محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843698107
شوشتر این تمدن ۶هزار ساله ،بزرگترین موزه آبی جهان
واضح آرشیو وب فارسی:شوشتر روز: استان پهناور و پربرکت خوزستان، به گفته بسیاری از مورخان و دیرین شناسان ایرانی و خارجی، یکی از کهن ترین سرزمین های تمدن بشری است؛ تمدنی که ۶ هزار سال پیش در شوش پدید آمد و برآیندهای آن بسیاری از جوامع بشری آن روزگاران را در اقصی نقاط جهان در برگرفت. به گزارش شوشترروز، به […]استان پهناور و پربرکت خوزستان، به گفته بسیاری از مورخان و دیرین شناسان ایرانی و خارجی، یکی از کهن ترین سرزمین های تمدن بشری است؛ تمدنی که ۶ هزار سال پیش در شوش پدید آمد و برآیندهای آن بسیاری از جوامع بشری آن روزگاران را در اقصی نقاط جهان در برگرفت. به گزارش شوشترروز، به اعتبار این پیشینه تمدن و فرهنگ، خوزستان اینک جاذبه های تاریخی، فرهنگی و طبیعی بسیار دارد؛ به گونه ای که نام بردن آنها، حتی بدون هیچ شرح و تفسیر، مقاله ای بلند می شود. به هر حال، یکی از جاذبه های گوناگون، چشم افسا و نیز شگفت انگیز خوزستان جاذبه های طبیعی آن است؛ جاذبه های پدید آمده از تأثیر شرایط اقلیمی و رخدادهای طبیعی که برخی از معروف ترین آنها عبارتند از: آبشارهای شوشتر هور دورق در شادگان، دریاچه سد دز اندیمشک، دریاچه سد شهید عباسپور در مسجد سلیمان، امام زاده عبدالله در باغملک و قایق رانی در رودخانه های کارون و اروند در شهرهای اهواز و آبادان و خرمشهر. ثبت جهانی مجموعه تاریخی – فرهنگی آسیاب ها یا آبشارهای شوشتر انگیزه ای برای معرفی این پدیده شگفت انگیز است. به گزارش میراث فرهنگی، پرونده مجموعه آبشارهای شوشتر برای ثبت در فهرست میراث فرهنگی جهانی، تکمیل و به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ارائه شده و جونکو تانیگوچی، رئیس دفتر نمایندگی یونسکو پس از دیدن آبشارهای شوشتر، ضرورت پیشنهاد دولت ایران را برای ثبت این اثر در فهرست آثار جهانی مورد تأکید خاص قرار داده است. مجموعه آبشارهای شوشتر تنها سازه آبی – باستانی موجود در ایران است که از زمان ساسانیان برجای مانده و ساسانیان در این مجموعه روش های باستانی ویژه ای برای بردن آب رودخانه کارون به همه جای شهر شوشتر و حتی به شهرهای دیگر به کار برده اند؛ به گونه ای که بخش هایی از این مجموعه با گذشت قرن ها هنوز کارآیی دارند. در تبیین اهمیت و ارزش تاریخی این سازه آبی بی نظیر، برای نمونه به اظهار نظر جونکو تانیگوچی، رئیس دفتر نمایندگی یونسکو در ایران می توان استناد کرد که پس از دیدن مجموعه تاریخی – فرهنگی آسیاب ها و آبشارها و برخی دیگر از آثار تاریخی شوشتر، آنها را «تحسین برانگیز» توصیف کرد و در عین حال ناباورانه پرسید: چرا این مجموعه تاکنون برای ثبت جهانی به یونسکو پیشنهاد نشده بود؟! این ابراز شگفتی یک کارشناس بیگانه برای ما پندی به یاد ماندنی و نکته ای قابل تأمل در بردارد؛ این نکته که هنوز قدر و ارزش میراث های تاریخی و فرهنگی بی بدیل سرزمین کهن خود را نشناخته ایم. به هر حال، در ارزیابی اهمیت تاریخی این مجموعه باید گفت: چشم اندازهای بسیار زیبا، نوع فناوری ویژه مهندسی آب در یک دوره مشخص تاریخی و وسعت تعامل فرهنگی که دستاورد مصنوعات بشری در این محدوده است، از دلایل ثبت این اثر منحصر به فرد در فهرست آثار جهانی بوده است. ● سابقه مهندسی آب در ایران سازه های آبی شوشتر، هر بیننده ای را به یاد سابقه غرورانگیز مهندسی آب در ایران می اندازد. مهندسی آب در خوزستان و در حوزه رودخانه های پرآب دز، کرخه، مارون، بهمنشیر و بخش های دیگر رودخانه کارون، شبکه آبیاری مینو یا میان آب ممتاز است و بناها و تأسیسات آبی این مجموعه در ارتباط با یکدیگر به هم پیوسته بوده و با برنامه ای یکپارچه کار می کرده است، چنانکه همه بناهایی که هر یک در حوزه های کویری و کم آب تک تک وجود دارد، در شبکه آبیاری پیرامون شوشتر به صورت مجتمع و یکپارچه دیده می شود. آبشارهای شوشتر بخشی از این شبکه عظیم آبیاری هستند. ● ویژگی های طبیعی و جغرافیایی موقعیت شوشتر در استان خوزستان وسط متمایل به شمال است. از لحاظ طبیعی دامنه های پایانی کوه های زاگرس، مرز شرقی این شهرستان است و رود دز مرز غربی آن شناخته می شود. میانگین ارتفاع شوشتر از سطح دریا ۱۵۰ متر و ارتفاع نقطه مرکزی شهر از سطح دریا ۶۵ متر است. کوه های مشرف به شوشتر که «فدلک» نام دارند، رشته پایانی چین خوردگی های زاگرس در جلگه خوزستان هستند. ● نقشه شهرستان های شوشتر و گتوند روی عکس هوایی شوشتر تا سال ۸۴ بخش های مرکزی و گتوند را در برمی گرفت تا این که با تبدیل بخش گتوند به شهرستان گتوند، شهرستان شوشتر اکنون در برگیرنده بخش های مرکزی، شعیبیه است و شهرستان گتوند نیز بخش های مرکزی و عقیلی را در برگرفته است. پیرامون شوشتر شهرستان ها دزفول، شوش، اهواز، رامهرمز، مسجد سلیمان و گتوند است و گتوند نیز با شهرستان لالی هم مرز است. شوشتر به سبب موقعیت ویژه اش در جلگه خوزستان، مهد رودخانه های بزرگ دز و کارون است. رودخانه دز از غرب شوشتر می گذرد و مرز شوشتر با شوش و دزفول را می سازد؛ اما رودخانه کارون با گذر از کوه های زاگرس، پس از سد گتوند به دشت عقیلی می ریزد و سپس از تنگه میان کوه های فدلک و کوشکک، در جلگه خوزستان جاری می شود. این رودخانه پس از عبور از تنگه به تخته سنگ بزرگی که شوشتر بر آن بنا شده است می رسد و بند میزان آن را به دو شاخه گرگر و شطیط تقسیم می کند. شاخه گرگر – دودانگه یا مسرقان – کانالی ساخته شده به دست انسان است که البته تاریخ کندن آن مشخص نیست، اما متون تاریخی نشان می دهد که این رودخانه به رود دیگری در رامهرمز می پیوسته و به خلیج فارس می ریخته و در دوران کوروش هخامنشی آن را در منطقه بندقیر به وسیله سد به رودخانه کارون باز می گرداندند. شاخه شطیط یا چهاردانگه نیز از سد معروف شادروان شاپوری عبور می کند و در بالادست سد شادروان، شاخه ای از آن جدا می شود که داریون – داریوش یا دارا – نام دارد. این سه شاخه رودخانه کارون، شوشتر را همچون جزیره ای در بر گرفته اند و در طول تاریخ دشتی وسیع به نام میاناب را آبیاری کرده اند. در نهایت هر سه شاخه – شطیط، گرگر و داریون – در منطقه بند قیر جنوب شهرستان شوشتر به یکدیگر می رسند و در همانجا رود دز نیز به کارون می پیوندد و کارون بزرگ به طرف اهواز حرکت می کند. شوشتر علاوه بر خاک آبرفتی دامنه زاگرس که بسیار حاصلخیز است دارای معادن گچ، آهک، سنگ ساختمانی، شن و ماسه است. جنگل های بزرگی نیز به صورت بیشه در میان شاخه های مختلف رودخانه کارون پدید آمده است. به گونه ای که براساس آمار در سال ۷۴ جنگل ها و مراتع شوشتر ۱۷۵ هزار هکتار برآورد شده است. آب و هوا: شهرستان شوشتر یک شهر گرمسیری در منطقه ای خشک است که تابستان های طولانی و به شدت گرم و زمستان های نسبتاً معتدل دارد. بالاترین درجه حرارت ثبت شده در شوشتر ۵۲درجه سانتیگراد و پائین ترین آن ۶ درجه سانتیگراد زیر صفر بوده است. متوسط بارندگی سالانه در شوشتر ۳۲۲ میلیمتر برآورد شده است. ● وجه تسمیه شوشتر به گفته تاریخ نویسان، از جمله حمزه اصفهانی، عربی شده شوشتر، تشتر (تستر) به معنی خوبتر است و چون شهر شوش رو به ویرانی می رفت، در شش فرسنگی بنا شد که خوش آب وهواتر و حاصلخیزتر از شوش بود و آن را شوشتر، یعنی از شوش بهتر نامیدند. ● مکان های دیدنی شوشتر مجموعه آبشارهای شوشتر، مسجد جامع شوشتر، پل و سد شادروان شوشتر، قلعه سلاسل، بند میزان، دخمه های زرتشتی شوشتر، کاروانسراهای شوشتر، چشمه سیزنگر، توکمری، تو عاشقون، بافت قدیم شوشتر، بند ماهی بازان شوشتر، پل بند لشکر، بند خاک، بند برج عیار، بند شرابدار، پل های حاج خدایی باطنی و مستوفی، پل شاه علی. ● اماکن زیارتی بقعه امامزاده عبدالله شوشتر، مقام صاحب الزمان شوشتر، مقام حضرت عباس شوشتر، مرقد علامه شیخ شوشتر، بقعه براءبن مالک انصاری شوشتر، بقعه سید محمد بازار شوشتر، بقعه سید محمد ماهرو شوشتر، بقعه سید محمد گلابی شوشتر، بقعه شعیب نبی شوشتر. ● دیدنی های دیگر بازار سنتی شوشتر، پل کابلی شوشتر، نخستین پل کابلی خاورمیانه و ایران، پارک های ساحلی داریون، هرمزان، شهید همت پور، شهید مطهری و سیکا، پارک طبیعت آبشار شوشتر، پارک جنگلی شوشتر، باغ های شوشتر، شهرک شوشتر نو (برنده جایزه جهانی معماری)، سواحل رودخانه کارون و شاخه های متعددش در شوشتر، تپه های سرسبز و دیدنی جاده شوشتر (عقیلی) در بهار، بیشه زارهای جزایر و سواحل رودخانه های کارون و دز، کوه فدلک و روستاهای تک تکاب و گرآب. ● جاذبه های بی مانند شوشتر شوشتر شهری عظیم و قابل توجه است که آب رودخانه پیش از ورود به شهر به ۲ شاخه تقسیم می شود: شاخه «گرگر» کارون که از داخل شهر عبور می کند، آبشارهای زیبایی را تشکیل می دهد و بسیاری از تأسیسات آبرسانی قدیم همچون آسیاب ها، کانال های پل، سدبندها، بندها و آبشارهای آن که از عجایب روزگار است. شاخه دیگر «چهاردانگه» است که از غرب به سوی جنوب شوشتر جریان دارد و در محلی به نام «بند قیر» مجدداً به هم پیوند می خورد. شوشتر هم در دوران پیش از اسلام و هم پس از اسلام رونق فراوان داشته است و همچون دزفول به لحاظ معماری و بافت سنتی شهر و ویژگی های بومی در معماری محلی، می تواند نقش مهمی در جلب سیاح داشته باشد. بافت سنتی شهر و ویژگی های بومی در معماری محلی آن نیز بسیار دیدنی است. بافت سنتی معماری این شهر کاملاً متراکم و فشرده است و کوچه های باریک و دیوارهای بلند و گذرگاه های تنگ که همگی با گذر از «سعباط»ها یا سایه بان ها به میدانچه های اصلی شهر ختم می شوند، زیبایی کم نظیری دارند. «سعباط»ها علاوه بر ایجاد فضاهای خنک در معابر، ارتباط دو منزل را در فواصل مختلف ایجاد کرده و علاوه بر پیوند معماری، زمینه ای برای ارتباط و ساخت طبقات بیشتر فراهم آورده است. همه این گذرگاه ها با پیچ و شکستگی های مختلف ضمن آنکه چاره ای برای گریز از گرما و هدایت جریان باد به کوچه پس کوچه ها و دهلیز و خانه ها بوده، محلات مختلف شهر را با پرداختی زیبا و دلفریب به دروازه ها و مدخل های ورودی شهر مرتبط ساخته است. بافت معماری یکدست و همگون با بهره گیری از مصالح بومی و منطقه ای، یعنی آجر و خلق نقش های زیبا و ابتکاری با نام «خوون چینی» بر سردر بناها، جلوه های خوشایند در معماری منطقه ایجاد کرده که از جنبه های مختلف قابل توجه و دقت است. به طور کلی، شکل و ترکیب این دو شهر تابع تناسب زمین، موقعیت صخره ها، پستی و بلندی های خاک و جریان رودخانه هاست. به این ترتیب ارتباطی هنرمندانه با عناصر طبیعی برای خلق فضاهای معماری که در شهرهای دیگر استان یافت نمی شود، پدید آمده است . دزفول و شوشتر به لحاظ به کارگیری معماری آجر و آسیاب های آبی ابداعات ویژه ای دارند. شوشتر در گویش و اصطلاحات محلی به شهر «چهل پیر» معروف است؛ زیرا در آن بقاع متبرکه، امام زاده ها، مساجد و تکیه های بسیاری به چشم می خورد. مسجد جامع شوشتر که یکی از دیدنی ترین مساجد ایران است، در این شهر قرار دارد و از کتیبه های آن چنین استنباط می شود که خلفای عباسی در زمان امام حسن عسگری(ع) به ساخت آن اقدام کرده و پس از آن تکمیل و ترمیم شده است. این مسجد با ستون ها و طاق های موسوم به رومی، تأثیر فرهنگ دیرینه ایران و معماری محلی منطقه را با سقف ها، گچبری ها، کنده کاری ها، مناره ها و آجرکاری های پرنقش برگرفته از فرهنگ اسلامی در قالبی ارزشمند و زیبا نشان می دهد. بقعه امامزاده عبدالله یکی از زیباترین بناهای شوشتر با نقش های ویژه و پلکان ها و نوشته هایی بر قطعات سنگی، کاشی ها، لچک ها و ستون های بسیار بر بالای تپه ای مشرف بر شهر شوشتر است و بقعه براء بن مالک انصاری در شوشتر، در واقع قدیمی ترین مقبره اسلامی در ایران به شمار می رود. قابل ذکر است او یکی از صحابه دلاور پیامبر بود که هنگام فتح شوشتر کشته شد و آرامگاه او در شمال شهر مقابل قلعه سلاسل قرار دارد. از شهر تاریخی و فرهنگی شوشتر علما، مجتهدان و شخصیت های برجسته ای همچون قاضی نورالله شوشتری، شیخ مجتهد شوشتری و شیخ محمدتقی شوشتری برخاسته اند.
جمعه ، ۱۴اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شوشتر روز]
[مشاهده در: www.shushtarerooz.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 134]
-
گوناگون
پربازدیدترینها