واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه مناقصه و مزایده: زمان مشاوره و مشاوره های تاریخ مصرف گذشته مجتبی قدیری بسیاری از پروژه ها در اجرا با موانع و مشکلات زیاد برخورد می کنند و این امر باعث می شود تا ماهیت آن پروژه تغییر کند. خواه پروژه ما یک پروژه عمرانی و ساخت و ساز باشد یا این که یک کار اجرایی و خدماتی. سؤال این جاست که چرا این اتفاق می افتد؟ آیا مسؤولان در انتخاب مشاوران دقت نداشته اند و از مشاوران ناشی و نا آزموده استفاده کرده اند؟ شاید یکی از دلایل این باشد که مشاوره در نظام اجرایی ما بیش از آن که یک بحث علمی باشد یک باب رفاقتی و خویشاوندی است که بسیاری از این رفیقان و خویشان جای مشاوران واقعی را گرفته اند. اما چرا در آن دستگاه های اجرایی هم که مشاوران واقعی قرار دارند باز شاهد هستیم که بعد از اجرای یک پروژه، آن چه در ابتدا تعریف و مشخص شده بود با آن چه در پایان انجام شده است، تفاوت بسیار دارد و حتی گاه خود یک مشکل جدید می شود که باید برای رفع آن برنامه ریزی کنیم! آیا مدیران در این دستگاه های اجرایی به حرف مشاوران گوش نمی دهند و آن چه را که خود دوست دارند انجام می دهند؟ شاید این گونه هم باشد! مدیران به آرا و نظرات مشاوران که خود دعوت به کار کرده اند توجه نکنند و آن چه را که خود دوست دارند انجام دهند. اما نکته مهم تر این جاست که بسیاری از این مشاوره ها تاریخش گذشته است و به قول عامیانه تاریخ مصرفش اتمام یافته و فاسد شده است. یکی از دوستان که در یک دستگاه اجرایی مشاور است و از قضا واقعاً مشاور است و نسبت سببی و نسبی هم ندارد و توصیه شده رفقا یا هم حزبی ها نیز نیست، می گفت متأسفانه امروز از مشاور در خصوص چیزی نظر می خواهند و این مشاور با توجه به حجم کار مثلاً از چند روز تا چند ماه و حتی چند سال روی یک پروژه مطالعه و کار تحقیقاتی می کند و نظرات خود را در پایان کار به صورت مکتوب اعلام می دارد که در شرایط حال باید این گونه اجرا یا رفتار شود و اگر شرایط تغییر کند به گونه دیگر اجرا و رفتار شود. لذا مشاوره همچون پول است و در طی زمان ارزشش را از دست می دهد. چرا که فاکتورهای موجود پیرامون آن پروژه تغییر می کند و این تغییر باعث می گردد مشاوره ارزشش کم رنگ تر شود. به عنوان مثال شما برای ساخت یک سازه از سوی کارفرما قرار می شود تحقیق کنید و نظرات مشاوره ای بدهید تا این پروژه اجرا گردد. یکی از فاکتورهایی که در کشور ما به سرعت تغییر می کند شرایط اقتصادی و نرخ تورم است همین عامل می تواند شرایط کار را عوض کند. حتی تغییر برخی قوانین و دستورالعمل ها نیز به راحتی می تواند مانع اجرای یک پروژه گردد. حالا شما در نظر بگیرید این پروژه قرار است مثلاً در سال 1390 اجرا گردد عدم تأمین اعتبار باعث می گردد شروع پروژه با دو سال تأخیر همراه باشد و در این دو سال سازمان حفاظت محیط زیست یک بخشنامه یا دستورالعمل یا قانون را با کمک دولت یا مجلس مصوب کرده است و پروژه ما مشمول این بخشنامه، دستورالعمل یا قانون می شود و مقرر می گردد مکان پروژه تغییر یابد. از آن جا که عجله داریم تا بودجه اختصاص یافته به دلیل عدم شروع پروژه به خزانه باز نگردد بدون مشاوره جدید با استناد به همان مشاوره سال 90 پروژه را اجرا می کنیم. قطعاً در اجرا با هزاران مشکل پیش بینی نشده روبه رو می شویم و این امر زمان اجرای پروژه را طولانی تر می کند و در پایان کار با توجه به طولانی شدن زمان اجرا دیگر کارآیی لازم را ندارد. حالا به نظر شما آیا مشاور مقصر است؟ قطعاً اولین کسی که در مظان اتهام قرار می گیرد مشاور است! در حالی که عوامل دیگر و مهم تر از آن گذشت زمان، باعث شده مشاوره ارزشش را از دست بدهد و کارفرما به خاطر صرفه جویی در هزینه یا تنگی وقت مشاوره را تجدید نکرده و با همان استنادات قبلی کار را شروع کرده است. امروز بسیاری از پروژه ها که بعد از افتتاح و شروع بهره برداری کارآیی لازم را ندارد و حتی مشکل ساز است نتیجه این گونه عملکرد است و ارتباطی با مشاوران ندارد. هر چند که در سیستم مشاوره در دستگاه های اجرایی هنوز توصیه های رفاقتی و حزبی کارآیی دارد و بسیاری از مشاوران با حقوق چند میلیونی، اقوام سببی و نسبی هستند. اما مهم ترین چیزی که مدیران اجرایی به آن توجه ندارند تاریخ مصرف یک مشاوره است. به امید این که در کنار مدیران، مشاوران واقعی قرار گیرند و مدیران نیز به نصایح و توصیه های مشاوران واقعاً گوش بسپارند.
سه شنبه ، ۴اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه مناقصه و مزایده]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]