واضح آرشیو وب فارسی:صبح قزوین: در هر سن، چه انتظاری باید از بازی کردن فرزندان داشته باشید و چه اسباب بازی هایی را باید به او هدیه کنید.صبح قزوین ؛ پریسا مولایی. در ابتدای کودکی تفاوت زیادی میان بازی های دختران و پسران مشاهده نمی شود. در این مطلب به شما توضیح داده خواهد شد در هر سن چه انتظاری باید از سبک بازی کردن فرزندتان داشته باشید و چه اسباب بازی هایی را باید به او هدیه کنید. کودک اسباب بازی را از دست همبازی هایش می گیرد و هربار که به خانه می آید، یکی از وسایل بازی فرزند صاحبخانه را در کیفش می بینید؟ کودکی که تا قبل از سه سالگی این رفتارها را ابراز می کند به مشکلات شخصیتی و رفتاری جدی مبتلاست یا اینکه تنها مرحله ای از رشدش را سپری می کند؟ اگر می خواهید پاسخ این سوال ها را بگیرید و بدانید در جریان بازی های کودکانه، کدام رفتارها سالم تر هستند، ادامه این مطلب را بخوانید. در ادامه به شما می گوییم در هر سن، چه انتظاری را باید از کسب بازی کردن فرزندتان داشته باشید و چه اسباب بازی هایی را باید به او هدیه کنید. تا شش سالگی دخترها و پسرها همبازی هستند. در ابتدای کودکی تفاوت زیادی میان بازی های دختران و پسران مشاهده نمی شود اما با بالاتر رفتن سن، آغاز دوره دبستان و ورود به اجتماع، مرزبندی های میان این دو جنس بیشتر شده و این مرزها که بسیاری از آنها آموخته شده هستند، در بازی ها هم خود را نشان می دهند. وقتی این تفکیک نوع در بازی های دو گروه شکل می گیرد، دیگر همبازی شدن دختر و پسر بی معنا شده و حتی گاهی با تمسخر همجنسان همراه می شود. پسرها دوست دارند در جریان بازی، انرژی بدنشان را تخلیه کنند و سراغ بازی های پرتحرک یا قدرتی می روند. استفاده از ابزارها، تیراندازی، بادبادک بازی، دوچرخه سواری، تیله بازی، کشتی، مشت زنی، فوتبال، کامیون بازی و دویدن از بازی هایی است که معمولا پسران به آنها رغبت نشان می دهند. دختران بازی های ساکن را ترجیح داده و دوست دارند کم تحرک و آرام خود را سرگرم کنند. عروسک بازی، طناب بازی، تشکیل کلاس درس، بافندگی و خیاطی، فروشندگی و معما بازی از جمله بازی های مورد علاقه دختران است. بازی های تمرینی در هر سنی کودکان به شیوه خاصی سرگرم می شوند. در روزهای اول تولد، لگد زدن و حرکت دادن دستها جذابترین بازی برای کودک شماست. حتی خارج کردن صدا از حنجره و حرکت دادن لبها هم در این دوره برای او بازی است. کمی بعد کودک دوست دارد اطرافیانش هم در این بازی های ساده همراه شوند و با دالی موشه، او را سرگرم کنند. از صفر تا دوسالگی، بازی وسیله ای برای بیدار کردن حواس کودک است. فرزند شما در این دوره دوست دارد لمس کند، بچشد، گوش کند، اعضای بدنش را حرکت دهد و از کیفیت و جنس اشیای مختلف با خبر شود. او ابتدا با تقلید و سپس با تکرار، مهارت های تازه پیدا می کند. بازی های تخیلی این بازی ها در یک و نیم سالگی خود را نشان می دهند اما آغاز جدی آنها در سه سالگی است. در جریان بازی، کودک می تواند یک کاسه آب را به عنوان یک دریای بزرگ جلوه دهد و از یک عروسک با قد 10 سانتی متر، یک جنگجوی شکست ناپذیر بسازد در حالیکه در بازی های تقلیدی، نمایشی و نمادی کودکان از آنچه دیده و تجربه کرده اند الگو برمی دارند، در بازی های تخیلی با استفاده از تجربیات گذشته، رویدادهای جدیدی که چندان سابقه برخورد با آنها نداشته اند را می رساند. بازی های تقلیدی بازی های تقلیدی از سه سالگی به بعد به دنیای کودکان وارد می شود و در یادگیری مهارتهای تازه و رشد یافتن به آنها کمک می کند. بچه ها ابتدا از پدر ومادر خود آغاز کرده و در بازی های خود فعالیت هایی را شبیه سازی می کنند که والدینشان در طول روز آنها را ابراز می کنند. آنها حتی شغل والدینشان را می گیرند و به شیوه آنها به امور خانه رسیدگی می کنند. بازی های نمایشی تقلید رفتارهای بزرگترها تنها کاری نیست که کودکان در بازی ها انجام می دهند. آنها در بازی به شیوه آنها با دیگران ارتباط برقرار کرده و از لحن و حتی سبک پوشش والدین خود الگو می گیرند. کودکان در این بازی ها از محدودیت هایی که در این دنیای واقعی دارند، فرار کرده و سعی می کنند دنیا را آنطور که دوست دارند بسازند. غرق شدن بیش از اندازه کودک در بازی های نمایشی از نظر محققان نشانه اضطراب بالا و میل شدید او به زندگی در شرایط دیگر است. بازی های نمادی این بازی ها از حدود یکسال و نیم آغاز شده و در شش سالگی به کمال می رسد و تا حدود هشت سالگی هم ادامه پیدا می کند. زبان بازکردن کودکان و توانایی کودک در تشخیص نمادها و بکار گرفتن آن ها، شروع بازی های نمادی است. کودک در این بازی ها شکل واقعیت را تغییر داده و اشیایی که وجود ندارد را در خیالش می سازد و به شکلی نمادین آن ها را به خدمت می گیرد. او نشانه ها را جایگزین اشیا، حیوانات و رویدادهای حقیقی می کند. در این دوره عناصر جدیدی وارد بازی کودکان می شوند. آنها می توانند در بازی هایشان به اشیایی که وجود ندارد موجودیت دهند یا با چند تکه چوب برجی بسازند که صدها نفر در آن زندگی می کنند. فرزند شما وقتی در این دوره با بالش ها خانه می سازد، تمرین زندگی می کند. بازی های با قاعده آثاری که بازی در این مرحله بر زندگی و شخصیت فرزند می گذارند، تا پایان عمر با او باقی خواهد ماند. او از 7 تا 11 سالگی با قواعدی که از بزرگترها آموخته بازی مکرده و رقابت و قراردادها را به بازی می آورد و تنها با پذیرش همین قراردادهاست که بچه ها می توانند با هم همبازی شوند. از شروع هفت سالگی به بعد، کودک آرام آرام از بازی های تخیلی و نمادین به سمت بازی های حقیقی و فکری حرکت می کند. احتمالا او در 10 سالگی ترجیح می دهد به جای عروسک بازی، بسکتبال بازی کند یا همبازی شما در یک رقابت شطرنج شود. باهوش ها بدو بدو نمی کنند کودکان تیزهوش وسایل و اسباب بازی هایی را انتخاب می کنند که بتوانند با آنها دست به ابداع و ابتکار بزنند. بچه های باهوش تر انرژی کمتری را در زمان بازی خرج می کنند و از آنجا که دوست دارند در بازی هایشان تنوع ایجاد کنند، زمان کمتری را برای انجام یک بازی صرف می کنند. آن ها در سنین بالاتر سراغ بازی هایی می روند که به فکر و تحرک نیاز دارد. برای مثال بچه های باهوش در حدود 10 ساله کلکسیون سنگ جمع می کنند. در مورد بازی ها، با هوش ها تقریبا مثل عقب مانده ها عمل می کنند با این تفاوت که یک کودک عقب مانده وقتی به تنهایی با ماشین بازی می کند و از عهده روشن کردن آنها بر نمی آید، با کوبیدنش به اطراف و پرت کردنش آن را می شکند اما کودک باهوش به هر قیمتی که شده راز اسباب بازیش را کشف می کند. انتهای پیام/7008
سه شنبه ، ۳فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صبح قزوین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]