشرفته تر شده است. وی اضافه کرد: کار پارچه بافی با ۲ دستگاه انجام می شود، یک دستگاه که باید روی آن چله کشی یا اصطلاحاً چله دوانی شود و بعد از آن دستگاه اصلی است که در ابعاد مختلف وجود دارد و کار را ادامه می دهد. این هنرمند دست بافته های سنتی بیان کرد: در کارگاه خود دو دستگاه چوپی رو میزی یکی به ابعاد ۴وردی به عرض ۵۰ سانتی متر و یک دستگاه ۹۰ سانتی متری با ۸ ورد وجود دارد. طهماسبی در خصوص مواد اولیه این کار گفت: از هر نوع نخ، از جمله نخ های پشمی کلفت یا نخ های خیلی ظریف ابریشمی می توان برای پارچه بافی استفاده کرد البته ما سعی می کنیم از مواد اولیه مرغوب استفاده کنیم، شاید هزینه زیادی ببرد اما کیفیت بالایی دارد. این هنرمند با بیان اینکه در بافت های سنتی از رنگ های خاصی استفاده می شود، افزود: تنوع رنگ در کار پارچه بافی زیاد است و سعی می کنیم از رنگ های طبیعی استفاده کنیم که هم اصالت و هم کیفیت اثر هنری حفظ شود. وی ادامه داد: چون تهیه رنگ رزی مراحل سختی دارد و مثل قدیم رنگ های طبیعی تولید نمی شود به ناچار از رنگ های صنعتی استفاده می کنیم اما برای کارهای سفارشی رنگ های طبیعی را به کار می بریم. استان قزوین خاستگاه صنایع دستی کهن است هنرمند قزوینی با بیان اینکه استان قزوین از صنایع دستی غنی برخوردار است، خاطرنشان کرد: دست بافته هایی مانند گلیم، جاجیم، چادر شب بافی، قالی بافی قدمت زیادی دارد و بیشتر در مناطق روستایی الموت و بخشی هم در بویین زهرا دیده شده است و نوعی از جاجیم بافی هم در آبیک وجود دارد. طهماسبی با اشاره به اینکه هنر وی در واقع نوآوری در سطح استان است یادآور شد: کارم را با سرمایه ای ۳تا۴ میلیون تومان با تهیه دستگاه کوچک پارچه بافی و یک دستگاه چله کشی آغاز کردم. این هنرمند با بیان اینکه متاسفانه رشته پارچه بافی در دانشگاه های استان قزوین و استان های همجوار وجود ندارد، اذعان داشت: جوان ها کار را می بینند و می پسندند اما چون تحمل سختی را ندارند و دنبال کاری زود بازده هستند تمایل زیادی نشان نمی دهند اما باید بدانند که در این زمینه باید صبر و حوصله زیادی داشت، امیدوارم کاری کنیم که جوان ها به سمت این هنر کشیده شوند. این هنرمند پارچه باف توضیح داد: از آنجا که امروزه بسیاری از افراد علاقه دارند لوازمی که خریداری می کنند کاربردی باشد به این جهت روی مواد اولیه ظریف تر کار می کنیم تا بتوان برای تولید لباس، کیف و … از آن ها استفاده کرد. وی در خصوص بازار کار و فروش محصولات مطرح کرد: با گروه هایی که رودوزی سنتی یا لباس های سنتی مانند مانتو کار می کنند همکاری می کنیم در واقع این هنر با هنر تولید کیف و چرم تلفیق شده است. طهماسبی با بیان اینکه مردم استقبال خوبی از هنر پارچه بافی دارند، گفت: کاری که ما انجام می دهیم دقت و ظرافت زیادی می طلبد به همین جهت قیمت واقعی آن قابل ابراز نیست اما بر اساس قیمت مواد اولیه و تعداد ساعت کاری قیمت گذاری می کنیم. این هنرمند عنوان کرد: سازمان میراث فرهنگی از نظر فضای کارگاه، خرید دستگاه و مواد اولیه حمایت خوبی کرده اند و با شرکت در نمایشگاه ها زمینه حمایت از تولید شود و تبلیغ کار را ایجاد کرده است. مظلومیت هنرهای صنایع دستی این هنرمند دست بافته های سنتی اشاره ای هم به مشکلاتش کرد و گفت: هنرهای صنایع دستی مظلوم واقع شده اند متاسفانه مسائل بیمه ای آن مطلوب نیست در صورت بیماری تنها برخی از درمانگاه ها ما را پوشش درمانی می دهند که آن هم وقت گیر است. وی در ادامه گفت: همه می گویند چرا این کار را با سختی های موجود انجام می دهم اما من به این کار علاقه دارم، در واقع کسانی که کار هنری انجام می دهند قطعا لذت می برند البته سختی آن هم شیرین است. طهماسبی در پایان توصیه کرد: با توجه به این که هنر پارچه بافی هنری بومی است از جوانان می خواهم در این فضاها وارد شوند و در بقاء آن اثر بخش باشند. انتهای پیام/۱۳۰۰
شنبه ، ۷فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شاخص نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]