واضح آرشیو وب فارسی:وکیل ملت: وکیل ملت: مدیرمسئول روزنامه کیهان در سرمقاله امروز این روزنامه، رای مردم به اصلاح طلبان و اعتدالیون را به «چک وعده دار» تشبیه کرد.حسین شریعتمداری نوشت: «۱- می گویند یکی از نامزد ها در می تینگ انتخاباتی خود و در میان مردمی که برای شنیدن نظرات وی و آشنایی با برنامه های او جمع شده بودند، می گفت: ای ها الناس! بدانید و آگاه باشید که اگر مرا انتخاب کنید همه توان و امکانات خود را برای مبارزه با امپریالیسم، کاپیتالیسم، سوسیالیسم، کمونیسم، لیبرالیسم، مدرنیسم و... به کار می گیرم. پیرمردی از وسط جمعیت گفت؛ از میان این همه ایسم که ردیف کرده ای و نمی دانم چیست، لطفا برای رماتیسم بنده هم فکری بکنید که مدتی است بدجوری اذیتم می کند و امانم را بریده است! در انتخابات جمعه گذشته اگرچه برخلاف ادعای پر سر و صدای مجموعه موسوم به کارگزاران و اصلاحات و اعتدال، تاکنون و در پایان مرحله اول، اصولگرایان در مقیاس سراسر کشور حائز اکثریت نامزدهای راه یافته به خانه ملت هستند ولی مجموعه سه ضلعی یاد شده نیز در مجلس دهم از اقلیت قابل توجهی برخوردار شده اند که به گفته خود آنان، بیرون از انتظارشان بود. دراین باره طی چند روز گذشته، یادداشت ها و گزارش های مستندی داشته ایم و یادداشت پیش روی نگاهی گذرا و از زاویه ای دیگر به همان ماجراست. ۲- آرای بیش از ۶۰ درصدی مردم قبل از آنکه به این یا آن جناح و سلیقه سیاسی تعلق داشته باشد، رأی قاطع به جمهوری اسلامی ایران و نشانه ای بی تردید از باور عمیق ملت به نظام برخاسته از انقلاب اسلامی و سلامت انتخابات است. چرا که تمامی شرکت کنندگان در انتخابات روز جمعه، نامزدهای مورد نظر خود را با این پیش فرض که قرار است در بستر اصول و ساختار قانونی نظام انجام وظیفه کنند، برگزیده و به خانه ملت فرستاده اند. بنابراین توهم پراکنی دشمنان بیرونی که اصرار دارند انتخابات روز جمعه را دوقطبی طرفداران و مخالفان نظام! قلمداد کنند، فقط یک آرزوی بار ها برزمین مانده است. ۳- رأی مردم به شماری از نمایندگان معرفی شده از سوی مجموعه سه ضلعی موسوم به کارگزاران، اصلاحات و اعتدال برخلاف ادعای برخی از مدعیان اصلاحات، نه فقط از پیروزی این جریان در انتخابات یاد شده حکایت نمی کند بلکه به وضوح حاکی از شکست قطعی رویکردی است که این جریان طی دو دهه گذشته دنبال کرده بود. با این توضیح که مدعیان اصلاحات - و نه همه اصلاح طلبان - بعد از تجربه چند شکست و بن بست پی در پی، به نقطه کنونی که تسلیم شدن در برابر نظام و تن دادن به راهکار ها و ساختار قانونی آن است، رسیده اند. این جریان در مجلس ششم که علاوه بر دولت اصلاحات، اکثریت قاطع مجلس شورای اسلامی را نیز در اختیار داشت - ۲۲۰ نماینده از ۲۹۷ نماینده - برای تغییر رفتار و ساختار نظام خیز برداشت و با تصویب چند لایحه مغایر با قانون اساسی که از سوی دولت وقت ارائه شده بود و تصویب چند طرح همسو با لوایح مورد اشاره، خواسته نامشروع و غیرقانونی خود را دنبال کرد و هنگامی که با دیوار پرصلابت قانون اساسی و حمایت توده های میلیونی از آن روبرو شد، جمعی از نمایندگان و تعدادی از دولتمردان وقت در اقدامی هنجارشکنانه و با سمت و سوی جلب حمایت های بیرونی دست به تحصن و سپس استعفاء یعنی «خروج از حاکمیت» زدند که با بی اعتنایی مردم و نظام روبرو شد. این جریان در فتنه ۸۸ که تحت مدیریت آشکار و بی پرده مثلث آمریکا، اسرائیل و انگلیس تدارک شده بود، خروج علیه حاکمیت را کلید زدند و تا آنجا پیش رفتند که نتانیاهو به صراحت اعلام کرد «اصلاح طلبان بزرگ ترین سرمایه اسرائیل در ایران هستند»! جریان یاد شده از نصب مدال وطن فروشی بر سینه خود نیز احساس شرم نکرد و نهایتا با حماسه بی نظیر ۹ دی، بار دیگر به تاریکخانه رفت. جماعت مدعی اصلاحات در ادامه خیانت های قبلی و در حالی که تعدادی از مسئولان دولتی اصلاح طلب و نمایندگان مدعی اصلاحات مجلس ششم به آمریکا و اروپا پناهنده شده بودند، دست به خیانت دیگری زد و شرکت در انتخابات مجلس نهم را تحریم کرد... نامه به مقامات آمریکایی برای تشدید تحریم ها علیه ایران، نامه به بشاراسد در اعتراض به ایستادگی دولت وی در برابر غرب و با تاکید بر حمایت از معارضان - تروریست های تکفیری - و ده ها خیانت ریز و درشت دیگر این جریان که تمامی آن ها مستند و غیرقابل انکار است، بماند! جماعت مدعی اصلاحات با حضور در انتخابات هفتم اسفند، بر این واقعیت بار ها به اثبات رسیده اعتراف کرده اند که چاره ای جز تن دادن به اصول و مبانی نظام و تسلیم در برابر ساختار و راهکارهای قانونی آن ندارند. آیا، این رویکرد، یک پیروزی بزرگ برای جمهوری اسلامی ایران و توده های چند ده میلیونی وفادار به اصول و مبانی نظام تلقی نمی شود؟ ۴- رأی بخشی از مردم به نامزدهای معرفی شده از سوی طیف مورد اشاره را تنها می توان در حد و اندازه «چک وعده دار» تلقی کرد زیرا مروری گذرا به این وعده ها، نشان می دهد که بیشترین آن ها از نوع «وعده های نسیه» است و به «چک های وعده دار» شبیه است و فقط هنگامی دارای ارزش خواهد بود که در زمان و تاریخ مندرج در چک، قابلیت نقد شدن داشته باشد و در غیر این صورت برگه های خالی از اعتبار خواهند بود. بخوانید! ۵- دولت محترم طی نزدیک به ۳ سالی که از عمر آن می گذرد در تحقق بسیاری از وعده هایی که به مردم داده است، ناکام بوده است و این ناکامی از سوی برخی طرفداران و حامیان پر و پا قرص دولت نیز با ارائه دلایل فراوان مورد تائید قرار گرفته و می گیرد. قرار بود علاوه بر چرخ سانتریفیوژ ها، چرخ معیشت مردم نیز به چرخش درآید ولی امروزه نزدیک به ۱۲ هزار سانتریفیوژ از چرخش افتاده اند و چرخ معیشت مردم نیز به عقب چرخیده است، وعده صادرات ۱۰۰ میلیارد دلاری داده شده بود که این روز ها رقم بالا و نگران کننده واردات غیرضروری و قاچاق کالا بیداد می کند. قول مقابله با بیکاری و اشتغال زایی داده شده بود که امروزه به قول وزیرکار، هر ۵ دقیقه یک ایرانی بیکار می شود. قرار بود کشاورزی رونقی چشمگیر پیدا کند ولی این روز ها، شاهد ورشکستگی کشاورزان و واردات بی رویه و قاچاق محصولات کشاورزی هستیم. گفته شده بود سهم قابل توجهی از منابع حاصل از آزاد شدن حامل های انرژی به بخش تولید اختصاص داده می شود که تاکنون به اذعان وزیر محترم صنعت حتی یک ریال هم به بخش تولید پرداخت نشده است. قرار بود با رکود مقابله شود و اکنون به اعتراف اقتصاددانان حامی دولت، و نامه ۴ وزیر ذیربط کابینه، رکود نهادینه شده و در آستانه تبدیل به بحران است. آقای رئیس جمهور گفته بود ملاک تورم جیب مردم است و حالا به وضوح می توان دید که گرانی بیداد می کند و.... بنابراین به آسانی می توان نتیجه گرفت که سابقه طیف مزبور نمی تواند عامل و علت رأی مردم به تعدادی از نامزدهای سه ضلعی مورد اشاره باشد. ۶- دولت محترم و مجموعه اصلاح طلبان و کارگزاران در تبلیغات انتخاباتی، بیشترین و اصلیترین برگ برنده خود را روی «برجام» و «فرجام» آن متمرکز کرده بودند اما چگونه؟ در تبلیغات انتخاباتی طیف مورد اشاره از برجام با عنوان «فتح الفتوح»! بزرگ ترین دستاورد تاریخ انقلاب! معجزه قرن! بر تر از فتح خرمشهر، تسلیم قدرتهای بزرگ در مقابل ایران! آغاز گشایش اقتصادی! و شکوفایی علمی! و... یاد می شد و با حمله به منتقدان و ناسزاگویی به آنان در جاده یکطرفه دستاوردهای خیالی برجام تخته گاز می رفتند! و مدعی بودند که آثار و برکات و دستاوردهای خیره کننده برجام در آینده ای نزدیک برای همگان قابل درک و مشاهده است. ولی با توجه به ماهیت و ساختار برجام بی آنکه قصد نادیده گرفتن تلاش طاقت فرسا و قابل تقدیر تیم محترم مذاکره کننده در میان باشد، بدیهی بود که این تبلیغات فرا تر از واقعیات و بزرگنمایی های بی محتوا درباره دستاوردهای برجام دوام چندانی نخواهد داشت و عهدشکنی حریف در انجام تعهداتی که برعهده داشت به زودی از پرده بیرون خواهد افتاد. و امروزه می بینیم که چنین شده است و سؤال این است که چرا دست اندرکاران محترم، بعد از پایان انتخابات زبان به بیان واقعیات گشوده و از برخی نافرجامی های برجام خبر می دهند. آقای صالحی می گوید «غرب در اجرای برخی تعهدات برجام تأخیر دارد»! و «رفع تحریم به موجب توافق» را از مصادیق این تأخیر برمی شمارد! و تاکید می کند که بانک های اروپایی به تحریم های خود پایان نداده اند. سوئیفت همچنان بسته است. آقای ظریف می گوید «آمریکا باید تعدادی از تحریم ها را روی کاغذ لغو می کرد که انجام داده اند (!) اما این یک روند است و باید ببینیم آنچه در روی کاغذ لغو کرده اند در عمل هم تحریم ها برداشته می شود»؟ و... ۷- دراین باره گفتنی های دیگری نیز هست ولی آنچه با جرأت می توان گفت اینکه رأی بخشی از مردم شریف کشورمان به نامزدهای معرفی شده از سوی سه ضلعی مورد اشاره شبیه چک وعده دار است که نقد شدن آن در گرو تحقق وعده هایی است که در تبلیغات انتخاباتی به آنان داده شده است. آنهم وعده هایی که به مشکلات پیش روی آنان نظیر رکود، بیکاری، گرانی و... مربوط است و نه ادعاهای تعریف نشده ای نظیرتوسعه سیاسی! و...»
یکشنبه ، ۱۶اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: وکیل ملت]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 101]