تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868896182
آشنایی با سوره های کتاب آسمانی/ سوره ابراهیم
واضح آرشیو وب فارسی:وارث: وارث : محور اصلی بحث این سوره رسالت و قرآن است. از همین رو با وصف قرآن و تاکید بر فرو فرستادن آن از سوی خداوند آغاز می شود. سپس در آیات مختلف آن، به ارسال رسولان و محتوای دعوت آنها و برخورد کفار با آنان می پردازد. در آیه نخست می خوانیم: (الف، لام، راء، این کتابی است که آن را به سوی تو فرو فرستادیم تا مردم را به امر پروردگارشان، از تاریکی ها به سوی روشنایی بیرون آوری. به سوی راه آن خداوند پیروزمند ستوده) با دقت و تامل در این آیه روشن می شود که: 1- قرآن از سوی خداوند برای هدایت عمومی مردم (ناس) فرو فرستاده شده است کلمه «ناس» در این آیه هیچ قیدی ندارد و تمامی مردم زمان پیغمبر اکرم(ص) و پس از وی را شامل می شود و نیز در بر گیرنده پیروان تمام ادیان و آیین هاست. قرآن تنها برای مسلمانان نیستف بلکه کفار و مشرکین و بت پرست ها و مسیحیان و یهودیان و.. همگی باید به قرآن و دستورات آن روی آورند و در غیر این صورت همه آنان در پیشگاه خداوند مسئولند. 2- هدف از فرو فرستادن قرآن هدایت انسان ها و خارج کردن آنان از تاریکی ها به سوی نور و روشنایی است. آری، قران انسان های گرفتار در تاریکی های کفر و شرک و گمراهی را به سوی ایمان و توحید و صراط مستقیم الهی رهنمون می گردد. انسان های اسیر شیطان و نفس و دنیا را به یاد و ذکر خداو و به سوی سعادت دنیا و آخرت هدایت می کند. در پرتو قرآن اسنان از اعتقادات و رفتار و کردار ناشایست و ناروا و اخلاق ناشایست جدا و به ایمان و اعمال صالح روی می آورد و به اخلاق نیکو آراسته می گردد. 3- نتیجه دیگری که از دقت در این آیه به دست می آید این است که ایمان به قرآن تنها به حرف نیست، بلکه دستورات و رهنمودهای قرآن باید در زندگی فردی و اجتماعی انسان مومن حضور داشته باشد. این سوره همانگونه که با بیان هدف نزول قرآن و نقش بسیار مهم آن آغاز می شود، با سخن از قرآن و آنچه از قرآن منظور و مقصود است به پایان می رسد. در آیه 52 که اخرین آیه است می خوانیم: (یان ]قرآن[ ابلاغی برای مردم است ]تا به وسیله آن هدایت شوند[ و بدان بیم یابند و بدانند که او معبودی یگانه است، و تا صاحبان خردپند گیرند.) در این سوره خداوند به صف «عزیز» یعنی پیروزمند و غالب توصیف شده است و مردم از عزت و اقتدار الهی بیم داده شده اند. از اینرو هنگامی که در اوایل سوره از فرستادن رسولان سخن به میان می آورد، روشن ترین مصداق و مظهر عزت خود در میان انبیا را شاهد می آورد که همانا پیروزی و غلبه حضرت موسی(ع) بر فرعون و فرعونیان است؛ در حالی که قبل از آن، قوم وی به دست فرعون به ذلت کشیده شده بودند.(1) در اواسط سوره پس از تهدید مشرکین، به آیات توحید می پردازد و برخی از نعمت های الهی را بر می شمارد. سپس به عنوان نمونه ای از انسان موجد و مومن و شاکر به حضرت ابراهیم(ع)، قهرمان توحید اشاره می کند. در آیات 35 تا 41 به نیایش ها و راز و نیاز آن حضرت می پردازد. بخشی از دعای آن حضرت در هنگامی که خانواده خویش را در بیابان مکه به خدا می سپارد، چنین است: (پروردگارا، من ذُریه ام(2) را در دره ای بی کِشت، نزد خانه محترم تو سکونت دادم. پروردگارا، تا نماز به پا دارند، پس دل هایی از انسان ها را به سوی آنان گرای شده و آنان را از محصولات ]مورد نیازشان[ روزی ده، باشد که سپاسگزاری کند) داستان سپردن هاجر و طفل کوچک او اسماعیل به خداوند در روایتی از امام صادق(ع) بیان شده که خلاصه آن چنین است: ابراهیم(ع) در سرزمین شام منزل دشات. همین که هاجر اسماعیل را به دنیا آورد ساره غمگین گشت؛ چون او فرزندی نداشت. به همین جهت همواره ابراهیم را در خصوص هاجر آزرده و غمگین می ساخت. ابراهیم نزد خدا شکایت کرد. خداوند دستور داد تا اسماعیل و مادرش را از شام به سرزمین مکه ببرد. پس از آن، خدای متعال جبرئیل را با براق بر او نازل کرد، و هاجر و اسماعیل و ابراهیم بر آن سوار شدند و رفتند تا به سرزمین مکه رسیدند. ابراهیم، هاجر و اسماعیل را در محلی که خانه خدا در آن ساخته شده پیاده کرد و خود بنا بر عهدی که با ساره بسته بود پیاده نشد تا نزد او بازگردد. در محلی که فعلا چاه زمزم است درختی بود. هاجر پارچه ای را که همراه داشت روی شاخه درخت انداخت تا در زیر سایه آن راحت باشند. ابراهیم رفت و هاجر ماند. همین که آفتاب بالا آمد و هوا گرم شد، طفل کوچکش «اسماعیل» تشنه شد. هاجر برخاست و در طلب آب به محلی که امروزه حاجیان در آن سعی به جا می آورند آمد و خود را به بالای تپه صفا رسانید. در نقطه ای از بیابان سرابی پدیدار شد. پنداشت که آب است. سرازیر شد و به سوی آن شتافت، تا به مروه رسید، اسماعیل از نظر او غایب شد. برگشت تا دوباره به صفا رسید؛ و این کار هفت بار تکرار شد. در نوبت هفتم هنگامی که در مروه بود به سوی اسماعیل نگریست، به ناگاه دید که از زیر پای اسماعیل آبی پدیدار است. به سرعت بازگشت و از اطراف کودک مقداری شن جمع کرد و در حالی که خطاب به آبی که جاری شده بود می گفت: «زم، زم» یعنی: بایست، بایست، جلوی آب را بست. از آن رو آن آب «زمزم» نامیده شد. قبیله «جُرهُم» در آن اطراف بودند. هنگامی که در آن سرزمین خشک آب پدیدار شد، پرندگان و حیوانات به هوای آن، بدانسو کشیده شدند. این امر توجه آن قبیله را به خود جلب کرد. حیوانات و پرندگان را تعقیب کردند و به زن و کودکی که زیر سایه درختی منزل کرده و چشمه آبی هم از کنارشان روان شده بود، رسیدند. پس به هاجر گفتند: «تو کیستی و ماجرای تو و این کودک چیست؟» گفت: «من کنیز ابراهیم خلیل الرحمانم، و مادر فرزندش؛ و این پسر اوست. خداوند به او فرمان داد که ما را در اینجا سکونت دهد.» گفتند: «آیا به ما اجازه می دهی که نزد شما باشیم؟» هاجر به آنان گفت: «تا ابراهیم بیاید.» (یعنی تا آمدن ابراهیم(ع) برای پاسخ صبر کنید) روز سوم که ابراهیم برای دیدن آنان آمد، هاجر گفت: «ای خلیل الله، در اینجا قومی هستند از جُرهُم، از تو می خواهند که به آنها اجازه دهی تا در نزد ما باشند. آیا بدیشان اجازه می دهی؟» ابراهیم گفت: «آری». آن قوم در نزدیکی آنان فرود آمدند و چادرهای خود را برپا کردند و هاجر و اسماعیل با آنان مانوس شدند. هنگامی که اسماعیل به راه افتاد، هر کدام از افراد آن قوم یک یا دو گوسفند به اسماعیل بخشیدند و هاجر و اسماعیل با همان گوسفندان تامین می شدند. تا آن هنگام که اسماعیل بزرگ شد و... (3) 1-رجوع کنید به سوره ابراهیم، آیات 5 تا 8. 2-یعنی نسلم و خانواده ام 3-رجوع کنید به المیزان، ج1، ص 434 تا 437. کتاب گلستان سوره ها – ص 90 /1102101305
شنبه ، ۱۵اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: وارث]
[مشاهده در: www.vareth.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها