تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833774705
فضانورد روسی در دامغان: در فضا احساس تنهایی نمی کردم/ به خاطر دیدار با آدم فضایی ها فضانورد شدم
واضح آرشیو وب فارسی:ایسکا نیوز: به گزارش ایسکانیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان ، الکساندرلازوتکین، فضانورد روسی در سفر به ایران طی نشست هایی در جمع دانشجویان شهرهای مختلف استان های مختلف از تلخ و شیرین سفرهای فضایی و تجارب خود طی6 ماه اقامت در فضا سخن گفت. آقای لازوتکین، گفت وگو را با مرور سفر پرماجرای شما با سایوز تی.ام ـ 25 شروع می کنیم؛ پروازی که عادی نبود و در زمان خودش سر و صدای زیادی در رسانه ها به پا کرد. درباره حوادث آن سفر برایمان بگویید. ناو ما 11 فوریه 1997 (23 بهمن 1375) به مجتمع مداری میر متصل شد و 12 روز بعد یک آتش سوزی در ایستگاه رخ داد. ما بلافاصله وارد عمل شدیم و توانستیم آن را خاموش کنیم. البته مدتی مجبور بودیم ماسک بزنیم تا دود و عوارض دیگر این آتش سوزی کاملا از بین برود. حادثه دیگری که در جریان سفرم اتفاق افتاد، تصادف ناو باربری پروگرس بود که سابقه قبلی نداشت. شما می دانید که سال هاست، تدارکات ایستگاه های فضایی را ناو های باربری بدون سرنشین پروگرس انجام می دهند. در دوره اقامت ما هم چند سفینه پروگرس برای ما آب، غذا و تجهیزات ضروری دیگر می آورد. در چارچوب یک آزمایش قرار بود، پروگرس ام ـ 34 توسط واسیلی تسیبلیف فرمانده گروه ما از مجتمع میر جدا و مجددا به آن متصل شود. ناو پروگرس، 24 ژوئن 1997 (سوم تیر 1376) از مجتمع مداری میر جدا شد و طبق برنامه باید روز بعد اتصال مجدد صورت می گرفت، اما زمان اتصال، ناو از فرمان تسیبلیف سرپیچی کرد و در مسیری نامعلوم حرکتش را ادامه داد که ناگهان صدای وحشتناکی شنیدیم و فشار هوا شروع به کم شدن کرد. ما بلافاصله عکس العمل نشان دادیم. مشخص شد که بخشی از مجتمع مداری میر به نام اسپکتر صدمه دیده است. پروگرس به واحد اسپکتر و باتری های خورشیدی آن برخورد کرده بود. مرکز هدایت پرواز به ما دستور داد برای بازگشت اضطراری آماده شویم، اما بعدا و پس از بررسی جوانب مختلف حادثه، اعلام کرد خطری ما را تهدید نمی کند و می توانیم به کارمان ادامه دهیم. من و تسیبلیف تا 14 آگوست (23 مرداد) در مجتمع مداری میر فعالیت داشتیم و در این روز به زمین برگشتیم و در قزاقستان فرود آمدیم. چندمین بار است که به ایران سفر می کنیدو از شهرهایی که درایران دیدار کرده اید برایمان بگویید؟ من اولین بار است که به ایران سفر می کنم و 4 شهر از کشور ایران از جمله تهران، دامغان ، اصفهان و نهاوند دیدار کردم.ایران کشور بزرگی است و مردمان خوش قلب و مهربانی دارد. کمی از احساسات خود در فضا بگویید زمانی که من در ایستگاه فضایی به دور از زمین به زمین نگاه می کردم چرخش زمین برای من بسیار جالب بود و اینکه کمترین انسان ها هستند که این صحنه را دیدند برای من حس و خاطره ای خوب محسوب می شود.من در فضا احساس تنهایی نکردم و زمانی احساس تنهایی می کردم که زمین به صورت یک توپ کوچک دیده می شد و ستاره ها و مریخ دیده نمی شدند.فضا تمام خلاهای روحی مرا پر می کرد و من با دیگر همسفر های خود دوران ماجراجویی بینظیری را گذراندیم. ایران را از نظر فناوری فضایی چگونه می بینید؟ هر کشوری که در این صنعت پای بگذارد نشان می دهد که هم انسان های دانشمند و هم صنعت تولید تجهیزات فضایی را دارد.و ایران هم نشان داده که دارای این صنعت و دانشمندان هست. وآینده خوبی دارد. من به کشور های اروپایی و آمریکا سفر کرده ام که تقریبا در یک محدوده فرهنگی و اجتماعی هستند. به ژاپن و کشور های آسیای شرقی هم سفر کرده ام که فرهنگی متفاوت از آنها دارند. ایران مردم با فرهنگی دارد که عاشق علم اند و ماجراجویی در روح دانش آموزان و دانشجویان این مملکت موج می زند. آیا مریخ خانه بعدی ما خواهد بود؟ هدف اول برای پاسخ به این سوال پرواز به مریخ است که در 10 تا 15 سال دیگر برنامه ریزی شده و فقط در آن زمان می توانیم با محاسبه شرایط و دیدن مریخ از نزدیک شرایط را بررسی کنیم که به سوال زندگی در مریخ برسیم. اما باید درک کنیم مریخ فضایی برای زندگی انسان نیست و جو آن برای زندگی و زنده ماندن ساخته نشده است. تا کنون این سفر برایکمتر از دو سال محاسبه نشده است و تحقیقات زیادی لازم است تا محققان بتوانند زمینه سفر انسان ها به آن جا را فراهم کنند. چرا شغل فضانوردی را انتخاب کردید؟ من از کودکی آرزو داشتم که حالت بی وزنی را تجربه کنم و آدم فضایی ها را ببینم هر چند که این یک آرزوی کودکانه بود اما مرا برای رسیدن به هدفم هدایت کرد. من از کودکی باور داشتم موجودات فضایی وجود دارند و در تمام طول زندگی ام اتاق خواب من مملو از عکس های فضا و موجودات فضایی بود. چقدر احتمال وجود آدم فضایی را در فضا می دهید؟ این سوالی است که به مراتب از من پرسیده شده اما نکته اینجاست که جهانی که ما زندگی می کنیم و به این بزرگی و عظمت مطمئنا موجودات دیگری هم به غیر از ما نیز می توانند وجود داشته باشند. تا کنون دانشمندان به سرنخ و ریشه هایی از حیات سایر موجودات در فضا دست یافته اند اما سند معتبری از این موجودات هنوز به دست نیامده است. نحوه استحمام در فضا چگونه است؟ شاید باور نکردید ولی شاید یکی از جالب ترین و مهیج ترین اقدامات ما در فضا استحمام بود.قطراتی از آب را بر فضا پخش می کردیم و این قطرات به صورت حباب در می آمدند و هرقسمت که قصد شستن آن را داشتیم با هر کدام از این حباب ها آن قسمت را شستشو می دادیم. در آخر توصیه خود به زمینی ها را بگویید زمین هر آنچه که دوست نداشته باشد را از بین می برد و ما زمینی ها باید از کره زمین مراقبت ویژه ای کنیم و تخریب های انسانی و ساخت و سازهای بیهوده را در این کره خاکی به حداقل برسانیم.ما نباید کاری کنیم که زمین از دستمان ناراحت شود 20103
جمعه ، ۳۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسکا نیوز]
[مشاهده در: www.iscanews.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]
-
گوناگون
پربازدیدترینها