تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835423979
آزمونی برای تجربه مرگ در مغز
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>سلامت>بطور سنتی ما تصور می کنیم در لحظات پایانی زندگی، قلب ایفاگر نقش اصلی است. توقف ضربان قلب و در پی آن توقف جریان خون در رگ ها، خاموش شدن ارگان های حیاتی بدن را بدنبال دارد.به گزارش شفا آنلاین ، اما نتیجه تحقیقات جدید داستان دیگری را مطرح کرده و خط بطلان بر این تصور ما می کشد. دانشمندان با مطالعه روی قلب و مغز موش ها در لحظه مرگ و پیش از آنکه حیوان از کمبود اکسیژن بمیرد، پی برده اند که علایمی پی در پی از مغز به قلب فرستاده می شود که عملا مسئول از کار افتادن این عضو حیاتی است و اگر راه رسیدن این پیام ها به قلب مسدود شود، قلب مدت طولانی تری دوام می آورد. اگر این آزمایش روی انسان انجام شود، قطع راه ارسال پیام از مغز به قلب امکان زنده نگه داشتن این عضو حیاتی را برای چند دقیقه بیشتر ممکن می سازد. نتایج این تحقیق در نشریه دستاوردهای آکادمی ملی علوم آمریکا به چاپ رسیده است. «قلب مرکز توجه غالب مردم است. آنها تصور می کنند با زنده نگاه داشتن قلب، می توان مغز را زنده نگه داشت.» این سخنان جیمو بورجیژین، رییس تیم تحقیقی دانشکده پزشکی دانشگاه میشیگان، است. تیم وی به دستاورد تعجب انگیزی رسیده اند: « قطع ارتباط شیمیایی قلب و مغز از ایستادن قلب جلوگیری می کند. پروسه ای که معکوس آن در واحد احیا اورژانس بیمارستان ها رخ می دهد.» هر ساله 400 هزار آمریکایی دچار ایست قلبی می شوند. در صورت دردسترس بودن امکانات درمانی، تنها 10 درصد این افراد از مرگ نجات پیدا می کنند. محققین در پی پاسخ به این پرسش هستند که به چه علت قلب یک انسان سالم پس از چند دقیقه بی اکسیژنی کاملا از کار می افتد. پس از ایست قلبی که بیمار هوشیاری خود را از دست می دهد، هنوز مغز فعال است. امکان دارد که سیل پیام هایی که از مغز به قلب فرستاده می شود، آخرین تلاش ها برای زنده نگه داشتن قلب باشد. بسیاری از کسانی که لحظات پیش از مرگ را تجربه کرده ولی دوباره به زندگی بازگشته اند، تجربیاتی را بازگو می کنند که احتمالا ناشی از این پیام رسانی سیل آسا است. تحقیق روی موش ها با تزریق سم یا قراردادن آنها در مجاورت دی اکسید کربن انجام می شود. فعالیت های مغزی و قلبی آنها توسط الکتروانسفالوگراف و الکتروکاردیوگراف زیر نظر گرفته می شود. همچنین غلظت موادشیمیایی موجود در قلب و مغز نیز در طول آزمایش اندازه گیری می شود. اصولا ضربان قلب حیوان به سرعت افت می کند و فعالیت مغز با آن همگام است. محققین با بهره گیری از یک فناوری نوین تغییرات ضربان قلب را به دقت و در کسری از ثانیه اندازه گیری می کنند. در زمانی که قلب و مغز هماهنگ بودند، محققین مشاهده کردند جریانی حاوی چندین ماده شیمیایی محرک سیستم عصبی وارد خون شد. از جمله آنها، دوپامین بود که حس سرخوشی ایجاد می کند و نوراپی نفرین که حالت هوشیاری و آمادگی برای مقابله با حوادث ایجاد می کند. این جریان مواد شیمیایی در خون توجیه گر حالت خوشی است که کسانی که لحظات پیش از مرگ را تجربه کرده اند، از آن یاد می کنند و آن را حسی واقعی و ملموس توصیف می کنند. در موش ها مغز و قلب هماهنگ هستند تا وقتی که حالت فیبریلاسیون بطنی رخ می دهد وهر دو بطن به جای انقباضات منظم دچار لرزش می شوند و قلب توانایی پمپاژ خون را از دست می دهد. هنگامی که مسیر رسیدن مواد شیمیایی از مغز به قلب با قطع نخاع موش مسدود می شود، فیبریلاسیون بطنی هم واقع نمی شود و موش مورد آزمایش سه برابر زمانی که موش هایی که جریان مواد شیمیایی آنها قطع نشده، زنده می ماند. قابل یادآوری است که این آزمایشات روی موش ها انجام شده و میزان تشابه نتایج آن در انسان مورد سوال است. بدیهی است اگر بتوانیم توسط داروهایی خاص از رسیدن مواد شیمیایی از مغز به قلب جلوگیری کنیم، روشی خواهد بود که در درمان بیماران دچار ایست قلبی، بسیار مفید خواهد بود، چون برای تیم پزشکی زمان بیشتری برای احیا بیمار فراهم می سازد.سپید Live Science
پنجشنبه ، ۲۹بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 62]
-
گوناگون
پربازدیدترینها