تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805879677
آخرین ایستگاه پیش روی ترکیە/ لونت گویلتکین
واضح آرشیو وب فارسی:کرد پرس: سرویس ترکیه- قانون اساسی بە سخره گرفتە شدە است. رسانەها بە تمامی بە سکوت واداشتە شدەاند. دستگاه قضایی مستقل از میان برداشتە شدە است. قوەی مقننە، یعنی مجلس از گردونە خارج شدە است. امنیت جانی و مالی هموطنان با خطر مواجە گردیده است. نە اپوزیسیون سیاسی وجود دارد، نە اپوزیسون رسانەای.تمامی کسانی کە درست و بە جا می اندیشیدند، یک سال پیش می گفتند کە ترکیە باید راه خود را جدا کند. اینگونە می گفتند: " ترکیە یا با رویکردی دم و کراتیک در میان کشورهای دارای احترام جهان، جایگاه خود را خواهد یافت، یا اینکە با سوق یافتن بە سوی اتوریتە، در مصیبت گرفتار خواهد آمد." اما از این دو راهی گذشتیم و چە بد شد کە حاکمان راه دوم را ترجیح دادند. دیگر گمان بردن بە اینکە "آیا بە سوی اتوریتە سوق خواهیم یافت؟" زیاد بە جا نیست. زیرا رژیم اتوریتە بە شیوەای بالفعل وجود دارد. و در نت ی جەی این همان طور کە گفتە شدە بود در مصیبت گرفتار شدیم. اکنون نیز زیر آوار ماندەایم. قانون اساسی بە سخره گرفتە شدە است. رسانەها بە تمامی بە سکوت واداشتە شدەاند. دستگاه قضایی مستقل از میان برداشتە شدە است. قوەی مقننە، یعنی مجلس از گردونە خارج شدە است. امنیت جانی و مالی هموطنان با خطر مواجە گردیده است. نە اپوزیسیون سیاسی وجود دارد، نە اپوزیسون رسانەای. و در پایان همە اینها، دم و کراسی بە تمسخر گرفتە شدە است. بحث کردن از وجود دولت در چنین کشوری، مفهومی جز خودفریبی ندارد. قانون اساسی بە معنای اسکلت بندی یک دولت است. دستگاه قضایی، رسانەهای مستقل، اپوزیسیون... از ارگانهای حیاتی هستند کە یک دولت را دولت می کنند. اگر اینها نباشند، دولت مفهومی نخواهد داشت. اگر اینها نباشند و قوانین و ارزشهایی وجود نداشتە باشد کە مدافع حقوق انسان باشد، امنیت جانی و مالی آنها را فراهم کند، زمینەهای زندگی اجتماعی جامعە را فراهم کند، چنین مکانی حتی نمی تواند یک کشور باشد. بە نقطەای رسیدەایم کە انگار در اردوگاهی کە قدرت مداران برایمان مشخص کردەاند، گرد هم آمدەایم. این قدرت مداران با توسل بە نیروی خود، قوانین را مشخص کردە و کسانی کە از این قوانین پیروی نکنند را با تهدید و شانتاژ و دستگاه قضایی ای کە کنترلش را در دست گرفتەاند، بە زیر یوغ خود می کشند. بە عبارتی؛ یعنی دیگر از کشوری دارای قانون، ارزش و سیستم بحث نخواهیم کرد. رژیم تک حکمران تأسیس شد و کشورمان از این پس عبارت است از منطقەای بی قانون و بی نظم. از همین رو مسألە دیگر ماندن یا رفتن یک شخص نیست. اگر فلاکتی را کە با آن روبرو شدەایم، بە تمامی درک نکنیم، نمی توانیم در حل بحرانها گامی برداریم. پس از فلاکتی کە حاصل مدیریت اتوریتری است، اکنون در مقابل ترکیە یک دو راهی جدید وجود دارد. شاید هم آخرین دو راهی باشد: یا دولت این را خواهد پذیرفت کە کشور را در حالتی بحرانی و وخیم قرار دادە و با بازنگری در کارهای خود، کشوری جدید تأسیس خواهیم کرد. یا در اثر فلاکت بە وجود آمدە سالهای سال زندگی نباتی خواهیم داشت. برای این انتخاب زمان زیادی نداریم. شاید همین امسال را داشتە باشیم. حتما می خواهید بدانید زندگی نباتی چیست؛ بە عراق، بە لیبی و بە مصر نگاه کنید. سیستم "تک حکمران"ها رفتند و این کشورها دچار چە وضعیتی شدند. در کشوری کە رو بە سوی ویرانی نهادە است، بە کار بردن عباراتی از این دست کە " فلان شخص برود، دوبارە بە دموکراسی روی خواهیم آورد، دستگاه قضایی مستقل تأسیس خواهیم کرد، آزادی رسانەها را بە آنها باز خواهیم گرداند"، چیزی جز تلاش برای گشودن گرەی کور نیست. برای نوشتن قانون اساسی بە آگاهی (دموکراتیک) سیاسی و اجتماعی نیاز هست. کارکردی بودن دستگاه قضایی مستقل، بە دولت نیاز دارد. جهت بازگشت بە دموکراسی، نیازمند زمینەهای اجتماعی و سرزمین هستیم. و برای اجرایی کردن تمامی اینها بە یک هم پیمانی، و حفظ این هم پیمانی نیز نیازمند هوش و حس مسئولیت پذیری است. و قبل از هر چیز لازم بە پذیرش ابعاد فلاکت است. با گفتن اینکە "ترکیە دولت بزرگی است، چیزی نمی شود" و با سر دادن شعارهایی از این دست کە "چنین کاری با تو نخواهیم کرد، دموکراسی را بە خورد تو نمی دهیم، ساکت نخواهیم شد، گردنمان را خم نخواهیم کرد" امکان خروج از این بحران وجود نخواهد داشت. کسانی کە گمان می کنند با سر دادن شعار، جلو ویرانی را خواهند گرفت، نە تنها خودشان، بلکە جامعە را نیز بە خطا می برند. بلە، ترکیە کشوری دارای تجربەی ماندگاری در چنین بحرانهایی است. اما آیا جسارت، شعور و درک روبە رو شدن با این بیچارگی و ترس را دارد و آیا در این راه توانایی کسب موفقیت را خواهد داشت یا نە؟ مسألەی اصلی این است. منبع: روزنامەی دیکن ترجمه- سرویس ترکیه خبرگزاری کردپرس
شنبه ، ۲۲اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کرد پرس]
[مشاهده در: www.kurdpress.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها