محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826094477
سند 33 ساله از طرح صهیونیستی برای تجزیه عراق، سوریه و لبنان +عکس و نقشه
واضح آرشیو وب فارسی:گام نیوز: گام نیوز: «بالکانیزاسیون» اصطلاحی است در علم سیاست که منظور از آن، تجزیه یک کشور بزرگ به کشورهای کوچک تر و ضعیف تر طبق تمایزات نژادی، قومی و مذهبی است؛ طرحی با پنج محور اصلی که یک مقام امنیتی رژیم صهیونیستی، 33 سال پیش، برای تغییر نقشه منطقه، از آن پرده برداشت.به گزارش گام نیوز - هر روز که از بحران سوریه و فرو رفتن منطقه در فتنه ضد بشری داعش می گذرد، ماهیت صهیونیستی این گروه تروریستی بیش از پیش آشکار می شود. داعش در حال حاضر بسیار بیش از آن که به پدرخوانده اش عربستان سعودی خدمت کند، به پیاده نظام محض رژیم نامشروع صهیونیستی تبدیل شده است. نگاهی موشکافانه تر و عمیق تر به تاریخ دو سه دهه اخیر منطقه غرب آسیا، و قراردادن بحران تروریسم تکفیری به سردمداری داعش، در یک زمینه تاریخی، یک طرح بسیار خبیثانه و خطرناک، یک سناریوی قدیمی و حساب شده، را از سوی بزرگ ترین دشمن ملت های منطقه و بلکه جهان، یعنی صهیونیست ها آشکار می کند. در سال 2014، موشه یعالون، وزیر جنگ اسراییل و از متنفذترین چهره های نظامی-امنیتی این رژیم، در سفر پنج روزه خود به آمریکا، در یک برنامه رادیویی به صراحت گفت: «مرزهای خاورمیانه "مسلما" تغییر خواهد کرد.» موشه یعالون، وزیر دفاع صهیونیست ها او در همین برنامه از «ادامه روند بالکانیزاسیون خاورمیانه مطابق با طرح یینون» خبر داد. بالکانیزاسیون اصطلاحی آکادمیک در علم سیاست است که در پی تجزیه کشور یوگسلاوی به چند کشور کوچک تر باب شد و منظور از آن تجزیه یک کشور بزرگ به کشورهای کوچک تر و ضعیف تر بر اساس تمایزات نژادی، قومی و مذهبی است. درباره «طرح یینون» در ادامه توضیح خواهیم داد. تجزیه یوگسلاوی؛ بالکانیزاسیون «مرزها همین الان هم تغییر کرده است، چرا که بشار اسد دیگر در موقعیتی نیست که کشورش را متحد نگه دارد و تنها بر 25 درصد سوریه کنترل دارد.» نقشه بالکانیزه کردن سوریه به گفته یعالون در این مصاحبه، دو دسته کشور در منطقه وجود دارند: یک دسته کشورهایی با تاریخ واقعی مانند مصر و دسته ای دیگر، «کشورهای مصنوعی». منظور او از کشورهای مصنوعی، کشورهایی هستند که از تقسیم باقی مانده امپراتوری عثمانی بعد از جنگ جهانی اول، بر اساس توافق فرانسه و بریتانیا طبق معاهده «سایکس-پیکو»، با مرزهای مصنوعی شکل گرفتند. به اعتقاد این مقام نظامی-امنیتی رژیم صهیونیستی، کشورهایی مثل مصر، «مصر» باقی خواهند ماند، ولی لیبی، سوریه و عراق که به اعتقاد او جزو همان کشورهای مصنوعی هستند، تغییر اساسی خواهند کرد. «ما هم اکنون شاهد فروپاشی مفهوم غربی (از کشور) هستیم.» شاید کلام این صهیونیست افراطی بی بهره از حقیقت هم نباشد، لیکن او آگاهانه هیچ اشاره ای به یک موجودیت مصنوعی، و در عین حال نامشروع، دیگر نمی کند: اسراییل. موجودیتی به نام اسراییل هم طبق توافق قدرت های غربی و با سرمایه و برنامه ریزی شماری از زرسالاران غارتگر یهودی همچون خاندان روچیلد و سیاستمدارانی چون «لوید جرج»، بعدا نخست وزیر بریتانیا، به وجود آمد و تنها حدود 67 سال از موجودیت نامشروع آن می گذرد. رژیم صهیونیستی در 1948، در پی یک توطئه پیچیده بین المللی، با عقبه ای چند دهه ای در منطقه شکل گرفت و از آن تاریخ سرمنشاء تقریبا تمامی مناقشات، جنگ ها و ویرانی در منطقه غرب آسیا شد. دیوید بن گوریون، بنیانگذار اسراییل در حال خواندن اعلامیه تاسیس رژیم نامشروع صهیونیستی، 1948 مفهوم «صهیونیزم»، از زمان شکل گیری خود در روسیه قرن نوزدهم، ایده های مختلفی را برای شکل دادن به یک «سکونتگاه یهودی» در کشورهای وابسته به امپراتوری آنگلو-ساکسونی، کشورهایی چون کانادا، استرالیا، آفریقای جنوبی، جنوب غربی ایالت تگزاس آمریکا و حتی آنگولا و اوگاندا آزمود. در نهایت قرعه این امر نامبارک به فلسطین افتاد. فلسطین، به عنوان بخشی از امپراتوری عثمانی، بعد از فروپاشی آن امپراتوری در جنگ جهانی اول، تحت قیمومت بریتانیا قرار گرفته بود. حقیقت این است که ایده اولیه صهیونیزم که در اواخر قرن نوزدهم، در پی به دست آوردن زمین برای سکونت «قوم برگزیده (کذا) ولی آواره یهود» بود، اکنون در قرن بیست و یکم، تبدیل به «صهیونیزم اقتصادی» شده است که بسیار بسیار خطرناک تر و مخرب تر از صهیونیزم اولیه است. به این مفهوم که صهیونیزم اقتصادی با در اختیار گرفتن نظام بانکداری جهانی و سیستم مالیه بین المللی، عملا جهان آنگلو-ساکسونی را زیر سیطره خود درآورده است. یعالون در تئوری پردازی خود برای تغییر مرزهای سرزمین های غرب آسیا که با تمسخر «کشورهای مصنوعی» می خواند، هیچ اشاره ای به این نمی کند که قرار است مرزهای رژیم صهیونیستی چه تغییری کند. در واقع او هدف غایی این تغییرات را عامدانه مکتوم می گذارد. لیکن نیازی به کتمان نیست و نیت صهیونیست ها در پشت پرده مناقشات امروز منطقه، تقریبا از پرده بیرون افتاده است: توسعه سرزمینی اسراییل. نقشه اسرائیل بزرگ براساس طرح یینون او شاید درست بگوید که تنها 25 درصد سوریه در اختیار بشار اسد است، لیکن اشاره ای به این نمی کند که بیشتر نقاط باقی مانده سوریه در دست یک سازمان جنایتکار و وحشی، با پرچم دروغین اسلام قرار گرفته است که طی یک سناریوی پیچیده با حمایت سنگین مالی، لجستیکی و تسلیحاتی، به موتور محرکه پیشبرد یک طرح قدیمی صهیونیستی تبدیل شده است: طرح یینون. طرح یینون یا همان «اسراییل بزرگ»، در پیوند با طرح «نظام جدید»new order تندروهای راست گرا در امریکا (نومحافظه کاران، تی پارتی، مسیحیانِ صهیونیست و...) در حال حاضر با نقش آفرینی تروریست های تکفیری بین المللی در جریان است که بر پنج پارامتر اصلی متمرکز است: طرح کذایی «اسراییل بزرگ» 1. بالکانیزاسیون کشورهای بزرگ خاورمیانه که می توانند تهدیدی بالقوه برای اسراییل باشند. در برخی از منابع آکادمیک به این طرح «گالیوریزم» هم می گویند (اشاره به شخصیت داستانی گالیور در سرزمین آدم کوچولوها) که قرار است اسراییل به اصطلاح گالیور منطقه باشد. 2. جلوگیری از دست یابی ایران به سلاح هسته ای برای حفظ تفوق هسته ای رژیم صهیونیستی در منطقه. 3.در بن بست نگه داشتن طرح های صلح (سازش) با فلسطینی ها و پیشبرد سیاست توسعه سرزمینی از طریق ادامه شهرک سازی. 4.اضمحلال ترکیه از درون با سیاست حمایت از جنبش استقلال طلبی کردهای ترکیه. 5.شعله ورکردن آتش جنگ شیعه و سنی (چیزی شبیه جنگ های سی ساله مذهبی میان کاتولیک ها و پروتستان ها در تاریخ اروپا). بر اساس نظریات بنیانگذار صهیونیزم «تئودور هرتسل»، مرزهای کشور یهودی از رود مصر (نیل) تا فرات امتداد دارد. تئودور هرتسل، پدر صهیونیزم به گفته خاخام یهودا فیشمان، عضو آژانس یهود در جلسه شهادت در مقابل کمیته ویژه تحقیق سازمان ملل در مساله فلسطینی ها و یهودیان (جولای 1947): «ارض موعود میان رود مصر تا فرات امتداد دارد، دربرگیرنده بخش هایی از سوریه و لبنان است.» ربای یهودا فیشمان «عودد یینون» Oded Yinon، مقام اسبق وزارت خارجه و استراتژیست اسراییلی در فوریه 1982، در مجله «کیوونیم»، ژورنال مطالعات یهودیت و صهیونیزم مقاله ای منتشر کرد که به نقطه عطف سیاست خارجی صهیونیست ها تبدیل شد. عنوان این مقاله چنین بود: «یک راهبرد برای اسراییل در دهه 1980». عودد یینون پشت سر آریل شارون این مقاله که به زبان عبری نگاشته شده بود، ایده پایبندی رژیم صهیونیستی را به توافقات کمپ دیوید، میان مناخیم بگین و یاسر عرفات با میانجیگری جیمی کارتر، زیر سوال می برد. در عوض، او پیشنهاد کرد که اسراییل باید روی اضمحلال کشورهای عربی از درون، با سرمایه گذاری بر گسل های نژادی قومی و مذهبی تمرکز کند. این مقاله در زمان اوج گیری جنگ داخلی لبنان منتشر شد، جنگی که از 1975 آغاز شد و در ژوئن 1982، یعنی تنها 3 ماه بعد از انتشار مقاله یینون، با تجاوز نظامی اسراییل به لبنان وارد فاز دوم خود شد. تجاوز نظامی اسراییل به لبنان، ژوئن 1982 در مهم ترین بخش مقاله چنین آمده است: «تجزیه کامل لبنان به 5 استان، مقدمه ای بر (تجزیه) کل دنیای عرب شامل مصر، سوریه، عراق و شبه جزیره عربستان است که همین الان هم در این مسیر افتاده اند. تجزیه سوریه و عراق در مرحله بعد به مناطق تک نژاد یا تک مذهب، همچون لبنان، هدف اصلی اسراییل در جبهه شرقی برای درازمدت خواهد بود، در حالی که هدف کوتاه مدت اسراییل، نابودی قدرت نظامی این کشورهاست. سوریه بر اساس ساختار قومی و مذهبی خود، مانند لبنان امروز، به چند دولت تجزیه خواهد شد.» (کیوونیم، فوریه 1982) نقشه خاورمیانه جدید بر اساس طرح برنارد لوئیز، استراتژیست صهیونیست آمریکایی وقتی به همه رویدادهای چند ساله اخیر در منطقه می نگریم: جنگ 2006 در لبنان و تداوم ایجاد ناامنی و اختلاف افکنی میان گروه های لبنانی، جنگ 2011 در لیبی، جنگ کنونی در سوریه و عراق و یمن، و تغییر رژیم در مصر، در می یابیم که همگی در چارچوب طرح کلان و قدیمی صهیونیست ها برای توسعه سرزمینی جای می گیرند. نقشه «ارض موعود» یا اسراییل بزرگ بخشی از پروژه «اسراییل بزرگ»، بیرون راندن تدریجی فلسطینی ها از کرانه باختری و غزّه و الحاق این دو بخش به سرزمین یهودی است. بخش دیگری از این طرح، ایجاد دولت های «واسطه» (پراکسی) در کشورهایی چون لبنان، اردن، سوریه، صحرای سینا، جنوب ترکیه وشمال عراق است. «مهدی داریوش ناظم رعایا»، پژوهشگر مرکز تحقیقات جهانی سازی، در مقاله بسیار مهمی با عنوان «آماده کردن صفحه شطرنج برای درگیری تمدن ها: تقسیم، فتح و حاکمیت بر «خاورمیانه جدید» نوشت: «(طرح یینون) یک طرح راهبردی اسراییلی برای تضمین برتری منطقه ای اسراییل است. این طرح بر این مساله تاکید دارد که اسراییل باید به محیط ژئوپلیتیکی خود از طریق بالکانیزاسیون کشورهای عربی اطراف و تبدیل آن ها به کشورهای خردتر و ضعیف تر، چینش دوباره ای بدهد.» او در این مقاله که اولین بار در 29 آپریل 2013، در وبسایت «گلوبال ریسرچ»، یعنی حدود یک سال پیش از ظهور برق آسای داعش در عراق و تصرف موصل در ژوئن 2014، چنین تذکر داد: «استراتژیست های اسراییل به عراق به عنوان بزرگ ترین چالش راهبردی در جهان عرب می نگرند. به همین دلیل، عراق کانون بالکانیزاسیون خاورمیانه و جهان عرب (برای آن ها) محسوب می شود. در عراق، بر اساس مفاهیم طرح یینون، استراتژیست های اسراییلی به دنبال تقسیم عراق به یک دولت کردی و دو دولت عربی، یکی برای شیعیان و یکی برای سنی ها، هستند. اولین گام برای تحقق آن، جنگ میان عراق و ایران بود، که در طرح یینون درباره آن بحث می شود.» نقشه تجزیه عراق بر اساس گسل های قومی-مذهبی برای شام هم چنین نقشه ای طراحی شد. چند دهه برنامه ریزی و چندین سال آماده سازی عملیاتی جنگ داخلی در سوریه بدون رسیدن به نتیجه مورد نظر صهیونیست ها در میدان جنگ، پنج سال ادامه یافت. حالا در میدان سیاسی تلاش می شود ناکامی های میدانی جبران شود. در طرح هایی که برای آینده سیاسی سوریه مطرح شده است، طرح فدرالی کردن این کشور با یک حکومت مرکزی علوی در دمشق و سه حاکمیت قومی مجزای ترکمن، کردی و سنی نیز از جمله گزینه های محتمل است که باید دید تحولات میدانی در هفته های آینده همزمان با مذاکرات صلح و نزدیک شدن به انتخابات (پارلمانی و پس از آن ریاست جمهوری) این کشور، مردم سوریه چه سرنوشتی را برای خود رقم می زنند و طرح های صهیونیستی برای چندپاره کردن سوریه به مثابه شکستن کمر مقاومت، تا کجا پیش می رود. رژیم غاصب اسرائیل اولین حامی تشکیل حاکمیت کُردی در مجاورت مرزهای ترکیه است و ترکیه جدی ترین مخالف آن. و تمامیت ارضی سوریه اصلی ترین خط قرمز و هدف محور مقاومت.
سه شنبه ، ۲۵اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گام نیوز]
[مشاهده در: www.gamnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]
-
گوناگون
پربازدیدترینها