محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829796264
دریاچه ارومیه خشک می شود
واضح آرشیو وب فارسی:کرد پرس: سرویس آذربایجان غربی- دریاچه ارومیه شاید اولین جایی بود که با شبیخون بی آبی، گوش مردم سرزمینمان را با خشکسالی آشنا کرد. تبدیل بزرگ ترین دریاچه ایران به شوره زاری به وسعت پنج هزار کیلومتر مربع از مصرف بی رویه منابع آب حوضه دریاچه پرده برداشت.ندادن حقابه دریاچه ارومیه و سهم بردن بیش از نیاز، بحران را چنان جدی کرد که وزیدن طوفان، سلامت میلیون ها نفر را به خطر انداخت و کشاورزی بسیاری از مناطق این پهنه از بین برد . اینها همه احیای دریاچه را به یکی از مطالبات مردم بدل کرد تا ستادی برای احیا به راه بیفتد، پیگیر حال دریاچه بیمار باشد و به زندگی بازش گرداند. دو سه سالی است که مردم از طریق گزارش های این ستاد از افزایش یا کاهش سطح دریاچه با خبر می شدند اما حالا مدتی است که احتمال خشکیدن دریاچه ارومیه جای خود را به تصاویر ماهواره ای داده که هرازچندگاهی مردم را از حال این دریاچه باخبر می کرد . اظهاراتی این چنین، این سؤال را در ذهن ها پررنگ کرد که اگر ستاد احیا در حال نجات دریاچه است، چرا از خشکیدن آن حرف می زنند؟ درباره عملکرد ستاد، اظهارات ضد و نقیض و اوضاع دریاچه ارومیه، با مسعود تجریشی، مدیر دفتر برنامه ریزی و تلفیق ستاد احیای دریاچه ارومیه که معاون پژوهش و فناوری دانشگاه صنعتی شریف نیز هست به گفت وگو نشستیم . در هفته اخیر اظهاراتی مبنی بر خشکیدن زودهنگام دریاچه ارومیه از سوی چند نفر عنوان شد. ازجمله اسماعیل سعیدی، نماینده تبریز که گفت افزایش چند سانتی متری در مقابل کاهش چند متری سطح دریاچه ناچیز است و اقدامات ستاد نسبت به شرایط دریاچه مطلوب نیست و بااین روند خواهد خشکید و حتی ناصر آق، معاون پژوهشکده مطالعات دریاچه که گفت دریاچه تا سه سال دیگر می خشکد و اقدامات ستاد احیا بدون برنامه است . عجیب است که در بعضی مجموعه ها، افرادی چنین اظهاراتی می کنند. معلوم نیست می خواهند خودشان را مطرح کنند یا از واقعیت برنامه های ستاد بی خبرند. دریاچه ارومیه از سال 72 تا 92 به طور میانگین هر سال 40 سانتی متر افت داشت، یعنی در جمع هشت متر کاهش تراز. نمودار افت دراین مدت یک خط مستقیم است. این نمایندگان و دانشگاهیان دلواپس20 سال پیش که دریاچه به این روز دچار شد کجا بودند؟ بله دریاچه دارد خشک می شود. از دست دادن هشت متر تراز آن هم در حدود سطح پنج هزار کیلومتر مربع، یعنی از دست دادن 40 میلیارد متر مکعب آب. در تمام این مدت کشاورزان زمین هایشان را از منابع آبی این دریاچه سیراب کردند، چطور می توان هشت متر آب سهم دریاچه را از کشاورزان پس گرفت؟ از افرادی که با گفته هایشان قصد خودنمایی دارند، باید پرسید اگر دلشان می سوخته، چرا کاری نکرده اند و چرا حالا به جای کمک کردن و راهکاردادن فقط از خشک شدن دریاچه حرف می زنند و گوشه ای نشته و می گویند احیا بیهوده است . برخی معتقدند ستاد احیای دریاچه، چشمش به آسمان است و هر بار پس از باران، درباره افزایش تراز دریاچه اطلاع رسانی می کند . وقتی خزانه آب خالی است چه می شود کرد؟ کسانی که فقط حرف می زنند و هیچ اقدام عملی از آنها ندیده ایم، باید بدانند که بله باید به آسمان هم چشم دوخت اما این کار به تنهایی برای زنده کردن دریاچه جواب نمی دهد. سال 1392 دولتی روی کار آمد که احیای دریاچه را به عنوان اولیت خود مطرح کرد. برای همین کارگروهی برای نجات دریاچه تشکیل شد، تأمین اعتبارات مالی نیز صورت گرفت و بنا شد از توان بین المللی نیز برای احیا بهره بگیرد. به دنبال این برنامه ریزی ها در سال 93 جمعی 550 نفره از افراد، این مسئله را بررسی کردند که چه کارهایی باید انجام داد و از تجربه بین المللی و نمونه های مشابه در دنیا چطور می توان درس گرفت و نقش های کشید تا اینکه براساس راهکارهایی طرح ریزی شد . باوجود این برنامه ها آقای آق گفته که دریاچه در سال 95 نیم درصد آب خواهد داشت و در سال 96 کاملا خشک خواهد شد. این مسئله چقدر صحت دارد؟ حرف ایشان در نهایت درست است. بدیهی است که نمی توانیم جلوی تبخیر را بگیریم و دریاچه خشک خواهد شد اما این نظر کاملا غیر منطقی است که چون آب مدام تبخیر می شود پس نباید حقابه دریاچه را گرفت. ازسوی دیگر اگر اقدامی صورت نگرفته چطور است که تراز دریاچه ثابت مانده و به عکس سال های پیش بدتر از قبل نشده؟ بله آب الان هست و شهریور آینده باز هم تبخیر خواهد شد چون طبیعت آب و منطقه این است . بنابراین اقدامات ستاد به طور کلی چه بوده و چه نتیجه ای در برداشته است؟ در سال های 93 و 94 مجموعه ای از اقدامات را انجام دادیم. اولین کاری که انجام شد لایروبی رودخانه ها بود. پیش از اینکه این برنامه انجام شود، آب رودخانه های منتهی به دریاچه پخش می شد و به دریاچه نمی ریخت. درحال حاضر 95 درصد لایروبی اجرائی شده است. دومین اقدام اتصال سیمینه رود به زرینه رود بود. 45 درصد آب دریاچه از منابع جنوبی آن تأمین می شود برای همین اتصال این دو را در دستور کار قرار دادیم تا آب هر دو رود به پیکره اصلی دریاچه بریزد. این اقدام در تصاویر ماهواره ای دریاچه در 24 و 25 بهمن امسال به خوبی پیداست. علت اینکه تراز دریاچه هم بالا آمد همین بود . البته در روزهای بعد باز هم تراز دریاچه افت و صعود داشت، برای احیای بلندمدت چه برنامه هایی داشته و به اجرا درآورده اید؟ همین طور است علاوه براین برنامه ها، اقدامات بلندمدتی هم با قوت انجام شده است اولین کار انتقال آب بین حوضه ای است. قرار بود در سال 1397 تا 98 آب برای توسعه کشاورزی استفاده شود که بنا شد بین 500 تا 600 میلیون متر مکعب به دریاچه وارد شود. این کار از طریق حفر تونل صورت می گیرد. درحال حاضر یک دستگاه حفاری در حال کار است و بیش از یک کیلومتر جلو رفته است دستگاه دیگری هم اوایل اردیبهشت وارد می شود و از خرداد شروع به کار می کند تا آبی که برای توسعه کشاورزی در نظر گرفته شده بود به دریاچه برسد. دومین مسئله اگر انجام بشود کشور را از بی آبی و مشکلاتش نجات خواهد داد؛ اینکه کشاورزی پر سود به وسیله فناوری پا بگیرد و ازاین طریق مصرف آب در این بخش بهینه شود. درواقع آبی که کشاورزان در طول 20 تا 30 سال گذشته به عنوان سهم خود تلقی کرده بودند، باید بازگردد. این مطمئنا کار راحتی نیست، حرف معیشت مردم و اقتصاد آنهاست و کمتر کسی حاضر است به سادگی از سهم خود بگذرد. باید سرمایه گذاری و برنامه ریزی بشود. همچنین یک سری اقدامات میان مدت هم انجام شده. ازجمله اینکه فاضلاب ها را به صورت تصفیه شده به دریاچه برگردانیم تا شش شهر بزرگ در حاشیه دریاچه، فاضلاب تصفیه شده شان به دریاچه بریزد. میزان این آب از سال آینده 50 میلیون متر مکعب و تا پنج سال آینده 300 میلیون متر خواهد بود، این 0. 1 میزان تبخیر آب دریاچه است. به طور کلی باید از طریق لایروبی، آب تصفیه، کشاورزی بیش از نیاز و آب های اطراف دریاچه به عنوان حقابه جمع آوری می شود . چاه های غیر مجاز زیادی جان دریاچه را گرفت. برای این چه کاری انجام شد؟ علاوه بر این در خبرها عنوان شد که ساخت چند سد هم متوقف شده است. امسال چقدر آب و از چه منابعی به دریاچه ریخت؟ در اطراف دریاچه ارومیه بیش از 40 هزار چاه وجود دارد. زمانی با قضات و نیروی انتظامی جلسه گذاشتیم و نیروهای آذربایجان شرقی و غربی توجیه شدند که با فعالیت های غیر قانونی ازجمله برداشت غیرمجاز از این حوزه برخورد کنند. باید دستگاه حاکمیتی به این مسئله حساس می شد. از قوه قهریه هم کمک گرفتیم تا حکم دهند و استانداری هم در زمینه آشنایی مردم با مسائل حوزه آبریز دریاچه در صورت بی آبی فعالیت کرد. در شرق دریاچه منطقه ای بود که کشاورزان در آن پیاز می کاشتند؛ محصولی که آب زیادی مصرف می کند. به دنبال این برنامه بسیاری از کشاورزان راضی شدند محصول دیگری بکارند و 1200 هکتار زمین کاشت خود را عوض کرد. این برنامه به صورت بلندمدت باید ادامه یابد. امسال وضعیت بارش ها خوب بود و بیشتر الگوی رهاسازی آب را پیاده کردیم. به این صورت که در دی و بهمن امسال از سد بوکان و ساروق 180 میلیون متر مکعب آب به دریاچه وارد شد. همچنین صبح روز دوشنبه هم تصمیم گرفته شد باز هم به میزان حداقل 180 میلیون متر مکعب از سد بوکان وارد کنیم . به نظر نمی آید بتوان خیلی زود این کارها را به انجام رساند. به ویژه درزمینه فرهنگ سازی. آیا ارگانی دراین زمینه مسئولیت پذیرفته؟ باید دانست که تغییر الگوی رفتاری مهم ترین اتفاقی است که می تواند همه را نجات دهد و سالیان سال به طول خواهد انجامید. همین که همه مردم بدانند که خشکیدن دریاچه چه بلایی بر سر زندگیشان خواهد آورد خود آغاز حل مسئله است. این کار از امسال آغاز شده و ادامه پیدا خواهد کرد. باید یادآوری شود که نیاکان ما برای آب ارزش زیادی قائل بودند. تا برق رسید و پمپ ها آمدند هرجا منبع آبی بود به سراغش رفتیم و آب های زیر زمینی را تمام کردیم. الگوهای نامناسب مصرف آب و کاشت محصول غلط باید اصلاح شود و تلاش زیادی می طلبد . برای طوفان نمک که سلامت مردم و کشاورزی منطقه را به خطر انداخت چه کردید؟ دراین مدت اقدامات کنترلی به این منظور انجام گرفت و هنوز پیگیری می شود. یکی از مشکلات سه سال اول برنامه ها همین تثبیت گرد و غبار و طوفان های نمکی بود که با خشکیدن دریاچه شدت می گرفت و می گیرد. سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری در سال 92 اقدام به قرق مناطق کرد تا با ورود دام زمین ها سست و خاک برپا نشود، همچنین با کاشت گیاه به کمک افراد محلی برای جلوگیری از بلند شدن غبار و استقرار پوشش گیاهی تلاش شد. این برنامه ها امسال هم با قوت بیشتری ادامه پیدا کردند. همه اینها گزارش شده و بنابراین آنها که می گویند از سوی ستاد اقدامی انجام نشده یا دچار جهل اند یا به روی خود نمی آورند . مقابله با طوفان نمک آسان نیست. دریاچه آونز درآمریکا مشکلی مشابه ارومیه برای لس آنجلس به وجود آورده بود و حل مسئله شش تا هشت سال به طول انجامید و در نهایت پس از امتحان راه های مختلف، آب به سمت دریاچه لوله کشی شد تا سطح آن همیشه مرطوب بماند. تلاش ما هم این است که با اقداماتی که انجام شده و می شود سطح دریاچه مرطوب بماند تا غبار منتشر نشود. همین حالا طوفان نمک مشکل بزرگ کشاورزان ما در حوزه دریاچه است. در شبستر و قوشچی تپه های ماسه ای به سمت جاده در حرکت اند. اراضی شرق دریاچه پرکانون های غبار است . از طرفی برداشت نمک در شرق و شمال غربی دریاچه یکی از دلایل تبدیل شدن این نقاط به کانون غبار بود که سرانجام از برداشت نمک جلوگیری شد . با همه اینها درباره اظهارات پروفسور کردوانی که گفته احیا بی فایده است، زیرا آبی که به دریاچه وارد می شود درآن نمی ماند، چه فکر می کنید؟از سوی دیگر گفته شده ستاد مدام حقابه می خرد و دریاچه مدام تبیخیر می شود و احیا نتیجه ندارد و حتی اینکه با آب بستن به دریاچه، آب های زیر زمینی هم شور می شوند. ایشان کویرشناس هستد و از دید خودشان مسائل را می بینند اما این مسئله دغدغه ما هم بود. به همین خاطر با کمک مؤسسه تحقیقات آب و آژانس انرژی اتمی کار ایزوتوپ دیتینگ در دریاچه انجام دادیم. این آزمایش عمر آب را نشان می دهد و در نتیجه دیدم عمر آب دریاچه دو سال است و عمر آب های زیرزمینی اطراف 11 سال. اگر این فرضیه صحت داشته می داشت، جمع بندی کارگروه فنی باید نتیجه دیگری می داد . در مقابل این اظهارات عیسی کلانتری، دبیر ستاد می گوید 10 سال آینده دریاچه احیا خواهد شد. این موضوع صحت دارد؟ بله برای این برنامه و نقشه راه داریم. در سال 1404 دریاچه به ترازی می رسد که نگرانی غبار به حداقل خواهد رسید، یعنی تعادل دریاچه حفظ خواهد شد. برای این کار سهم از دست رفته دریاچه را باید بازگردانیم. این کار به چند پیش نیاز احتیاج دارد: مشارکت مردم، تأمین منابع مالی توسط دولت و همکاری ارگان های دولتی با مردم. وقتی نظام تصمیم گرفته دریاچه را احیا کند باید الزامات آن هم فراهم شود، یعنی سرمایه گذاری صورت بگیرد، مراکز تحقیقاتی کشاورزی نوین را پیگیری و توسعه دهند. به این سمت پیش خواهیم رفت اما ادعاهای دیگران به نظر بیشتر حرف هایی سیاسی است. سیاست های کشور پیش ازاین نتوانست این مسئله را تغییر دهد. الگوی های غلط مصرف یک شبه نیامده که یک شبه از بین برود. راهکار و امید هست اما دشوار است و پیگیری مدام می طلبد. مبنع؛ روزنامه وقایع الاتفاقیه/
چهارشنبه ، ۱۹اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کرد پرس]
[مشاهده در: www.kurdpress.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
گوناگون
پربازدیدترینها