واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: به نظر می رسد که انسان ها می خواهند و نیاز دارند که ارتباط نزدیک تری با دیگران داشته باشند.به موازات افزایش سن ، خیلی از افراد دوست دارند که همچنان فعالیت زناشویی خود را با همان کیفیت قبلی دنبال کنند و از آن لذت ببرند. اما بعضی از تغییراتی که به خاطر افزایش سن رخ می دهد ممکن است این روند را دچار تغییر کند. تغییرات نرمال افزایش سن به طور نرمال باعث ایجاد تغییرات فیزیکی در مردان و زنان می شود.این تغییرات ممکن است در بعضی مواقع بر فعالیت زناشویی فرد با دیگری تاثیر بگذارد. و برعکس بعضی زنان به موازات افزایش سن لذت بیشتری از فعالیت زناشویی خود می برند.برای مثال بعد از یائسگی و یا برداشتن رحم به دلیل عدم ترس از بارداری فعالیت زناشویی را با لذت بیشتری دنبال می کنند.. یعنی احساس ازادی بیشتری دارند. بعضی زنان در مورد تغییراتی مثل افزایش چین و چروک پوست و یا سفید شدن موهای خود نگران نمی شوند و گمان نمی کنند که ممکن است بر زیبایی آن ها تاثیر گذاشته باشد و جذابیت خود را برای همسرانشان از دست داده باشند. در عوض بعضی دیگر زنان به دلیل از دست دادن توانایی بارداری فکر می کنند که جذابیت باید و شاید را ندارند و در نتیجه لذت کمتری در این نوع فعالیت احساس خواهند کرد. بعضی زنان متوجه تغییراتی در ناحیه واژن خود می شوند. به عنوان مثال می توان گفت که به موازات افزایش سن ، واژن کوتاه تر و باریکتر می شود. دیواره آن نازک تر و سخت تر می شود.این تغییرات می تواند بر لذت زناشویی تاثیر گذار باشد. همچنین خاصیت لیزی و مرطوبی واژن کمتر می شود و همین مسئله آمیزیش را سخت تر می کند. در مردان نیز می توان گفت به موازات افزایش سن توانایی نعوظ کاهش می یابد. در واقع می توان گفت که در سن 65 سالگی حدود 15 تا 25% از مردان دچار این مشکل می شوند. این اتفاق به دلیل بیماری قلبی، فشار خون بالا و دیابت و همچنین داروهایی که مصرف می کنند نیز بروز می کند. در بعضی از مردان رسیدن به این مرحله (یعنی نعوظ)دیرتر صورت می گیرد. یا کیفیت آن مثل قبل نخواهد بود. مقدار مایع منی کاهش می یابد . از دست دادن وضعیت نعوظ بلافاصله بعد از ارگسم(لذت زناشویی) سریع اتفاق می افتد. و یا زمان بیشتری لازم است تا مجددا نعوظ اتفاق بیافتد. و بعضی مردان نیز احساس می کنند که نیاز به تحریک قبل از آمیزش دارند. دلایل تغییر در کیفیت فعالیت زناشویی بیماری، ناتوانی و یا بعضی از داروها می تواند این فعالیت را تحت تاثیر قرار دهد. اما باید گفت که حتی بیماری های جدی نیز نباید شما را از لذت فعالیت زناشویی محروم کند. از جمله ناراحتی های تاثیر گذار در این زمینه عبارتند از: 1- آرتروز:درد مفاصل راحتی نزدیکی و ارتباط را تحت تاثیر قرار می دهد. جراحی مفاصل و یا داروهای مسکن درد می تواند در این زمینه موثر باشد.ورزش، استراحت ، حمام آب گرم و یا تغییر در وضعیت و چگونگی فعالیت زناشویی میتواند مفید واقع شود. 2- درد های مزمن: علاوه بر آرتروز، دردهایی که بیش از اندازه طولانی می شود و یا حالت برگشتی دارد نیز مشکل ساز خواهد بود و باعث مشکل خوابیدن، افسردگی و تحرک می شود.البته نباید تصور کنید که این دردهای مزمن ناشی از افزایش سن است. 3- دیابت: بسیاری از مردان مبتلا به دیابت مشکلی در ارتباط با فعالیت زناشویی نخواهند داشت. ولی دیابت به طور کلی از معدود مشکلاتی است که کیفیت نعوظ را تحت تاثیر قرار می دهد.و البته داروهای درمانی در این زمینه وجود دارد. 4- بیماری قلبی:باریک شدن و سختی دیواره شریان ها و یا به عبارتی تصلب شراین موجب تغییر رگ های خونی می شود و جریان آزاد و نرمال خون را تحت تاثیر قرار می دهد. همین امر بر توانایی نعوظ مردان مشکل ایجاد می کند. فشار خون بالا نیز چنین تاثیری به همراه دارد. افرادی که دچار حملات قلبی می شوند ممکن است به دلیل ترس از حمله ای دیگر از انجام فعالیت زناشویی احراز کنند. البته احتمال بروز این مشکل کم است و اغلب افراد دچار حمله بعد از سه تا شش هفته می توانند فعالیت زناشویی خود را شروع کنند البته با موافقت پزشک. 5- عدم کنترل ادرار:از دست دادن توانایی کنترل مثانه و یا نشت ادرار که اغلب به موازات افزایش سن و به خصوص در زنان شایع تر است مشکل دیگری است که می تواند فعالیت زناشویی را تحت تاثیر قرار دهد. بی اختیاری ناشی از فشار اغلب در طول ورزش ، عطسه، سرفه و یا بلند کردن اجسام سنگین اتفاق می افتد. به دلیل فشار وارد بر شکم در طول فعالیت زناشویی و در نتیجه خروج ادرار نیز بعضی افراد از انجام این فعالیت اجتناب می کنند. اما خبر خوب این است که این مشکل نیز قابل درمان است. 6- سکته: توانایی زناشویی اصولا به دلیل سکته تحت تاثیر قرار نمی گیرد. اما امکان دارد که قابلیت نعوظ را تحت تاثیر قرار دهد. اما نباید تصور کنید که فعالیت زناشویی باعث سکته دوباره می شود. 7- جراحی: بسیاری از افراد از انجام عمل جراحی به خصوص اگر در ارتباط با اندام تناسلی باشد نگران می شوند، به عنوان مثال برداشتن رحم.اما باید گفت که این عمل هیچ تاثیری بر فعالیت زناشویی نخواهد داشت. 8- برداشتن پستان: این جراحی که منجر به برداشتن پستان زنان می شود نیز تاثیری بر کیفیت زناشویی نخواهد داشت. یعنی زنانی که این عمل را انجام می دهند نیز همچنان قادر به پاسخ گویی نیاز زناشویی هستند.اما ممکن است میل زناشویی کاهش یابد. 9- برداشتن پروستات. جراحی پروستات و زدودن آن نیز از جمله مواردی است که ممکن است در این رابطه ایجاد مشکل کند. زیرا موجب از دست دادن کنترل ادرار و یا عدم توانایی نعوظ می شود. 10- داروها: بعضی از داروها مثال داروهای فشار خون، آنتی هیستامین ها، داروهای ضد افسردگی، آرام بخش ها، کاهنده میل و اشتها، داروهای دیابت و یا بعضی از داروهای گوارشی مثل رانیتیدین در این زمینه ایجاد مشکل می کنند. اگر چنین مشکلی بروز کرد بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا فرمول دارو را تغییر دهد. 11- الکل: استفاده بیش از اندازه از الکل می تواند باعث بروز مشکل نعوظ شود و یا رسیدن به ارگسم(اوج لذت) را در زنان دچار تاخیر کند. داشتن فعالیت زناشویی با کیفیت در هر سنی برای افراد مهم است. از طرفی افزایش سن ، مانع از انتقال بیماری های منتقله از طریق آمیزش نمی شود.یعنی احتمال ابتلا به ایدز، هپاتیت B ، سیفلیس و... درهر سنی وجود خواهد داشت. تهیه شده درگروه ترجمه سلامت نیوز پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 640]