واضح آرشیو وب فارسی:عماریون: جنگنده مورد اشاره وزیر دفاع جنگنده ای دو موتوره و دو سرنشینه مدرن و بسیار چابک است که توسط شرکت هوانوردی سوخو در روسیه ساخته شده است.سردار حسین دهقان وزیر دفاع و پشتیبانی به منظور تشریح دستاوردها و توانمندی های نظامی کشور بخصوص در حوزه موشکی در برنامه زنده گفتگوی ویژه خبری شبکه ۲ سیما حضور یافت. وزیر دفاع در بخشی از سخنان خود در پاسخ به سوالی مبنی بر تجهیز نیروی هوایی ارتش به جنگنده های سوخو۳۰ اظهار داشت: امروز نیاز داریم توجه جدی به نیروی هوایی و جنگنده ها شود و هواپیمایی که متخصصان در ستادکل اعلام کردند، هواپیمای سوخو روسی بود که آن را مطرح کردیم و به سمت قرارداد می رویم و گفتیم با همکاری و شراکت باید در ساخت و تولید نیز شرکت کنیم. جنگنده مورد اشاره وزیر دفاع جنگنده ای دو موتوره و دو سرنشینه مدرن و بسیار چابک است که توسط شرکت هوانوردی سوخو در روسیه ساخته شده است . این جنگنده چند منظوره برای تمام شرایط آب و هوایی طراحی شده است و بسیار مناسب ماموریت های هوا به هوا و هوا به سطح است . این هواپیما ویژگی توانایی خلبان اتوماتیک در تمام مراحل پرواز از جمله پرواز کم ارتفاع یا کروز دارد . برد عملیاتی این جنگنده ۱۵۰۰ کیلومتر است و با مخزن اضافی سوخت ۳۰۰۰ کیلومتر که با استفاده از سیستم سوخت گیری هوایی می توان آن را تا ۵۲۰۰ کیلومتر (۳۲۰۰ مایل) افزایش داد. «قابلیتهای پروازی»، «ویژگی های شاخص تکنیکی» و «توان رزمی» هر هواپیماهای جنگنده، به وظائف تاکتیکی و محیط انجام ماموریتی که از ابتدا و در زمان طراحی برایش در نظر گرفته اند، برمی گردد. این فاکتورها، می تواند عامل تمایزی بین جنگنده های روسی و سایر هواپیماها باشد. برای مثال شکاری – رهگیری F-۱۴ تامکت، از ابتدا برای محافظت ناوهای هواپیمابر ایالات متحده در برابر موشکهای ضدکشتی دوربرد یا موشکهای کروز پرتابی بمب افکن های روسی، طراحی و ساخته شد؛ ضمن اینکه توان بسیار بالقوه ای برای هدفگیری BVR (دوربرد یا ماورای دید) هواپیماهای مهاجم داشت. اما پس از فروپاشی اتحاد شوروی، و نبود تهدیدی بالقوه برای ناوگان ایالات متحده، شاهد آن هستیم که این شکاری – رهگیری بی همتا، به موزه های ایالات متحده منتقل می شود؛ زیرا دیگر خطری از نوع موشکهای کروز دوربرد و ضدکشتی، به هیچ وجه و در هیچ نقطه جهان، ناوگان ایالات متحده را تهدید نمی کند. در طراحی جنگنده Su-۳۰MKI، جزئیاتی که باعث توانمندی سوخوی۲۷ شده بود، لحاظ شده است و از این رو سوخوی۳۰ ویژه نیروی هوایی هند که Su-۳۰MKI نامیده می شود، کاملن بر جنگنده برتری هوایی سوخوی۲۷ برتری دارد و دارای ویژگی ها و قابلیتهای بسیار پیشرفته ای نسبت به سوخوی۲۷ شده است. البته باید به این نکته توجه کرد که مقایسه Su-۳۰MKI که هواپیمایی در کلاس جنگنده های سنگین قرار دارد و قیاس آن با هواپیماهایی نظیر F-۱۶C سری Block۵۰/۶۰ و F-۱۸E/F، صحیح نمی باشد؛ زیرا Su-۳۰MKI از نظر تئوری، در رده بندی متفاوتی از این جنگنده های آمریکایی قرار دارد؛ و این جنگنده ها، هرکدام بر اساس نیاز بالقوه منطقه رزمی خود، طراحی و ساخته شده اند. برای مثال، جنگنده F-۱۸E/F که بر اساس طرح هواپیمای F/A-۱۸ ساخته شده است، دارای قابلیتهای ضربتی مشخصی می باشد که از این لحاظ، به جنگنده روسی سوخوی۳۰، شباهت بیشتری پیدا می کند. در طراحی جنگنده Su-۳۰MKI، تمام جزئیات Su-۳۷ و حتی بیشتر از آن، لحاظ شده است. اصول اولیه تاکتیکها و شاخص های تکنیکی که مشخص کننده قابلیتهای یک هواپیما هستند، شامل «قابلیتهای پروازی»، «سیستم های آویونیک» و «ویژگی های مهمات قابل حمل» می باشد. تحلیل گران هواپیماهای جنگنده، بر اساس این شاخص ها، اقدام به مقایسه هواپیماها و سطح تکنیکی شان می کنند. مقایسه دو جنگجو اف 18 سوپر هورنت ساخت امریکا در طراحی ساختاری و نحوه پیکربندی آئرودینامیکی جنگنده Su-۳۰MKI، از آخرین دستآوردهای تحقیقاتی و تکنولوژیکی بدست آمده، استفاده شده است به طوری که این هواپیما را در برخی موارد در کلاسی بالاتر از جنگنده های نسل چهارم قرار می دهد. این جنگنده در طبقه بندی هواپیماهای سه باله (triplane) قرار می گیرد، بدین معنی که به جز بال معمول هواپیما، دو بالچه کوچک نیز در جلوی هواپیما تعبیه شده است. Su-۳۰MKI دارای بدنه ای کشیده تر بوده و اندازه ریشه بالهایش نیز افزایش پیدا کرده است. تاثیر متقابل بالچه های کوچک جلوی هواپیما و اندازه ریشه بال افزایش داده شده، باعث ایجاد جریان گردابی سازگار با بال هواپیما می شود و بدین طریق، پسای ایجاد شده، کاهش می یابد. اف 16 آمریکایی در پایگاه هوایی امارات متحده عربی طراحی هواپیماهای F-۱۶ و F-۱۸، به اوائل دهه ۱۹۷۰ باز می گردد؛ اما در مقام قیاس، راندمان آئرودینامیکی هواپیمای جنگنده Su-۳۰MKI، همانند تمامی هواپیماهای مشتق شده از خانواده سوخوی۲۷، در بین تمام هواپیماهای حال حاضر جهان، بی همتاست و دارای بازدهی بیشتری حداقل به میزان ۵۰ تا ۱۰۰ درصد نسبت به سایر جنگنده هاست. راهی که برای طراحی و ساخت جنگنده موفق Su-۳۰MKI پیموده شد، آخرین روش و برنامه مدرن سازی هواپیماهای جنگنده قدیمی به شمار می رود که اجرای چنین روشی، باعث تولد جنگنده های بسیار موفقی نظیر F-۱۶C/D Block ۶۰ و F/A-۱۸E/F Super Hornet نیز شده است. در اغلب این جنگنده های بهینه شده، مساحت بال و طول بدنه افزایش یافته و تغییرات عمده ساختاری نسبت به طرح اولیه شان به وقوع پیوسته است. مانور پذیری موتورهایی با قابلیت تغییر بردار رانش (یعنی با خروجی اگزوز متحرک) بر روی Su-۳۰MKI تعبیه شده است که این جنگنده را قادر می سازد مانور سنگین موسوم به «کبرا» را انجام دهد. در انجام این مانورهای سنگین، زاویه حمله به رقم ۱۸۰ درجه نیز می رسد. انجام این گونه حرکات پروازی، تنها یک مانور آکروباتیک به شمار نمی روند بلکه در رده «ابر مانور» قرار می گیرند که در هنگام نبرد نزدیک هوایی، بسیار کارآمد هستند. این در حالی است که حداکثر زاویه حمله در F-۱۶ به ۳۰ درجه و در F-۱۸ به ۴۰ درجه محدود می شود و این هواپیماها نمی توانند با حداکثر مهمات بارگذاری شده، به حداکثر زاویه حمله خود، دست پیدا کنند. مطابق ویژگی های معمول در امر مانورپذیری هواپیماهای جنگنده، تمامی این جنگنده ها (F-۱۶ و F-۱۸ ) به یکدیگر شباهت دارند؛ در حالی که مطابق با ارزیابی های اولیه، ابرمانورپذیری جنگنده Su-۳۰MKI، باعث احتمال ۳۰ درصد برتری در نبردهای نزدیک هوایی می شود. تمامی هواپیماهای جنگی، قابلیتهای گوناگونی برای پشت سر گذاشتن مشکلات ناشی از عدم دقت در استفاده از تسلیحات دارند. برای حل این مشکل، در جنگنده Su-۳۰MKI جهت افزایش کارایی رزمی خدمه، از وجود یک کمک خلبان (اپراتور) استفاده شده است که افزایش دقت در هدفگیری تسلیحات و یا انجام پذیر شدن ماموریتهای گروهی را فراهم می آورد. این هواپیما در حقیقت نمونه ارتقا یافته جنگنده سوخو-۲۷ که مدل های مختلفی دارد, مدل های Su-۳۰MK و Su-۳۰K به رکورد فروش خوبی دست یافته آند. در ادامه تصاویری از این جنگنده را مشاهده می کنیم.
چهارشنبه ، ۲۱بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عماریون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]