واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: تجربه دومین انتخابات بدون احمدی نژاد
اول گفتند او از دل اصولگرایی زاده شده، بعدا مدعی شدند اصولگرایی بدون او هیچ مشکلی پیدا نخواهد کرد، در نهایت هم گفتند او نه تنها اصولگرا نیست، بلکه از اول هم نسبتی با آنها نداشته. البته خودش هم گفته بود که اصولگرا نیست اما منظورش به اصول بر نمی گشت، مفهوم حرف او این بود که تمایلی ندارد رای مردم را در سبد کسانی ببینید و بریزد که نسبتی با مردمداری و مردسالاری ندارند.
به گزارش نامه نیوز، سایت دولت بهار در این باره نوشت: در ذهن می گنجید که برخی در پس آلزایمر مصلحتی عقبه ی تهی خود را از یاد ببرند و به روی خود نیاورند که چگونه پوستین راست بودن را با لباده اصولگرایی تعویض کردند و در پس آویزان شدن به منتخب مردم، یک مرده خوری سیاسی تمام عیار را رقم زدند، اما قطعا این هرگز در مخیله خودشان هم راه نمی یافت که روزی برسد که منتخب محبوب مردم را انحرافی بخوانند و نردبان ترقی خود را با لگد ناسپاسی آنگونه به زمین بیاندازند.
فکر می کردند عقل و اراده مبتنی بر شعور مردم، همانند اذهان منجمد آنها تعطیل است. به همین دلیل بود که سکوت مردم در برابر بی اخلاقی هایشان را به حساب رضایت آنها از عملکرد ناجوانمردانه شان نسبت به منتخب مردم محاسبه کردند. اشتباه کردند، چوبش را هم خوردند.
روزی که ناراست های فرصت طلب توهم محور بودن را پیدا کردند، باید به اینچنین روزی می اندیشیدند. کاش به خدا و عدالت و روز جزا باور داشتند. این بی باوری کار دستشان داد.
حالا عدد و وزن و قواره نشئگان مدعی اصول به صورت تمام قد نمایان شده و بعید است دیگر کسی از بالای منبرِ اهل بیت، برای سر و جان یک بنده پاک خدا، جایزه مرگ تعیین کند. همانقدر که عدد مشارکت مردم در نه به انصراف از یارانه ها معنادار بود، عدد عدم اعتماد به مدعیان منهای احمدی نژاد هم دارای نشانه و معناست.
آن روزی که قدرت گرایان با نمکدان شکنی منتخب ملت را انحرافی نامیدند و او را به جرم ایستادگی در برابر زیاده خواهی های ناحق خود به قتلگاه تهمت بردند، باید می دانستند که عدل الهی در همین دنیا و در یکی از همین روزها، به تحقق خواهد پیوست.
حالا که دیگر خبری از بزرگترین خطر از صدر اسلام نبود، پس چرا کسی نتوانست حتی به اندازه یک چندصد هزارم او مقبولیت کسب کند؟!
فرصت فکر کردن به خیلی چیزها باقی است. شاید به اندازه همه سال های باقی مانده از عمرشان فرصت داشته باشند تا به فرجام نامردی شان فکر کنند. شاید عبور مردم از آنها، نعمتی باشد برای گوشه نشینی و اندیشیدن در باب توبه. بعید است فرصت جبرانی برای آنچه بر سر یک ملت آوردند وجود داشته باشد، اما حتما فرصتی هست تا با مرور گذشته، راهی را که منجر و منتج به انتحار می شود بر روی بقیه ببندند.
مردم ایران مظهر اراده الهی اند. نه استبداد را می پذیرند و نه استکبار و استعمار را. تکلیف مداری و توکل را باید از آنها آموخت. هیچ کس بهتر از آنها نمی فهمد که چطور باید از دل تاریک ترین راه ها گذشت و با وجود همه سختی ها، چگونه خود را در آستانه رسیدن به قله دید
۱۰ اسفند ۱۳۹۴ - ۱۱:۴۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]