تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804820609
آن جا که زمین به آسمان می رسد+ تصاویر
واضح آرشیو وب فارسی:خط شکن: نتیجه ی عکاسی در شب آن ها مناظر خیره کننده ای می شود که مردم در زندگی روزمره به ندرت آن ها را می بینند. عکس های آن ها هرچند که در تاریکی مطلق گرفته شده، ولی منظره ای رو به کیهان را نشان می دهد.به گزارش خطب شکن به نقل از فرادید، شب فرا می رسد و ستاره ها یکی یکی در آسمان ظاهر می شوند. درحالی که همه ی مردم در حال خارج شدن از محل میراث طبیعی هستند، یک نفر با سه پایه ای که روی دوشش گذاشته برخلاف حرکت جمعیت وارد می شود. قرار است که او تمام شب را تنها بماند و عکاسی کند. عکس چشم انداز طبیعت به همراه منظره ی آسمان پرستاره ی شب. در تمام طول شب هیچ صدایی جز آواز جیرجیرک ها، زوزه ی چند سگ دوردست و البته تق تق شاتر دوربین شنیده نمی شود. عکاسانی که از منظره ی شب عکاسی می کنند چنین روزگاری دارند. آن ها به هنگام عکاسی، شب ها بیدارند، روزها می خوابند و در کل برعکس بیشتر مردم زندگی می کنند. با این حال نتیجه ی عکاسی در شب آن ها مناظر خیره کننده ای می شود که مردم در زندگی روزمره به ندرت آن ها را می بینند. عکس های آن ها هرچند که در تاریکی مطلق گرفته شده، ولی منظره ای رو به کیهان را نشان می دهد. به قول یک ضرب المثل: «شب، جهانی را پنهان و عالمی را آشکار می کند.» چنین عکس هایی را می توان در جاهای مختلفی مثل سایت انجمن نشنال جئوگرافیک، مجله ی اسکای اند تلسکوپ، استرونومی یا پروژه ی توآن نایت دید. بابک امین تفرشی مدیر پروژه ی بین المللی «توآن» (TWAN) در گفتگویی با ما این طور اشاره کرد که هدف اصلی پروژه ی توآن آشنایی مردم با آسمان شب از یک کانال تازه است. نگاه تازه ای که در آن، آسمان بخشی از طبیعت و قابل حفاظت است. پروژه ی توآن می خواهد نشان دهد که آسمان مثل بقیه ی بخش های میراث طبیعی اهمیت دارد. امین تفرشی که برای عکاسی از آسمان شب به پنج قاره ی جهان و چهار گوشه ی دنیا سفر کرده می گوید: «هدف دیگر این است که به مردم بگوییم هیچ مرزی در آسمان نیست. مردمی که به آسمان نگاه می کنند شاید از نظر فرهنگی، جغرافیایی، سیاسی یا مذهبی با هم تفاوت داشته باشند. اما آسمان همه جا یکسان است و از این طریق بین مردم پیوند شکل می گیرد. پیام این کار می تواند یک مردم، یک آسمان باشد.» بابک یادآوری معضل آلودگی نوری را از دیگر هدف های توآن می داند. اینکه چطور در شهرهایمان به صورت بی رویه از نورهایی استفاده می کنیم که منظره ی آسمان را از دید پنهان و مشکلات زیست محیطی ایجاد کرده است. بعلاوه ی اینکه این کار منجر به هدردهی انرژی هم می شود. او می گوید علت دیگر فعالیت توآن، ایجاد نوعی پیوند بین هنر و علم است. این پیوند کمک می کند که مردم ارتباط تازه ای با نجوم برقرار کنند و به نوعی به علم وصل شوند. بنابراین عکس های این چنینی علاوه بر هنر، نوعی ترویج علم هم به حساب می آیند. بخش علمی هر عکس حاوی نوعی آموزش است. یعنی برای ژورنالیست ها و مدرسان پتانسیل آموزش علمی دارد. عکاسی از منظره ی زمین با پس زمینه ی آسمان شب کار جدیدی نیست و پروژه ی توآن آن را اختراع نکرده است. امین تفرشی می گوید: «عکاسی زمین و آسمان در شب تاریخی طولانی دارد.» مثلا در گروه توآن عکاسی به نام «والی پاهولکا» (Wally Pacholka) یا عکاس فقیدی به نام «لیروی زیمرمن» (LeRoy Zimmerman) وجود دارند که از ۲۰ تا ۲۵ سال پیش از تولد بابک این نوع عکاسی را انجام می دادند. بنابراین گرچه خیلی از عکاسان نجومی در ایران و در خارج از ایران از این نوع عکاسی با نام سبک توآن یاد می کنند، ولی شاید این نام گذاری خیلی درست نباشد. هرچند که توآن از سال ۲۰۰۷، یعنی زمان تاسیس پروژه، این نوع عکاسی را مطرح کرده و ترویج داده است، ولی ریشه ی این نوع عکاسی را احتمالا می توان تا قرن نوزدهم دنبال کرد. عکس هایی که در پروژه ی توآن گرفته می شوند و به نمایش در می آیند، تفاوت نسبتا زیادی با یکدیگر دارند. به گفته ی امین تفرشی، بعضی از عکس ها جنبه ی هنری بیشتری دارد، یعنی کاملا می توان آن ّها را عکس های آبسترکت یا فاین آرت به حساب آورد. این درحالیست که بعضی عکس ها خیلی واقع گرایانه هستند و لحظه را ثبت می کنند. مثل لحظه ی خاصی که یک دنباله دار خیلی پرنور در آسمان ظاهر می شود و ممکن است دیگر در طول زندگی فرد تکرار نشود. در بخش دیگری از عکس ها، تکنیک عکاسی مهم است. اغلب این عکس ها در شرایط خیلی سخت محیط شب و حضور در طبیعت بکر گرفته می شوند. در شرایطی که نور محیط خیلی کم است و چشم، چشم را نمی بیند. عکاس باید به کمک تکنیک و تجربه ی خودش با نورهای محیطی در شب کنار بیاید. ترکیب همه ی این ها، عکاسی منظره ی شب می شود. نام های دیگری مثل عکاسی نجومی با منظره هم می توان روی آن گذاشت. با این حال به گفته ی امین تفرشی این نام دقیقی نیست چرا که بعضی از عکس ها واقعا نجومی نیستند و از ستاره ها فقط برای دکوراسیون تصویر استفاده شده است. بنابراین بیشتر می توان نام عکاسی نجومی مناظر شب را روی آن ها گذاشت که گاهی اوقات هم نجومی به حساب می آیند. در نگاه علمی، عکس نجومی تصویری تلسکوپی و از نمای عمیق آسمان است. ولی عکس های منظره ی زمین و آسمان در شب، وقتی که هدفشان یک موضوع نجومی بوده و سوژه ی زمینی کمتر مدنظر قرار گرفته، می توانند نجومی باشند. بابک امین تفرشی اضافه می کند که بخش دیگر این نوع عکاسی به مکان ها مربوط می شود. عکاس ها، جایی که مردم زیاد به آن سر می زنند را برای عکاسی شب بر می گزینند. برخی علاقمندند به خاطر ارتباط عمومی که این عکس ها برقرار می کنند به سراغ مکان های شناخته شده بروند. نقاطی که میراث جهانی یا نماد طبیعی و فرهنگی کشورهای مختلف هستند. همین موضوع برای توآن در سال جهانی نجوم (۲۰۰۹) باعث شد که با یونسکو و انجمن بین المللی نجوم ارتباط برقرار کند و به عنوان اولین پروژه ی ویژه ی سال جهانی نجوم معرفی شود. برای همین بابک امین تفرشی و گروهش سعی می کنند مکان های میراث جهانی بیشتری را ثبت کنند. البته برای همه ی عکاسان آسمان شب، چالش بزرگ این است که چگونه در شب به سراغ عکاسی از این مکان ها بروند چرا که اغلب آن ها مجوزهای خیلی خاص می خواهند. آن طور که امین تفرشی می گوید: «حتی در خود ایران برای اینکه بخواهید از تخت جمشید در شب عکس بگیرید مجوز ویژه می خواهید. بعد باید شب با نورهای امنیتی که در محیط است کنار بیایید. به هر صورت این چیزیست که در همه ی دنیا به آن برخورد می کنید.» مهم است که عکاس آسمان شب، زیر تاریک ترین و بکرترین آسمان ها برود. بدین ترتیب می تواند این منظره را خیلی باشکوه ثبت کند. برای همین مثلا عکاسان به کویر لوت، کوه های البرز، صحرای آتاکاما در شیلی، رشته کوه های هیمالیا یا پارک های ملی می روند. برعکس بعضی از عکاسان نجومی به دنبال ثبت آلودگی نوری در عکس هایشان هستند. بعضی ها هم مناظر شهری را با مناظر آسمان ترکیب می کنند. در گروه توآن ۴۰ عکاس از ۲۵ کشور جهان فعالیت می کنند. البته عکاسان دیگر هم می توانند عکس هایشان را برای وب سایت توآن ارسال یا در مسابقه ی سالیانه ی آن شرکت کنند. توآن غیر انتفاعی است و آن ۴۰ عکاس، معمولا شغل خاص خودشان را دارند. مثلا برای نشنال جئوگرافیک عکاسی می کنند یا اصلا شغل های غیر مرتبط دارند. این گروه سالیانه در کشورهای مختلف دنیا کارگاه هایی آموزشی یا نمایشگاه هایی را برگزار می کند. از جمله در ایران که هر یک یا دو سال یک بار کارگاهی در شهر زنجان برگزار می شود و در آن مدرسان توآن که از عکاسان ثابت یا میهمان هستند، هرکدام تکنیک ها، روش ها یا ترفندهایی را برای انجام این نوع عکاسی به دیگران یاد می دهند. در ادامه می توانید تعدادی از تصاویر آسمان شب گروه توآن را ببینید.
یکشنبه ، ۹اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خط شکن]
[مشاهده در: www.khatabshekan.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها