تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820750365
نوروز در کهن سرزمین مردان نمکی
واضح آرشیو وب فارسی:توریسم آنلاین: زنجان، سرزمین مردان نمکی، دودکش های جن، سرزمین مساجد باشکوه، معبد اژدها، تخت دیو و سماع «چلبی اوغلی» با هزاران افسانه ناگفته، استان مقاومت، شهر غواصان دریادل، شهر انسان های فرهیخته، باهوش و مهمان نواز، سرزمینی با چشم اندازی زیبـا و مناظر بکر، گردشگران را به مهمانی فرا می خواند. به گزارش "توریسم آنلاین" زنجان با طارم سرسبزش، با گنبد نیلگون سلطانیه اش، با غار کتله خور بی نظیر و تو در تویش، با آهوان دشت سهرین و با قلعه لک لک ها و دهها اثر و جاذبه تاریخی و طبیعی اش، امسال هم مثل هر سال، پذیرای مسافران نوروزی است. با این که تاریخ این منطقه، فراز و فرودهای بسیار به خود دیده و گاهی شعله های خشم و جنگ، برگ های زیادی از تاریخ منطقه و حتی گاه تمام آن را در کام خود فرو برده است، ولی به جهت عمق غنای هویت و فرهنگ این منطقه، هنوز هم استان زنجان امانت دار میراث فرهنگی ارزشمند و قابل ملاحظه ای است که فرهنگ و هویت این سرزمین را به نمایش می گذارد. کاخ های ارزشمند و قدیمی، آثار بی بدیل تاریخی، مساجدی با معماری کم نظیر، بازاری تو در تو و بس قدیمی، بقعه امامزاده ها، زیارتگاه ها و بناهای تاریخی و مذهبی با معماری های ارزشمند، بخشی از این میراث کهن و ارزشمند است. بنای شهر زنجان در زمان اردشیر بابکان ساخته شده و در آن زمان نام «شهین» یعنی منسوب به شاه به آن اطلاق می شده است. از اواخر دوره قاجاریه به علت استقرار ایل خمسه فارس، نام خمسه نیز بر آن نهاده شد. یافته های تاریخی و کاوش های باستان شناسی که در نواحی مختلف استان زنجان انجام گرفته، گواهی بر قدمت تاریخی و دیرینگی آن است و آثار کشف شده، استقرار انسان های دوران پیش از تاریخ تا دوران اسلامی را در این منطقه ثابت می کند. گشت و گذار در ابهر و خرمدره/دیدار با خواهر خوانده های زنجان سفر به استان زیبای زنجان را از بزرگراه تهران - قزوین - زنجان آغاز می کنیم. در 95 کیلومتری زنجان، شهر صنعتی، اما سرسبز ابهر را خواهیم دید که رودخانه زیبای «ابهر رود» از وسط آن رد می شود که طراوت و جذابیت خاصی به این شهر خوش آب و هوا داده است. ابهر در 240 کیلومتری تهران قرار دارد، شهری سبز و خنک که در حاشیه رودخانه اش، جنگلی بکر آرام گرفته است و استراحت و اتراق زیر سایه درختان بیدش، به چند ساعت رانندگی می ارزد. تاکنون 25 اثر تاریخی در این منطقه کشف شده است، اما حتی اگر به تاریخ علاقه ای نداشته باشید، باز هم به این شهر کوچک سر بزنید، چون بیشتر گردشگران، آن را نه با آثار تاریخی اش، بلکه با چمن زارهای سبز و باغ های پر میوه اش می شناسند. شهر خرمدره، اما همسایه دیوار به دیوار ابهر است تا آنجایی که اگر از جاده ترانزیت عبور کنی، نمی توان فاصله ای میان این دو شهر پیدا کنی! خرمدره نیز برای خود نگینی سرسبز به شمار می رود که باغ های میوه اش در فصل بهار، نشاط و سرزندگی می بخشند و بوی شیرین گلهایش خیال را تا آسمان پرواز می دهد. خرمدره با باغ های سرسبز، چشمه سارها و صخره های عظیم و تمدن 8 هزار ساله اش، از مناطق دیدنی و زیبای استان زنجان است که در تعطیلات نوروزی میزبان گردشگران و مسافرین مشتاقی است که برای دیدن طبیعت زیبا و بخشی از آثار تاریخی ایران زمین به این خطه سفر می کنند. گشتی در پایتخت «اولجایتو»/سلطان آجری ایران زمین مسافرانی که در بزرگراه قزوین - تبریز حرکت می کنند، حدود 30 کیلومتر مانده به زنجان و در سمت راست چپ جاده، تابلوی بزرگی را می بینند که آنان را به دیدن یکی از آثار جهانی ایران فرامی خواند: گنبد سلطانیه. در فاصله 300 کیلومتری تهران، شهری کوچک و کم جمعیت قرار دارد که روزگاری دور، پایتخت 700 ساله ایران به شمار می رفت و پذیرای کاروان های بزرگ و کوچکی بود که از جاده ابریشم گذر می کردند و به ناگزیر باید از آن می گذشتند؛ شهری که روزگاری بنا بود تبدیل به اصلی ترین مرکز عالم تشیع در جهان شود. شهر سلطانیه در عین حال، جاذبه های گردشگری بسیاری دارد. موقعیت جغرافیایی آن به گونه ای است که ساکنان غرب کشور به راحتی امکان دسترسی به آن را دارند. حتی مردم تهران می توانند با یک برنامه ریزی مناسب، در یک روز کامل به صورت فشرده یا طی دو روز، بدون هیچ شتاب و عجله ای، دهها جاذبه تاریخی و طبیعی این منطقه را ببینند. شهر سلطانیه ویژگی هایی خاص و کم نظیری دارد و برخلاف بقیه پایتخت های تاریخی ایران که حاصل پیشرفت و تکامل تدریجی بوده اند، یکباره و به دستور پادشاه مغول، «اولجایتو» یا همان سلطان محمد خدابنده، ساخته شد تا پایتخت جدیدی برای امپراتوری بزرگ ایران باشد. ناگفته نماند که «اولجایتو» برای ساخت پایتخت و آرامگاهش، تمام هنرمندان، صنعتگران و معماران پرتجربه یزدی و کرمانی و تجار ایران را به منطقه سلطانیه کوچ داد و برای اسکان آنها جا و مکان مناسبی فراهم کرد. حاصل کار، علاوه بر یک شهر زیبا، پر جاذبه ترین عمارت آجری و بزرگترین گنبد خشتی جهان بود که گشت و گذار در طبقات شگفت انگیز آن، حیرت انگیز است. از «قزل اوزن» طارم تا باغ های سبز زیتون/طبیعت گردی در هندوستان ایران وقتی از زنجان به طرف شمال این استان بروید، جاده های پر پیچ و خم را فرا روی خود می بینید که بیش از 160 پیچ تند را شامل می شود و در نهایت، به دشتی سرسبز، زیبا و شاداب می رسید که آن را هندوستان ایران می نامند. شهرستان طارم در شمال خاوری استان زنجان واقع شده و مرکز آن «آب بر» نام دارد و این نام به این دلیل است که شهر در بریدگی رودخانه «قزل اوزن» واقع شده است. شهرستان طارم به علت طبیعت زیبا و شباهت آب و هوایی به مناطق شمالی کشور، از زیباترین و منحصر به فردترین مناظر و چشم اندازهای طبیعی برخوردار است. باغ های همیشه سبز زیتون، درختان کهنسال، آب و هوای مطبوع و دلنشین، مناظر و آبگیرهای طبیعی بکر و دست نخورده ای مانند سد طبیعی «کردکندی»، از جمله ثروت های خدادادی این منطقه است که توجه علاقه مندان به آثار طبیعی را به خود جلب می کند. قسمتی از دریاچه سد سفید رود که در شهرستان طارم واقع شده، ساحل رودخانه هایی است که همگی ریزابه «قزل اوزن» است. دامنه ارتفاعات، جنگل ها، چشمه آب معدنی الله بلاغی، غار خرمنه سر و روستاهای ییلاقی با آب و هوای مناسب و چشم انداز باغ ها و کشتزارهای برنج، از جاذبه های طبیعی شهرستان طارم است که همراه با سکوت و آرامش دلپذیر منطقه، مقدمات استراحت کم نظیر و دلچسبی را برای گردشگران این خطه زیبای استان زنجان فراهم می کند. شهرستان طارم علاوه بر جاذبه های طبیعی، به نسبت وسعت و موقعیت خود در استان، از بناهای تاریخی و مکان های دیدنی متعددی هم برخورداراست. قلعه لک لک ها، قلعه شمیران، قلعه سانسیز، بنای امامزاده حیدر، بنای امامزادگان عوف و هاشم، چهار طاقی های طارم، آتشکده تشویر، آتشکده الزین و آتشکده پیرچم، از جمله بناهای ارزشمند و دیدنی شهرستان طارم است. ردپای جن و پری در ماهنشان/زیبا، مثل پری! استان زنجان محل گذر مسافران بسیار زیادی است، اما کمتر کسی از رد پای تخت دیو و جن و پری در این استان باخبر است! شهرستان «ماهنشان»، جایی که افسانه های جن و پری بر دل کوه و دریاچه آن نشسته اند، در 113 کیلومتری شهر زنجان قرار دارد و شاید نامش کمتر به گوش مسافران این استان خورده باشد. می گویند «ماهنشان» قدمتی چهارهزار ساله دارد و دلیل این ادعا، دژی قدیمی است که در پای «دودکش جن» بنا شده است. «دودکش جن» دقیقاً همان جایی است که ماهنشان را شهری افسانه ای می کند و خیلی ها با وجود اینکه از زنجان گذر کرده اند، ولی تا به حال، نه آن را دیده اند و نه درباره اش چیزی شنیده اند. البته معلوم نیست علت این نامگذاری چیست. شاید به باورهای کهن مردم این خطه برگردد، اما در اصل، «دودکش جن» نوعی سنگ قارچی شکل است که براثر فرسایش خاک پدید آمده و به مناره ای بلند و نازک می ماند که سنگ دیگری روی آن قرار گرفته است. دریاچه پری «ماهنشان» دریاچه بسیار زیبا و دلفریبی هم دارد که اهالی محل، آن را «پری» می نامند. اهالی این منطقه، شاید در گذشته در دریاچه «خندقلو»، پری دیده اند که این نام را برای آن برگزیده اند! دریاچه «پری» در دهستان «اوریاد» در بخش مرکزی شهرستان «ماهنشان» جاری است و تنها دریاچه زنجان به شمار می آید که میان یک دشت وسیع قرار گرفته است و دقیقاً حکم سراب را برای این منطقه دارد. دسترسی به دریاچه «پری» از جاده ماهنشان به روستای سهند سفلی و علیا، قاضی کندی، حسن آباد و پری امکان پذیر است. «کتله خور» انتها ندارد!/غارنوردی در اولین غار آهکی جهان «کٌتل» یعنی کوه کم ارتفاع و «خور» هم به معنی خورشید و «کتله خور» نیز نام غار زیبا و شگفت آوری است که به لحاظ کیفیت بلورها و قندیل ها، زیبایی خیره کننده و تعداد طبقات، به عنوان اولین غار آهکی و زیباترین غار جهان شناخته شده است. گمان می رود این غار دارای 7 طبقه باشد، اما تاکنون 3 طبقه از آن کشف شده است و نیز گفته می شود انتهای آن به غار «علیصدر» در همدان متصل می شود! بر اساس اظهار نظرهای مختلف، این غار از لحاظ وسعت، دومین غار جهان و از لحاظ زیبایی، اولین غارجهان شناخته می شود و گنجینه ای ناشناخته در صنعت گردشگری ایران است. طبق نظریه های علمی و نقشه های زمین شناسی، غار کتله خور در دل کوه «ساقیزلو» در آهک های الیگومیوسن مربوط به دوران سوم زمین شناسی پدید آمده و تقریباً حدود 30 میلیون سال می تواند قدمت داشته باشد. تاریخ دسترسی انسان به این غار، هنوز مشخص نشده است، اما گفته های افراد کهنسال منطقه حاکی از آن است که پدران آنان نیز در این غار رفت و آمد داشته و داستان های مختلفی در این باره تعریف می کرده اند. به وجود آمدن قندیل ها به اشکال مختلف، مثل شیر خوابیده، پنجه شیر، پای فیل، لباس عروس، سگ شکاری، دست شیطان، نخل سوخته، دوجادوگر، سفره عقد و عروس و داماد، نشان دهنده این است که «کتله خور» می تواند طویل ترین غار ایران محسوب شود و به باور زمین شناسان، به لحاظ پیدا نشدن انتهای غار، وجود مسیرهای بکر دیگر کاملاً محرز به نظر می رسد. دهانه ورودی غار به صورت طاق مثلثی شکل به قطر 70 سانتیمتر، تنها راه دسترسی به داخل غار بوده و هست. غار «کتله خور» در 140 کیلومتری جنوب غربی زنجان و 5 کیلومتری روستای «گرماب» از توابع شهرستان خدابنده قرار دارد و از طریق جاده زنجان – سلطانیه می شود به آنجا رفت. تنها مأمن بازماندگان آهوی ایرانی در غرب کشور/دیدار با آهوان دشت «سهرین» دشت آهوخیز «سهرین» با وسعتی بیش از 30 هزار هکتار، قسمتی از منطقه حفاظت شده «سرخ آباد» و تنها مأمن آهوان شمال غرب کشور است که یکی از مناطق با ارزش حیات وحش ایران به شمار می رود. آهوان دشت «سهرین» که یکی از دشت های مهم استان زنجان است، به طور پراکنده در این منطقه زیست می کنند. تعداد آهوان این دشت که زیستگاه آخرین بازماندگان آهوی ایرانی در شمال غرب کشور است، طبق آخرین سرشماری ها، حدود 1500 رأس برآورد شده است. ارتفاعات دشت سهرین، سرشار از قارچ های کمیاب دنبلان، ریواس، کنگر، کاکوتی ، آویشن و برخی دیگر از گیاهانی است که مصارف خوراکی و دارویی دارند. همه ساله بسیاری از اهالی منطقه برای جمع آوری این گیاهان به دشت سهرین می آیند. مسیر دسترسی به استان زیبای زنجان/چگونه برویم؟ کجا بمانیم؟ اگر می خواهید با وسایل نقلیه عمومی سفر کنید، از تمامی شهرهای بزرگ ایران برای زنجان اتوبوس وجود دارد، اما اگر دلتان هوای سفری آرام و کم دغدغه دارد، می توانید سراغ قطارهای تهران- زنجان و یا تهران- تبریز بروید و سفر ریلی را تجربه کنید. با وسیله شخصی هم اگر قصد سفر دارید، آزادراه قزوین- زنجان، گزینه پیش روست. از تهران که راهی شوید، اتوبان کرج آغاز مسیر سفر است. بعد از کرج به سمت قزوین باید رفت. مسافتی حدود 124 کیلومتر. بعد از قزوین، تابلوهای راهنما به شما خواهد گفت که مسیر مستقیم را ادامه دهید تا به عوارضی برسید. عوارضی چند نرخ متفاوت نسبت به مقصد اعلامی شما دارد. گزینه ابهر را انتخاب کنید و راه را ادامه دهید. از اینجا تا زنجان 167 کیلومتر فاصله است. 32 کیلومتر بعد، تابلوی تاکستان نمایان می شود. از آنجا نیز به طور مستقیم به زنجان می روید. فاصله تهران تا زنجان 335 کیلومتر است. کجا بمانیم؟ علاوه بر مراکز اقامتی و مسافرخانه هایی که در شهرهای مختلف استان زنجان وجود دارد، در شهر ابهر هتل یک ستاره ای هست که جای مناسبی برای ماندن است. در سلطانیه و قیدار و خدابنده اقامتگاه وجود ندارد، اما در «کتله خور» سوئیت برای اقامت و کمپ برای ماندن فراهم است. شهر زنجان هم با 7 هتل که 2، 3 و 4 ستاره هستند، میزبان مسافران است و مناسب برای ماندن و اقامت. از نان «اِردَک» تا کلوچه های سنتی/«شوربا» در شهر مردان نمکی! پیشنهاد ما این است که هنگام حضور در شهر زنجان، کمی سحرخیز باشید و به یکی از کله پزی های معروف زنجان در منطقه راه آهن این شهر سری بزنید! کله پاچه خوردن در زنجان، یک تفاوت بسیار مهم و اساسی با همه شهرهای دیگر ایران دارد و آن این است که کله پزی های زنجانی که در پخت این غذای سنتی و اصیل ایرانی مهارت ویژه ای دارند، از سیر و زیتون فراوان استفاده می کنند که بو و طعمی متفاوت و بسیار خوشمزه به کله پاچه می دهد. این نوع پخت، به شرایط اقلیمی و وضعیت کشاورزی زنجان بازمی گردد. پس بدانید که زنجان یکی از مهم ترین مناطق کشت و تولید سیر و زیتون در ایران است و سالانه حتی حجم قابل توجهی از این محصولات را به کشورهای دیگر، از جمله همسایه شمالی، یعنی روسیه صادر می کند. اما در میان غذاهای زنجانی، 2 گزینه اصلی خواهید داشت. نخست آبگوشت زنجانی که خودشان به آن می گویند «شوربا». اگر هرجا دیدید نوشته اند شوربا، بدانید که منظور همان آبگوشت است. دومین گزینه هم کوفته های زنجان است که واقعاً خوشمزه است. کلوچه های سنتی شهر مردان نمکی، اما شیرینی ها و کلوچه های بسیار معروفی هم دارد. پس در سفر به زنجان، کلوچه سنتی این شهر را هم از دست ندهید که با آنچه ما به نام کلوچه، به ویژه در شمال کشور تجربه کرده ایم، بسیار متفاوت است. درباره نان محلی زنجانی ها هم باید بگوئیم که این نان را در لهجه محلی، « اردک» می گویند. وجه تسمیه نامگذاری آن را نمی دانیم، اما در همین حد بدانید که این نان برخلاف انتظار معمول، در تنور پخته نمی شود، بلکه در روغن سرخ می شود و به دلیل داشتن تخم مرغ و زعفران، بیشتر شبیه فطیر است تا نان! پرسه در بازار تو در توی زنجان/«چاقو» به شرط زنجان! چکش ها بر فولاد گداخته فرود می آیند، مفتول های نقره مدام کشیده تر و ظریف تر می شوند، درفش ها، چرم مرغوب را سوراخ می کنند و پشم های رنگی بر تارهای سفید می خوابند. در بازارهای پر از رنگ و نقش و تودرتوی زنجان همه اینها هست، اما همه صنایع دستی زنجان اینها نیست. چاقوسازان، ملیله کاران، چاروق دوزان و فرش بافان، در کنار دباغان و مسگران و رنگرزان، صبح زود کرکره مغازهشان را بالا می دهند و دست به کار می شوند تا بازار صنایع دستی زنجان را گرم نگه دارند. بازار رنگارنگی که همه چیز دارد؛ از قلم تراش تا قداره، از ملیله تا چاروق و از فرش های مرغوب تا گیوه های سفید؛ بازار طویلی که قصه صنایعش سر دراز دارد و همچنان بوی تاریخ و هنر می دهد. هرچند که روزگار، با هنرمندان و صنعتگران قدیمی اینجا هم نامهربانی کرده است و بعضی ساکنانش را وادار به ترک راسته ها و تیمچه هایش کرده، اما اگر هنوز هم هوای دیدن هنر دست این مردم خوش ذوق را دارید، عزم زنجان کنید که هنوز هم می شود مصنوعات هنرمندانه آنان را در سرتاسر بازار پیدا کرد. چاقوی زنجان هر چیزی که لبه تیز داشته باشد، اینجا در بازار زنجان پیدا می شود! از وقتی «عبدالغفار سکاک» در عصر صفویان، پتک بر سندان کوبید و سوهان بر تیغه های فولاد آبدیده کشید، تا وقتی «مصدق امینی» در عهد پهلویان، ماهی و تفنگ و ماشین بر دسته های چاقوها نشاند، نام زنجان یادآور چاقو و چاقوسازی بوده و هست. بازار چاقو، قلم تراش، قیچی، شمشیر، قندشکن، دشنه و قداره در زنجان همیشه گرم است؛ هم ارزان دارد و هم گران، هم کوچک دارد و هم بزرگ، هم بی امضا و هم امضادار، ضامن دار و بی ضامن، یک تیغه و چند تیغه؛ چاقوسازان زنجانی آنقدر فولاد را می گدازند و چکش کاری می کنند تا به هر شکلی می خواهند درش بیاورند و آنقدر سوهان بر لبه هایش می کشند تا تیز شود و برنده. تیغه های برنده زنجانی را قبضه هایی پر از نقش و رنگ همراهی می کنند. چاقو و قندشکن هم البته اینجا هزار نقش و هزار شکل است. قیچی، قلم تراش و ناخن گیر، همه در اینجا نقش پردازی می شوند تا نام «زنجان» به خود بگیرند.
جمعه ، ۲۸اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: توریسم آنلاین]
[مشاهده در: www.tourismonline.co]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]
-
گوناگون
پربازدیدترینها